Przez Winslowa Myersa
Od 9-11 Stany Zjednoczone, według obiektywnej oceny opasujące kulę ziemską imperium wojskowe, zostały wciągnięte w trwającą globalną wojnę domową między brutalnymi ekstremistami (często walczącymi między sobą) a tymi, w tym nami, postrzeganymi jako ich śmiertelni wrogowie . Jesteśmy słusznie oburzeni okrutnymi egzekucjami sfilmowanymi w celu rozpowszechniania w Internecie. Ścinający głowy i zamachowcy-samobójcy są równie oburzeni naszą rozległą obecnością wojskową w ojczyznach ich przodków i atakami dronów na wesela.
W międzyczasie, chociaż rząd naszego potężnego imperium może czytać nasze e-maile i podsłuchiwać nasze telefony, ogólnoświatowy ruch NON-agresji mający na celu doprowadzenie do pozytywnych zmian w jakiś sposób leci całkowicie pod jego rzekomo wszechwidzącymi ekranami radarów. Ludy ziemi w zdecydowanej większości sprzeciwiają się wojnie i chcą sprawiedliwego udziału w ziemskich zasobach i możliwościach demokratycznych rządów. Studia akademickie (por. Chenoweth i Stephan, Dlaczego działa Civil Resistance: Strategiczna logika konfliktu bez przemocy ) dowiodły, że ogólnie rzecz biorąc, ruchy pokojowe są bardziej skuteczne w osiąganiu takich celów niż brutalne ruchy wojskowe.
Nasze media zawężają dyskurs i podsycają płomienie, pozwalając obywatelom USA patrzeć tylko przez wąski pryzmat wyjątkowości, polaryzacji i przemocy. Podżegacze strachu, legion w naszej kulturze, twierdzą, że wyznawcy ISIS nie są ludźmi. Ale powinniśmy zachować ich człowieczeństwo w naszych sercach, nawet jeśli brzydzimy się ich czynami, tak jak powinniśmy brzydzić się naszym własnym poddaniem się torturom i pozasądowym zabójstwom. Ludzie nie robią tego, co robią ci bojownicy ISIS, nie będąc zdesperowanymi i bezdusznymi z powodu bolesnego poczucia niesprawiedliwości. Jak napisał Auden: „Ci, którym wyrządza się zło / wyrządzają zło w zamian”. Pytaniem dla nas jest to, jak możemy najlepiej reagować na zło bez racjonalizowania własnego złego zachowania.
Święto narodowe wyznaczyliśmy radykalnie pokojowemu doktorowi Kingowi, który jedynie zażądał zakończenia wojny w Wietnamie, a nie realistycznemu laureatowi Pokojowej Nagrody Nobla, doktorowi Kissingerowi, który – choć nie spieszył się z tym – faktycznie zakończył wojnę. Ale podczas gdy podczas corocznych uroczystości upamiętniających króla wypowiadamy pieszczoty, to bezlitosny rachunek równowagi sił Kissingera dominuje w dyskusjach politycznych – nawet na liberalnej lewicy.
Odkładając na bok niewyraźne rozróżnienie między sadyzmem ścinania głów a rzekomymi dobrymi intencjami tych, którzy kontrolują drony, nasza i ich strona podziela przekonanie, że jedynym rozwiązaniem tego wielkiego konfliktu jest zabijanie. Jeśli ISIS zdoła zabić wystarczającą liczbę swoich wrogów, może powstać kalifat od Libanu po Afganistan, zacierając pogardzane arbitralne granice stworzone przez mocarstwa kolonialne po I wojnie światowej. I odwrotnie, jeśli Zachód zdoła zabić tylko wystarczającą liczbę przywódców terrorystów w Afganistanie, Jemenie i Syrii, z rzezi wyłonią się umiarkowane elementy, które wyrzekną się próżnego i zarozumiałego przekonania, że przeznaczeniem islamu jest podbój pluralistycznego świata.
Ale domniemania zarówno obecnego imperium amerykańskiego, jak i ewentualnego imperium muzułmańskiego są równie próżne i ograniczone na swój sposób. Ciągłe masowe zabijanie przez którąkolwiek ze stron nigdy nie rozwiąże leżących u podstaw różnic kulturowych, więc jeśli nie wymyślimy czegoś nowego, ta planetarna wojna domowa będzie trwała, mnożąc rekrutów do terroru szybciej, niż można ich eksterminować – wieczna maszynka do mielenia mięsa przemocy.
Nie możemy po prostu pozwolić różnym grupom ekstremistów walczyć między sobą. Musimy przewodzić, ale dlaczego nie poprowadzić w nowym kierunku? Wśród całego załamywania rąk na temat najmniej złych opcji, jest dobra opcja: zmień grę. Przyznaj, że amerykańska okupacja Iraku doprowadziła do pewnych nieprzewidzianych skutków. Zwołaj międzynarodową konferencję, w której udział wezmą przedstawiciele tylu stron, które są gotowe zastanowić się, jak powstrzymać i zakończyć przemoc. Zgódźcie się na embargo na dostawy broni do regionu.
Możliwość, że już prowadzimy trzecią wojnę światową, zapominając o tym, jak mało kto chciał lub spodziewał się dostać do pierwszej, sugeruje potrzebę przywołania ducha postaci takich jak King i Dag Hammarskjold, ten bezinteresowny światowy ambasador dla pokoju. Gdy patrzymy w dół strumienia czasu, coraz trudniej jest zagwarantować, kto będzie, a kto nie będzie mógł posiadać broni jądrowej. Nawet teraz jakiś niezadowolony pakistański generał może przekazywać głowicę bojową jakiemuś podmiotowi niepaństwowemu ze złymi intencjami. Równie możliwe jest, że ktoś w armii USA może zbuntować się z bronią jądrową, inicjując katastrofę.
Czy trzecia wojna światowa prowadząca do całkowitego zniszczenia jest zamiarem chrześcijańskiego Boga lub muzułmańskiego Allaha? Zbliżamy się do absolutnego limitu zabijania, limitu, który czai się ze wszystkich stron: zimy nuklearnej, możliwości, że gdyby tylko niewielka część światowych głowic, bez względu na to, czyje, została zdetonowana, wynikające z tego wydarzenie klimatyczne ogarnęłoby cały świat. kuli ziemskiej, zamykając światowe rolnictwo na dekadę. Szansą dla wszystkich stron jest zaakceptowanie tej możliwości i zbudowanie porozumień opartych na wspólnym pragnieniu przetrwania ludzkości – wysłuchanie w końcu próśb milionów wokół tej małej planety, które desperacko chcą, aby szaleństwo niekończącej się wojny ustało.
Winslow Myers, autor „Living Beyond War: A Citizen's Guide”, pisze dla Peacevoice i zasiada w Radzie Doradczej Inicjatywy Zapobiegania Wojnie.
