Zjedz Chilcot XNUMX lipca

David Swanson

Tego czwartego lipca amerykańscy twórcy wojenni będą pić sfermentowane zboże, grillować martwe ciała, traumatyzować weteranów kolorowymi eksplozjami i dziękować swoim szczęśliwym gwiazdom i uczestnikom kampanii, że nie mieszkają w zgniłej starej Anglii. I nie mam tu na myśli króla Jerzego III. Mówię o śledztwie Chilcota.

Zdaniem Brytyjczyka gazeta"Długo oczekiwany Raport Chilcota na temat wojny w Iraku jest podobno brutalny Tony Blairi innych byłych urzędników państwowych w „absolutnie brutalnej”werdykt o niepowodzeniach okupacji".

Wyjaśnijmy sobie, że „brutalne” „dziczenie” jest metaforyczne, a nie takie, jakie rzeczywiście miało miejsce w Iraku. Za pomocą najbardziej szanowanych naukowo środków dostępny, wojna zabiła 1.4 miliona Irakijczyków, 4.2 miliona zostało rannych, a 4.5 miliona ludzi zostało uchodźcami. 1.4 miliona zabitych stanowiło 5% populacji. Inwazja obejmowała 29,200 3,900 nalotów, a następnie XNUMX w ciągu następnych ośmiu lat. Wojsko USA celowało w cywilów, dziennikarzy, szpitale i karetki pogotowia. Używał bomb kasetowych, białego fosforu, zubożonego uranu i nowego rodzaju napalmu na obszarach miejskich. Wady wrodzone, wskaźniki raka i śmiertelność niemowląt gwałtownie wzrosły. Wodociągi, oczyszczalnie ścieków, szpitale, mosty, instalacje elektryczne zostały zdewastowane i nie naprawione.

Przez lata siły okupacyjne zachęcały do ​​podziałów i przemocy na tle etnicznym i wyznaniowym, czego skutkiem była segregacja krajowa i represjonowanie praw, którymi cieszyli się Irakijczycy nawet pod rządami brutalnego państwa policyjnego Saddama Husajna. Grupy terrorystyczne, w tym jedna, która przybrała nazwę ISIS, powstały i rozkwitły.

Ta ogromna zbrodnia nie była planowanym w dobrych intencjach projektem, który doświadczył kilku „niedociągnięć okupacji”. To nie było coś, co można było zrobić właściwie, zgodnie z prawem lub moralnie. Jedyną przyzwoitą rzeczą, jaką można było zrobić w tej wojnie, jak w każdej innej, było jej nie rozpoczynać.

Nie było potrzeby przeprowadzania kolejnego śledztwa. Przestępstwo od początku było jawne. Wszystkie oczywiste kłamstwa na temat broni i powiązań z terrorystami mogły być prawdziwe i nadal nie usprawiedliwiłyby ani nie zalegalizowały wojny. Potrzebna jest odpowiedzialność, dlatego Tony Blair może się teraz odnaleźć impeached.

Pociągnięcie brytyjskich wspólników do odpowiedzialności za przestępstwo nie jest krokiem w kierunku skłonienia ich do narzekania na swoich amerykańskich szefów, ponieważ wszystkie tajemnice są w otwartym. Ale może da przykład. Być może nawet wolna od Wielkiej Brytanii Unia Europejska podejmie kiedyś kroki w celu pociągnięcia amerykańskich przestępców do odpowiedzialności.

Oczywiście jest już za późno, aby odwieść prezydenta Obamę od rozwijania nadużyć Busha poprzez pociągnięcie Busha do odpowiedzialności. Ale jest problem następnego prezydenta (z obiema głównymi partiami nominującymi ludzi, którzy poparli inwazję z 2003 roku) i problem podporządkowanego Kongresu. Istnieje również pilna i pilna potrzeba ogromnych odszkodowań dla ludności Iraku. Ten krok, wymagany przez sprawiedliwość i ludzkość, kosztowałby oczywiście mniej finansowo niż kontynuowanie niekończących się wojen w Iraku, Syrii, Pakistanie, Afganistanie, Libii, Jemenie i Somalii. Sprawiłoby to również, że Stany Zjednoczone byłyby bezpieczniejsze.

Te artykuły impeachmentu zostały wprowadzone w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych przez kongresmana Dennisa Kucinicha 9 czerwca 2008 r. Jako H. Res. 1258

Artykuł I
Tworzenie tajnej kampanii propagandowej w celu sfabrykowania fałszywego argumentu przemawiającego za wojną z Irakiem.

Artykuł II
Fałszywie, systematycznie i z zamiarem przestępczym, łącząc ataki z 11 września 2001 r., z fałszywym przedstawieniem Iraku jako zagrożenia dla bezpieczeństwa jako część oszukańczego uzasadnienia wojny z agresją.

Artykuł III
Wprowadzanie w błąd narodu amerykańskiego i członków Kongresu, aby wierzyli, że Irak posiadał broń masowego rażenia, aby sfabrykować fałszywe argumenty przemawiające za wojną.

Artykuł IV
Wprowadzanie w błąd narodu amerykańskiego i członków Kongresu, aby uwierzyli, że Irak stanowi bezpośrednie zagrożenie dla Stanów Zjednoczonych.

Artykuł V
Nielegalnie sprzeniewierzone fundusze, aby potajemnie rozpocząć agresywną wojnę.

Artykuł VI
Inwazja na Irak z naruszeniem wymagań HJRes114.

Artykuł VII
Inwazja na Irak bez wypowiedzenia wojny.

Artykuł VIII
Inwazja na Irak, suwerenny naród, z naruszeniem Karty Narodów Zjednoczonych.

Artykuł IX
Niezaopatrzenie żołnierzy w kamizelki kuloodporne i opancerzenie pojazdu.

Artykuł X
Fałszowanie rachunków zgonów i obrażeń żołnierzy amerykańskich w celach politycznych.

Artykuł XI
Ustanowienie stałych baz wojskowych USA w Iraku.

Artykuł XII
Rozpoczęcie wojny z Irakiem o kontrolę nad zasobami naturalnymi tego kraju.

Artykuł XIII
Utworzenie tajnej grupy zadaniowej do opracowania polityki energetycznej i wojskowej w odniesieniu do Iraku i innych krajów.

Artykuł XIV
Sprzeniewierzenie przestępstwa, nadużycie i ujawnienie informacji niejawnych oraz utrudnianie wymiaru sprawiedliwości w sprawie Valerie Plame Wilson, tajnej agentki Centralnej Agencji Wywiadowczej.

Artykuł XV
Zapewnienie immunitetu przed ściganiem przestępców w Iraku.

Artykuł XVI
Lekkomyślne niewłaściwe wydatki i marnotrawstwo dolarów podatkowych w związku z kontrahentami z Iraku i USA.

Artykuł XVII
Bezprawne zatrzymanie: przetrzymywanie bezterminowe i bez postawienia zarzutów zarówno obywateli USA, jak i zagranicznych jeńców.

Artykuł XVIII
Tortury: potajemne upoważnianie i zachęcanie do stosowania tortur wobec jeńców w Afganistanie, Iraku i innych miejscach, jako kwestia oficjalnej polityki.

Artykuł XIX
Wydawanie: porywanie ludzi i zabieranie ich wbrew ich woli do „czarnych miejsc” zlokalizowanych w innych krajach, w tym w krajach, o których wiadomo, że stosują tortury.

Artykuł XX
Więzienie dzieci.

Artykuł XXI
Wprowadzanie w błąd Kongresu i narodu amerykańskiego co do zagrożeń ze strony Iranu oraz wspieranie organizacji terrorystycznych w Iranie w celu obalenia irańskiego rządu.

Artykuł XXII
Tworzenie tajnych praw.

Artykuł XXIII
Naruszenie ustawy Posse Comitatus.

Artykuł XXIV
Szpiegowanie obywateli amerykańskich bez nakazu sądowego, z naruszeniem prawa i czwartej poprawki.

Artykuł XXV
Polecenie firmom telekomunikacyjnym stworzenia nielegalnej i niezgodnej z konstytucją bazy danych zawierającej prywatne numery telefonów i adresy e-mail obywateli amerykańskich.

Artykuł XXVI
Ogłoszenie zamiaru naruszenia prawa poprzez podpisanie oświadczeń.

Artykuł XXVII
Niestosowanie się do wezwań Kongresu i instruowanie byłych pracowników, aby nie stosowali się do nich.

Artykuł XXVIII
Manipulowanie wolnymi i uczciwymi wyborami, korupcja wymiaru sprawiedliwości.

Artykuł XXIX
Spisek mający na celu naruszenie ustawy o prawach wyborczych z 1965 r.

Artykuł XXX
Wprowadzanie w błąd Kongresu i narodu amerykańskiego w próbie zniszczenia Medicare.

Artykuł XXXI
Katrina: niepowodzenie w planowaniu przewidywanej katastrofy huraganu Katrina, brak reakcji na stan zagrożenia cywilnego.

Artykuł XXXII
Wprowadzający w błąd Kongres i naród amerykański, systematycznie podważający wysiłki na rzecz rozwiązania problemu globalnych zmian klimatu.

Artykuł XXXIII
Wielokrotnie ignorowane i nie reagowane na ostrzeżenia wywiadu wysokiego szczebla dotyczące planowanych ataków terrorystycznych w USA przed 911.

Artykuł XXXIV
Utrudnianie śledztwa w sprawie ataków z 11 września 2001 r.

Artykuł XXXV
Zagrażanie zdrowiu 911 ratowników.