Curt Torrell, Quaker House, Fayetteville, Karolina Północna
Pomimo tego, że nasz naród jest zmęczony wojną po trzynastu latach wojen po 9 września, jesteśmy uwikłani w kolejną wojnę, tym razem z tak zwanym Państwem Islamskim (IS). I pomimo faktu, że nasze bomby nie przyniosły ani pokoju, ani stabilności w Iraku i Afganistanie, a raczej wywołały burzę przemocy plemiennej i na tle religijnym oraz zalew broni krążącej w tym regionie, jesteśmy zmuszani do robienia tego od nowa.
Nasza ojczyzna nie została splądrowana ani zbombardowana, ani nie straciliśmy setek tysięcy naszych obywateli w wyniku przemocy, głodu oraz braku wody i opieki zdrowotnej, które nieuchronnie wynikają z działań wojennych. Duża część naszej populacji nie została zmuszona do umieszczenia w obozach dla uchodźców. Mimo to Amerykanie zaczynają rozumieć, że trzynaście lat wojny drogo nas kosztowało. Jednak ci, którzy są najbardziej uzależnieni od wojny i ci, którzy na niej czerpią korzyści, nie chcą uznać skutków, jakie ich uzależnienie wywiera na innych.
Tutaj, w domu, personel wojskowy ponosi główny ciężar fizycznych i psychicznych skutków tych „wojen z terroryzmem”. Spośród 2.5 miliona rozmieszczonych żołnierzy ponad 50% cierpi na chroniczny ból, 20% zmaga się z zespołem stresu pourazowego (PTSD) i/lub depresją, a kolejne 20% cierpi na urazowe uszkodzenie mózgu (TBI) odniesione w bitwie. Te charakterystyczne obrażenia przekładają się na wskaźnik samobójstw jednego czynnego żołnierza i 22 weteranów każdego dnia. Odkąd rozpoczęły się nasze Wojny z Terroryzmem, zginęło ponad 6,800 żołnierzy amerykańskich i 6,780 prywatnych wykonawców, a przed VA oczekuje na rozpatrzenie 970,000 XNUMX nowych wniosków o rentę.
Ekonomicznie skutki tych wojen są zdumiewające. Podczas gdy Kongres ogranicza programy zaspokajające podstawowe potrzeby ludzkie, nasze koszty wojen po 9 września – łącznie z przyszłą opieką dla weteranów – wynoszą 11 biliona dolarów. W tym samym okresie wydaliśmy 4.4 biliona dolarów na obronę i bezpieczeństwo wewnętrzne. Nasz Pentagon, bezpieczeństwo wewnętrzne i inne wydatki na wojsko przekraczają obecnie prawie wszystkie inne kraje razem wzięte. Jesteśmy największym na świecie eksporterem broni, dostarczającym 7.6% broni na Bliski Wschód i gotowym sprzedawać zaawansowane technologicznie okręty wojenne Arabii Saudyjskiej. Jednak badania pokazują, że wydawanie tych samych dolarów na pokojowy przemysł – edukację, opiekę zdrowotną, infrastrukturę i energię odnawialną – tworzy więcej i w większości przypadków lepiej płatnych miejsc pracy.
Wojna nie czyni nas bezpieczniejszymi. Tworzy więcej wrogów i rozszerza pole bitwy na całym świecie. IS wykorzystuje nasze bombardowania do rekrutacji nowych członków, podczas gdy stosowanie przez nas tortur i uzbrojonych dronów niszczy nasz wizerunek moralny. Ali al-Badri al Samarrai, przywódca IS, który spędził cztery lata będąc brutalnie i poniżanym w amerykańskim więzieniu Camp Bucca w Iraku, nie zapomni o naszych torturach ani żaden z jego rekrutów ani ich rodzin, którzy cierpieli z ich powodu.
Wojna niszczy naszą planetę. Nasz Pentagon jest największym instytucjonalnym konsumentem ropy i największym producentem toksycznych odpadów, wyrzucającym więcej pestycydów, defoliantów, rozpuszczalników, ropy naftowej, ołowiu, rtęci i zubożonego uranu niż pięć największych amerykańskich korporacji chemicznych razem wziętych. Według Oil Change International 60% światowej emisji dwutlenku węgla w latach 2003–2007 pochodziło z okupowanego przez USA Iraku.
Dalsze ignorowanie negatywnych konsekwencji wojny wskazuje na uzależnienie, nad którym wydaje się, że nie mamy kontroli. Jak w przypadku każdego uzależnienia, uwolnienie się od niego nie jest ani proste, ani bezpłatne. Spekulanci wojenni zobaczą, że ich zyski maleją i będą musieli przejść do nowego przemysłu. Młodzi ludzie będą musieli znaleźć inne sposoby na wyzwanie, aby „być wszystkim, czym mogą być”. Politycy będą musieli znaleźć inne sposoby, aby wyglądać na silnych i zdobywać głosy. Zatem to, co zaproponowano poniżej, prawdopodobnie spotka się ze sceptycyzmem i oporem szerszej opinii publicznej, dopóki więcej Amerykanów nie będzie na tyle rozczarowanych wojnami, aby „złamać czystość”.
- Uznajmy nasze uzależnienie i ograniczenia. Przyznaj, że jesteśmy uzależnieni od wojny i że wojna czyni nas mniej – a nie bardziej – bezpiecznymi. Choć jesteśmy potężni, nie możemy naginać innych do naszej woli poprzez bombardowanie i okupowanie ich ojczyzn.
- Uznajcie wyższą moc naszych przywódców teologicznych i moralnych i wzywajcie ich do utworzenia „koalicji chętnych”, potępiającej wojnę i promującej prawa człowieka dla wszystkich.
- Zbadaj błędy z przeszłości w wykorzystywaniu wojny jako narzędzia polityki zagranicznej, błędy, które wyrządziły poważne szkody milionom ludzi, w tym naszym obywatelom, i zadośćuczynij tym, którzy ucierpieli.
- Naucz się nowych sposobów postępowania z narodami, które naruszają prawa człowieka lub niosą ze sobą pożądane przez nas zasoby, korzystając z nowego międzynarodowego kodeksu postępowania. Pracuj za pośrednictwem Organizacji Narodów Zjednoczonych i Trybunału Międzynarodowego, zamiast działać jednostronnie, aby wspierać nasze własne interesy.
- Pomóż innym cierpiącym na to samo uzależnienie, wstrzymując sprzedaż i gromadzenie zapasów broni, znajdując jednocześnie nowe możliwości wzrostu gospodarczego, które nie zniszczą naszej planety.
Jak w przypadku każdego uzależnienia, pozbycie się nawyku wymaga fundamentalnej przemiany, ale ten Program pięciu kroków może być dobrym początkiem. Jako przyjaciel Domu Kwakrów pomóż przełamać uzależnienie tego narodu od wojny.
