Przerażająca grupa czterech złoczyńców napadła we wtorek na ambasadę niemiecką, żądając wszelkiego rodzaju niedorzecznych rzeczy i terroryzując personel ambasady za pomocą domowych kartonowych szyldów i lewicowej propagandy. Czterech hippisowskich komunistów, którzy z zadowoleniem przybyli na rowerach i pieszo, stało przed bramą ambasady, groźnie machając do przechodniów i od czasu do czasu siadając w cieniu, by uciec przed palącym słońcem DC. Słusznie, awanturnicza banda została natychmiast powitana przez ochroniarza ambasady, przesłuchana i ostatecznie powiedziano jej: „Dobrze, możesz tu zostać, ale nie sprawiaj żadnych kłopotów”.
Kiedy grupa przestępców poprosiła o kilkuminutową rozmowę z kimś w ambasadzie i dostarczenie petycji, powiedziano im, że wszyscy wyszli na cały dzień – o 3:XNUMX – i że w środku nie ma nikogo, kto mógłby ich wysłuchać. „Powinieneś umówić się na spotkanie” – powiedział grupie inny ochroniarz, jednak chuligani argumentowali, że prośby o spotkanie przez telefon i e-mail tydzień wcześniej zostały odrzucone. I co dziwne, chociaż wszyscy opuścili na ten dzień pracę w ambasadzie, w ciągu następnych godzin widziano wiele bmw i wszelkiego rodzaju luksusowych kabrioletów opuszczających bramy ambasady. Ponieważ wszyscy z ambasady już wyszli, ci ludzie jeżdżący BMW musieli właśnie stanowić pozornie dobrze opłacany personel dozorczy.
– Mniej więcej jak długo będę musiał czekać, zanim będę mógł wejść do majora?
– Tylko dopóki nie wyjdzie na lunch – odparł sierżant Towser. – W takim razie możesz od razu wejść.
— Ale wtedy go tam nie będzie. Czy on to zrobi?
"Nie proszę pana. Major Major wróci do swojego biura dopiero po obiedzie.
- Rozumiem - zdecydował niepewnie Appleby.
Kiedy ten dobrze opłacany „sprzątający” personel opuszczał ambasadę, chuligani i chamy agresywnie machali do okien, aż pod ich groźnym spojrzeniem personel ambasady został zmuszony do zaangażowania się. A czego żądali ci socjaliści? Aby niemiecki rząd wziął pewną odpowiedzialność za amerykańskie ataki dronów przeprowadzane przez bazę lotniczą Ramstein.
W agresywnym posunięciu jeden z demonstrantów wielokrotnie zmuszał personel „sprzątający” ambasady do wglądu w listę dzieci zabitych w wyniku ataków amerykańskich dronów.
Spotkania między biednym personelem, który właśnie próbował dostać się do domu, aby wypolerować swoje złote buty, a groźnymi demonstrantami, wyglądały następująco:
Commie Female: „To tylko kilka z dzieci zabitych przez amerykańskie ataki dronów na całym świecie; strajki, które są przeprowadzane przez satelitarną stację przekaźnikową w bazie lotniczej Ramstein. Prosimy rząd niemiecki o uznanie jego współudziału w tych zbrodniach wojennych”.
„Personel” ambasady: „Ale czy ich nie potrzebujemy?”
Commie Female: „Czy nie potrzebujemy zbrodni wojennych, proszę pana? Zabijanie dzieci i cywilów na całym świecie?
„Personel” ambasady: „Bardzo mi przykro z tego powodu”. [wypada z samochodu, prawie powodując wypadek]
W tajemniczy sposób ktoś z ambasady, którego ochroniarz musiał przegapić, kiedy powiedziała, że wszyscy już wyszli na ten dzień, przywitał protestujących, aby przyjęli ich petycję. Na miejsce przybył zastępca rzecznika ambasady Stefan Messerer.
Messerer: „Mogę przyjąć twoją petycję, ale nie mogę o tym z tobą dyskutować tutaj”.
Commie Male #1: „Witam pana, jesteśmy tutaj, aby dostarczyć list i petycję do ambasady niemieckiej z podpisami ponad 1,300 osób i organizacji, prosząc rząd niemiecki o uznanie jego współudziału w zbrodniach wojennych USA i uznanie, że satelita Ramstein stacja przekaźnikowa odgrywa zasadniczą rolę we wszystkich amerykańskich atakach dronów na Bliskim Wschodzie, w Afryce i Azji Południowo-Zachodniej. Ta baza wojskowa podlega jurysdykcji prawnej rządu niemieckiego, a ataki dronów przeprowadzane przez bazę stanowią naruszenie prawa niemieckiego i prawa międzynarodowego. Prosimy rząd niemiecki o podjęcie działań w celu zamknięcia bazy.
Messerer: „Jak powiedziałem, przyjmę petycję, ale nie mogę o niej rozmawiać z ludźmi takimi jak ty. Nie angażujemy się w tego typu rozmowy ze społeczeństwem – to nie jest zadanie ambasady”.
Komunista nr 2: „Zaangażowanie się w dyplomację nie jest zadaniem ambasady?”
Messerer: „Tak, tak, tak. hmm. Jak powiedziałem, nie będę z tobą omawiać tej kwestii – nie przekażemy tych informacji opinii publicznej i nie sądzę, aby rozmowa na ten temat posunęła nas dalej”.
Commie Female: „Więc nie sądzisz, że warto mówić o nazwiskach zabitych – jak te tutaj dzieci – przez drony, które są przekazywane przez bazę Ramstein?”
Messerer: „Dziękuję. Tak, przyjmę twoją petycję. Życzę miłego dnia i mam nadzieję, że będziesz miał okazję odwiedzić Niemcy, to piękny kraj”.
Następnie grupa bandytów zostawiła swoje tabliczki z wyszczególnieniem okrucieństw spowodowanych przez amerykańskie ataki dronów na ogrodzeniu ambasady, z pewnością zrujnując dzień każdemu, kto będzie musiał je podnieść i wyrzucić lub, co gorsza, przeczytać o śmierci ci cudzoziemcy. Z pewnością niefortunne, ale nie dotyczy to dygnitarzy w ambasadzie niemieckiej.
Oto list, który zostawili:
List otwarty obywateli USA do kanclerz Niemiec Angeli Merkel
26 maja 2015 r.
Jej Ekscelencja dr Angela Merkel
Kanclerz Republiki Federalnej Niemiec
Kancelaria Federalna
Willy-Brandt-Strasse 1
10557 Berlin, Niemcy
Szanowna Pani Kanclerz Merkel:
Jutro, 27 maja, niemiecki sąd w Kolonii wysłucha zeznań Faisala bin Ali Jabera, inżyniera środowiska z Jemenu, który stracił dwóch krewnych w wyniku amerykańskiego ataku drona w 2012 roku. Po raz pierwszy sąd w kraju zapewniającym znaczące militarne/techniczne wsparcie dla amerykańskiego programu dronów zezwolił na rozpatrzenie takiej sprawy.
Amerykańskie ataki dronów zabiły lub okaleczyły dziesiątki tysięcy osób w wielu krajach, z którymi USA oficjalnie nie są w stanie wojny. Zdecydowana większość ofiar uderzeń dronów to niewinni obserwatorzy, w tym duża liczba dzieci. Jedno z szanowanych badań wykazało, że na każdego zabitego celu lub znanego kombatanta przypadało również 28 „nieznanych osób”. Ponieważ ofiary były/nie są obywatelami USA, ich rodziny nie mają legitymacji do wszczęcia postępowania przed sądami amerykańskimi. Niestety, rodziny tych ofiar nie miały żadnych środków prawnych.
Tak więc sprawa pana bin Alego Jabera, reprezentującego jego rodzinę w sądzie niemieckim, jest bardzo interesująca dla wielu, którzy od dawna są przerażeni łamaniem praw człowieka i prawa międzynarodowego przez rząd USA w tak zwanej „wojnie z terroryzmem”. ” Podobno pan bin Ali Jaber będzie argumentował, że rząd niemiecki naruszył niemiecką konstytucję, zezwalając Stanom Zjednoczonym na wykorzystanie bazy lotniczej Ramstein w Niemczech do pozasądowych „ukierunkowanych” zabójstw w Jemenie. Oczekuje się, że zwróci się do niemieckiego rządu o „wzięcie prawnej i politycznej odpowiedzialności za wojnę dronów USA w Jemenie” i „zakazanie korzystania z satelitarnej stacji przekaźnikowej w Ramstein”.
Wiarygodne dowody zostały już szeroko opublikowane wskazujące, że amerykańska stacja przekaźnikowa satelitarna w Ramstein odgrywa zasadniczą rolę we WSZYSTKICH atakach dronów w USA na Bliskim Wschodzie, w Afryce i Azji Południowo-Zachodniej. Zabójstwa i okaleczenia wynikające z pocisków wystrzelonych z amerykańskich dronów nie byłyby możliwe bez współpracy rządu niemieckiego w umożliwieniu USA wykorzystania bazy lotniczej Ramstein do nielegalnych wojen z dronami – bazy wojskowej, która, z całym szacunkiem sugerujemy, jest anachronizmem pełne siedemdziesiąt lat po wyzwoleniu Niemiec i Europy spod nazizmu.
Niezależnie od ostatecznego rozstrzygnięcia w sądzie sprawy pana bin Alego Jabera, która prawdopodobnie może ciągnąć się latami, nadszedł czas, aby Niemcy podjęły skuteczne kroki, aby powstrzymać USA przed wykorzystywaniem bazy lotniczej Ramstein do misji bojowych dronów.
Rzeczywistość jest taka: baza wojskowa w Ramstein podlega prawnej jurysdykcji rządu federalnego Niemiec, mimo że Siły Powietrzne USA otrzymały zezwolenie na korzystanie z bazy. Jeśli nielegalne działania, takie jak pozasądowe zabójstwa, są przeprowadzane z Ramstein lub innych baz amerykańskich w Niemczech — i jeśli władze USA nie zaniechają tych przestępstw prawnych, to z całym szacunkiem sugerujemy, że ty i twój rząd macie obowiązek działania na mocy prawa międzynarodowego. Zostało to wyraźnie wyrażone w decyzjach w sprawie Norymberskich Reguł Federalnych z lat 1946-47 (6 FRD60), które zostały przyjęte do prawa amerykańskiego. W związku z tym każda osoba uczestnicząca w popełnieniu zbrodni wojennej jest odpowiedzialna za tę zbrodnię, w tym biznesmeni, politycy i inne osoby, które umożliwiają przestępstwo.
W 1991 r. zjednoczona Republika Federalna Niemiec uzyskała „całkowitą suwerenność w kraju i za granicą” na mocy traktatu „dwa plus cztery”. Traktat podkreśla, że „z terytorium Niemiec mogą być prowadzone wyłącznie działania pokojowe”, podobnie jak art. 26 Ustawy Zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec, który stanowi, że działania podjęte w celu przygotowania wojny napastniczej uznaje się za „niekonstytucyjne” i „niekonstytucyjne”. przestępstwo”. Wielu w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie ma nadzieję, że naród niemiecki i jego rząd zapewnią tak bardzo potrzebne przywództwo na świecie w imię pokoju i praw człowieka.
Rząd niemiecki często twierdzi, że nie ma wiedzy na temat działań prowadzonych w bazie lotniczej Ramstein lub innych bazach amerykańskich w Niemczech. Z całym szacunkiem informujemy, że w takim przypadku Pan i rząd niemiecki mogą mieć obowiązek zażądania niezbędnej przejrzystości i odpowiedzialności od amerykańskich agencji wojskowych i wywiadowczych w Niemczech. Jeżeli obecne porozumienie w sprawie statusu sił zbrojnych[1] (SOFA) między Stanami Zjednoczonymi a Niemcami wyklucza przejrzystość i odpowiedzialność, których rząd niemiecki potrzebuje do egzekwowania prawa niemieckiego i międzynarodowego, wówczas rząd niemiecki musi zwrócić się do Stanów Zjednoczonych o dokonanie odpowiednich zmian w kanapa. Jak wiecie, Niemcy i Stany Zjednoczone mają prawo do jednostronnego rozwiązania umowy SOFA z zachowaniem dwuletniego okresu wypowiedzenia. Wiele osób w Stanach Zjednoczonych nie sprzeciwiłoby się renegocjacjom umowy SOFA między USA a Niemcami, ale z zadowoleniem przyjęłoby je, gdyby było to konieczne do przywrócenia rządów prawa.
Zakończenie działań wojennych w 1945 roku siedemdziesiąt lat temu sprawiło, że świat stanął przed zadaniem przywrócenia i rozwoju międzynarodowych rządów prawa. Doprowadziło to do wysiłków zmierzających do zdefiniowania i ukarania zbrodni wojennych — głównych wysiłków, takich jak Trybunał Norymberski i utworzenie Organizacji Narodów Zjednoczonych, która w 1948 r. proklamowała Powszechną Deklarację Praw Człowieka. Podczas gdy Niemcy starały się przestrzegać zasad Deklaracji, Stany Zjednoczone w ostatnich latach coraz częściej ignorowały te zasady. Ponadto USA dążą do wciągnięcia NATO i innych sojuszników do współudziału w łamaniu tych zasad.
Stany Zjednoczone rozpoczęły program dronów w tajemnicy w 2001 roku i nie ujawniły go narodowi amerykańskiemu ani większości ich przedstawicieli w Kongresie; program dronów został po raz pierwszy odkryty i ujawniony przez amerykańskich działaczy pokojowych w 2008 r. Brytyjczycy również nie zostali poinformowani, kiedy Wielka Brytania w 2007 r. otrzymała zabójcze drony od USA. Dopiero niedawno naród niemiecki został poinformowany dzięki odważnym doniesieniom niezależnych dziennikarzy i demaskatorów, o kluczowej roli Ramsteina w nielegalnym amerykańskim programie dronów.
Teraz, świadomi roli Ramsteina w podważaniu praw człowieka i prawa międzynarodowego, wielu obywateli Niemiec wzywa pana i rząd niemiecki do egzekwowania praworządności w Niemczech, w tym w bazach amerykańskich. A ze względu na nieodzowną rolę Ramsteina we wszystkich atakach amerykańskich dronów, rząd Niemiec ma teraz w swoich rękach władzę, aby całkowicie powstrzymać nielegalne zabijanie amerykańskich dronów.
Gdyby rząd niemiecki podjął zdecydowane działania w tej sprawie, Niemcy z pewnością znalazłyby poparcie wśród narodów świata, w tym narodów Europy. Parlament Europejski w swojej rezolucji w sprawie użycia dronów zbrojnych[2], przyjętej miażdżącą większością głosów 534 do 49 w dniu 27 lutego 2014 r., wezwał państwa członkowskie do „przeciwstawienia się i zakazania praktyki pozasądowych egzekucji” oraz „ nie popełniać bezprawnych ukierunkowanych zabójstw ani nie ułatwiać takich zabójstw przez inne państwa”. Rezolucja Parlamentu Europejskiego stwierdza ponadto, że państwa członkowskie muszą „zobowiązać się do zapewnienia, że w przypadku gdy istnieją uzasadnione podstawy, by sądzić, że osoba fizyczna lub podmiot podlegający ich jurysdykcji może być powiązana z bezprawnym ukierunkowanym zabójstwem za granicą, zostały podjęte środki zgodnie z ich krajowymi i zobowiązania prawne."
Zabójstwo pozasądowe – zabicie „podejrzanych” – jest w rzeczywistości również poważnym naruszeniem Konstytucji Stanów Zjednoczonych. A inicjowanie i ściganie przez USA zabójstw i wojen w suwerennych krajach, które nie zagrażają kontynentalnej części Stanów Zjednoczonych, narusza międzynarodowe traktaty, które Stany Zjednoczone podpisały i które Kongres ratyfikował, w tym Kartę Narodów Zjednoczonych.
Dziesiątki tysięcy Amerykanów od lat bezskutecznie walczyły o ujawnienie i zakończenie amerykańskiego programu dronów i innych amerykańskich zbrodni wojennych, które dość przewidywalnie doprowadziły do wzrostu nienawiści do USA i ich sojuszników wśród docelowych i terroryzowanych populacji. Podobnie jak uwięzienie bez należytego procesu w Guantanamo, wojna dronów wyraźnie podważyła prawo międzynarodowe po II wojnie światowej, na którym wszyscy polegamy.
Mamy nadzieję, że główni sojusznicy USA – a zwłaszcza Niemcy, ze względu na ich nieodzowną rolę – podejmą zdecydowane działania w celu położenia kresu pozasądowym zabójstwom dronów. Błagamy o podjęcie wszelkich niezbędnych kroków, aby położyć kres wszelkim działaniom w Niemczech, które wspierają wojnę dronów i zabójstwa dokonywane przez rząd USA.
Podpisano:
Carol Baum, współzałożycielka Upstate Coalition to Ground the Drones and End the Wars, Syracuse Peace Council
Judy Bello, współzałożycielka Upstate Coalition to Ground the Drones and End the Wars, United National Antiwar Coalition
Medea Benjamin, współzałożycielka CodePink
Jacqueline Cabasso, krajowa współorganizatorka, United for Peace and Justice, USA
Leah Bolger, była przewodnicząca organizacji National Veterans for Peace
Malachiasz Kilbride, Narodowa Koalicja na rzecz Pokojowego Oporu
Marilyn Levin, współzałożycielka United National Antiwar Coalition, United for Justice with Peace
Ray McGovern, emerytowany analityk CIA, weteran wywiadu dla zdrowia psychicznego
Nick Mottern, KnowDrones
Gael Murphy, CodePink
Elsa Rassbach, CodePink, Zjednoczona Narodowa Koalicja Antywojenna
Alyssa Röhricht, absolwentka stosunków międzynarodowych
Coleen Rowley, emerytowana agentka FBI, weteran wywiadu dla zdrowia psychicznego
David Swanson, World Beyond War, Wojna to zbrodnia
Debra Sweet, reżyserka World Can't Wait
Brian Terrell, Głosy na rzecz kreatywnego niestosowania przemocy, katolicki pracownik stanu Missouri
Pułkownik Ann Wright, emerytowany oficer wojskowy i attaché dyplomatyczny, Weterani dla Pokoju, Code Pink
Zatwierdzony przez:
Brandywine Peace Community, Filadelfia, Pensylwania
CodePink Kobiety dla Pokoju
Katolicki pracownik Ithaca, Ithaca, NY
Poznaj drony
Little Falls OCC-U-PIE, WI
Narodowa Koalicja na rzecz Pokojowego Oporu (NCNR)
Akcja pokojowa i edukacja, Rochester, Nowy Jork
Rada Pokoju Syracuse, Syracuse, NY
United for Justice with Peace, Boston, MA
Zjednoczona Narodowa Koalicja Antywojenna (UNAC)
Spółdzielnia Działaczy Polityki Zagranicznej Stanów Zjednoczonych, Waszyngton DC
Koalicja Upstate (NY) na rzecz uziemienia dronów i zakończenia wojen
Weterani dla pokoju, rozdział 27
Wojna to zbrodnia
Obywatele Watertown na rzecz pokoju, sprawiedliwości i środowiska, Watertown, MA
Wisconsin Coalition na rzecz uziemienia dronów i zakończenia wojen
Kobiety przeciw wojskowemu szaleństwu, Minneapolis, MN
World Beyond War
Świat nie może czekać
Alyssa Röhricht utrzymuje Rewolucja Czarnego Kota i można do niego dotrzeć aprohricht@msn.com.
Uwagi
[1] http://www.ramstein.af.mil/library/factsheets/factsheet.asp?id=13965
