Από τη Suzy T. Kane, 8 Μαρτίου 2024
Γράφτηκε στις 3 π.μ., EST, 17 Ιανουαρίου 1991
Αν υπάρχει ζωή
σε άλλους πλανήτες,
αν κάποιο πλάσμα
σε νυχτερινή φρουρά
Κάπου εκεί έξω
στο απέραντο θησαυροφυλάκιο του ουρανού
πρέπει να συμβεί
να γείρει το αυτί του
προς τον Γαλαξία,
θα πιάσει ένας ήχος
στον δέκτη του
σαν στο λαιμό,
έναν ήχο που θα διασχίζει
το σύμπαν για χρόνια.
Επειδή το πλάσμα είναι έξυπνο,
θα λυπηθεί αυτό που θα ακούσει
σκισμένο από ένα μικροσκοπικό ηλιακό σύστημα-
το αγωνιώδες ουρλιαχτό,
το μακρύ κλάμα,
ο αδυσώπητος θρήνος
ανέβηκε ξανά από τον πλανήτη Γη.
Μια απάντηση
Σας ευχαριστώ για αυτό το συγκλονιστικό αλλά όμορφο ποίημα Suzy. Γεννήθηκα στη Μοσούλη του Ιράκ. Έπρεπε να φύγω σε νεαρή ηλικία γιατί το Ιράκ/ΜΕ ήταν τότε και τώρα ακόμα το στάδιο των στριμμένων διαβολικών γεωπολιτικών αγώνων σκακιού μεταξύ μεγάλων δυνάμεων.
Παρά το γεγονός ότι ζει σε μια ασφαλή χώρα τώρα, δεν περνά ούτε μια μέρα που να μην έχει δείξει τις αρνητικές συνέπειες που μπορεί να έχει ο πόλεμος στους ανθρώπους (γονείς και οικογένειες που έχουν υποστεί βλάβη)
που ως παιδί δεν μπόρεσα να ξεφύγω.