Żeglowanie - ponownie - aby przełamać izraelską blokadę morską w Gazie

Ann Wright

Właśnie postawiłem stopę na suchym lądzie po pięciu dniach na morzu na jednej z czterech łodzi Flotylli Wolności w Gazie 3.

Ziemia, na której postawiłem stopę, to nie Gaza ani Izrael, ale Grecja. Dlaczego Grecja?

Potrzebne są nowe strategie, aby utrzymać tempo walki z izraelską blokadą morską Strefy Gazy i izolacją tamtejszych Palestyńczyków. Nasze próby w ciągu ostatnich pięciu lat doprowadziły do ​​tego, że piractwo izraelskiego rządu na wodach międzynarodowych przejęło wirtualną armadę naszych statków, porwało setki obywateli z kilkudziesięciu krajów, oskarżyło ich o nielegalny wjazd do Izraela i deportację na okres dziesięciu lat, co odmawia im możliwości odwiedzania Izraelczyków i Palestyńczyków w Izraelu, Jerozolimie i na Zachodnim Brzegu.

Statki, które tworzą flotylle, zostały zakupione po znacznych kosztach dzięki wysiłkom zbierania funduszy przez palestyńskich zwolenników w wielu krajach. Po sporze sądowym w izraelskich sądach tylko dwa statki zostały zwrócone właścicielom. Pozostała część, co najmniej siedem statków, znajduje się w porcie w Hajfie i najwyraźniej jest częścią wycieczki turystycznej, aby zobaczyć statki terroryzujące Izrael. Podobno jedna łódź została użyta jako cel izraelskiego bombardowania morskiego.

Najnowsza strategia polega na tym, aby nie kierować wszystkich statków w żadnej flotylli w ręce Izraela. Rozgłos, głównie w prasie izraelskiej, o zbliżającej się flotylli o nieznanej wielkości, pochodzącej z nieznanych punktów startowych, zmusza wywiad izraelskiego rządu i organizacje wojskowe do wydatkowania zasobów, ludzkich i finansowych, w celu ustalenia, którzy nieuzbrojeni cywile rzucają wyzwanie ich morskiej blokadzie Gazy — i jak to kwestionują.

Miejmy nadzieję, że z każdą minutą, jaką izraelskie organizacje rządowe poświęcają na próbę zatrzymania statków flotylli, uniemożliwiają dostęp do środków na dalsze przerażające traktowanie Palestyńczyków mieszkających w Gazie i na Zachodnim Brzegu.

Na przykład dzień przed godz Marianne statek ze Szwecji został schwytany, izraelski samolot przez dwie godziny prowadził poszukiwania nad statkami w okolicy, próbując ustalić, ile statków znajduje się w tym rejonie i które mogą należeć do flotylli. Podejrzewamy, że istniały inne izraelskie statki, w tym okręty podwodne, które miały elektroniczne możliwości identyfikacji transmisji radiowych lub satelitarnych ze wszystkich statków w okolicy i próbowały zlokalizować nasze statki. Te wysiłki są kosztem dla rządu izraelskiego, o wiele większym niż zakup naszych statków i wysyłanie pasażerów do punktów odlotów flotylli.

Podczas gdy izraelskie zasoby są nieograniczone w porównaniu z naszymi, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że Stany Zjednoczone zapewniają Izraelowi znaczną pomoc wywiadowczą i ponad 3 miliardy dolarów rocznie, nasze flotylle wiążą wielu Izraelczyków, począwszy od samego premiera, który został zmuszony do złożenia oświadczenia o palestyńsko-izraelskiego członka Knesetu i byłego prezydenta Tunezji, który zgłosił się na ochotnika jako pasażerowie flotylli, ministrowi spraw zagranicznych w odpowiedzi na potępienie przez Szwecję i Norwegię izraelskiego ataku na szwedzki statek na wodach międzynarodowych, public relations ramię izraelskiego rządu, które musi zajmować się mediami, pyta o to, gdzie statek został schwytany, doniesienia o maltretowaniu pasażerów przez IDF i wreszcie do licznych wojskowych jednostek wywiadowczych i operacyjnych – lądowych, powietrznych i morskich – którym nakazano fizycznie odpowiedzieć na flotyllę.

Dwumiesięczny rejs statku Marianne ze Szwecji, wzdłuż wybrzeży Europy i do Morza Śródziemnego z przystankami w nadmorskich miastach w ośmiu krajach, stworzyło okazję edukacyjną do zaplanowania wydarzenia w każdym z miast w celu dyskusji na temat przerażających skutków izraelskiej blokady Gazy i izraelskiej okupacji z Zachodniego Brzegu.

To już trzecia flotylla, w której brałem udział. Flotylla Wolności w Gazie w 2010 roku zakończyła się egzekucją przez izraelskich komandosów dziewięciu pasażerów (dziesiąty pasażer zmarł później w wyniku postrzałów) i zranieniem pięćdziesięciu na tureckim statku Mavi Marmara, napaść na pasażerów na każdym z sześciu statków flotylli i zabranie ponad 600 pasażerów do izraelskich więzień przed ich deportacją.

Flotylla Wolności Gazy z 2011 r. Miała dziesięć statków z 22 kampanii krajowych. Izraelski rząd opłacił greckiemu rządowi, aby nie pozwalał statkom na wodach greckich opuszczać portów, chociaż US Boat to Gaza, Audacity of Hope i kanadyjska łódź do Gazy Tahrir, próbowali wyruszyć do Gazy, ale zostali przywiezieni z powrotem do portów przez uzbrojonych greckich komandosów.

Połączenia Tahrir i irlandzka łódź do Gazy,Saoirse następnie próbowali popłynąć do Gazy w listopadzie 2011 roku i zostali schwytani przez izraelskich komandosów, a w październiku 2012 roku szwedzki żaglowiec Estelle próbował popłynąć do Gazy i został zabrany przez Izrael.

W latach 2012-2014 międzynarodowe wysiłki zmierzające do zakończenia izraelskiego oblężenia Gazy koncentrowały się na przełamaniu blokady poprzez wypłynięcie Z Gazy na wody międzynarodowe. Międzynarodowe kampanie zbierały fundusze na przekształcenie statku rybackiego w porcie w mieście Gaza w statek towarowy. Nazwaliśmy statek Arka Gazy. Społeczność międzynarodowa została poproszona o zakup rękodzieła i suszonych produktów rolnych z Gazy, które mają być umieszczone na statku do transportu z Gazy. W kwietniu 2014 r., gdy roczna przebudowa kutra rybackiego na statek towarowy dobiegała końca, wybuch wyrwał dziurę w rufie łodzi. Dwa miesiące później, w czerwcu 2014 roku, w drugim dniu 55-dniowego izraelskiego ataku na Strefę Gazy, izraelskie pociski Arka Gazy i wysadzili go, powodując ogromny pożar i nieodwracalne uszkodzenia statku.

Jako jeden z 70 pasażerów/mediów/załogi reprezentujących 22 kraje, które uczestniczyły we Flotylli Wolności w Strefie Gazy 3… obywateli Izraela, Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Kanady, Grecji, Szwecji, Palestyny, Jordanii, Tunezji, Norwegii, Włoch, Nowej Zelandii , Hiszpania, Finlandia, Francja, Niemcy, Rosja, RPA, Maroko i Algieria... poświęciliśmy trochę czasu, aby ponownie zwrócić międzynarodową uwagę na izraelskie oblężenie Gazy.

Dla nas, pasażerów, fizyczny akt bycia schwytanym i uwięzionym przez państwo Izrael nie jest najważniejszą częścią naszego aktywizmu. Fakt, że zebraliśmy się ponownie w kolejnej akcji, aby zwrócić międzynarodową uwagę na izraelskie oblężenie Gazy, jest celem i będziemy kontynuować te działania, dopóki izraelski rząd nie zakończy blokady Gazy.

Dla mieszkańców Gazy statki płynące do Gazy, czy to we flotylli, czy pojedynczo, są widocznym znakiem troski obywateli na całym świecie o ich dobro. Jak zadzwonił 21-letni Mohammed Alhammami, członek grupy młodych ludzi w Gazie Nie jesteśmy liczbaminapisał:

"„Myślę, że uczestnicy flotylli są odważni. Są wystarczająco odważni, by stawić czoła temu brutalnemu reżimowi z dobrym humorem, w pełni wiedząc, że śmierć jest możliwa, podobnie jak los dzielnych tureckich aktywistów. Zmiana następuje wtedy, gdy zwykli ludzie, prowadzący zwyczajne życie, łączą się, by złożyć oświadczenie. Netanjahu powinien wiedzieć; w końcu, że wielu Żydów zostało uratowanych podczas Holokaustu dzięki niezwykłym działaniom zwykłych cywilów”.

O autorze: Ann Wright służyła przez 29 lat w armii amerykańskiej/rezerwach wojskowych i przeszła na emeryturę jako pułkownik rezerwy. Przez 16 lat służyła również jako dyplomata USA w ambasadach USA w Nikaragui, Grenadzie, Somalii, Uzbekistanie, Kirgistanie, Sierra Leone, Mikronezji i Mongolii. Była członkiem małego zespołu, który w grudniu 2001 r. ponownie otworzył ambasadę USA w Kabulu w Afganistanie. Zrezygnowała z rządu USA w marcu 2003 r. w opozycji do wojny prezydenta Busha z Irakiem.