Najlepsze przemówienie od dowolnego prezydenta USA

W planowaniu zbliżająca się konferencja mające na celu zakwestionowanie instytucji wojny, które odbędzie się na Uniwersytecie Amerykańskim w dniach 22-24 września, nie mogę się powstrzymać przed przemówieniem prezydenta USA wygłoszonym na Uniwersytecie Amerykańskim nieco ponad 50 lat temu. Niezależnie od tego, czy zgodzicie się ze mną, czy nie, jest to najlepsze przemówienie, jakie kiedykolwiek wygłosił prezydent USA, nie powinno być wątpliwości, że jest to przemówienie najbardziej odbiegające od tego, co ktokolwiek powie dziś na Kapitolu lub w Białym Domu. Oto wideo z najlepszą częścią przemówienia:

Prezydent John F. Kennedy przemawiał w czasie, gdy, tak jak teraz, Rosja i Stany Zjednoczone miały wystarczająco dużo broni nuklearnej, gotowej do wystrzelenia do siebie w jednej chwili, aby wielokrotnie zniszczyć ziemię dla ludzkiego życia. Jednak w tamtym czasie, w 1963 roku, tylko trzy narody, a nie obecnych dziewięć, miały broń nuklearną io wiele mniej niż obecnie. NATO było daleko od granic Rosji. Stany Zjednoczone nie tylko ułatwiły zamach stanu na Ukrainie. Stany Zjednoczone nie organizowały ćwiczeń wojskowych w Polsce ani nie umieszczały rakiet w Polsce i Rumunii. Nie produkował też mniejszych broni jądrowych, które określił jako „bardziej użyteczne”. Nie było też groźby użycia ich wobec Korei Północnej. Praca związana z zarządzaniem amerykańską bronią nuklearną została wówczas uznana za prestiżową w armii amerykańskiej, a nie za wysypisko pijaków i odmieńców, którym się stała. Wrogość między Rosją a Stanami Zjednoczonymi była wysoka w 1963 roku, ale problem był szeroko znany w Stanach Zjednoczonych, w przeciwieństwie do obecnej ogromnej ignorancji. Niektóre głosy zdrowego rozsądku i powściągliwości były dozwolone w amerykańskich mediach, a nawet w Białym Domu. Kennedy wykorzystywał działacza pokojowego Normana Cousinsa jako posłańca do Nikity Chruszczowa, którego nigdy nie opisał, tak jak Hillary Clinton opisała Władimira Putina, jako „Hitlera”. Nawet wojska amerykańskie i radzieckie komunikowały się ze sobą. Nigdy więcej.

Kennedy sformułował swoje przemówienie jako lekarstwo na ignorancję, a konkretnie ignorancki pogląd, że wojna jest nieunikniona. Jest to przeciwieństwo tego, co prezydent Barack Obama powiedział w zeszłym roku w Hiroszimie i wcześniej w Pradze i Oslo, a Lindsey Graham mówi o wojnie z Koreą Północną.

Kennedy nazwał pokój „najważniejszym tematem na ziemi”. Odrzucił ideę „Pax Americana narzuconej światu przez amerykańską broń wojenną”, dokładnie to, co obie duże partie polityczne teraz i większość przemówień na temat wojny wygłoszonych przez większość byłych prezydentów USA kiedykolwiek faworyzowała. Kennedy posunął się tak daleko, że wyznał, że troszczy się o 100%, a nie 4% ludzkości:

„… Nie tylko pokój dla Amerykanów, ale pokój dla wszystkich mężczyzn i kobiet - nie tylko pokój w naszych czasach, ale pokój na zawsze”.

Kennedy wyjaśnił wojnę i militaryzm oraz odstraszanie jako nonsens:

„Wojna totalna nie ma sensu w epoce, kiedy wielkie mocarstwa mogą utrzymywać duże i stosunkowo niewrażliwe siły nuklearne i odmawiać poddania się bez uciekania się do tych sił. Nie ma sensu w epoce, w której pojedyncza broń jądrowa zawiera prawie dziesięciokrotnie większą siłę wybuchową niż wszystkie siły powietrzne sprzymierzone podczas drugiej wojny światowej. To nie ma sensu w czasach, gdy śmiertelne trucizny wytwarzane przez wymianę nuklearną byłyby przenoszone przez wiatr i wodę, ziemię i nasiona do odległych zakątków globu i do pokoleń jeszcze nienarodzonych ”.

Kennedy poszedł po pieniądze. Wydatki wojskowe stanowią obecnie ponad połowę federalnych wydatków uznaniowych, a Trump chce zwiększyć je do 60%.

„Dzisiaj”, powiedział Kennedy w 1963 r.,

„Wydatek miliardów dolarów rocznie na broń nabytą w celu zapewnienia, że ​​nigdy nie będziemy musieli ich używać, jest niezbędny do utrzymania pokoju. Ale z pewnością zdobycie takich bezczynnych zapasów - które mogą jedynie zniszczyć i nigdy nie stworzyć - nie jest jedynym, znacznie mniej skutecznym sposobem zapewnienia pokoju ”.

W 2017 nawet królowe piękności przesunęły się raczej na rzecz wojny niż „pokoju na świecie”. Ale w 1963 Kennedy mówił o pokoju jako poważnym interesie rządu:

„Dlatego mówię o pokoju jako koniecznym racjonalnym końcu racjonalnych ludzi. Zdaję sobie sprawę, że dążenie do pokoju nie jest tak dramatyczne, jak pogoń za wojną - i często słowa prześladowcy spadają na głuchych. Ale nie mamy już pilniejszego zadania. Niektórzy twierdzą, że bezużyteczne jest mówienie o światowym pokoju lub światowym prawie lub światowym rozbrojeniu - i że będzie bezużyteczne, dopóki przywódcy Związku Radzieckiego nie przyjmą bardziej oświeconej postawy. Mam nadzieję, że tak. Wierzę, że możemy im w tym pomóc. Ale wierzę również, że musimy ponownie przeanalizować nasze własne podejście - jako jednostki i naród - ponieważ nasza postawa jest równie istotna jak ich. I każdy absolwent tej szkoły, każdy myślący obywatel, który gardzi wojną i pragnie zaprowadzić pokój, powinien zacząć od spojrzenia do wewnątrz - badając swój własny stosunek do możliwości pokoju, do Związku Radzieckiego, w kierunku zimnej wojny i ku wolności i pokojowi tutaj w domu. ”

Czy możesz sobie wyobrazić dowolnego zatwierdzonego mówcę w mediach korporacyjnych lub na Wzgórzu Kapitolińskim, który sugerowałby, że w stosunkach USA z Rosją główną częścią problemu może być postawa USA?

Pokój, wyjaśnił Kennedy w sposób niespotykany dzisiaj, jest całkowicie możliwy:

„Po pierwsze: zbadajmy nasz stosunek do pokoju. Zbyt wielu z nas uważa, że ​​to niemożliwe. Zbyt wielu uważa to za nierealne. Ale to jest niebezpieczne, defetystyczne przekonanie. Prowadzi to do wniosku, że wojna jest nieunikniona - że ludzkość jest skazana na porażkę - że jesteśmy opanowani przez siły, których nie możemy kontrolować. Nie musimy akceptować tego poglądu. Nasze problemy są spowodowane przez człowieka - dlatego mogą być rozwiązane przez człowieka. A człowiek może być tak duży, jak chce. Żaden problem ludzkiego przeznaczenia nie jest poza istotami ludzkimi. Rozum człowieka i jego duch często rozwiązują pozornie nierozwiązywalne - i wierzymy, że mogą to zrobić ponownie. Nie odnoszę się do absolutnej, nieskończonej koncepcji pokoju i dobrej woli, o której marzą niektóre fantazje i fanatycy. Nie zaprzeczam wartości nadziei i marzeń, ale jedynie zachęcamy do zniechęcenia i niedowierzania, czyniąc z tego nasz jedyny i bezpośredni cel. Skupmy się natomiast na bardziej praktycznym, bardziej osiągalnym pokoju - opartym nie na nagłej rewolucji w ludzkiej naturze, lecz na stopniowej ewolucji w ludzkich instytucjach - na szeregu konkretnych działań i skutecznych porozumień, które leżą w interesie wszystkich zainteresowanych. Nie ma ani jednego, prostego klucza do tego pokoju - żadnej wielkiej czy magicznej formuły, którą miałaby przyjąć jedna lub dwie moce. Prawdziwy pokój musi być produktem wielu narodów, sumą wielu czynów. Musi być dynamiczny, a nie statyczny, zmieniający się, aby sprostać wyzwaniu każdej nowej generacji. Pokój jest procesem - sposobem rozwiązywania problemów. ”

Kennedy obalił niektórych zwykłych słomianych mężczyzn:

„Przy takim pokoju nadal będą kłótnie i sprzeczne interesy, tak jak w rodzinach i narodach. Światowy pokój, podobnie jak pokój wspólnotowy, nie wymaga, aby każdy człowiek kochał bliźniego - wymaga jedynie, aby żyli razem we wzajemnej tolerancji, poddając swoje spory sprawiedliwemu i pokojowemu rozwiązaniu. Historia uczy nas, że wrogości między narodami, tak jak między ludźmi, nie trwają wiecznie. Niezależnie od tego, jakie mogą być nasze upodobania i niechęci, fala czasu i wydarzeń często przyniesie zaskakujące zmiany w stosunkach między narodami i sąsiadami. Więc wytrwajmy. Pokój nie musi być niewykonalny, a wojna nie musi być nieunikniona. Poprzez wyraźniejsze zdefiniowanie naszego celu, sprawienie, aby wydawał się on łatwiejszy w zarządzaniu i mniej zdalny, możemy pomóc wszystkim narodom, aby go zobaczyli, wyciągnęli od niego nadzieję i nieodparcie się do niego ruszyli ”.

Kennedy ubolewa następnie nad tym, co uważa lub uważa za bezpodstawne paranoję sowiecką dotyczącą imperializmu Stanów Zjednoczonych, krytykę sowiecką w przeciwieństwie do jego bardziej prywatnej krytyki CIA. Ale podąża za tym, odwracając się w stronę amerykańskiego społeczeństwa:

„Jednak smutne jest czytanie tych radzieckich oświadczeń - uświadomienie sobie rozległości przepaści między nami. Ale jest to również ostrzeżenie - ostrzeżenie dla narodu amerykańskiego, by nie wpadł w tę samą pułapkę co Sowieci, by nie widzieć tylko zniekształconego i rozpaczliwego spojrzenia na drugą stronę, aby nie postrzegać konfliktu jako nieuniknionego, zakwaterowania jako niemożliwego i komunikacja jako nic więcej niż wymiana zagrożeń. Żaden rząd ani system społeczny nie jest tak zły, że jego ludzie muszą być uważani za pozbawionych cnoty. Jako Amerykanie uważamy, że komunizm jest głęboko odrażający jako negacja osobistej wolności i godności. Ale nadal możemy pochwalić naród rosyjski za ich liczne osiągnięcia - w nauce i przestrzeni, w rozwoju gospodarczym i przemysłowym, w kulturze i aktach odwagi. Wśród wielu cech wspólnych narodów naszych dwóch krajów, żadna nie jest silniejsza niż nasza wzajemna odraza do wojny. Niemal wyjątkowi wśród największych światowych potęg, nigdy nie byliśmy ze sobą w stanie wojny. I żaden naród w historii bitwy nigdy nie ucierpiał bardziej niż Związek Radziecki ucierpiał w czasie II wojny światowej. Co najmniej 20 milion stracił życie. Niezliczone miliony domów i gospodarstw rolnych zostały spalone lub zwolnione. Jedna trzecia terytorium kraju, w tym prawie dwie trzecie jego bazy przemysłowej, została przekształcona w pustkowie - stratę równoważną dewastacji tego kraju na wschód od Chicago. ”

Wyobraźcie sobie dzisiaj, próbując skłonić Amerykanów, aby zobaczyli punkt widzenia wyznaczonego wroga i kiedykolwiek zostali zaproszeni z powrotem do CNN lub MSNBC. Wyobraźcie sobie, kto sugeruje, kto tak naprawdę wygrał II wojnę światową lub dlaczego Rosja może mieć powody, by obawiać się agresji z zachodu!

Kennedy powrócił do bezsensownej natury zimnej wojny, a potem i teraz:

„Dzisiaj, gdyby wojna totalna wybuchła ponownie - bez względu na to, jak to się stanie - nasze dwa kraje staną się głównymi celami. To ironiczny, ale dokładny fakt, że dwie najsilniejsze moce są dwiema najbardziej niebezpiecznymi dewastacjami. Wszystko, co zbudowaliśmy, wszystko, nad czym pracowaliśmy, zostanie zniszczone w pierwszych godzinach 24. A nawet w zimnej wojnie, która przynosi ciężary i niebezpieczeństwa tak wielu narodom, w tym najbliższym sojusznikom tego Narodu, nasze dwa kraje ponoszą największe ciężary. Obaj bowiem przeznaczamy ogromne sumy pieniędzy na broń, która może być lepiej przeznaczona na zwalczanie ignorancji, ubóstwa i chorób. Oboje jesteśmy uwikłani w złośliwy i niebezpieczny cykl, w którym podejrzenia z jednej strony wzbudzają podejrzenia z drugiej, a nowa broń rodzi przeciwwagi. Krótko mówiąc, zarówno Stany Zjednoczone, jak i ich sojusznicy oraz Związek Radziecki i jego sojusznicy mają wzajemnie głębokie zainteresowanie sprawiedliwym i prawdziwym pokojem oraz powstrzymaniem wyścigu zbrojeń. Porozumienia w tym celu leżą zarówno w interesie Związku Radzieckiego, jak i naszego - a nawet najbardziej wrogie narody mogą polegać na akceptowaniu i przestrzeganiu tych zobowiązań traktatowych i tylko tych zobowiązań traktatowych, które leżą w ich własnym interesie ”.

Kennedy nalega, oburzająco przez standardy niektórych, że Stany Zjednoczone tolerują inne narody realizujące własne wizje:

„Nie bądźmy więc ślepi na nasze różnice - ale zwróćmy również uwagę na nasze wspólne interesy i środki, za pomocą których te różnice można rozwiązać. A jeśli nie możemy teraz zakończyć naszych różnic, przynajmniej możemy pomóc uczynić świat bezpiecznym dla różnorodności. W ostatecznym rozrachunku naszym najbardziej podstawowym wspólnym ogniwem jest to, że wszyscy zamieszkujemy tę małą planetę. Wszyscy oddychamy tym samym powietrzem. Wszyscy pielęgnujemy przyszłość naszych dzieci. A my wszyscy jesteśmy śmiertelni ”.

Kennedy przekształca zimną wojnę, a nie Rosjan, jako wroga:

„Pozwólcie, że ponownie przyjrzymy się naszemu podejściu do zimnej wojny, pamiętając, że nie angażujemy się w debatę, starając się gromadzić punkty debat. Nie rozprowadzamy tutaj winy ani nie wskazujemy palcem sądu. Musimy poradzić sobie ze światem takim, jaki jest, a nie tak, jak gdyby historia ostatnich lat 18 była inna. Musimy zatem wytrwać w poszukiwaniu pokoju w nadziei, że konstruktywne zmiany w bloku komunistycznym mogą doprowadzić do osiągnięcia rozwiązań, które obecnie wydają się poza nami. Musimy prowadzić nasze sprawy w taki sposób, aby w interesie komunistów stało się uzgodnienie prawdziwego pokoju. Przede wszystkim, broniąc naszych żywotnych interesów, mocarstwa nuklearne muszą zapobiec tym konfrontacjom, które sprowadzają przeciwnika na wybór upokarzającego odwrotu lub wojny nuklearnej. Przyjęcie takiego kursu w erze nuklearnej byłoby dowodem jedynie bankructwa naszej polityki - lub zbiorowego życzenia śmierci dla świata ”.

Według definicji Kennedy'ego rząd USA dąży do śmierci na świecie, tak jak cztery lata później definicja Martina Luthera Kinga, rząd USA jest teraz „duchowo martwy”. Nie znaczy to, że nic nie wyszło z wypowiedzi Kennedy'ego i praca, która nastąpiła w ciągu pięciu miesięcy, zanim został zamordowany przez militarystów amerykańskich. Kennedy zaproponował w przemówieniu utworzenie gorącej linii między dwoma rządami, która została utworzona. Zaproponował zakaz testowania broni jądrowej i ogłosił jednostronne zaprzestanie prób jądrowych w atmosferze przez USA. Doprowadziło to do traktatu zakazującego prób jądrowych z wyjątkiem podziemnego. I to doprowadziło, jak zamierzał Kennedy, do większej współpracy i większych traktatów rozbrojeniowych.

To przemówienie doprowadziło również stopniowo do trudnych do zmierzenia do większego oporu USA przed rozpoczęciem nowych wojen. Niech to zainspiruje ruch doprowadzić do zniesienia wojny.

Głośniki w nadchodzący weekend na Uniwersytecie Amerykańskim obejmować będzie: Medea Benjamin, Nadine Bloch, Max Blumenthal, Natalia Cardona, Terry Crawford-Browne, Alice Day, Lincoln Day, Tim DeChristopher, Dale Dewar, Thomas Drake, Pat Elder, Dan Ellsberg, Bruce Gagnon, Kathy Gannett, Willa Griffina, Seymoura Hersha, Tony'ego Jenkinsa, Larry'ego Johnsona, Kathy Kelly, Jonathan King, Lindsay Koshgarian, James Marc Leas, Annie Machon, Ray McGovern, wielebny Lukata Mjumbe, Bill Moyer, Elizabeth Murray, Emanuel Pastreich, Anthony Rogers-Wright, Alice Slater, Gar Smith, Edward Snowden (wideo), Susi Snyder, Mike Stagg, Jill Stein, David Swanson, Robin Taubenfeld, Brian Terrell, Brian Trautman, Richard Tucker, Donnala Waltera, Larry'ego Wilkersona, Ann Wright, Emily Wurth, Kevin Zeese. Przeczytaj bios głośników.