Więcej niż dawni liderzy 120 Agenda oferty i wsparcie dla konferencji humanitarnej

Jego Ekscelencja Sebastian Kurz
Federalne Ministerstwo ds. Europy, Integracji i Spraw Zagranicznych
Plac Minoritenplatz 8
1010 Vienna
Austria

Szanowny Ministrze Kurz:

Piszemy, aby publicznie pochwalić rząd austriacki za zwołanie konferencji wiedeńskiej w sprawie humanitarnego wpływu broni jądrowej. Jako członkowie globalnych sieci przywódców opracowanych we współpracy z amerykańską Inicjatywą na rzecz Zagrożenia Nuklearnego (NTI), uważamy, że istotne jest, aby rządy i zainteresowane strony stanowczo stwierdziły, że użycie broni nuklearnej przez podmiot państwowy lub niepaństwowy w dowolnym miejscu na świecie miałoby katastrofalne skutki dla ludzi.

Nasze globalne sieci — składające się z byłych wyższych przywódców politycznych, wojskowych i dyplomatycznych z pięciu kontynentów — podzielają wiele obaw przedstawionych w programie konferencji. Ponadto w Wiedniu i poza nim widzimy szansę dla wszystkich państw, niezależnie od tego, czy posiadają broń nuklearną, czy nie, na współpracę w ramach wspólnego przedsięwzięcia w celu identyfikacji, zrozumienia, zapobiegania, zarządzania i eliminowania zagrożeń związanych z tą masową i nieludzką bronią .

W szczególności zgodziliśmy się współpracować między regionami nad następującym czteropunktowym programem działań i pracować nad rzuceniem światła na zagrożenia stwarzane przez broń nuklearną. Gdy zbliżamy się do 70. rocznicy wybuchów w Hiroszimie i Nagasaki, ślubujemy nasze wsparcie i partnerstwo wszystkim rządom i członkom społeczeństwa obywatelskiego, którzy chcą przyłączyć się do naszych wysiłków.

Identyfikacja ryzyka: Uważamy, że ryzyko stwarzane przez broń nuklearną oraz dynamika międzynarodowa, która może prowadzić do użycia broni nuklearnej, są niedoceniane lub niedostatecznie rozumiane przez światowych przywódców. Napięcia między państwami i sojuszami posiadającymi broń nuklearną w obszarze euroatlantyckim oraz w Azji Południowej i Wschodniej są w dalszym ciągu wysokie i stwarzają ryzyko błędnych obliczeń wojskowych i eskalacji. Jako pozostałość po zimnej wojnie zbyt wiele broni nuklearnej na świecie jest gotowych do wystrzelenia w krótkim czasie, co znacznie zwiększa ryzyko wypadku. Fakt ten daje przywódcom w obliczu bezpośredniego potencjalnego zagrożenia niewystarczającą ilość czasu na komunikację między sobą i ostrożne działanie. Zapasy światowej broni nuklearnej i materiałów do jej produkcji są niewystarczająco bezpieczne, co czyni ją możliwym celem dla terroryzmu. Chociaż wielostronne wysiłki na rzecz nieproliferacji są w toku, żadne z nich nie są adekwatne do rosnących zagrożeń związanych z proliferacją.

Biorąc pod uwagę ten kontekst, wzywamy przywódców międzynarodowych, aby wykorzystali konferencję wiedeńską do rozpoczęcia globalnej dyskusji, która pozwoliłaby na dokładniejszą ocenę kroków mających na celu zmniejszenie lub wyeliminowanie ryzyka zamierzonego lub niezamierzonego użycia broni nuklearnej. Ustaleniami należy się dzielić z korzyścią dla decydentów i szerszego zrozumienia społecznego. Zobowiązujemy się wspierać i w pełni angażować w to przedsięwzięcie, współpracując za pośrednictwem naszych globalnych sieci i innych zainteresowanych stron.

Zmniejszanie ryzyka: Uważamy, że nie podejmuje się wystarczających działań, aby zapobiec użyciu broni jądrowej, i nalegamy, aby delegaci konferencji rozważyli, w jaki sposób najlepiej opracować kompleksowy pakiet środków zmniejszających ryzyko użycia broni jądrowej. Taki pakiet mógłby obejmować:

• Lepsze rozwiązania w zakresie zarządzania kryzysowego w gorących punktach konfliktów i regionach napięć na całym świecie;
• Pilne działania mające na celu obniżenie możliwości szybkiego wystrzelenia istniejących zapasów broni jądrowej;
• Nowe środki mające na celu poprawę bezpieczeństwa broni jądrowej i materiałów z nią związanych; I
• Wznowiono wysiłki na rzecz stawienia czoła rosnącemu zagrożeniu proliferacją ze strony podmiotów państwowych i niepaństwowych.

Wszystkie państwa posiadające broń nuklearną powinny, bez wyjątku, uczestniczyć w konferencji wiedeńskiej i zaangażować się w Inicjatywę dotyczącą skutków humanitarnych, a czyniąc to, powinny uznać swoją szczególną odpowiedzialność w tym zakresie kwestii.

Jednocześnie wszystkie państwa powinny ponownie podwoić wysiłki na rzecz świata bez broni nuklearnej.

Podnoszenie świadomości społecznej: Wierzymy, że świat musi dowiedzieć się więcej o niszczycielskich konsekwencjach użycia broni nuklearnej. Dlatego też konieczne jest, aby wiedeńskie dyskusje i ustalenia nie ograniczały się do delegacji Konferencji. Należy podejmować stałe wysiłki, aby zaangażować i edukować światową publiczność złożoną z decydentów i społeczeństwa obywatelskiego na temat katastrofalnych konsekwencji użycia – zamierzonego lub przypadkowego – broni nuklearnej. Gratulujemy organizatorom Konferencji szerokiego podejścia do problemu skutków detonacji, w tym szerszego wpływu na środowisko. Najnowsze modelowanie klimatyczne sugeruje poważne i globalne konsekwencje dla środowiska, zdrowia i bezpieczeństwa żywnościowego nawet regionalnej wymiany broni nuklearnej na stosunkowo niewielką skalę. Biorąc pod uwagę potencjalne skutki globalne, użycie broni nuklearnej w dowolnym miejscu jest uzasadnioną obawą ludzi na całym świecie.

Poprawa gotowości: Konferencja i trwająca Inicjatywa dotycząca skutków humanitarnych muszą zadać sobie pytanie, co świat może jeszcze zrobić, aby przygotować się na najgorsze. Wielokrotnie stwierdzano, że społeczności międzynarodowej brakuje gotowości na wypadek poważnych międzynarodowych kryzysów humanitarnych, ostatnio w związku z haniebnie powolną reakcją na kryzys wywołany wirusem Ebola w Afryce Zachodniej. Gotowość musi obejmować skupienie się na odporności infrastruktury krajowej w głównych skupiskach ludności, aby zmniejszyć liczbę ofiar śmiertelnych. Ponieważ żadne państwo nie jest w stanie w wystarczającym stopniu zareagować na detonację broni jądrowej, opierając się wyłącznie na własnych zasobach, gotowość musi również obejmować opracowanie planów skoordynowanej międzynarodowej reakcji na incydent. Może to uratować dziesiątki, jeśli nie setki, tysiące istnień ludzkich.

Życzymy wszystkiego najlepszego wszystkim zaangażowanym w Konferencję Wiedeńską i zapewniamy o naszym stałym wsparciu i partnerstwie dla wszystkich osób zaangażowanych w jej ważną pracę.

Podpisano:

1. Nobuyasu Abe, były zastępca sekretarza generalnego ONZ ds. rozbrojenia, Japonia.
2. Sergio Abreu, były minister spraw zagranicznych i obecny senator Urugwaju.
3. Hasmy Agam, Przewodniczący Krajowej Komisji Praw Człowieka Malezji i były stały przedstawiciel Malezji przy ONZ.
4. Steve Andreasen, były dyrektor ds. polityki obrony i kontroli zbrojeń w Radzie Bezpieczeństwa Narodowego Białego Domu; Konsultant ds. bezpieczeństwa narodowego, NTI.
5. Irma Arguello, Przewodniczący, Fundacja NPSGlobal; Sekretariat LALN, Argentyna.
6. Egon Bahr, były minister rządu federalnego Niemiec
7. poseł Margaret Beckett, były minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii.
8. Álvaro Bermudez, były dyrektor ds. energii i technologii nuklearnej Urugwaju.
9. Fatmir Besimi, Wicepremier i były minister obrony Macedonii.
10. Hans Blix, były dyrektor generalny MAEA; Były minister spraw zagranicznych Szwecji.
11. Jaakko Blomberga, były podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Finlandii.
12. James Bolger, były premier Nowej Zelandii.
13. Kjell Magne Bondevik, były premier Norwegii.
14. Davor Božinović, były minister obrony Chorwacji.
15. Des Browne’a, Wiceprezes NTI; Organizator ELN i brytyjskiej grupy najwyższego poziomu (TLG); członek Izby Lordów; były sekretarz stanu ds. obrony.
16. Laurens Jan Brinkhorst, były wiceminister spraw zagranicznych Holandii.
17. Gro Harlem Brundtland, były premier Norwegii.
18. poseł Alistair Burt, były parlamentarny podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i Wspólnoty Narodów w Wielkiej Brytanii.
19. Francesco Calogero, były sekretarz generalny Pugwash we Włoszech.
20. Sir Menzies Campbell, poseł, członek Komisji Spraw Zagranicznych Wielkiej Brytanii.
21. Generał James Cartwright (w stanie spoczynku), były wiceprzewodniczący Kolegium Połączonych Szefów Sztabów w USA
22. Hikmet Cetin, były minister spraw zagranicznych Turcji.
23. Padmanabha Chari, były dodatkowy sekretarz obrony Indii.
24. Joe Cirincione, Prezes, Fundusz Lemieszy, USA
25. Charles Clarke, były minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii.
26. Chun Yungwoo, były doradca ds. bezpieczeństwa narodowego, Republika Korei.
27. Tarja Cronberg, były poseł do Parlamentu Europejskiego; były przewodniczący Parlamentu Europejskiego Delegacja Iranu, Finlandia.
28. Cui Liru, były prezes Chińskiego Instytutu Współczesnych Stosunków Międzynarodowych.
29. Sergio de Queiroz Duarte, były podsekretarz Narodów Zjednoczonych ds. rozbrojenia i członek brazylijskiej służby dyplomatycznej.
30. Jayantha Dhanapala, Przewodniczący Konferencji Pugwash na temat nauki i spraw światowych; były zastępca sekretarza generalnego ONZ ds. rozbrojenia, Sri Lanka.
31. Aiko Doden, Starszy komentator w NHK Japan Broadcasting Corporation.
32. Sidney D. Drell, Senior Fellow, Hoover Institution, emerytowany profesor Uniwersytetu Stanforda, USA
33. Rolf Ekéus, były ambasador w Stanach Zjednoczonych, Szwecji.
34. Uffe Ellemann-Jensen, były minister spraw zagranicznych Danii.
35. Vahit Erdem, były członek Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji, główny doradca prezydenta Süleymana Demirela, Turcja.
36. Gernota Erlera, były niemiecki minister stanu; Koordynator ds. współpracy międzyspołecznej z Rosją, Azją Centralną i krajami Partnerstwa Wschodniego.
37. Gareth Evans, Organizator APLN; Kanclerz Australijskiego Uniwersytetu Narodowego; były minister spraw zagranicznych Australii.
38. Malcolma Frasera, były premier Australii.
39. Sergio González Galvez, były zastępca sekretarza ds. stosunków zewnętrznych i członek służby dyplomatycznej Meksyku.
40. Sir Nick Harvey, poseł były minister stanu ds. sił zbrojnych Wielkiej Brytanii.
41. J. Bryana Hehira, Profesor praktyki religii i życia publicznego w Kennedy School of Government na Uniwersytecie Harvarda, USA
42. Roberta Hilla, były minister obrony Australii.
43. Jim Hoagland, dziennikarz, USA
44. Pervez Hoodbhoy, Profesor fizyki jądrowej, Pakistan.
45. José Horacio Jaunarena, były minister obrony Argentyny.
46. Jaakko Iloniemi, były minister stanu Finlandii.
47. Wolfganga Ischingera, obecny przewodniczący Konferencji Bezpieczeństwa w Monachium; były wiceminister spraw zagranicznych Niemiec.
48. Igor Iwanow, były minister spraw zagranicznych Rosji.
49. Tedo Japaridze, były minister spraw zagranicznych Gruzji.
50. Oswaldo Jarrina, były minister obrony Ekwadoru.
51. Generał Jehangir Karamat (w stanie spoczynku), były szef armii pakistańskiej.
52. Admirał Juhani Kaskeala (w stanie spoczynku), były dowódca sił zbrojnych Finlandii.
53. Yoriko Kawaguchi, były minister spraw zagranicznych Japonii.
54. Iana Kearnsa, Współzałożyciel i dyrektor ELN w Wielkiej Brytanii.
55. John Kerr (Lord Kerr z Kinlochard), były ambasador Wielkiej Brytanii w USA i UE.
56. Humajun Khan, były minister spraw zagranicznych Pakistanu.
57. Lord Król Bridgwater (Tom King), były sekretarz obrony Wielkiej Brytanii.
58. Walter Kolbow, były wiceminister federalny obrony Niemiec.
59. Ricardo Baptista Leite, MD, poseł do parlamentu, Portugalia.
60. Pierre Lellouche, były przewodniczący Zgromadzenia Parlamentarnego NATO we Francji.
61. Ricardo Lopez Murphy, były minister obrony Argentyny.
62. Richarda G. Lugara, Członek Zarządu, NTI; były senator USA.
63. Mogensa Lykketofta, były minister spraw zagranicznych Danii.
64. Kishore Mahbubani, Dziekan, Lee Kuan Yew School, Narodowy Uniwersytet w Singapurze; były stały przedstawiciel Singapuru przy ONZ.
65. Giorgio La Malfa, były minister spraw europejskich Włoch.
66. Lalit Mansingh, były minister spraw zagranicznych Indii.
67. Miguel Marín Bosch, były zastępca stałego przedstawiciela przy ONZ i członek służby dyplomatycznej Meksyku.
68. János Martonyi, były minister spraw zagranicznych Węgier.
69. John McColl, były zastępca Naczelnego Dowódcy Sił Sojuszniczych NATO na Europę, Wielka Brytania.
70. Fatmir Mediu, były minister obrony Albanii.
71. C. Raja Mohan, starszy dziennikarz, Indie.
72. Chung-in Księżyc, były ambasador ds. bezpieczeństwa międzynarodowego Republiki Korei.
73. Hervé Morin, były minister obrony Francji.
74. Generał Klaus Naumann (w stanie spoczynku), były szef sztabu Bundeswehry w Niemczech.
75. Bernard Norlain, były dowódca obrony powietrznej i dowódca bojowy sił powietrznych we Francji.
76. Do Nu Thi Ninh, były ambasador przy Unii Europejskiej w Wietnamie.
77. Sam Nunn, Współprzewodniczący i dyrektor generalny NTI; były senator USA
78. Wołodymyr Ogrysko, były minister spraw zagranicznych Ukrainy.
79. David Owen (Lord Owen), były minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii.
80. Sir Geoffreya Palmera, były premier Nowej Zelandii.
81. Jose Pampuro, były minister obrony Argentyny.
82. Generał dywizji Pan Zennqiang (w stanie spoczynku), Starszy doradca Chińskiego Forum Reform, Chiny.
83. Salomon Passy, były minister spraw zagranicznych Bułgarii.
84. Michael Peterson, Prezes i dyrektor operacyjny Fundacji Petersona, USA
85. Wolfganga Petritscha, były specjalny wysłannik UE do Kosowa; były wysoki przedstawiciel w Bośni i Hercegowinie, Austria.
86. Paweł Quiles, były minister obrony Francji.
87. R. Rajaraman, Profesor fizyki teoretycznej, Indie.
88. Lordzie Davidzie Ramsbothamie, Generał ADC (w stanie spoczynku) armii brytyjskiej, Wielka Brytania.
89. Jaime Ravinet de la Fuente, były minister obrony Chile.
90. Elżbieta Rehn, były minister obrony Finlandii.
91. Lord Richards z Herstmonceux (David Richards), były szef Sztabu Obrony, Wielka Brytania.
92. Michel Rocard, były premier Francji.
93. Camilo Reyes Rodríguez, były minister spraw zagranicznych Kolumbii.
94. Sir Malcolm Rifkind poseł, Przewodniczący Komisji Wywiadu i Bezpieczeństwa, były minister spraw zagranicznych, były sekretarz obrony, Wielka Brytania
95. Siergiej Rogow, Dyrektor Instytutu Studiów Amerykańskich i Kanadyjskich, Rosja.
96. Joanna Rohlfing, Prezes i dyrektor operacyjny NTI; były starszy doradca ds. bezpieczeństwa narodowego Sekretarza ds. Energii USA.
97. Adam Rotfeld, były minister spraw zagranicznych Polski.
98. Volker Rühe, były minister obrony Niemiec.
99. Henryk Salander, były Ambasador Konferencji Rozbrojeniowej, Sekretarz Generalny Komisji ds. Broni Masowego Rażenia, Szwecja.
100. Konstantin Samofałow, Rzecznik Partii Socjaldemokratycznej, były poseł Serbii
101. Özdem Sanberk, były podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Turcji.
102. Ronaldo Mota Sardenberg, były minister nauki i technologii oraz członek brazylijskiej służby dyplomatycznej.
103. Stefano Silvestri, były podsekretarz stanu ds. obrony; konsultant Ministerstwa Spraw Zagranicznych oraz Ministerstw Obrony i Przemysłu we Włoszech.
104. Noela Sinclaira, Stały Obserwator Wspólnoty Karaibów – CARICOM przy ONZ i członek służby dyplomatycznej Gujany.
105. Ivo Šlaus, były członek Komisji Spraw Zagranicznych, Chorwacja.
106. Javier Solana, były minister spraw zagranicznych; były Sekretarz Generalny NATO; były wysoki przedstawiciel UE ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, Hiszpania.
107. Piosenka Minsoon, były minister spraw zagranicznych Republiki Korei.
108. Rakesh Sood, były specjalny wysłannik premiera ds. rozbrojenia i nieproliferacji w Indiach.
109. Christophera Stubbsa, Profesor fizyki i astronomii na Uniwersytecie Harvarda, USA
110. Goran Svilanovic, były minister spraw zagranicznych Federalnej Republiki Jugosławii, Serbia.
111. Ellen O. Tauscher, były podsekretarz stanu USA ds. kontroli zbrojeń i bezpieczeństwa międzynarodowego oraz były członek Kongresu USA przez siedem kadencji
112. Eka Tkeshelashvili, były minister spraw zagranicznych Gruzji.
113. Carlo Trezza, Członek Rady Doradczej Sekretarza Generalnego ONZ ds. Rozbrojenia i przewodniczący Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych we Włoszech.
114. David Triesman (Lord Triesman), Rzecznik ds. zagranicznych Partii Pracy w Izbie Lordów, były minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii.
115. gen. Wiaczesław Trubnikow, Były pierwszy wiceminister spraw zagranicznych, były dyrektor rosyjskiej służby wywiadu zagranicznego, Rosja
116. Ted Turner, Współprzewodniczący, NTI.
117. Nyamosor Tuya, były minister spraw zagranicznych Mongolii.
118. Dowódca lotnictwa Shashi Tyagi (w stanie spoczynku), były szef indyjskich sił powietrznych.
119. Alan West (Admirał Lord West of Spithead), były Pierwszy Lord Morski brytyjskiej marynarki wojennej.
120. Wiryono Sastrohandoyo, były ambasador w Australii i Indonezji.
121. Raimo Väyrynen, były dyrektor Fińskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych.
122. Richarda von Weizsäckera, były prezydent Niemiec.
123. Tyler Wigg-Stevenson, Przewodniczący Globalnej Grupy Zadaniowej ds. Broni Jądrowej, Światowy Sojusz Ewangelicki, USA
124. Isabelle Williams, NTI.
125. Baronowa Williams z Crosby (Shirley Williams), były doradca ds. nieproliferacji premiera Gordona Browna w Wielkiej Brytanii.
126. Kare Willoch, były premier Norwegii.
127. Ukryj Yuzakiego, Gubernator prefektury Hiroszima w Japonii.
128. Uta Zapf, były przewodniczący Podkomisji ds. Rozbrojenia, Kontroli Zbrojeń i Nieproliferacji w Bundestagu w Niemczech.
129. Mam Zhengzang, były ambasador w Wielkiej Brytanii, prezes Chińskiego Stowarzyszenia Kontroli Zbrojeń i Rozbrojenia oraz prezes Chińskiego Instytutu Studiów Międzynarodowych.

Sieć Przywódców Azji i Pacyfiku (APLN):  Sieć ponad 40 obecnych i byłych przywódców politycznych, wojskowych i dyplomatycznych w regionie Azji i Pacyfiku – w tym z państw Chin, Indii i Pakistanu posiadających broń nuklearną – działających na rzecz poprawy zrozumienia społecznego, kształtowania opinii publicznej i wpływania na decyzje polityczne -podejmowanie i działalność dyplomatyczna w kwestiach dotyczących nierozprzestrzeniania broni jądrowej i rozbrojenia. APLN zwołuje były minister spraw zagranicznych Australii Gareth Evans. www.a-pln.org

Europejska Sieć Przywódców (ELN):  Sieć ponad 130 wyższych rangą europejskich osobistości politycznych, wojskowych i dyplomatycznych pracujących nad zbudowaniem bardziej skoordynowanej europejskiej wspólnoty politycznej, zdefiniowaniem celów strategicznych oraz dostarczaniem analiz i punktów widzenia do procesu kształtowania polityki w kwestiach nierozprzestrzeniania broni jądrowej i rozbrojenia. Były sekretarz obrony Wielkiej Brytanii i wiceprezes NTI Des Browne jest przewodniczącym zarządu ELN. www.europeanleadershipnetwork.org/

Sieć Przywódców Ameryki Łacińskiej (LALN):  Sieć 16 wyższych przywódców politycznych, wojskowych i dyplomatycznych z Ameryki Łacińskiej i Karaibów pracujących na rzecz promowania konstruktywnego zaangażowania w kwestie nuklearne oraz stworzenia środowiska o wzmocnionym bezpieczeństwie, aby pomóc zmniejszyć globalne ryzyko nuklearne. LALN jest prowadzona przez Irmę Arguello, założycielkę i przewodniczącą argentyńskiej firmy NPSGlobal.  http://npsglobal.org/

Rada Przywódców Bezpieczeństwa Jądrowego (NSLC):  Nowo utworzona Rada z siedzibą w Stanach Zjednoczonych skupia około 20 wpływowych przywódców o różnym pochodzeniu z Ameryki Północnej.

Inicjatywa Zagrożenia Jądrowego (NTI) to bezpartyjna organizacja non-profit działająca na rzecz ograniczenia zagrożeń związanych z bronią nuklearną, biologiczną i chemiczną. NTI jest zarządzane przez prestiżową, międzynarodową radę dyrektorów, a współprzewodniczą jej założyciele Sam Nunn i Ted Turner. Działalnością NTI kierują Nunn i Prezydent Joan Rohlfing. Po więcej informacji odwiedź www.nti.org. Więcej informacji na temat projektu bezpieczeństwa nuklearnego można znaleźć na stronie www.NuclearSecurityProject.org.