Globalna doktryna Monroe’a

David Swanson, World BEYOND War, Wrzesień 9, 2023

Uwagi na drugą sesję Konferencji Pokojowej w Kateri, 9 września 2023 r

Dwieście lat temu w grudniu tego roku miejscowy chłopak z mojego miasta wygłosił przemówienie. W następnych latach eksperci i politycy wzięli fragment tego przemówienia, wyrzeźbili go w marmurze, podpalili wiecznymi bombami z białego fosforu i modlili się do niego przed każdym zgromadzeniem akcjonariuszy. Nazwali ją Doktryną Monroe’a. Stworzyło to, coraz częściej stosowany do dziś, model wybierania najgorszej rzeczy, jaką powiedział amerykański prezydent i ogłaszania tego jako swojej doktryny. W prawie amerykańskim nie ma nic o uprawnieniach prezydenta do tworzenia doktryn, a tym bardziej o uprawnieniach felietonistów prasowych do tworzenia doktryn, ale oto jesteśmy.

Prawie wszyscy przyjmują doktryny. Prawie wszyscy udają, że połowa doktryny Monroe’a mówiącej o trzymaniu się Stanów Zjednoczonych z dala od wojen w Europie nigdy nie miała miejsca. Połowa amerykańskiego establishmentu politycznego dumnie promuje doktrynę Monroe, oznaczającą ujarzmienie Ameryki Łacińskiej, a co za tym idzie, reszty świata. Druga połowa robi dokładnie to samo, ale z mniejszą dumą i deklaruje, że jest przeciwna doktrynie Monroe.

Pogląd, że Stany Zjednoczone mogą arogancko zdominować resztę półkuli zachodniej, na długo poprzedzał możliwość osiągnięcia takiej zdolności, po którym – także w kolejnych doktrynach prezydenckich – towarzyszył pogląd, że następna będzie reszta świata. Stany Zjednoczone i ich pomocnicy z NATO traktują obecnie Afrykę podobnie i z podobnymi rezultatami. Jak te kraje, które nie produkują broni ani nie szkolą wojskowych, radzą sobie z tak wieloma dobrze uzbrojonymi i dobrze wyszkolonymi zamachami stanu? Nie jest to nawet tajemnicą w amerykańskim dyskursie; jest to po prostu rozumiane jako refleksja nad zacofanymi kulturami Afryki. Co samo w sobie mówi coś o zacofaniu tej kultury, ale nie jest to kultura w Afryce.

Również 200 lat temu w tym roku kumpel prezydenta Jamesa Monroe, prezes Sądu Najwyższego John Marshall, wprowadził Doktrynę Odkrycia do prawa Stanów Zjednoczonych – doktrynę mówiącą, że rząd USA, w miejsce rządów europejskich, może ukraść dowolną ziemię pozaeuropejską, jaką chce . Monroe był czołowym militarystą i podżegaczem wojennym swoich czasów, ale prawdopodobnie nie byłby potrzebny, gdyby prezydentem był ktoś inny. Ludzie, którzy rozwinęli Doktrynę Monroe, uzasadniali imperializm następującymi ideami:

1. Sprzeciwiamy się imperializmowi europejskiemu, więc nie możemy uprawiać imperializmu.
2. Każdy, kto miałby taką szansę, chciałby należeć do Stanów Zjednoczonych, więc nikomu niczego nie narzucamy.
3. Ci ludzie to podludzie lub ignoranci poganie, którzy nie wiedzą, że chcą być częścią Stanów Zjednoczonych, więc musimy im to pokazać.
4. Co ludzie? Tereny są w zasadzie puste.

W historii postępowania Stanów Zjednoczonych w stanie Nowy Jork za prezydentury Monroe (1817–1825) prawdopodobnie nie brakuje żadnego oburzenia, jakie kiedykolwiek miało miejsce w Ameryce Środkowej pod sztandarem Doktryny Monroe’a. Sam Monroe w 1784 roku był pierwszym członkiem Kongresu Konfederacji, który udał się „na zachód”, odbywając podróż po stanie Nowy Jork i Pensylwanii, aby zbadać krańce imperium. Kiedy Monroe był prezydentem, narody, które pomagały Stanom Zjednoczonym w rewolucji, zostały zmuszone do oddania swojej ziemi przez swojego „wielkiego ojca” Prezydenta Monroe, w interesie dochodowych korporacji, takich jak Ogden Land Company, ułatwionych dzięki nowoczesnym ulepszeniom transportu jak Kanał Erie (zbudowany w latach 1817–1825). W Ohio Stany Zjednoczone przekupiły wodzów, aby sprzedawali ziemie. W Indianie rdzenne narody zostały wyparte na zachód od Missisipi. Traktowanie Doktryny Odkrycia jako prawa oznaczało, że Monroe i jego krwiożerczy podwładny Andrew Jackson mogli odbierać ziemię ludziom, o których można było powiedzieć, że nie posiadają jej legalnie. Później, w 1831 roku, Marshall wydał orzeczenie przeciwko Narodowi Czirokezów, powołując się na użycie wyrażeń takich jak „wielki ojciec”, aby twierdzić, że narody tubylcze są powiązane z rządem Stanów Zjednoczonych tak, jak „podopieczny” z „jego opiekunem”.

W swoim pamiętnym przemówieniu prezydent Monroe potępił rosyjskie wysiłki zmierzające do zajęcia terytoriów nienależących do Stanów Zjednoczonych, uznając to za oburzenie wobec dobrych rządów republikańskich i groźbę szerzenia złych systemów rządów. Ostatecznie „oczywistym przeznaczeniem” Stanów Zjednoczonych stało się przejęcie dużej części Ameryki Północnej, częściowo po to, aby trzymać Rosję z dala od tego. Jeśli cokolwiek z tego brzmi znajomo lub jeśli uderzyła Cię potężna propaganda Russiagate lub wojny na Ukrainie, dzieje się tak dlatego, że tradycja jest długa – zerwana głównie przez moment, w którym Sowieci pokonali nazistów, co wszyscy jesteśmy uwarunkowani udawać, że nigdy się nie wydarzyło.

To tło może pomóc wyjaśnić, dlaczego tak dużo czasu zajęło zaobserwowanie wzrostu aktywności pokojowej w Stanach Zjednoczonych w opozycji do wojny na Ukrainie.

Z pewnego punktu widzenia to bardzo dziwne, że trwało to tak długo. Nic w moim życiu nie przyczyniło się bardziej do zwiększenia ryzyka nuklearnej apokalipsy niż wojna na Ukrainie. Nic nie robi więcej, aby utrudniać globalną współpracę w zakresie klimatu, ubóstwa i bezdomności. Niewiele rzeczy powoduje tak duże bezpośrednie szkody w tych obszarach, niszcząc środowisko, zakłócając ziarno przesyłek, tworząc miliony uchodźców. Choć liczba ofiar śmiertelnych i obrażeń w Iraku była przez lata gorąco kwestionowana w amerykańskich mediach, panuje powszechna akceptacja śmierć i obrażenia na Ukrainie jest już blisko pół miliona. Nie da się dokładnie policzyć, ile istnień ludzkich można by ocalić na całym świecie, inwestując setki miliardów w coś mądrzejszego niż ta wojna, ale ułamek tej kwoty mógłby skończyć z głodem na ziemi.

W zeszłym tygodniu w New York Times czytamy o wieśniakach na Ukrainie, którzy pługami przywożą na swoich polach broń zarówno z czasów obecnej wojny, jak i do dziś z czasów II wojny światowej. Podczas gdy Rosjan wysadzających w powietrze i zabijających ludzi należy rozumieć jako coś okropnego lub szlachetnego, w zależności od tego, której z tych dwóch wojen dotyczy, trucizny i niebezpieczeństwa pozostawione na polach wyglądają mniej więcej tak samo dla ludzi, którzy tam mieszkają. Obie strony obecnej wojny dodają do tego bomby kasetowe, a przynajmniej strona amerykańska dodaje zubożony uran.

Z innej perspektywy jasne jest, dlaczego ta wojna spotkała się z tak dużą akceptacją. Tu chodzi o amerykańską broń, a nie o życie w USA. To wojna przeciwko krajowi demonizowanemu w amerykańskich mediach przez dziesięciolecia i stulecia ze względu na jego faktyczne zbrodnie i fikcję, taką jak narzucanie nam Donalda Trumpa. (Rozumiem, że nie chcemy się przyznać, że sami to zrobiliśmy.) To wojna przeciwko rosyjskiej inwazji na mniejszy kraj. Jeśli zamierzasz protestować przeciwko inwazjom USA, dlaczego nie protestować przeciwko inwazji rosyjskiej? Rzeczywiście. Ale wojna to nie protest. To masowa rzeź i zniszczenie.

Manipulowanie dobrymi intencjami jest częścią standardowego pakietu, a naszym zadaniem jest pomóc ludziom to przejrzeć. W Stanach Zjednoczonych reklamowano niszczenie Iraku jako korzyść dla Irakijczyków. Najbardziej ewidentnie sprowokowaną wojnę ostatnich lat na Ukrainie nazwano „Wojną niesprowokowaną”. USA i inne Western dyplomaci, szpiedzy i teoretycy Przewiduje przez 30 lat twierdził, że złamanie obietnicy i rozszerzenie NATO doprowadzi do wojny z Rosją. Prezydent Barack Obama odmówił uzbrojenia Ukrainy, przewidując, że doprowadzi to do miejsca, w którym jesteśmy teraz – jako Obama wciąż to widziałem w kwietniu 2022 r. Przed „niesprowokowaną wojną” urzędnicy amerykańscy publicznie wypowiadali się, twierdząc, że prowokacje nie będą niczego prowokować. „Nie kupuję tego argumentu, że, wiesz, to, że dostarczamy Ukraińcom broń defensywną, sprowokujemy Putina” – dodał. powiedział senator Chris Murphy (D-Conn.) Nadal można przeczytać RAND raport opowiadanie się za wywołaniem wojny takiej jak ta poprzez prowokacje, które zdaniem senatorów niczego nie sprowokują.

Ale co można zrobić? Sprowokowany czy nie, czeka Cię straszliwa, mordercza i kryminalna inwazja. Co teraz? Cóż, teraz ty mieć nieskończona patZ lat zabójstwa lub wojny nuklearnej. Chcesz zrobić wszystko, co w Twojej mocy, aby „pomóc” Ukrainie, ale miliony Ukraińców, którzy uciekli, i tych, którzy uciekli został stanąć przed sądem za działalność pokojową, każdego dnia wyglądaj mądrzej. Pytanie brzmi, czy kontynuowanie wojny jest bardziej pomocne dla Ukraińców i reszty świata, niż zakończenie jej kompromisem mającym na celu trwały pokój. Zgodnie z ukraińskie media, Spraw Zagranicznych, Bloombergoraz urzędnicy izraelscy, niemieccy, tureccy i francuscy Stany Zjednoczone wywierały presję na Ukrainę, aby na początku inwazji uniemożliwiła osiągnięcie porozumienia pokojowego. Od tego czasu Stany Zjednoczone i sojusznicy dostarczyli góry bezpłatnej broni, aby wojna mogła trwać. Wyraziły to rządy Europy Wschodniej troska że jeśli Stany Zjednoczone spowolnią lub zakończą przepływ broni, Ukraina może okazać się skłonna do negocjacji pokojowych.

Pokój jest postrzegany przez niektórych po obu stronach wojny (wiele z nich jest dość oddalonych od walk) nie jako rzecz dobra, ale nawet gorsza niż trwająca rzeź i dewastacja. Obie strony nalegają na całkowite zwycięstwo. Nigdzie jednak nie widać całkowitego zwycięstwa, co po cichu przyznają inne głosy po obu stronach. A takie zwycięstwo nie będzie trwałe, gdyż pokonana strona będzie chciała jak najszybciej dokonać zemsty.

Jednak obie strony upierają się, że zwycięstwo jest bliskie. Wczoraj New York Times napisał: „Obrazy żołnierzy rosyjskich wycofujących się z pod ostrzałem wioski na Ukrainie nie pozostawiają wątpliwości co do wpływu amunicji kasetowej”. Powinieneś to przeczytać i posłusznie nie mieć wątpliwości, nawet jeśli jesteś całkiem pewien, że istnieją filmy przedstawiające żołnierzy wycofujących się pod ostrzałem z amunicją niekasetową.

Kompromis to trudna umiejętność. Uczymy tego małe dzieci, ale nie rządy. Tradycyjnie odmowa kompromisu (nawet jeśli nas to zabije) jest bardziej atrakcyjna dla politycznej prawicy. Ale partia polityczna oznacza wszystko w polityce USA, a prezydent jest demokratą. Co więc ma zrobić liberalnie myślący człowiek? Musimy ich zachęcić, aby myśleli trochę więcej lub inaczej. Prawie dwuletnie propozycje pokojowe z całego świata prawie wszystkie obejmują te same elementy: usunięcie wszystkich obcych wojsk, neutralność dla Ukrainy, autonomia dla Krymu i Donbasu, demilitaryzacja i zniesienie sankcji. Jest to zgodny pogląd ekspertów-obserwatorów. Czy powinniśmy zwracać uwagę?

W tym momencie negocjacje muszą poprzedzać jakieś zauważalne działania, ponieważ zaufanie nie istnieje. Każda ze stron może ogłosić zawieszenie broni i zażądać jego przestrzegania. Każda ze stron mogłaby zgłosić chęć wyrażenia zgody na konkretne porozumienie uwzględniające powyższe elementy. Jeśli zawieszenie broni nie zostanie osiągnięte, rzeź można szybko wznowić. Jeśli zawieszenie broni zostanie wykorzystane do zgromadzenia żołnierzy i broni na następną bitwę, cóż, niebo również jest niebieskie i niedźwiedź robi to w lesie. Nikt nie wyobraża sobie, że którakolwiek ze stron jest w stanie tak szybko zakończyć interesy wojenne. Do negocjacji wymagane jest zawieszenie broni, a do zawieszenia broni wymagane jest zaprzestanie dostaw broni. Te trzy elementy muszą się połączyć. Można je wspólnie porzucić, jeśli negocjacje zawiodą. Ale dlaczego nie spróbować?

Pozwolenie mieszkańcom Krymu i Donbasu na decydowanie o własnym losie jest dla Ukrainy prawdziwym punktem spornym, ale rozwiązanie to wydaje mi się co najmniej tak wielkim zwycięstwem demokracji, jak wysłanie większej ilości amerykańskiej broni na Ukrainę pomimo sprzeciw większości ludzi w Stanach Zjednoczonych.

Wojna jest przeciwieństwem demokracji i nie powinna być prowadzona w jej imieniu. Nowe sojusze, takie jak BRICS, nie stanowią prawa międzynarodowego i nie uchronią nas przed wojną, choć możliwe, że popchną sprawy w tym kierunku. Ale glob z dwoma lub więcej narodami lub sojuszami egzekwującymi doktryny Monroe'a z pewnością zabiłby nas wszystkich. Nawet jedyna oryginalna Doktryna Monroe może to jeszcze zrobić.

Zachęcam do zorganizowania lokalnego pochówku Doktryny Monroe w dniu 2 grudnia. Dwieście lat wystarczy. Zachęcam was do zbudowania większego ruchu w nadchodzących miesiącach poprzez wydarzenia, które będą częścią pokojowego lata Code Pink, upamiętniające Międzynarodowy Dzień Pokoju, które obejmują imprezy z oglądaniem World BEYOND Warcoroczna konferencja online w dniach 22–24 września, która dołącza do tygodnia akcji „Rozbroić wojnę nuklearną” w dniach 24–30 września, tygodni akcji Kampanii Nonviolence od 21 września do 2 października, które uzupełniają globalne dni działań na rzecz pokoju na Ukrainie od 30 września do 8 października i Tydzień Keep Space for Peace od 7 do 14 października, Dzień zawieszenia broni 11 listopada i Trybunał Kupców Śmierci 12 listopada. Poza tym nie ma wojen na Ukrainie i zachęcam do przyłączenia się World BEYOND WarKonferencja Afrykańska online w dniach 23–25 listopada.

Jeśli to nie wystarczy, daj mi znać.

Dziękuję Ci.