Drodzy Przyjaciele,
Trudno uwierzyć, że nasz wspólny czas w Waszyngtonie wkrótce dobiega końca. Dni były pełne, a dzisiaj – początek 14th rok bezterminowego przetrzymywania mężczyzn w Guantanamo nie był wyjątkiem.
Jutro aktualizacja przyniesie informacje o naszym 12 styczniath zajęcia – i zostaną napisane po tym, jak autorzy zjedzą pierwszy stały posiłek w ciągu 7 dni (ludzie z okolicy są zaproszeni do przyłączenia się do nas, aby przerwać post o godz. 10am – Kościół Pierwszej Trójcy).
Pełne podsumowanie naszego Styczeń 11th działania znajduje się poniżej. Można znaleźć uwagi Jeremy'ego Varona (WAT) z Białego Domu tutaj, oraz zdjęcia z naszej obecności w DC dn Flickr i na facebooku.
Dobrze było być dzisiaj na ulicach z wieloma z was. I kończymy teraz, przygotowując się do naszego ostatniego wspólnego dnia na ulicach… na razie.
W pokoju,
Świadek przeciw torturom
www.świadektortura.org
Styczeń 11th Podsumowanie
Świadek przeciwko torturom oznaczony 11 styczniath, 2015 z wiecem, który był ponury i inspirujący, pełen świeżej energii i rozmachu, nawet gdy rocznica więzienia w Zatoce Guantanamo zbliża się po raz trzynasty. Choć pogoda była dużo bardziej łaskawa niż wczoraj, czuwanie i marsz nadal stanowiły fizyczne wyzwanie dla poszczących. Prelegenci rzucili nam również wyzwanie: byśmy nadal kochali, łączyli problemy, odkrywali ukryte niesprawiedliwości oraz pogłębiali nasze współczucie i zaangażowanie wobec muzułmanów, w imieniu których działamy.
Po międzywyznaniowej modlitwie przed Białym Domem przemawiało wielu różnych ludzi, wszyscy z pasją wynikającą z osobistych doświadczeń, rzucając światło na niesprawiedliwość Guantanamo z ich szczególnej perspektywy. Występy Poetów Pokoju rozpoczynały i kończyły obecność w Białym Domu. Pomiędzy mówcami ludzie odczytywali na głos listy od zatrzymanych, podczas gdy zdjęcia zatrzymanych wyświetlały się na plakatach. Po tym wszystkim szybcy w pomarańczowych kombinezonach ustawili się w szeregu, a tłum obserwatorów ucichł, gdy patrzyli. Nadszedł czas marszu do Departamentu Sprawiedliwości. Ciałem i duchem procesji przewodził Maha Hilal i inni członkowie grupy Muzułmańscy Zgromadzenie na rzecz Zamknięcia Guantanamo.
W Departamencie Sprawiedliwości Jeremy Varon wyjaśnił znaczenie tego miejsca, a przyjaciel z Cleveland podniósł nasze pragnienie pokoju, piękna i uwolnienia naszych jeńców. Na jej zaproszenie każda osoba z tłumu wzięła jeden ze 127 pomarańczowych goździków oznaczonych nazwiskiem obecnego więźnia Guantanamo i rzuciła go za policyjną barykadę, na schody Departamentu Sprawiedliwości.
Trzecim i ostatnim przystankiem naszego marszu była przestrzeń publiczna pomiędzy Sądem Najwyższym DC, Federalnym Sądem Okręgowym i Centralnym Blokiem Celnym DC. Ludzie w kombinezonach i bez nich stali w pełnym kole, na znak naszej wspólnoty. Emmanuel Candelario wezwał naszą „energię, wściekłość, życie i miłość” w serii śpiewów, które zakończyły się „Zamknij centralę!” odnosząc się do więzienia bezpośrednio pod naszymi stopami. Shahid Buttar z DC Guerrilla Poetry Insurgency wystąpił i przypomniał nam „Sola una lucha hay”, że jest tylko jedna walka. Na koniec Uruj podziękował nam za przemawianie w imieniu tych, którzy nie mogą teraz mówić, ludzi, którym ufamy, że pewnego dnia staną tutaj, obok nas, w sprawiedliwości.
Poniżej znajdziecie streszczenie każdego z dzisiejszych wystąpień.
Służba modlitewna
Zainab Chaudry z Rady ds. Stosunków Islamskich w Ameryce otworzyła nabożeństwo modlitewne, zwołując uczestników razem, pomimo dzielących ich różnic, aby prosili Boskość o sprawiedliwość. Przeczytała fragment wiersza „Cisza” Edgara Lee Mastersa: Jest milczenie wielkiej nienawiści / I milczenie wielkiej miłości / … / Jest milczenie niesprawiedliwie ukaranych; I cisza umierającego, którego dłoń / Nagle chwyta twoją.
Rabin Charles Feinberg ogłosił, że powstrzymanie tej wojny możemy rozpocząć jedynie poprzez uhonorowanie obrazu Boga w istotach ludzkich.
Biały Dom
Luke Nephew wykonał swój wiersz, „Pod maską jest człowiek”: do ludzi w moim kraju, proszę, / nie udawajcie, że szukacie wolności / lub sprawiedliwości, lub jakiegokolwiek dobra wspólnego / dopóki nie będziemy gotowi uznać praw człowieka / każdego / pojedynczego / człowieka pod tą maską.
Jeremy Varon dostarczył piękny adres, podkreślając dar nadziei, który pojawił się pośród niesprawiedliwości minionego roku. Mamy więcej niż tylko obiecujące słowa, mamy 28 prawdziwych wydań do świętowania, z których każda reprezentuje celowy akt polityczny. Widzimy w tych akcjach siłę strajku głodowego więźniów Guantanamo i siłę oporu zwykłych obywateli. „Rozwijajmy tę potęgę”, nawoływał tłum Jeremy, „aby rok 2015 był rokiem wielkiego jubileuszu Guantanamo, kiedy runą mury bezterminowego przetrzymywania, ucichną lamenty tortur, kiedy kamień w sercu Ameryki zacznie mięknąć, kiedy dumni ludzie, niesprawiedliwie związani, chodzą wolno, a wszyscy mężczyźni w Guantanamo są traktowani jak istoty ludzkie”.
Wielebny Ron Stief, dyrektor wykonawczy Narodowa kampania religijna przeciwko torturom, zacytował Psalm 13, aby zilustrować męki związane z bezterminowym zatrzymaniem: „Jak długo, Panie? Zapomnisz o mnie na zawsze? Powiedział, że tortury nie są tolerowane przez żadną tradycję wiary. Musimy zamknąć Guantanamo w imię amerykańskich wartości iw imię Boga.
Aliya Hussain z CCR opowiedział nam historie: historię Fahda Ghazy'ego, który spędził kolejny rok z dala od swojej córki Hafsy; Mohammeda al-Hamiriego, przyjaciół Adnana Latifa, który zastanawia się, czy wyjdzie z tego żywy, czy też podzieli los swojego towarzysza; Ghaleba Al-Bihaniego, który walczy z cukrzycą i związanym z nią przewlekłym bólem; Tariq Ba Odah, który był codziennie karmiony na siłę podczas strajku głodowego, który rozpoczął w 2007 roku. Historie są ważne, a nie liczby, powiedział Aliya. Jedyna liczba, jakiej chcemy w Guantanamo, to zero.
Nur Mir z Amnesty International następnie przemówiła, opowiadając o swoim rodzinnym mieście Islamabadzie i o tym, jak jej życie zostało ukształtowane przez strach, że jej ojciec zostanie złapany. Wypowiadała się przeciwko kulturze strachu w Stanach Zjednoczonych, strachu, który pozwala kontynuować naszą złowrogą politykę zagraniczną. A także polityka wewnętrzna — Noor przypomniał nam, że czarne ciała również noszą pomarańczowe kombinezony, a nasze krajowe wiadomości wspierają tę samą kulturę strachu.
Debra Sweet z Świat nie może czekać podkreślił to więzienie w Guantanamo NIE było pomyłką, ale celowym i potężnym symbolem imperium Stanów Zjednoczonych. Co więcej, zakończenie Guantanamo nie oznacza końca niesprawiedliwości w USA — nasz naród wciąż nie uznał, że życie Czarnych ma znaczenie. Dzisiejszy dzień to nie tylko symboliczny protest rocznicowy, ale PRAWDZIWY DZIEŃ, w którym zobowiązujemy się do wspólnej pracy nad wartością życia wszystkich.
Andy Worthington wezwał nas do dalszego wywierania presji na administrację Obamy, pytając ich: „Co robicie z tymi 59 mężczyznami, którzy zostali zwolnieni? 52 Jemeńczyków, którzy potrzebują kraju do repatriacji?” A dla tych, którzy nie zostali zwolnieni, musimy przyznać, że „dowody” przeciwko nim są bezużyteczne, są produktem przekupstwa i tortur, zniewagą dla naszego pojęcia uczciwości i sprawiedliwości.
Maha Hilal przemawiał w imieniu grupy Muslims Rally to Close Guantanamo, domagając się zamknięcia Guantanamo. Wezwała zwłaszcza muzułmanów do podjęcia aktywnej roli w potępieniu tego, co zasadniczo jest amerykańskim więzieniem dla muzułmanów na świecie.
Mary Harding z TASSC podzielali solidarność z ofiarami tortur, które znają „poczucie opuszczenia, bólu, przerażenia” i ból członków rodziny, jakiego doświadczają mężczyźni w Guantanamo. Wezwała do odpowiedzialności i powiedziała, że raport Senatu o torturach będzie ważny tylko o tyle, o ile ruch doda mu siły. Odpowiedzialność powinna być również krajowa, bo czy obywatele USA nie cierpią? — A co z Wyspą Rikera? Ci ludzie to NASZE DZIECI!”
Talat Hamdani z Jedenastego września września dla pokojowych jutra opowiedziała historię swojego syna, który zginął w pracy jako ratownik. Zamiast zostać uhonorowanym, został zbadany. Podkreśliła, że pokojowa reakcja na wydarzenia z 9 września była, jest możliwa i jest najlepszym sposobem zapobiegania przyszłym atakom. „Ameryka, w którą wierzę, zamknie Guantanamo! Guantanamo to WSTYD Ameryki”.
Departament Sprawiedliwości
Jeremy Varon wyjaśnił, w jaki sposób Departament Sprawiedliwości przyczynił się do bałaganu prawnego, który nęka wszelkie próby zamknięcia Guantanamo. Na początku administracji Obamy Departament Sprawiedliwości zdecydował się uchylić decyzję, która umożliwiłaby armii USA przesiedlenie kilkunastu Ujgurów w obszarze metra w Waszyngtonie. Departament Sprawiedliwości jest częścią Ameryki, która nie spełnia naszych ideałów, zamiast tego tworzy warunki sprzyjające ciągłej rzezi. „Szczerze mam tego dość. Mam dość słuchania, że ta maszyna czyni nas bezpiecznymi. Przyjmując płaszcz rządów prawa, urzędnicy ci wyrządzili krzywdę nam wszystkim”.
Sąd Najwyższy DC / Federalny Sąd Rejonowy / Centralny Blok Komórkowy DC
Fragment z Shahida Buttara „Witamy w Terrordromie”:
Był czas, kiedy nasz naród oferował światu inspirację
Obecnie nasze zasady zachęcają do łamania praw człowieka
Wypychają cię z samolotu, nie wiesz, czy jest dzień, czy noc
Nie wiesz, gdzie jesteś, i tak nigdy tam nie byłeś
Ale tu, w Camp X-Ray, zostaniesz na lata
Witamy w Terrordromie.
Gitmo, Bagram, prezydenci się zmieniają, nadużycia trwają
Nie możemy
stosować prawo
Równie
Dopóki nie zamkniemy sędziego Bibey i Dicka Cheneya.
ŚWIADOMOŚĆ PRZECIWKO TORTUROWI MEDIA SPOŁECZNE
"Polub nas na Facebooku: https://www.facebook.com/witnesstorture
Śledź nas na Twitterze: https://twitter.com/witnesstorture
Post wszelkie zdjęcia lokalnych działań http://www.flickr.com/groups/witnesstorture/
