Działacze pokojowi zbierają się w Brukseli, aby powiedzieć „nie” wojnie – „nie” NATO

Zdjęcie autorstwa Vrede.be

Od Pat Elder, World BEYOND War

Weekend 7 lipca^th i 8^th był świadkiem, jak europejski ruch pokojowy zebrał się w Brukseli w Belgii, aby wysłać jasne przesłanie do społeczności światowej, „Nie dla wojny – nie dla NATO!”

Masowa demonstracja w sobotę oraz kontrszczyt NATO „nie dla”. w niedzielę odrzuciła amerykańskie apele do wszystkich 29 państw członkowskich NATO o zwiększenie wydatków wojskowych do 2% PKB. Obecnie Stany Zjednoczone wydają na programy wojskowe 3.57%, podczas gdy kraje europejskie średnio 1.46%. Prezydent Trump naciska na członków NATO, aby wydawali setki miliardów euro rocznie na różne programy wojskowe, z których wiele obejmuje zakup amerykańskiej broni i rozbudowę baz wojskowych.

Członkowie NATO spotkają się w Brukseli 11 lipca^th i 12^th. Oczekuje się, że prezydent Trump mocno zniży się do Europejczyków, podczas gdy większość państw członkowskich waha się przed zwiększeniem wydatków wojskowych.

Reiner Braun jest współprzewodniczącym Międzynarodowego Biura Pokoju, (IPB)i jeden z organizatorów brukselskiego kontrszczytu. Powiedział, że zwiększenie wydatków wojskowych to „całkowicie głupi pomysł”. Braun odzwierciedlał przekonania większości Europejczyków, mówiąc: „Dlaczego kraje europejskie miałyby wydawać miliardy dolarów na cele wojskowe, skoro potrzebujemy pieniędzy na opiekę społeczną, opiekę zdrowotną, edukację, naukę? To zły sposób rozwiązywania globalnych problemów”.

Sobotę demonstracja, która przyciągnęła około 3,000, i Niedzielę Kontrszczyt, w którym wzięło udział 100 przedstawicieli z 15 krajów członkowskich NATO i 5 państw spoza NATO, zebrał się w czterech punktach wspólnych. Po pierwsze – odrzucenie 2%; Po drugie – odporność na wszelką broń nuklearną, w szczególności produkcję i rozmieszczenie nowej „taktycznej” bomby nuklearnej amerykańskiej B 61-12; Po trzecie – potępienie wszelkiego eksportu broni; i po czwarte – wezwanie do zakazania wojny dronów i tego, co nazywają „robotyzacją” wojny.

Uczestnicy zdawali się zgadzać, że najniższym owocem dla społeczności pokojowej jest wyeliminowanie broni jądrowej z kontynentu. Obecnie amerykańskie bomby B 61 są gotowe do zrzucenia z samolotów startujących z baz wojskowych w Belgii, Holandii, Włoszech, Niemczech i Turcji. Wiele z tych broni jest 10-12 razy większych niż bomba, która zniszczyła Hiroszimę. Domniemanym celem jest dziś Rosja. Widać było głęboką ironię w piątek w Brukseli, kiedy belgijska drużyna piłkarska pokonała drużynę Brazylii podczas ćwierćfinału mistrzostw świata w Kazaniu w Rosji. Telewizja belgijska szeroko relacjonowała, że ​​Rosjanie byli łaskawymi gospodarzami. Europejskie sondaże opinii publicznej odzwierciedlają europejską populację, która w przeważającej mierze sprzeciwia się tej amerykańskiej broni na europejskiej ziemi.

Ludo de Brabander, lider belgijskiej organizacji pokojowej Vrede, powiedział, że broń nuklearna nadal traci poparcie, podczas gdy Belgowie i mieszkańcy tętniącej życiem i pięknej Brukseli nie darzą sympatią prezydenta Trumpa. W końcu Trump powiedział podczas swojej kampanii, że wielkie miasto jest „jak życie w piekle”.

Działacze antywojenni uważają też, że możliwe jest przekonanie państw członkowskich NATO do opuszczenia sojuszu. De Brabander ujął to w ten sposób: „Dlaczego potrzebujemy NATO? Gdzie są wrogowie?

Rzeczywiście, sojusz przeżył swój pierwotny cel, którym rzekomo było powstrzymanie Związku Radzieckiego. Kiedy Związek Radziecki upadł w 1991 roku, zamiast opowiadać się za pokojowym współistnieniem, kierowany przez USA klub wojskowy NATO stopniowo rozszerzył się na granicę Rosji, pochłaniając narody do granicy Rosji. W 1991 roku było 16 członków NATO. Od tego czasu dodano 13 kolejnych, co daje łącznie 29: Czechy, Węgry i Polska (1999), Bułgaria, Estonia, Łotwa, Litwa, Rumunia, Słowacja i Słowenia (2004), Albania i Chorwacja (2009), i Czarnogóra (2017).

Organizatorzy No-to-NATO proszą nas wszystkich o poświęcenie chwili na spojrzenie na świat z rosyjskiej perspektywy. Reiner Braun oddaje ten sentyment: „NATO rozwija konfrontacyjną politykę przeciwko Rosji. Zawsze to robili i jest to zdecydowanie, absolutnie zły sposób. Potrzebujemy współpracy z Rosją, potrzebujemy dialogu z Rosją; potrzebujemy relacji ekonomicznych, ekologicznych, społecznych i innych”.

Tymczasem 7 lipca 2018 r. Międzynarodowa Kampania na rzecz Zniesienia Broni Jądrowej (ICAN) obchodziła pierwszą rocznicę podpisania Traktatu Narodów Zjednoczonych o zakazie broni jądrowej (TPNW). Traktat o zakazie broni jądrowej jest pierwszą prawnie wiążącą umową międzynarodową, która kompleksowo zakazuje broni jądrowej, mając na celu doprowadzenie do jej całkowitej eliminacji. Traktat podpisało 59 krajów.

Niedawne badanie ICAN pokazuje wyraźne odrzucenie broni nuklearnej przez tych Europejczyków, którzy mieszkają najbliżej amerykańskiej broni nuklearnej i którzy mogą być celem jakiegokolwiek ataku nuklearnego lub zagrożeni wypadkiem z bronią nuklearną.

Europejskie i amerykańskie grupy pokojowe przygotowują się do zorganizowanego oporu z okazji 70. rocznicy powstania NATO w kwietniu 2019 r.