David Swanson
Wystąpienie na konferencji #NoWar2017 22 września 2017 r.
Film tutaj.
Witamy w No War 2017: Wojna i środowisko. Dziękuję wszystkim za to, że tu jesteście. Jestem Davidem Swansonem. Zamierzam mówić krótko i przedstawię Tima DeChristophera i Jill Stein, aby również krótko przemawiali. Mamy nadzieję, że znajdzie się również czas na kilka pytań, tak jak w każdej części tej konferencji.
Dziękujemy wszystkim, którzy zgłosili się do pomocy World Beyond War z tym wydarzeniem, w tym Pat Elder, który organizuje wolontariuszy.
Dziękuję World Beyond War wolontariuszy przez cały rok, w tym nasz komitet koordynacyjny składający się wyłącznie z wolontariuszy, a zwłaszcza przewodnicząca Leah Bolger, a także zwłaszcza ci z odległych części świata, którzy nie mogli być tutaj osobiście, a niektórzy z nich oglądają to na wideo.
Dziękuję naszej organizatorce Mary Dean i naszemu koordynatorowi edukacji Tony'emu Jenkinsowi.
Dziękujemy Piotrowi Kuznickowi za zorganizowanie tego miejsca.
Dziękuję sponsorom tej konferencji, w tym Code Pink, Veterans For Peace, RootsAction.org, End War Forever, Irthlingz, Just World Books, Center for Citizen Initiatives, Arkansas Peace Week, Voices for Creative Nonviolence, Environmentalists Against War, Women Against Military Madness, Międzynarodowa Liga Kobiet na rzecz Pokoju i Wolności — i jej oddział w Portland, Rick Minnich, Steve Shafarman, Op-Ed News, National Campaign for a Peace Tax Fund oraz dr Art Milholland i dr Luann Mostello z Physicians za Odpowiedzialność Społeczną. Niektóre z tych grup mają stoły na zewnątrz tej sali i powinieneś je wspierać.
Dziękuję również wielu grupom i osobom, które rozpowszechniły informacje o tym wydarzeniu, w tym Nonviolence International, OnEarthPeace, WarIsACrime.org, DC 350.org, Peace Action Montgomery oraz United for Peace and Justice.
Dziękujemy wszystkim niesamowitym mówcom, których usłyszymy. Dziękuję szczególnie mówcom z organizacji ekologicznych i środowisk, którzy łączą się tutaj z tymi z organizacji pokojowych.
Dziękujemy firmie Sam Adams Associates for Integrity in Intelligence za ponowną współpracę z nami przy tym wydarzeniu.
Dziękuję temu miejscu, które woli pozostać anonimowe, oraz ogółowi społeczeństwa za ogólnie zachowanie zdrowego rozsądku, pomimo różnych bohaterów demonizowanych przez korporacyjne media, które mają przemawiać na tym wydarzeniu. Jedna z nich, jak być może słyszeliście, Chelsea Manning, została odwołana. W przeciwieństwie do haniebnej Harvard Kennedy School, nie odwołaliśmy jej.
Dziękujemy Kampanii Backbone i wszystkim, którzy w zeszły weekend brali udział we flotylli kajaków do Pentagonu.
Dziękuję Patrickowi Hillerowi i wszystkim, którzy pomogli przy nowym wydaniu książki, która jest w waszych paczkach, jeśli tu jesteście, i którą można znaleźć w księgarniach, jeśli nie: Globalny system bezpieczeństwa: alternatywa dla wojny. Tony Jenkins wyprodukował internetowy przewodnik wideo, w którym opowie ci o jutrze, a który jest w sieci World Beyond War stronie internetowej.
Podczas I wojny światowej armia amerykańska wykorzystywała grunty, które obecnie są częścią kampusu Uniwersytetu Amerykańskiego, do tworzenia i testowania broni chemicznej. Następnie zakopał to, co Karl Rove mógłby nazwać ogromnymi stosami pod ziemią, pozostawił i zapomniał o nich, dopóki ekipa budowlana nie odkryła ich w 1993 roku. Oczyszczanie trwa i końca nie widać. Jednym z miejsc, w których armia użyła gazu łzawiącego, byli weterani, którzy wrócili do Waszyngtonu, aby zażądać premii. Następnie, podczas drugiej wojny światowej, wojsko amerykańskie zrzuciło ogromne ilości broni chemicznej do oceanów Atlantyku i Pacyfiku. W 1943 roku niemieckie bomby zatopiły amerykański statek w Bari we Włoszech, który potajemnie przewoził milion funtów gazu musztardowego. Wielu amerykańskich marynarzy zmarło z powodu trucizny, której Stany Zjednoczone używają jako środka odstraszającego, chociaż nie wydaje mi się, żeby kiedykolwiek wyjaśniono, w jaki sposób coś odstrasza, gdy jest utrzymywane w tajemnicy. Oczekuje się, że ten statek będzie przepuszczał gaz do morza przez wieki. Tymczasem Stany Zjednoczone i Japonia pozostawiły na dnie Pacyfiku ponad 1,000 statków, w tym tankowce.
Wspominam o truciznach wojskowych w najbliższym otoczeniu nie jako o czymś wyjątkowym, ale raczej jako o normie. Istnieje sześć miejsc Superfund zatruwających rzekę Potomac, jak zauważył Pat Elder, przy użyciu wszystkiego, od acetonu, alkaliów, arsenu i wąglika po chlorek winylu, Xlene i cynk. Wszystkie sześć lokalizacji to amerykańskie bazy wojskowe. W rzeczywistości 69 procent miejsc katastrof ekologicznych Superfund w Stanach Zjednoczonych to wojska amerykańskie. I to jest kraj, dla którego podobno wykonuje jakąś „usługę”. To, co wojsko USA i inne wojska robią z ziemią jako całością, jest niezgłębione, a przynajmniej niezgłębione.
Wojsko USA jest największym konsumentem ropy naftowej w okolicy, spalając więcej niż większość całych krajów. Prawdopodobnie pominę zbliżający się 10-milowy bieg armii amerykańskiej w Waszyngtonie, na którym ludzie będą biegać po czystą wodę – rzekomo wodę w Ugandzie. Za ułamek tego, o co Kongres właśnie zwiększył wydatki wojskowe USA, moglibyśmy zakończyć brak czystej wody na całym świecie. A każda rasa w DC lepiej trzyma się z dala od rzek, jeśli nie chce wejść w kontakt z tym, co armia amerykańska naprawdę robi z wodą.
To, co wojna i przygotowania wojenne robią z ziemią, zawsze było trudnym tematem. Dlaczego ci, którym zależy na ziemi, mieliby chcieć przyjąć ukochaną i inspirującą instytucję, która przyniosła nam Wietnam, Irak, głód w Jemenie, tortury w Guantanamo i 16 lat makabrycznych rzezi w Afganistanie – nie wspominając już o błyskotliwej elokwencji prezydenta Donalda J. Trumpa? I dlaczego ci, którzy sprzeciwiają się masowemu mordowaniu ludzi, mieliby chcieć zmienić temat wylesiania i zatruwania strumieni oraz tego, co broń nuklearna robi z planetą?
Ale faktem jest, że gdyby wojna była moralna, legalna, obronna, korzystna dla rozprzestrzeniania się wolności i niedroga, bylibyśmy zobowiązani uczynić jej zniesienie naszym najwyższym priorytetem wyłącznie z powodu zniszczenia, jakie wojna i przygotowania do wojny czynią jako wiodące zanieczyszczających nasze środowisko naturalne.
Chociaż przejście na zrównoważone praktyki może się zwrócić w postaci oszczędności w opiece zdrowotnej, środki na to są wielokrotnie większe w budżecie wojskowym USA. Jeden program dotyczący samolotów, F-35, mógłby zostać anulowany, a fundusze wykorzystane na przekształcenie każdego domu w Stanach Zjednoczonych w czystą energię.
Nie uratujemy klimatu naszej Ziemi jako jednostki. Potrzebujemy zorganizowanych globalnych wysiłków. Jedynym miejscem, w którym można znaleźć zasoby, jest wojsko. Bogactwo miliarderów nawet nie zaczyna z nim konkurować. Odebranie go wojsku, nawet bez robienia z nim czegokolwiek innego, jest najlepszą rzeczą, jaką możemy zrobić dla ziemi.
Szaleństwo kultury wojennej sprawiło, że niektórzy ludzie wyobrażają sobie ograniczoną wojnę nuklearną, podczas gdy naukowcy twierdzą, że pojedyncza broń nuklearna może popchnąć zmiany klimatu ponad wszelką nadzieję, a garstka może nas zagłodzić. Odpowiedzią jest kultura pokoju i zrównoważonego rozwoju.
Kampania przed prezydencie Donald Trump podpisał list opublikowany w grudniu 6, 2009, na stronie 8 New York Times, list do prezydenta Obamy, który nazwał zmiany klimatu, bezpośrednim wyzwaniem. "Proszę, nie odkładajcie ziemi" - powiedział. "Jeśli nie podejmiemy teraz działań, jest naukowo niepodważalne, że katastrofalne i nieodwracalne konsekwencje dla ludzkości i naszej planety".
Wśród społeczeństw, które akceptują lub promują podejmowanie wojen, te konsekwencje niszczenia środowiska prawdopodobnie będą obejmować jeszcze więcej wojen. Sugestia, że zmiana klimatu po prostu powoduje wojnę pod nieobecność człowieka, jest oczywiście fałszywa i samobójcza. Nie ma korelacji między niedoborem zasobów a wojną lub zniszczeniem środowiska a wojną. Istnieje jednak korelacja między kulturową akceptacją wojny a wojną. A ten świat, a zwłaszcza niektóre jego części, w tym Stany Zjednoczone, bardzo tolerują wojnę — o czym świadczy wiara w jej nieuchronność.
Wojny generujące zniszczenie środowiska i masową migrację, generujące kolejne wojny, powodujące dalsze zniszczenia, to błędne koło, z którego musimy wyjść, chroniąc środowisko i znosząc wojnę.
