W oświadczenie w dniu 8 kwietnia 2018 r. prokurator Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK), Fatou Bensouda, ostrzegł, że osoby odpowiedzialne za zabójstwa Palestyńczyków w pobliżu granicy Gazy z Izraelem mogą być ścigane przez MTK. Powiedziała:
„Z głębokim zaniepokojeniem odnotowuję przemoc i pogarszającą się sytuację w Strefie Gazy w kontekście niedawnych masowych demonstracji. Od 30 marca 2018 r. co najmniej 27 Palestyńczyków zostało zabitych przez izraelskie siły obronne, a ponad tysiąc zostało rannych, w tym wielu, w wyniku strzelaniny z użyciem ostrej amunicji i gumowych kul. Przemoc wobec ludności cywilnej – w sytuacji takiej jak ta panująca w Gazie – mogłaby stanowić zbrodnię w rozumieniu Statutu Rzymskiego… “
Ona kontynuowała:
„Przypominam wszystkim stronom, że sytuacja w Palestynie jest przedmiotem wstępnej analizy przez moje biuro [patrz poniżej]. Chociaż wstępne badanie nie jest dochodzeniem, każde nowe domniemane przestępstwo popełnione w kontekście sytuacji w Palestynie może zostać poddane kontroli mojego Biura. Dotyczy to wydarzeń z ostatnich tygodni i wszelkich przyszłych incydentów”.
Od czasu ostrzeżenia prokuratora liczba zabitych i rannych Palestyńczyków gwałtownie wzrosła. 60 osób zginęło 14 maja, w dniu przeniesienia ambasady USA z Tel Awiwu do Jerozolimy. Według Biura ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (UN OCHA), do 12 lipca br. 146 Palestyńczyków zginęło, a 15,415 30 zostało rannych od rozpoczęcia protestów XNUMX marca. Spośród rannych 8,246 wymagało leczenia szpitalnego. Jeden izraelski żołnierz został zabity przez ostrzał z Gazy. Żaden izraelski cywil nie zginął w wyniku protestów.
Protesty te, domagające się zakończenia izraelskiej blokady Strefy Gazy i prawa uchodźców do powrotu, miały miejsce w tygodniach poprzedzających 70.th rocznicę powstania Nakby, kiedy to wraz z powstaniem państwa Izrael około 750,000 200,000 Palestyńczyków zostało wypędzonych ze swoich domów i nigdy nie pozwolono im na powrót. Około 70 1.8 tych uchodźców zostało zmuszonych do opuszczenia Gazy, gdzie oni i ich potomkowie mieszkają dzisiaj i stanowią około XNUMX% XNUMX-milionowej populacji Gazy, która żyje w nędznych warunkach pod surową blokadą ekonomiczną narzuconą przez Izrael ponad dziesięć lat temu. Nic dziwnego, że tysiące Palestyńczyków było gotowych zaryzykować życie i zdrowie, by zaprotestować przeciwko swoim warunkom.
Palestyna przyznaje jurysdykcję MTK
Ostrzeżenie prokuratora jest w pełni uzasadnione. MTK może sądzić osoby oskarżone o zbrodnie wojenne, zbrodnie przeciwko ludzkości i ludobójstwo, jeśli przyznano mu do tego jurysdykcję. Władze palestyńskie przyznały mu jurysdykcję w dniu 1 stycznia 2015 r., składając zawiadomienie deklaracja do MTK zgodnie z artykułem 12(3) Statutu Rzymskiego MTK „oświadczając, że Rząd Państwa Palestyna niniejszym uznaje jurysdykcję Trybunału do celów identyfikacji, ścigania i sądzenia sprawców i wspólników zbrodni podlegających jurysdykcji popełnione na okupowanych terytoriach palestyńskich, w tym we Wschodniej Jerozolimie, od 13 czerwca 2014 r.”.
Cofając przyjęcie jurysdykcji MTK do tej daty, władze palestyńskie mają nadzieję, że MTK będzie mógł postawić w stan oskarżenia izraelski personel wojskowy za działania podjęte w tym dniu lub po tej dacie, w tym podczas operacji Protective Edge, izraelskiego ataku wojskowego na Strefę Gazy w lipcu/ sierpnia 2014 r., kiedy zginęło ponad dwa tysiące Palestyńczyków.
To nie pierwszy raz, kiedy władze palestyńskie próbują przyznać MTK jurysdykcję za pomocą tego rodzaju deklaracji. 21 stycznia 2009 r., wkrótce po operacji Płynny ołów, pierwszym z trzech głównych izraelskich ataków wojskowych na Strefę Gazy, dokonali podobnego deklaracja. Ale to nie zostało zaakceptowane przez Prokuratora MTK, ponieważ w tym czasie Palestyna nie została uznana przez ONZ za państwo.
Została uznana przez ONZ w listopadzie 2012 r., kiedy uchwaliło ją Zgromadzenie Ogólne ONZ rozdzielczość 67 / 19 (stosunkiem głosów 138 do 9) przyznanie Palestynie praw obserwatora w ONZ jako „państwa nieczłonkowskiego” i określenie jej terytorium jako „terytorium palestyńskie okupowane od 1967 r.”, czyli Zachodni Brzeg (w tym Wschodnia Jerozolima) i Strefa Gazy . Z tego powodu Prokurator mógł przyjąć ofertę jurysdykcji Palestyny w dniu 1 stycznia 2015 r. i rozpocząć wstępne badanie „sytuacji w Palestynie” w dniu 16 stycznia 2015 r. (zob. Komunikat prasowy ICC, 16 stycznia 2015 r).
Według Prokuratura ICC, celem takiego wstępnego badania jest „zebranie wszystkich istotnych informacji niezbędnych do dokonania w pełni świadomego ustalenia, czy istnieją uzasadnione podstawy do kontynuowania dochodzenia”. Ponad trzy lata później to wstępne badanie nadal trwa. Innymi słowy, Prokurator nie podjął jeszcze decyzji, czy przystąpić do pełnego śledztwa, które może ostatecznie doprowadzić do ścigania poszczególnych osób. Prokuratora Roczny raport 2017 opublikowane w grudniu 2017 r. nie wskazywały, kiedy ta decyzja zostanie podjęta.
(Zwykle państwo nadaje jurysdykcję MTK, stając się stroną Statutu Rzymskiego. W dniu 2 stycznia 2015 r. władze palestyńskie złożyły odpowiednie dokumenty w tym celu u Sekretarza Generalnego ONZ Ban Ki-moona, który ogłosił 6 stycznia 2015 r., że Statut Rzymski „wejdzie w życie dla Państwa Palestyna 1 kwietnia 2015 r.”. Gdyby więc władze Palestyny wybrały tę drogę przyznania jurysdykcji MTK, Trybunał nie byłby w stanie ścigać przestępstw popełnionych przed 1 kwietnia 2015 r. Dlatego władze palestyńskie wybrały drogę „deklaracji”, co oznacza, że zbrodnie popełnione przed 13 kwietnia 2014 r. w dniu XNUMX czerwca XNUMX r. lub później, w tym podczas operacji Protective Edge, mogą być ścigane).
„Skierowanie” przez Palestynę jako państwo-stronę
Zrozumiałe jest, że przywódcy palestyńscy są sfrustrowani faktem, że minęły ponad trzy lata bez wyraźnego postępu w pociągnięciu Izraela do odpowiedzialności za domniemane przestępstwa popełnione na okupowanych terytoriach palestyńskich przez wiele lat. Przestępstwa te trwają nieprzerwanie od stycznia 2015 r., kiedy prokurator rozpoczęła wstępne śledztwo, a najbardziej rzucające się w oczy zabójstwo ponad stu cywilów dokonane przez izraelskie wojsko na granicy Gazy od 30 marca.
Przywódcy palestyńscy dostarczają prokuratorowi regularne comiesięczne raporty szczegółowo opisujące to, co ich zdaniem jest ciągłym przestępstwem popełnianym przez Izrael. I w celu przyspieszenia spraw, 15 maja 2018 r. Palestyna złożyła formalne „skierowanie”jako państwo-strona w sprawie „sytuacji w Palestynie” do MTK zgodnie z artykułami 13(a) i 14 Statutu Rzymskiego: „Państwo Palestyna, zgodnie z artykułami 13(a) i 14 Rzymskiego Statutu Międzynarodowej karnego, przekazuje sytuację w Palestynie do zbadania przez Biuro Prokuratora i w szczególności zwraca się do Prokuratora o zbadanie, zgodnie z czasową jurysdykcją Trybunału, przeszłych, trwających i przyszłych przestępstw podlegających jurysdykcji sądu, popełnionych we wszystkich częściach terytorium państwa Palestyna”.
Nie jest jasne, dlaczego tego nie zrobiono, kiedy Palestyna stała się państwem-stroną Statutu w kwietniu 2015 r. Nie jest również jasne, czy „skierowanie” teraz przyspieszy postępy w dochodzeniu – w jej odpowiedź do „przekazania”, Prokurator dał do zrozumienia, że wstępne badanie będzie przebiegało jak dotychczas.
Jakie działania stanowią zbrodnię przeciwko ludzkości/zbrodnię wojenną?
Jeśli Prokurator przystąpi do wszczęcia śledztwa w sprawie „sytuacji w Palestynie”, wówczas może zostać ostatecznie postawiony zarzut popełnienia zbrodni wojennych i/lub zbrodni przeciwko ludzkości. Osoby te prawdopodobnie działały na rzecz państwa izraelskiego w momencie popełnienia przestępstwa, ale możliwe jest, że oskarżeni zostaną również członkowie Hamasu i innych palestyńskich grup paramilitarnych.
Artykuł 7 Statutu Rzymskiego wymienia działania, które stanowią zbrodnię przeciwko ludzkości. Kluczową cechą takiego przestępstwa jest to, że jest to czyn „popełniony w ramach szeroko zakrojonego lub systematycznego ataku skierowanego przeciwko jakiejkolwiek ludności cywilnej”. Takie akty obejmują:
- zabójstwo
- eksterminacja
- deportacja lub przymusowe przesiedlenie ludności
- torturować
- zbrodnia apartheidu
Artykuł 8 Statutu Rzymskiego wymienia działania, które stanowią „zbrodnię wojenną”. Zawierają:
- umyślne zabijanie
- tortury lub nieludzkie traktowanie
- rozległe niszczenie i przywłaszczanie mienia, nieuzasadnione koniecznością wojskową
- bezprawna deportacja lub przekazanie lub bezprawne przetrzymywanie
- branie zakładników
- umyślne kierowanie ataków przeciwko ludności cywilnej jako takiej lub przeciwko pojedynczym cywilom niebiorącym bezpośredniego udziału w działaniach wojennych
- celowe kierowanie ataków na obiekty cywilne, czyli obiekty niebędące celami wojskowymi
i wiele więcej.
Przesiedlenie ludności cywilnej na terytorium okupowane
Jednym z tych ostatnich, w artykule 8.2(b)(viii), jest „przeniesienie, bezpośrednio lub pośrednio, przez mocarstwo okupacyjne części jego własnej ludności cywilnej na okupowane przez nie terytorium”.
Oczywiście ta zbrodnia wojenna ma szczególne znaczenie, ponieważ Izrael przeniósł około 600,000 1967 swoich własnych obywateli na Zachodni Brzeg, w tym Wschodnią Jerozolimę, na terytorium, które okupował od XNUMX roku. Nie ma więc wątpliwości, że zbrodnie wojenne, określone przez Statutu Rzymskiego, zostały podjęte – i będą nadal popełniane w dającej się przewidzieć przyszłości, ponieważ jest nie do pomyślenia, aby jakikolwiek przyszły rząd Izraela dobrowolnie zaprzestał tego projektu kolonizacji lub aby zastosowana została wystarczająca presja międzynarodowa w celu jego zaprzestania.
W świetle tego prima facie istnieje przypadek, że osoby izraelskie odpowiedzialne za ten projekt kolonizacji, w tym obecny premier, są winne zbrodni wojennych. I może się zdarzyć, że Amerykanie i inni, którzy zapewniają fundusze na projekt, mogą zostać oskarżeni o pomoc i podżeganie do zbrodni wojennych. Zarówno ambasador USA w Izraelu, David Friedman, jak i zięć prezydenta USA, Jared Kushner, zapewnili fundusze na budowę osiedli.
Połączenia Mavi Marmara skierowanie
Izrael miał już zatargi z MTK, gdy w maju 2013 roku Związek Komorów, który jest państwem-stroną Statutu Rzymskiego, odniósł izraelski atak militarny na Mavi Marmara przesłać w dniu 31 maja 2010 r. do Prokuratury. Atak ten miał miejsce na wodach międzynarodowych, kiedy był częścią konwoju z pomocą humanitarną do Gazy, i spowodował śmierć 9 pasażerów cywilnych. The Mavi Marmara został zarejestrowany na Komorach i zgodnie z art. 12.2 ust. XNUMX lit. a) statutu rzymskiego MTK ma jurysdykcję w odniesieniu do przestępstw popełnionych nie tylko na terytorium państwa-strony, ale także na statkach lub samolotach zarejestrowanych w państwie-stronie.
Jednak w listopadzie 2014 roku prokurator Fatou Bensouda odmówił wszczęcia śledztwa, pomimo podsumowując że „istnieją uzasadnione podstawy, by sądzić, że zbrodnie wojenne podlegające jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Karnego… zostały popełnione na jednym ze statków, Mavi Marmara, kiedy Siły Obronne Izraela przechwyciły „Flotylę Wolności Gazy” w dniu 31 maja 2010 r.”.
Niemniej jednak zdecydowała, że „potencjalna sprawa (sprawy), które prawdopodobnie wynikną z dochodzenia w sprawie tego incydentu, nie będą miały „wystarczającej wagi”, aby uzasadnić dalsze działania MTK”. Prawdą jest, że art. 17.1 ust. XNUMX lit. d) Statutu Rzymskiego wymaga, aby sprawa była „wystarczająco poważna, aby uzasadnić dalsze działania Trybunału”.
Kiedy jednak Związek Komorów zwrócił się do MTK o rewizję decyzji prokuratora, Izba Przygotowawcza ICC podtrzymany wniosku i zwróciła się do Prokuratora o ponowne rozważenie decyzji o odmowie wszczęcia śledztwa. W konkluzji sędziowie zapewnił że Prokurator popełnił szereg błędów w ocenie wagi potencjalnych spraw w przypadku przeprowadzenia śledztwa i wezwał ją do ponownego rozważenia decyzji o niewszczynaniu śledztwa tak szybko, jak to możliwe. Mimo tych krytycznych słów ze strony sędziów Prokurator wniosła apelację od tego wniosku o „ponowne rozpatrzenie”, ale jej apelacja została odrzucone przez Izbę Odwoławczą MTK w listopadzie 2015 r. W związku z tym była zobowiązana do „ponownego rozważenia” swojej decyzji z listopada 2014 r. o niewszczynaniu śledztwa. Ona w listopadzie 2017 r ogłosił że po odpowiednim „ponownym rozważeniu” podtrzymuje swoją pierwotną decyzję z listopada 2014 r.
Wnioski
Czy taki sam los spotka wstępne śledztwo Prokuratury w sprawie „sytuacji w Palestynie”? Wydaje się to mało prawdopodobne. Samo użycie ostrego ognia przez armię izraelską przeciwko ludności cywilnej w pobliżu granicy z Gazą było o wiele poważniejsze niż izraelski atak militarny na Mavi Marmara. I istnieje wiele innych istotnych przypadków, w których prawdopodobnie zbrodnie wojenne zostały popełnione przez osoby izraelskie, na przykład poprzez organizowanie transferu obywateli Izraela na terytoria okupowane. Istnieje więc prawdopodobieństwo, że Prokurator w końcu stwierdzi, że popełniono zbrodnie wojenne, ale od tego do znacznego kroku należy zidentyfikowanie osób odpowiedzialnych i zbudowanie przeciwko nim spraw, aby można było postawić im zarzuty i wydać nakazy przez MTK za ich aresztować.
Jednak nawet jeśli osoby zostaną postawione w stan oskarżenia, jest mało prawdopodobne, że kiedykolwiek staną przed sądem w Hadze, ponieważ MTK nie może sądzić ludzi zaocznie – a ponieważ Izrael nie jest stroną MTK, nie ma obowiązku wydawania ludzi ICC na rozprawę. Jednak, podobnie jak prezydent Sudanu Omar Hassan al-Bashir, którego MTK oskarżył o ludobójstwo w 2008 r., osoby oskarżone musiałyby unikać podróżowania do państw będących stronami MTK, aby nie zostały aresztowane i wydane.
Zakończ notatkę
13 lipca Izba Przygotowawcza MTK wydała „Decyzja w sprawie informacji i pomocy ofiarom sytuacji w Palestynie”. W nim Izba nakazała administracji MTK „ustanowienie, tak szybko, jak to możliwe, systemu informacji publicznej i działań informacyjnych na rzecz ofiar i społeczności dotkniętych sytuacją w Palestynie” oraz „utworzenie strony informacyjnej na temat Strona internetowa Trybunału, skierowana w szczególności do ofiar sytuacji w Palestynie".
Wydając postanowienie, Izba przypomniała ważną rolę odgrywaną przez ofiary w postępowaniu przed Trybunałem i odniosła się do spoczywającego na Trybunale obowiązku umożliwienia przedstawienia opinii i obaw ofiar w stosowny sposób, w tym na obecnym etapie wstępnego badania. W postanowieniu obiecywano, że „kiedy i jeśli Prokurator podejmie decyzję o wszczęciu śledztwa, Izba w drugim etapie wyda dalsze instrukcje”.
Ten niezwykły krok Izby Przygotowawczej, który sugeruje, że ofiary zbrodni wojennych istnieją w Palestynie, został podjęty niezależnie od Prokuratora MTK. Czy może to być dla niej delikatna zachęta do wszczęcia formalnego dochodzenia?
