"Cześć wszystkim. Dziękuję bardzo za przyjście dziś wieczorem, aby powitać mnie w domu. Jak dobrze być z powrotem w Tampie. Nie potrafię tego nawet ubrać w słowa. Nie mogę się doczekać, aby wrócić do gry z przyjaciółmi i łowić ryby. Przetrwałam te ostatnie dwa tygodnie, ponieważ wiem, że wszyscy o mnie myśleliście, modliliście się za mnie i wysyłaliście mi wiadomości, aby mnie wesprzeć.
„Jest jedna główna rzecz, którą chciałem powiedzieć, a mianowicie, że poznacie moją historię tylko dlatego, że jestem Amerykaninem. Ale mam nadzieję, że pamiętacie też mojego kuzyna, szesnastoletniego Palestyńczyka imieniem Mohammed Abu Khdeir. Był tylko dzieciakiem jak ja, a cała ta sprawa zaczęła się od tego, że został zabity. Wiem, że musiał być przerażony, tak jak ja. Byłem w nowym miejscu i nagle zostałem zaatakowany przez zamaskowaną policję. To była zdecydowanie najstraszniejsza rzecz, jaka kiedykolwiek mi się przydarzyła. Fizyczny ból w tych pierwszych godzinach był naprawdę ostry. A ja mam dopiero piętnaście lat, ale już nigdy nie będę myślała o wolności w taki sposób, jak dwa [tygodnie] temu.
„Chciałem prosić was wszystkich, abyście pamiętali o moim kuzynie Mohammeda i trzydziestu sześciu dzieciach, które zginęły w Gazie w ciągu ostatnich kilku dni. Mają imiona takie jak moje. Mam nadzieję, że przemoc dla ich dobra ustanie. Żadne dziecko, czy to Palestyńczyk, czy Izraelczyk, nie zasługuje na taką śmierć.
„Tak się cieszę, że znów jestem w domu i wracam do zdrowia. Dziękuję. Dziękuję. Bardzo dziękuję. Czuję się naprawdę dobrze. Czuję się świetnie."
Źródło: WMNF.
