Biuro Więziennictwa skontaktowało się ze mną dzisiaj, przydzielając mi numer więzienny i nowy adres: na najbliższe 90 dni, począwszy od jutro, będę mieszkać w FMC Lexington, w satelickim obozie jenieckim dla kobiet, sąsiadującym z federalnym centrum medycznym dla mężczyzn w Lexington. Bardzo wcześnie jutro Rano Buddy Bell, Cassandra Dixon oraz Paco i Silver, dwaj goście domu, których po raz pierwszy spotkaliśmy podczas protestów na wyspie Jeju w Korei Południowej, pojadą ze mną do Kentucky i dostarczą mnie do satelitarnego więzienia dla kobiet przed Federalnym Centrum Medycznym dla mężczyzn.
W grudniu 2014 roku sędzia Matt Whitworth skazał mnie na trzy miesiące więzienia federalnego po tym, jak ja i Georgia Walker próbowaliśmy dostarczyć bochenek chleba i list do dowódcy bazy sił powietrznych Whiteman, prosząc go o powstrzymanie jego żołnierzy przed pilotowaniem śmiercionośnych loty dronów nad Afganistanem z bazy. Sędzia Whitworth dał mi ponad miesiąc na poddanie się więzieniu; ale niezależnie od tego, czy jesteś żołnierzem, cywilem, celem czy nieszczęśliwym obserwatorem, nie możesz poddać się dronowi.
Kiedy w 1988 roku trafiłam do więzienia w Lexington, po tym, jak sędzia federalny w Missouri skazał mnie na rok więzienia za sadzenie kukurydzy na stanowiskach z rakietami nuklearnymi, inne więźniarki przezywały mnie żartobliwie „Pociskami”. Jedna z moich sióstr niezawodnie mnie dzisiaj rozśmieszyła, wysyłając mi SMS-a z pytaniem, czy myślę, że tym razem kobiety będą mówić do mnie „Drony”.
Dobrze jest się śmiać i czuć koleżeństwo przed pójściem do więzienia. Dla kogoś takiego jak ja, prawie przesiąkniętego „białymi przywilejami” przez większą część procesu aresztowania, procesu i skazania, 90% (lub więcej) mojego doświadczenia będzie prawdopodobnie zależeć od nastawienia.
Ale dla wielu ludzi, których spotkam w więzieniu, początkowe aresztowanie najprawdopodobniej zaczęło się od czegoś w rodzaju „nocnego nalotu” zorganizowanego w Iraku lub Afganistanie, wraz z uzbrojoną policją otaczającą i wdzierającą się do ich domów, aby odebrać im dzieci i rodziny, często z helikopterami nad głowami, zamykają je w okręgowym więzieniu, często z bardzo niewielkim nadzorem, aby upewnić się, że strażnicy i naczelnicy traktują ich sprawiedliwie. Niektórzy więźniowie nie mieli okazji zobaczyć swoich dzieci przed wysłaniem ich na drugi koniec kraju. Niektórym nie zostanie zapewniona odpowiednia opieka medyczna, ponieważ przystosowują się do życia w więzieniu, prawdopodobnie obchodząc się bez przepisanych leków i często przeżywając traumę z powodu nagłego zerwania więzi z rodziną i społecznością. Niektórzy nie mieliby środków na wynajęcie adwokata i być może niewiele dowiedzieli się o swojej sprawie od przepracowanego obrońcy z urzędu.
W Stanach Zjednoczonych system sądownictwa karnego nieproporcjonalnie więzi osoby kolorowe za drobne przestępstwa. Wielu zawiera ugody pod groźbą wygórowanych, karnych wyroków. Gdybym był młodym czarnym mężczyzną, amerykański system karny prawdopodobnie nie pozwoliłby mi oddać się w federalnym obozie jenieckim.
Zostanę uwięziony w obozie satelitarnym na zewnątrz placówki medycznej, gdzie spodziewam się, że oddziały są zatłoczone geriatrycznymi pacjentami. Jak ponure i niepotrzebne jest zamykanie ludzi na dziesięciolecia. Mój przyjaciel Brian Terrell, który był więziony w Yankton w Południowej Dakocie przez sześć miesięcy po przekroczeniu linii w Whiteman AFB, powiedział mi, że podczas pobytu w więzieniu widział na ścianach napisy rekrutujące więźniów do szkolenia w zakresie pomocy medycznej geriatrycznym więźniom płci męskiej. Wzdrygam się na myśl o wszechobecnej bezduszności naszej kultury, bezsensownie skazującej tak wielu starych ludzi na marne gnicie w więzieniach.
Będę wolny za trzy miesiące, ale nasza zbiorowa przyszłość jest z całą pewnością związana z chybionym systemem sądownictwa karnego. Mam nadzieję, że ten kompulsywnie mściwy i chory system wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych zmieni się za mojego życia. I mam nadzieję, że mój krótki pobyt w więziennych murach Lexington pomoże mi lepiej zrozumieć i być może rzucić trochę światła na systemy, które wpływają na innych uwięzionych tam ludzi.
Podczas niedawnych wizyt z zainteresowanymi społecznościami skupionymi na wojnie bezzałogowej wielu pomogło mi dostrzec związek między zabójstwami dronów w Azji Środkowej i na Bliskim Wschodzie a przypadkowymi egzekucjami i uwięzieniem młodych czarnych mężczyzn w naszym własnym kraju.
W Afganistanie, gdzie hałas nalotów i wojny domowej ucichł do brzęczenia dronów i ciszy pustych obietnic, nasi przyjaciele z Afgańskich Ochotników Pokoju (APV) kontynuują wysiłki na rzecz budowania pokoju. W zeszłym tygodniu osiemdziesięcioro dzieci ulicy przeszło z ośrodka APV do biura Afgańskiej Niezależnej Komisji Praw Człowieka, aby dochodzić swojego prawa do edukacji. Ich znaki wyrażały determinację w tworzeniu szkoły dla dzieci ulicy. Jeden z napisów głosił: „Nie chcemy waszej jałmużny. Chcemy godności”.
Nasi młodzi przyjaciele chcą zapewnić lepsze życie tym dzieciom, dla których jedynym sposobem na wydostanie się z ulicy może być dołączenie do talibów, gangów przestępczych lub innej milicji. Tymczasem mściwa postawa Stanów Zjednoczonych jako narodu, troszczącego się o ochronę swojego bogactwa i statusu za wszelką cenę oraz jego bezpieczeństwo ponad wszelkie względy słuszności lub rozsądku, niszczy życie zubożałych w kraju, tak jak niszczy życie za granicą.
Protesty „Black Lives Matter” potrzebują naszego wsparcia, podobnie jak protesty Marzec 4-6 protesty przeciwko Bazie Sił Powietrznych „Shut Down Creech”. Nasi przyjaciele z Afgańskich Ochotników Pokoju będą nadal wykonywać istotną pracę na rzecz pokoju i solidarności w Kabulu, który potrzebuje naszego wsparcia. Pocieszające jest to, że tysiące zaangażowanych ludzi szuka i znajduje pracę, aby nasz świat przestał przypominać więzienie dla naszych sąsiadów i dla nas samych.
Mój adres na następne trzy miesiące to
Kathy Kelly 04971-045
FMC Lexington
FEDERALNE CENTRUM MEDYCZNE
OBÓZ SATELITARNY
PO BOX 14525
LEXINGTON, KY 40512
Kathy Kelly współkoordynuje Voices for Creative Nonviolence. Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z VCNV pod adresem info@vcnv.org.
