Alice Slater, autorka opinii — sierpień 20, 2018, The Hill.
Poglądy wyrażane przez autorów są ich własnymi, a nie poglądami The Hill
W zeszłym tygodniu wiceprezydent Mike Pence ogłosił plan administracji Trumpa dotyczący nowego dowództwa wojskowego, Sił Kosmicznych Stanów Zjednoczonych, podkreślając apel prezydenta Donalda Trumpa, że „nie wystarczy mieć amerykańską obecność w kosmosie: musimy mieć amerykańską dominację w kosmosie”. Ogłoszenie Pence'a zostało powitane przez Trumpa, który w odpowiedzi napisał na Twitterze: „Space Force przez całą drogę!”
Pence uzasadnia tę niepokojącą ekspansję amerykańskiej militaryzacji do niebios, że „nasi przeciwnicy”, Rosja i Chiny, „pracują nad sprowadzeniem nowej broni wojennej w kosmos”, która stanowi zagrożenie dla amerykańskich satelitów. Ale pomimo wirtualnego zaniku w mediach głównego nurtu, Rosja i Chiny od lat spierają się w salach Organizacji Narodów Zjednoczonych, że świat potrzebuje traktatu zapobiegającego stacjonowaniu takiej broni w przestrzeni kosmicznej w celu utrzymania globalnej „strategicznej stabilności” wśród głównych mocarstw i umożliwienia rozbrojenia nuklearnego. Chociaż Traktat o przestrzeni kosmicznej z 1967 r. zapobiegł umieszczaniu broni masowego rażenia w przestrzeni kosmicznej, nigdy nie zakazał używania broni konwencjonalnej w kosmosie. W 2008 i znowu w 2014, Rosja i Chiny przedstawiły projekt traktatu o zapobieganiu umieszczaniu broni w przestrzeni kosmicznej na forum ONZ negocjującym umowy rozbrojeniowe, Komitet ds. Rozbrojenia w Genewie. Stany Zjednoczone zablokowały wszelkie dyskusje na temat traktatu o zakazie broni kosmicznej na forum związanym z konsensusem, gdzie wszystkie rozmowy utknęły w martwym punkcie z powodu powtarzających się wetów USA. Teraz, po latach bezczynności, dowiadujemy się o tym Uważa się, że Rosja i Chiny rozwijają zdolność zestrzeliwania satelitów w kosmosie.
Dochodzimy do tego punktu po smutnej historii straconych szans na pokój w kosmosie i rozbrojenie nuklearne. Zaczęło się od odrzucenia przez prezydenta Trumana propozycji Stalina, by umieścić bombę pod międzynarodową kontrolą ONZ w 1946 r. Następnie prezydent Reagan odrzucił propozycję byłego prezydenta ZSRR Michaiła Gorbaczowa dotyczącą wyeliminowania broni jądrowej, pod warunkiem, że Stany Zjednoczone nie przystąpią do realizacji jego planu Star Wojny, kosmiczny system wojskowy, opisany później w 1997 r. za czasów administracji Clintona, jako wizja 2020 Dowództwa Kosmicznego USA, głosząca swoją misję „zdominowania i kontrolowania wojskowego wykorzystania przestrzeni kosmicznej w celu ochrony interesów i inwestycji USA”. Clinton odrzucił propozycję Putina, aby zredukować nasze ogromne arsenały nuklearne, liczące około 15,000 1,000 bomb, do 1972, a następnie wezwać wszystkie inne państwa posiadające broń nuklearną do negocjacji w sprawie ich zniesienia, pod warunkiem wstrzymania przez USA planów rozmieszczenia systemów antyrakietowych w Europie Wschodniej. Prezydent George W. Bush, opierając się na swojej polityce włączenia obrony przeciwrakietowej i broni kosmicznej do szybkiego niszczenia celów w dowolnym miejscu na świecie w celu uzyskania „dominacji w pełnym spektrum”, odszedł od traktatu o pociskach przeciwrakietowych z XNUMX r., który wynegocjowały Stany Zjednoczone z ZSRR i teraz w Rumunii znajdują się amerykańskie rakiety oraz inne planowane do instalacji w Polsce. Co więcej, prezydent Obama odrzucił ofertę Putina z 2006 roku, w świetle nowego rodzaju wyścigu zbrojeń z potencjalnie niebezpiecznymi konsekwencjami, aby wynegocjować międzynarodowy traktat zakazujący cyberataków.
Przeczytaj więcej na
http://thehill.com/blogs/ congress-blog/foreign-policy/ 402578-space-the-next- battlefield
