Ann Wright
Pięć godzin po tym, jak nasza kobieca łódź płynąca do Gazy, Zaytouna-Oliva, została zatrzymana na wodach międzynarodowych przez izraelskie siły okupacyjne (IOF) podczas 1,000-milowej podróży z Mesyny we Włoszech, wybrzeże Gazy pojawiło się w zasięgu wzroku. Linia brzegowa Gazy była wyraźnie widoczna…. za jego ciemność. Kontrast jasnych świateł izraelskiego wybrzeża od przygranicznego miasta Aszkelon na północy do Tel Awiwu, gdzie jaskrawe światła ciągnęły się poza zasięg wzroku wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego do obszaru na południe od Aszkelonu – wybrzeża Gazy – spowitego ciemnością. Niedobory energii elektrycznej spowodowane przez izraelską kontrolę większości sieci elektrycznej w Gazie skazują Palestyńczyków w Gazie na życie z minimalną ilością energii elektrycznej do chłodzenia, pompowania wody ze zbiorników dachowych do kuchni i łazienek oraz do nauki – i potępia ludność Gaza do nocy… każdej nocy… do ciemności.
W jasnych światłach Izraela żyje 8 milionów obywateli Izraela. W kontrolowanej przez Izrael ciemności, w małej Strefie Gazy o długości 25 mil i szerokości 5 mil żyje 1.9 miliona Palestyńczyków. Odizolowana na arenie międzynarodowej enklawa zwana Gazą zamieszkuje prawie jedną czwartą populacji Izraela, ale jest utrzymywana w praktycznie wiecznej ciemności przez politykę państwa Izrael, które ogranicza ilość energii elektrycznej, wody, żywności, materiałów budowlanych i medycznych, które docierają do Gazy. Izrael próbuje trzymać Palestyńczyków w jeszcze innym rodzaju ciemności poprzez więzienie ich w Gazie, poważnie ograniczając ich możliwość podróżowania w celach edukacyjnych, medycznych, wizyt rodzinnych i dla czystej radości odwiedzania innych narodów i krajów https://www.youtube.com/watch?v=tmzW7ocqHz4.
Kobieca łódź do Gazy https://wbg.freedomflotilla.org/, Zaytouna Oliva, wypłynął z Barcelony w Hiszpanii 15 września, aby zwrócić międzynarodową uwagę na narzuconą przez Izrael ciemność. Płynęliśmy z trzynastoma kobietami podczas naszego pierwszego rejsu, trzydniowej wycieczki do Ajaccio na Korscji we Francji. Naszym kapitanem była kapitan Madeline Habib z Australii, która ma wieloletnie doświadczenie jako kapitan i żeglarz, ostatnio jako Captain of the Dignity, statek Lekarzy bez Granic, który ratuje migrantów z Afryki Północnej https://www.youtube.com/watch?v=e2KG8NearvA, a naszymi członkami załogi byli Emma Ringqvist ze Szwecji i Synne Sofia Reksten z Norwegii. Międzynarodowi uczestnicy https://wbg.freedomflotilla.org/passengers-barcelona-to-ajaccio do udziału w tej części podróży wybrano Rosanę PastorMuñoz, posłankę do parlamentu i aktorkę z Hiszpanii; Malin Bjork, posłanka do Parlamentu Europejskiego ze Szwecji; Paulina de los Reyes, szwedzka profesor pochodząca z Chile; Jaldia Abubakra, Palestyńczyk z Gazy, obecnie obywatel Hiszpanii i działacz polityczny; dr Fauziah Hasan, lekarz medycyny z Malezji; Yehudit Ilany, konsultant polityczny i dziennikarz z Izraela; LuciaMuñoz, hiszpańska dziennikarka Telesuru; Kit Kittredge , amerykański działacz na rzecz praw człowieka i Strefy Gazy. Wendy Goldsmith, kanadyjska działaczka społeczna działająca na rzecz praw człowieka, oraz Ann Wright, emerytowana pułkownik armii amerykańskiej i była amerykańska dyplomata, zostały wyznaczone przez organizatorów Women's Boat to Gaza na współprzewodniczące łodzi.
Inni uczestnicy, którzy przylecieli do Barcelony, ale nie mogli płynąć z powodu awarii drugiej łodzi, Amal-Hope, to Zohar Chamberlain Regev (obywatel Niemiec i Izraela mieszkający w Hiszpanii) i Ellen Huttu Hansson ze Szwecji, współkierownicy łodzi z międzynarodowej Koalicji Wolności, uznaną na całym świecie trenerkę walki z przemocą Lisę Fithian z USA, administratora medycznego Norsham Binti Abubakr z Malezji, palestyńską aktywistkę Gail Miller z USA oraz członków załogi Laurę Pastor Solera z Hiszpanii, Marilyn Porter z Kanady i Josefina Westmana z Szwecja. Ivory Hackett-Evans, kapitan łodzi z Wielkiej Brytanii, poleciał do Barcelony, a następnie do Mesyny z pracy z migrantami w Grecji, aby pomóc znaleźć inną łódź na Sycylii, która zastąpi Amal-Hope.
Nowa grupa kobiet dołączyła do nas w Ajaccio na Korsyce we Francji na 3.5-dniową wycieczkę z Mesyny na Sycylii we Włoszech. Oprócz naszej załogi kapitan Madeleine Habib z Australii, członków załogi Emmy Ringqvist ze Szwecji i Synne Sofia Reksten z Norwegii, uczestnicy https://wbg.freedomflotilla.org/participants byli współprowadzący łodzie Wendy Goldsmith z Kanady i Ann Wright z USA, lekarka dr Fauziah Hasan z Malezji, Latifa Habbechi, parlamentarzystka z Tunezji; Khadija Benguenna, dziennikarka i prezenterka Al Jazeery z Algierii; Heyet El-Yamani, dziennikarz Al Jazeera Mubasher On-Line z Egiptu; Yehudit Ilany, konsultant polityczny i dziennikarz z Izraela; Lisa Gay Hamilton, aktorka telewizyjna i aktywistka ze Stanów Zjednoczonych; administrator medyczny Norsham Binti Abubakr z Malezji; oraz Kit Kittredge, amerykański działacz praw człowieka i działacz w Strefie Gazy.
Trzecia grupa kobiet pływała przez dziewięć dni i 1,000 mil od Mesyny na Sycylii do 34.2 mil od Gazy, zanim izraelskie siły okupacyjne (IOF) zatrzymały nas na wodach międzynarodowych, 14.2 mil od nielegalnej 20-milowej izraelskiej „strefy bezpieczeństwa”, która ogranicza dostęp do jedynego portu Palestyny znajdującego się w mieście Gaza. Osiem uczestniczek https://wbg.freedomflotilla.org/participants-on-board-messina-to-gaza były laureatką Pokojowej Nagrody Nobla z Irlandii Północnej Mairead Maguire; algierska parlamentarzystka Samira Douaifia; Nowozelandzka parlamentarzystka Marama Davidson; szwedzka pierwsza zastępczyni posłanki do szwedzkiego parlamentu Jeanette Escanilla Diaz (pochodząca z Chile); południowoafrykańska olimpijka i działaczka na rzecz praw studentów na uniwersytecie Leigh Ann Naidoo; hiszpańska profesjonalna fotografka Sandra Barrialoro; malezyjska lekarka Fauziah Hasan; dziennikarze Al Jazeery, Brytyjczyk Mena Harballou i Rosjanin Hoda Rakhme; oraz Ann Wright, emerytowana pułkownik armii amerykańskiej i była amerykańska dyplomata oraz lider zespołu łodzi z międzynarodowej koalicji Flotylli Wolności. Nasze trzy załogi, które przepłynęły z nami przez cały 1,715 milowy rejs z Barcelony do 34 mil od Gazy, to kapitan Madeleine Habib z Australii, członkowie załogi Szwedka Emma Ringqvist i Norweżka Synne Sofia Reksten.
Podczas gdy Zaytouna-Olivia płynęła na Sycylię, nasza międzynarodowa koalicja próbowała znaleźć drugą łódź, aby kontynuować misję do Gazy. Pomimo ogromnych wysiłków ostatecznie nie udało się obsadzić pełnej załogi drugiej łodzi z powodu opóźnień w harmonogramie, a wiele kobiet, które przybyły z całego świata do Mesyny, nie mogło udać się w ostatnią podróż do Gazy.
Ci uczestnicy, których serca i myśli dla kobiet z Gazy zostały przeniesione na Zaytouna-Oliva, ale których fizyczne ciała pozostały w Mesynie http://canadaboatgaza.org/tag/amal-hope/ były Çiğdem Topçuoğlu, zawodowa lekkoatletka i trenerka z Turcji, która w 2010 roku pływała po Mavi Marmara, gdzie zginął jej mąż; Naomi Wallace, dramatopisarka zajmująca się problematyką palestyńską i autorka z USA; Gerd von der Lippe, lekkoatleta i profesor z Norwegii; Eva Manly, emerytowana dokumentalistka i działaczka na rzecz praw człowieka z Kanady; Efrat Lachter, dziennikarz telewizyjny z Izraela; Orly Noy, dziennikarz internetowy z Izraela; Jaldia Abubakra, Palestyńczyk z Gazy, obecnie obywatel Hiszpanii i działacz polityczny; współprzewodniczący łodzi z międzynarodowej Koalicji Wolności Zohar Chamberlain Regev, obywatel Niemiec i Izraela mieszkający w Hiszpanii, Ellen Huttu Hansson ze Szwecji, Wendy Goldsmith z Kanady; oraz członkowie załogi Sofia Kanavle z USA, Maite Mompó z Hiszpanii i Siri Nylen ze Szwecji.
Wielu członków komitetu sterującego Women's Boat to Gaza oraz krajowych i organizacyjnych organizatorów kampanii podróżowało do Barcelony, Ajaccio i/lub Mesyny, aby pomóc w mediach, przygotowaniach naziemnych, logistyce i wsparciu delegatów. Należą do nich Wendy Goldsmith, Ehab Lotayeh, David Heap i Stephanie Kelly z kampanii Canadian Boat to Gaza; Zohar Chamberlain Regev, Laura Aura, Pablo Miranzo, Maria del Rio Domenech, Sela González Ataide, Adriana Catalán i wielu innych z kampanii Rumbo a Gaza w państwie hiszpańskim; Zaher Darwish, Lucia Intruglio, Carmelo Chite, Palmira Mancuso i wielu innych z Freedom Flotilla Italia; Zaher Birawi, Chenaf Bouzid i Vyara Gylsen z Międzynarodowego Komitetu ds. Przerwania Oblężenia Gazy; Ann Wright, Gail Miller i Kit Kittredge z kampanii US Boat to Gaza; Shabnam Mayet z Sojuszu Solidarności Palestyny w RPA; Ellen Huttu Hansson i Kerstin Thomberg z Ship to Gaza Sweden; Torstein Dahle i Jan-Petter Hammervold ze Ship to Gaza Norway. Wielu innych lokalnych wolontariuszy w każdym porcie otworzyło swoje domy i serca przed naszymi podróżnikami, uczestnikami i załogą wspierającą.
Wśród zwolenników palestyńskich praw człowieka, którzy przybyli do Barcelony, Ajaccio i/lub Mesyny lub na morzu u wybrzeży Krety, aby w razie potrzeby pomóc, były duże delegacje zwolenników i studentów z Malezji studiujących w Europie, zorganizowanych przez MyCare Malaysia, Diane Wilson, Keith Meyer, Barbara Briggs-Letson i Greta Berlin ze Stanów Zjednoczonych, Vaia Aresenopoulos i inni z Ship to Gaza Greece, Claude Léostic z Francuskiej Platformy Organizacji Pozarządowych dla Palestyny wraz z Vincentem Gaggini, Isabelle Gaggini i wieloma innymi osobami z Korsyki-Palestyny oraz Christiane Hessel z Francji.
Wiele innych osób, które pracowały w komitetach ds. logistyki, mediów lub delegatów, pozostało w swoich krajach, aby kontynuować tam swoją ważną pracę, w tym Susan Kerin ze Stanów Zjednoczonych w komitetach delegatów i mediów oraz Irene Macinnes z Kanady w komitecie delegatów, James Godfrey (Anglia) w komitecie ds. mediów Zeenat Adam i Zakkiya Akhals (Republika Południowej Afryki) wraz ze Staffanem Granérem i Mikaelem Löfgrenem (Szwecja, media), Joelem Opperdoesem i Åsą Svensson (Szwecja, logistyka), Michele Borgia (Włochy, media), Jase Tanner i Nino Pagliccia (Kanada, media). Grupa parlamentarna Zjednoczonej Lewicy Europejskiej/Nordyckiej Zielonej Lewicy w Strasburgu oraz Europejski Komitet Koordynacyjny ds. Palestyny w Brukseli również były tam, gdzie ich potrzebowaliśmy, udzielając wsparcia politycznego i instytucjonalnego.
Na każdym z naszych przystanków lokalni organizatorzy zorganizowali imprezy masowe dla uczestników. W Barcelonie organizatorzy przez trzy popołudnia organizowali imprezy publiczne w porcie w Barcelonie, podczas ceremonii pożegnania łodzi przemawiał burmistrz Barcelony.
W Ajaccio lokalny zespół zabawiał publiczność.
W Mesynie na Sycylii Renato Accorinti, burmistrz Mesyny, był gospodarzem różnych wydarzeń w ratuszu, w tym międzynarodowej konferencji prasowej https://wbg.freedomflotilla.org/news/press-conference-in-messina-sicily za wypłynięcie łodzi kobiet do Gazy w jej ostatni, długi, 1000-milowy etap podróży do Gazy.
Lokalna palestyńska grupa wsparcia w Messynie zorganizowała koncert w ratuszu z udziałem palestyńskich, międzynarodowych i lokalnych artystów. I ambasador Palestyny we Włoszech, doktor Mai Alkaila http://www.ambasciatapalestina.com/en/about-us/the-ambassador/ udała się do Messyny, aby odwiedzić łodzie i zaoferować wsparcie.
Długa podróż Kobiecej Łodzi do Gazy miała przynieść mieszkańcom Gazy nadzieję, że społeczność międzynarodowa nie zapomni o nich. Kobiety i mężczyźni wspierający Kobiecą Łódź do Gazy zobowiązują się do kontynuowania wysiłków poprzez wysyłanie międzynarodowych delegacji łodzią do Gazy, aby wywrzeć międzynarodową presję na izraelski rząd, aby zmienił swoją politykę wobec Gazy i zniósł nieludzką i brutalną blokadę morską i lądową Gaza.
Jak można sobie wyobrazić, próba przepłynięcia dwóch łodzi za dwadzieścia dni z Barcelony do Gazy z postojami w dwóch portach było najeżone wyzwaniami, takimi jak wymiana jednej łodzi, Amala lub Hope, której silnik zepsuł się po wypłynięciu z Barcelony, przestawienie się z jednej łodzi na drugą pasażerów, którzy przylecieli do portów z całego świata, wymiana rzeczy który pękł podczas rejsu, w tym metalowy prętowy całun wykonany przez profesjonalnego greckiego riggera przywieziony na Zaytouna-Oliva u wybrzeży Krety w celu naprawy całunu na morzu. Łódź na tym filmie jest wypełniona greckimi aktywistami, którzy sprowadzili riggera na naszą łódź i pomogli uzupełnić nasze zapasy paliwa. https://www.youtube.com/watch?v=F3fKWcojCXE&spfreload=10
Podczas dni na Zaytouna-Oliva, a zwłaszcza w ciągu ostatnich trzech dni, nasze telefony satelitarne dzwoniły praktycznie bez przerwy z wywiadami dla mediów z całego świata. Nasi uczestnicy pięknie opisali, dlaczego każdy z nich uważał, że udział w rejsie jest ważny. Wyjątkiem w relacjach medialnych o łodzi kobiet do Gazy były media amerykańskie, które nie wzywały do wywiadów i dawały bardzo mało informacji obywatelom kraju, który najbardziej popiera Izrael i jego politykę, która uciska i więzi Palestyńczyków. Linki do relacji medialnych z kobiecej łodzi do Gazy są tutaj: http://tv.social.org.il/eng_produced_by/israel-social-tv
Pod koniec naszego piętnastodniowego rejsu 1715 mil z Barcelony w Hiszpanii, ok 3pm 5 października zaczęliśmy dostrzegać na horyzoncie zarysy trzech dużych okrętów wojennych. Na 3: 30pm, siły morskie IOF rozpoczęły transmisje radiowe do łodzi kobiet do Gazy. Radio trzeszczało „Zaytouna, Zaytouna. To izraelska marynarka wojenna. Zmierzasz do uznanej na całym świecie strefy bezpieczeństwa. Musisz się zatrzymać i skierować do Aszdodu w Izraelu, inaczej twoja łódź zostanie siłą zatrzymana przez izraelską marynarkę wojenną, a twoja łódź zostanie skonfiskowana”. Nasza kapitan Madeline Habib, niezwykle doświadczony kapitan posiadający licencję na dowodzenie wszystkimi statkami dowolnej wielkości, odpowiedziała: „Izraelska marynarka wojenna, to jest Zaytouna, kobieca łódź płynąca do Gazy. Płyniemy na wodach międzynarodowych, kierując się do Gazy z misją niesienia mieszkańcom Gazy nadziei, że nie zostaną zapomniani. Żądamy, aby rząd Izraela zakończył blokadę morską Strefy Gazy i pozwolił mieszkańcom Palestyny żyć godnie, z prawem do swobodnego podróżowania i kontrolowania swojego losu. Kontynuujemy żeglugę do Gazy, gdzie mieszkańcy Gazy czekają na nasze przybycie”.
Około 4pm zobaczyliśmy trzy statki płynące z dużą prędkością w kierunku Zaytouny. Zgodnie z planem podczas naszych częstych dyskusji na temat treningu niestosowania przemocy, zebraliśmy wszystkie trzynaście kobiet w kokpicie Zaytouny. Dwóch dziennikarzy Al Jazeery, którzy codziennie relacjonowali postępy Zaytouny podczas ostatniej dziewięciodniowej podróży, kontynuowało filmowanie, podczas gdy nasz kapitan i dwie załogi płynęły łodzią w kierunku Gazy.
Gdy zbliżały się szybkie łodzie IOF, nasi uczestnicy trzymali się za ręce i mieli minutę ciszy i refleksji dla kobiet i dzieci w Gazie i naszej podróży, aby zwrócić międzynarodową uwagę na ich trudną sytuację.
By 4: 10pm, łódź IOF podpłynęła do burty Zaytouny i kazała nam zwolnić do 4 węzłów. Statek zodiaku IOF miał na pokładzie około dwudziestu pięciu osób, w tym dziesięć kobiet-marynarzy. Piętnastu młodych marynarzy IOF szybko weszło na pokład Zaytouny, a kobieta-marynarz przejęła dowództwo nad Zaytouną od naszego Kapitana i zmieniła nasz kurs z Gazy do izraelskiego portu Aszdod.
Marynarze nie mieli widocznej broni, choć można było podejrzewać, że w plecakach, które kilku z nich zabrało na pokład, była broń i kajdanki. Nie byli ubrani w sprzęt bojowy, ale w białe koszulki polo z długimi rękawami, niebieskie kamizelki wojskowe na wierzchu i kamery Go-Pro przyczepione do kamizelek.
Natychmiast zabrali nasze indywidualne paski z dokumentami, które zawierały nasze paszporty i schowali je poniżej podczas przeszukiwania łodzi. Później drugi zespół dokładniej przeszukał łódź, najwyraźniej szukając aparatów fotograficznych, komputerów, telefonów komórkowych i wszelkich urządzeń elektronicznych.
Młoda kobieta-lekarz IOF zapytała, czy ktoś ma problemy zdrowotne. Odpowiedzieliśmy, że mamy na pokładzie własnego lekarza – a lekarz powiedział: „Tak, wiemy, dr Fauziah Hasan z Malezji”.
Grupa internatowa wniosła na pokład wodę i zaoferowała nam jedzenie. Odpowiedzieliśmy, że mamy dużo wody i jedzenia, w tym 60 jajek na twardo, które przygotowaliśmy na długotrwałą podróż do izraelskiego portu po wejściu na pokład.
Przez następne 8 godzin, aż po północ, żeglowaliśmy i pływaliśmy motorówką z piętnastoma innymi osobami na pokładzie, w sumie około 28 osób na Zaytouna-Oliva. Jak zwykle przy każdym zachodzie słońca podczas naszej dziewięciodniowej podróży z Messyny, nasza załoga śpiewała, aby przypomnieć nam o kobietach z Palestyny. Członek załogi Emma Ringquist skomponowała potężną piosenkę zatytułowaną „Dla kobiet w Gazie”. Emma, Synne Sofia i Marmara Davidson śpiewały słowa, płynąc o zachodzie słońca ostatniego wieczoru na Zaytouna Oliva, kobiecej łodzi do Gazy. https://www.youtube.com/watch?v=gMpGJY_LYqQ wszyscy śpiewali chór, który tak trafnie opisał naszą misję: „Płyniemy dla waszej wolności, nasze siostry w Palestynie. Nigdy nie będziemy milczeć, dopóki nie będziesz wolny.
Po przybyciu do Aszdodu zostaliśmy oskarżeni o nielegalny wjazd do Izraela i otrzymaliśmy nakaz deportacji. Powiedzieliśmy urzędnikom imigracyjnym, że zostaliśmy porwani na wodach międzynarodowych przez IOF i przywiezieni do Izraela wbrew naszej woli i odmówiliśmy podpisania jakichkolwiek dokumentów lub zgody na opłacenie naszych biletów lotniczych na opuszczenie Izraela. Zostaliśmy wysłani do więzienia zajmującego się imigracją i deportacją w Givon i po długim przetwarzaniu w końcu dotarliśmy do naszych cel 5am w październiku 6.
Zażądaliśmy widzenia się z izraelskimi prawnikami, którzy zgodzili się nas reprezentować, a także z przedstawicielami naszych ambasad. Przez 3pm rozmawialiśmy z obojgiem i zgodziliśmy się na poradę prawną, aby napisać w nakazie deportacji, że przebywamy w Izraelu wbrew naszej woli. Przez 6pm zostaliśmy zabrani do więzienia deportacyjnego na międzynarodowym lotnisku Ben Guriona, a izraelscy urzędnicy zaczęli wysyłać naszą kobiecą łódź uczestnikom i załodze z Gazy na loty do ich krajów ojczystych. Dziennikarze Al Jazeera zostali deportowani do swoich domów w Wielkiej Brytanii i Rosji wieczorem, kiedy przybyliśmy do Izraela.
Wszyscy nasi uczestnicy i załoga bezpiecznie dotarli już do swoich domów. Zobowiązują się do dalszego zdecydowanego wypowiadania się na temat warunków panujących w Gazie i na Zachodnim Brzegu oraz domagają się, aby Izrael i społeczność międzynarodowa wyprowadziły Gazę z ciemności narzuconej przez ich politykę.
Wiemy, że nasza podróż była ważna dla mieszkańców Gazy.
Zdjęcia przygotowań https://www.arabic-hippo.website/2016/10/01/gazan-women-welcoming-womens-boat-gaza-drawing-freedom-portraits/ za nasze przybycie i filmy, które dziękują nam za nasze wysiłki https://www.youtube.com/watch?v=Z0p2yWq45C4 były chwytające za serce. Jak powiedziała młoda Palestynka: „Nie ma znaczenia, że łodzie są holowane (do Izraela), a pasażerowie deportowani. Wystarczy wiedzieć, że zwolennicy wciąż chcą próbować (dostać się do Gazy)”.
Odpowiedzi 2
Przede wszystkim dziękuję wszystkim za niezwykłą podróż i troskę o prawa człowieka. Wielu Izraelczyków i amerykańskich Żydów niczego nie chciałoby bardziej niż zobaczyć dwa dobrze prosperujące, spółdzielcze państwa. Mam kilka uwag dotyczących praw obywatelskich i demokracji w Gazie.
Po pierwsze, blokada morska nastąpiła po tym, jak Izrael oddał Gazę Palestyńczykom. Następnie Hamas przejął Gazę w sfałszowanych wyborach, mordując członków Fatahu i ich rodziny. Hamas natychmiast uruchomił broń i wystrzelił rakiety w kierunku Izraela. Po drugie, Hamas zabijał lub więził palestyńskich polityków, którzy sprzeciwiali się ich polityce i działaniom. Po trzecie, Hamas nie tylko zniszczył szklarnie i inną infrastrukturę podarowaną im przez Izraelczyków, ale wykorzystał pieniądze z międzynarodowych organizacji pomocowych na broń zamiast na szpitale i szkoły. Po czwarte, Hamas odmawia pogodzenia się lub współpracy z rządem Fatahu w innych terytoriach palestyńskich, skutecznie ustanawiając rozwiązanie trójpaństwowe lub, co przerażające, kolejną krwawą wojnę domową, tym razem między terytoriami palestyńskimi. Ponadto zarówno Fatah, jak i Hamas domagają się prawa powrotu w obecnych granicach Izraela, co w efekcie stworzyłoby jedno państwo palestyńskie, z wyjątkiem wojen domowych między Palestyńczykami. To prawo powrotu byłoby podobne do żądania przez Włochów prawa powrotu do posiadania całej ziemi okupowanej przez Rzym w okresie największego rozkwitu jego imperium. Albo że Niemcy zażądają prawa powrotu dla wszystkich terenów okupowanych przez imperium Habsburgów lub III Rzeszę. Albo że Turcy zażądają prawa powrotu dla wszystkich ziem okupowanych przez Imperium Osmańskie. Albo przodkowie Maurów domagają się prawa powrotu dla wszystkich swoich przeszłych posiadłości ziemskich, w tym części Hiszpanii, Portugalii i Włoch. Wojny i traktaty między narodami wielokrotnie wyznaczały nowe granice. Palestyna to etykieta rzymska, a nie arabska, a współczesne linie tych terytoriów zostały wytyczone przez Imperium Brytyjskie. Później został przerysowany po II wojnie światowej przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Mały Izrael został następnie zaatakowany w swoich granicach przez wiele krajów arabskich. Tiny State przetrwało i przejęło kilka strategicznych ziem od Jordanii i Egiptu, aby pomóc sobie w obronie przed dalszą inwazją. Izrael zwrócił Synaj Egiptowi, kiedy Egipt uznał Izrael. W dzisiejszych czasach przywódcy palestyńscy wielokrotnie odrzucali izraelskie oferty rozwiązania dwupaństwowego, domagając się zamiast tego opanowania obecnego Izraela prawem powrotu. Palestyńskie przywództwo pod względem praw człowieka i obywatela jest przerażające – egzekucje kobiet i dziewcząt w ramach zabójstw honorowych, egzekucje gejów i lesbijek oraz mordowanie całych rodzin opozycji politycznej. Zamordowali nawet własnych zwolenników, blokując im ucieczkę przed izraelskim odwetem za wystrzeliwanie rakiet i działalność terrorystyczną, kiedy Izraelczycy powiadomili ich o zbliżających się atakach. PROSZĘ KONTYNUOWAĆ DOBRĄ PRACĘ. ALE PROSZĘ BYĆ CHĘTNYM UMIEŚCIĆ TO W KONTEKŚCIE WSZYSTKICH INNYCH POWAŻNYCH PROBLEMÓW ZWIĄZANYCH Z PRZEJĘCIEM GAZY PRZEZ HAMAS. Konkretność i zbadanie wszystkich tych kwestii z obu stron to jedyny sposób na osiągnięcie humanitarnych, długoterminowych rozwiązań. Wszyscy żyjemy teraz w szkodliwej epoce, którą wprowadził mniejszościowy prezydent Trump i jego zwolennicy.
Wow, dużo propagandy do zacięcia w 2 akapitach. Większość tych śmieci jest rażąco fałszywa. Powinieneś się wstydzić za wspieranie izraelskiej okupacji, morderstw i apartheidu. Zgaduję, że słyszałeś to wszystko z mainstreamowych mediów? Albo „Jerusalem Post”? Wow. Jest tak wiele dowodów na obalenie tego, co tu mówisz, i żadnego na poparcie tego, co mówisz. Wiadomości, które mówią, że Palestyńczycy wystrzelili rakiety lub próbują zaatakować Izrael, no cóż, wszystkie wygodnie pomijają takie rzeczy, jak obie strony zgodziły się na zawieszenie broni, a izraelscy żołnierze mordowali nieuzbrojone dzieci, medyków, dziennikarzy, niepełnosprawnych, co tylko chcesz. Więc tak. Palestyńczycy wystrzelili kilka rakiet. Co byś zrobił, gdyby każdego dnia nadepnięto na każde ludzkie prawo? Idź swoją propagandą gdzie indziej.