Dwadzieścia tuzinów byłych urzędników wywiadu USA wzywa prezydenta Trumpa do ponownego przemyślenia swoich twierdzeń, w których obwinia rząd syryjski za śmierć chemiczną w Idlibie i wycofania się z niebezpiecznej eskalacji napięć z Rosją.
Memorandum dla: Prezydenta
OD: Veteran Intelligence Professionals for Sanity (VIPS)*, consortiumnews.com.
TEMAT: Syria: czy to naprawdę był „atak bronią chemiczną”?
1 – Piszemy, aby przekazać Państwu jednoznaczne ostrzeżenie o groźbie działań zbrojnych z Rosją – z ryzykiem eskalacji do wojny nuklearnej. Zagrożenie wzrosło po ataku rakietowym na Syrię w odwecie za to, co jak twierdziliście, było „atakiem bronią chemiczną” 4 kwietnia na syryjską ludność cywilną w południowej prowincji Idlib.
Prezydent Trump na konferencji prasowej z królem Jordanii Abdullahem II 5 kwietnia 2017 r., na której prezydent odniósł się do kryzysu w Syrii. (Zrzut ekranu z whitehouse.gov)
2 – Kontakty z naszą armią amerykańską w okolicy powiedziały nam, że tak się nie stało. Nie było syryjskiego „ataku bronią chemiczną”. Zamiast tego syryjski samolot zbombardował magazyn amunicji Al-Kaidy w Syrii, który okazał się pełen szkodliwych chemikaliów, a silny wiatr wiał chmurę chemiczną nad pobliską wioską, w której wielu zginęło.
3 – To właśnie mówili Rosjanie i Syryjczycy i – co ważniejsze – wydaje się, że tak się stało.
4 – Czy dochodzimy do wniosku, że Biały Dom dyktuje naszym generałom; że wypowiadają to, co im kazano powiedzieć?
5 – Po tym, jak Putin przekonał Assada w 2013 r. do rezygnacji z broni chemicznej, armia amerykańska zniszczyła 600 ton metrycznych syryjskich zapasów CW w zaledwie sześć tygodni. Mandat Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPCW-ONZ) polegał na dopilnowaniu, aby wszystkie zostały zniszczone – podobnie jak mandat inspektorów ONZ ds. Iraku w sprawie broni masowego rażenia. Ustalenia inspektorów ONZ dotyczące broni masowego rażenia były prawdą. Rumsfeld i jego generałowie kłamali i wygląda na to, że sytuacja się powtarza. Stawka jest teraz jeszcze wyższa; nie można przecenić znaczenia relacji opartych na zaufaniu z przywódcami Rosji.
6 – We wrześniu 2013 r., po tym, jak Putin przekonał Assada do zrzeczenia się broni chemicznej (dając Obamie wyjście z trudnego dylematu), rosyjski prezydent napisał artykuł dla New York Times, w którym powiedział: relacje z prezydentem Obamą charakteryzują się rosnącym zaufaniem. Doceniam to."
Odprężenie zduszone w zarodku
7 – Ponad trzy lata później, 4 kwietnia 2017 r., premier Rosji Miedwiediew mówił o „absolutnej nieufności”, którą scharakteryzował jako „smutne z powodu naszych całkowicie zrujnowanych stosunków [ale] dobre wieści dla terrorystów”. Nie tylko smutne, naszym zdaniem, ale zupełnie niepotrzebne – co gorsza, niebezpieczne.
8 – Wraz z anulowaniem przez Moskwę porozumienia o zakończeniu działań lotniczych nad Syrią, zegar cofnął się o sześć miesięcy do sytuacji z września/października, kiedy 11 miesięcy trudnych negocjacji przyniosło porozumienie o zawieszeniu broni. Ataki sił powietrznych USA na stałe pozycje armii syryjskiej 17 września 2016 r., w których zginęło około 70 osób, a kolejnych 100 zostało rannych, zniweczyły raczkujące porozumienie o zawieszeniu broni zatwierdzone przez Obamę i Putina tydzień wcześniej. Zaufanie wyparowało.
Niszczyciel rakietowy USS Porter przeprowadza operację uderzeniową na Morzu Śródziemnym, 7 kwietnia 2017 r. (Zdjęcie marynarki wykonane przez podoficera 3. klasy Forda Williamsa)
9 – 26 września 2016 r. minister spraw zagranicznych Ławrow lamentował: „Mój dobry przyjaciel John Kerry… jest pod ostrą krytyką ze strony amerykańskiej machiny wojskowej, [która] najwyraźniej tak naprawdę nie słucha Naczelnego Wodza”. Ławrow skrytykował przewodniczącego JCS Josepha Dunforda za powiedzenie Kongresowi, że sprzeciwia się dzieleniu się z Rosją informacjami wywiadowczymi na temat Syrii, „po tym, jak porozumienie [o zawieszeniu broni], zawarte na bezpośrednie polecenie prezydenta Rosji Władimira Putina i prezydenta USA Baracka Obamy, przewidywało, że obie strony będą dzielić się inteligencja. … Z takimi partnerami ciężko się pracuje. …”
10 – 1 października 2016 r. rzeczniczka MSZ Rosji Maria Zacharowa ostrzegła: „Jeśli Stany Zjednoczone przeprowadzą bezpośrednią agresję przeciwko Damaszkowi i armii syryjskiej, spowoduje to straszną zmianę tektoniczną nie tylko w kraju, ale w całym region."
11 – 6 października 2016 r. rzecznik rosyjskiej obrony generał dywizji Igor Konashenkov ostrzegł, że Rosja jest gotowa zestrzelić niezidentyfikowane samoloty – w tym wszelkie samoloty stealth – nad Syrią. Konaszenkow dodał, że rosyjska obrona powietrzna „nie będzie miała czasu na zidentyfikowanie pochodzenia” samolotu.
12 – 27 października 2016 r. Putin publicznie ubolewał: „Moje osobiste umowy z prezydentem Stanów Zjednoczonych nie przyniosły rezultatów” i skarżył się na „ludzi w Waszyngtonie gotowych zrobić wszystko, co możliwe, aby uniemożliwić realizację tych umów w praktyce ”. Odnosząc się do Syrii, Putin potępił brak „wspólnego frontu przeciwko terroryzmowi po tak długich negocjacjach, ogromnym wysiłku i trudnych kompromisach”.
13 – Tak więc niepotrzebnie niepewny stan, w jakim obecnie pogrążyły się stosunki amerykańsko-rosyjskie – od „rosnącego zaufania” do „absolutnej nieufności”. Z pewnością wielu z zadowoleniem przyjmuje wysokie napięcie, które – trzeba przyznać – jest super dla branży zbrojeniowej.
14 – Uważamy, że nadrzędne znaczenie ma zapobieżenie popadnięciu stosunków z Rosją w stan całkowitej ruiny. Wizyta sekretarza Tillersona w Moskwie w tym tygodniu stwarza okazję do powstrzymania szkód, ale istnieje również niebezpieczeństwo, że może zwiększyć zjadliwość – zwłaszcza jeśli sekretarz Tillerson nie jest zaznajomiony z przedstawioną powyżej krótką historią.
15 – Z pewnością nadszedł czas, aby rozprawić się z Rosją na podstawie faktów, a nie zarzutów opartych w dużej mierze na wątpliwych dowodach – na przykład z „mediów społecznościowych”. Podczas gdy wielu uważa, że ten czas wysokiego napięcia wyklucza szczyt, sugerujemy, że może być odwrotnie. Możesz rozważyć poinstruowanie sekretarza Tillersona, aby rozpoczął przygotowania do wczesnego szczytu z prezydentem Putinem.
* Informacje o Veteran Intelligence Professionals for Sanity (VIPS), których listę można znaleźć na stronie https://consortiumnews.com/vips-memos/.
Garstka weteranów CIA założyła VIPS w styczniu 2003 r. po tym, jak doszli do wniosku, że Dick Cheney i Donald Rumsfeld zlecili naszym byłym kolegom sfabrykowanie danych wywiadowczych w celu „usprawiedliwienia” niepotrzebnej wojny z Irakiem. W tamtym czasie zdecydowaliśmy się założyć, że prezydent George W. Bush nie był tego w pełni świadomy.
Pierwsze Memorandum dla Prezydenta wydaliśmy po południu 5 lutego 2003 r., po niefortunnym przemówieniu Colina Powella w ONZ. Zwracając się do prezydenta Busha, zakończyliśmy tymi słowami:
Nikt nie ma kąta prawdy; nie mamy też złudzeń, że nasza analiza jest „niepodważalna” lub „niezaprzeczalna” [przymiotniki, które Powell zastosował do swoich oskarżeń przeciwko Saddamowi Husajnowi]. Ale po obejrzeniu dzisiejszego sekretarza Powella jesteśmy przekonani, że dobrze by ci się przysłużyło, gdybyś rozszerzył dyskusję… poza krąg tych doradców wyraźnie nastawionych na wojnę, dla której nie widzimy żadnego przekonującego powodu i z której, jak sądzimy, prawdopodobne są niezamierzone konsekwencje być katastrofalny.
Z całym szacunkiem, tę samą radę kierujemy do Ciebie, Prezydencie Trump.
* * *
Dla Grupy Sterującej, Specjaliści Weterani Wywiadu dla Poczytalności
Eugene D. Betit, analityk wywiadu, DIA, radziecka FAO (armia USA, w stanie spoczynku)
William Binney, dyrektor techniczny, NSA; współzałożyciel, Centrum Badań Automatyki SIGINT (ret.)
Marshall Carter-Tripp, oficer służby zagranicznej i były dyrektor Biura Wywiadu i Badań Departamentu Stanu (w stanie spoczynku)
Thomas Drake, Senior Executive Service, NSA (były)
Robert Furukawa, kpt, CEC, USN-R, (w stanie spoczynku)
Philip Giraldi, CIA, oficer operacyjny (ret.)
Mike Gravel, były adiutant, ściśle tajny oficer kontroli, Communications Intelligence Service; agent specjalny Korpusu Kontrwywiadu i były senator Stanów Zjednoczonych
Matthew Hoh, były kapitan USMC, Irak i oficer służby zagranicznej, Afganistan (współpracownik VIPS)
Larry C. Johnson, CIA i Departament Stanu (w stanie spoczynku)
Michael S. Kearns, kapitan, USAF (w stanie spoczynku); były instruktor SERE ds. Operacji Rozpoznania Strategicznego (NSA/DIA) i Jednostek Misji Specjalnych (JSOC)
John Brady Kiesling, oficer służby zagranicznej (w stanie spoczynku)
John Kiriakou , były analityk CIA i oficer antyterrorystyczny oraz były starszy śledczy Senackiej Komisji Spraw Zagranicznych
Linda Lewis, analityczka polityki gotowości na broń masowego rażenia, USDA (w stanie spoczynku) (współpracownik VIPS)
David MacMichael, Narodowa Rada Wywiadu (w stanie spoczynku)
Ray McGovern, były oficer piechoty/wywiadu armii amerykańskiej i analityk CIA (w stanie spoczynku)
Elizabeth Murray, zastępca oficera wywiadu krajowego na Bliski Wschód, CIA i National Intelligence Council (w stanie spoczynku)
Torin Nelson, były oficer wywiadu/przesłuchujący Departamentu Armii
Todd E. Pierce, mjr, adwokat sędziego armii amerykańskiej (w stanie spoczynku)
Coleen Rowley, Agent Specjalny FBI i były Radca Prawny Oddziału Minneapolis (ret.)
Scott Ritter, były MAJ. USMC i były inspektor ONZ ds. Broni w Iraku
Peter Van Buren, Departament Stanu USA, oficer służby zagranicznej (w stanie spoczynku) (współpracownik VIPS)
Kirk Wiebe, były starszy analityk, SIGINT Automation Research Center, NSA
Robert Wing, były oficer służby zagranicznej (współpracownik VIPS)
Ann Wright , pułkownik rezerwy armii amerykańskiej (w stanie spoczynku) i była dyplomata USA
