September 9, 2018, The Conversation.
Niger is een van de meest gemilitariseerde landen in Afrika. In november 2017 werd dit meer opgemerkt toen vier Amerikaanse Special Forces-soldaten en ten minste vier van hun Nigerese tegenhangers in een hinderlaag stierven. Sindsdien is de militaire aanwezigheid alleen maar geïntensiveerd. Waarom zijn deze krachten er, wiens belangen dienen ze en hebben ze de beoogde impact?
De VS is niet het enige land met een militaire aanwezigheid in Niger. Frankrijk, Duitsland, Canada en Italië hebben ook troepen in het West-Afrikaanse land.
In april van dit jaar was Niger gastheer Flintlock oefenen, een militaire oefening waaraan 1900 troepen uit meer dan 20 partnerlanden deelnamen. Gesponsord door de VS, beweerde het capaciteit en samenwerking ontwikkelen tussen Afrikaanse veiligheidstroepen om burgers tegen te beschermen gewelddadig religieus extremisme.
Er worden drie hoofdredenen gegeven voor deze militaire aanwezigheid: terrorismebestrijding, migratie van Afrikanen naar Europa voorkomen en buitenlandse investeringen beschermen.
Terrorisme in de regio
De Sahelregio van Noord-Afrika, waaronder Niger, is gastheer een aantal islamitische extremistische groeperingen. De Sahel is beschreven als de 'nieuwe grens' bij wereldwijde terrorismebestrijdingsoperaties. De VS heeft een militaire aanwezigheid in Mauritanië, Senegal, Mali, Burkina Faso, Nigeria, Tsjaad en Niger. Voor zover wij weten, alleen Soedan en Eritrea ontvangen geen Amerikaanse troepen. De Sahel heeft ook gehost “een reeks tweederangs externe actoren” inclusief strijdkrachten van de Europeese Unie, Israël, Colombia en Japan.
De betrokkenheid van Amerika bij de Sahel vindt zijn oorsprong in de periode na 9/11 oorlog tegen terreur. In 2003 richtte het de Pan-Sahel Initiative, die Tsjaad, Mali, Mauritanië en Niger samenbracht om militaire eenheden op te leiden. In 2004 werd het initiatief vervangen door de Trans-Sahara terrorismebestrijdingspartnerschap. De uitgebreid partnerschap omvat Algerije, Burkina Faso, Kameroen, Marokko, Nigeria, Senegal en Tunesië. Het doel is om terroristische dreigingen aan te pakken en de verspreiding van gewelddadig extremisme te voorkomen.
In 2014 ondertekenden de staatshoofden van Burkina Faso, Mali, Mauritanië, Niger en Tsjaad een verdrag tot oprichting van de G5 Sahel, gericht op het waarborgen van "ontwikkeling en veiligheid om de levenskwaliteit van de bevolking te verbeteren."
In 2017 richtten dezelfde staatshoofden de Gezamenlijk Dwingen van de G5 Sahel – een besluit goedgekeurd door zowel de Afrikaanse Unie en Verenigde Naties.
Het doel van de Joint Force, dat is nu voorgezeten door de Nigerese president Mahamadou Issoufou, is uitgebreider van aard in vergelijking met andere gezamenlijke veiligheidsoperaties in de regio. Naast het verbeteren van de veiligheid langs gedeelde grenzen, omvat de reikwijdte ervan "zachte beveiliging" problemen.
De VS hebben elke lidstaat militaire steun verleend en beloofde $ 60 miljoen in bilaterale steun aan het initiatief.
Strategisch belang
Niger bezet een centrale geografische ligging in de Sahelregio. Helaas voor zijn burgers wordt het land omringd en getroffen door instabiliteit.
En dan is er het feit dat Niger historisch gezien heeft diende als toegangspoort voor migranten tussen Afrika bezuiden de Sahara en Noord-Afrika. En sinds kort is het een populair overstappunt voor mensen die betere kansen zoeken in Europa. Landen als Italië sturen nu troepen naar Niger om illegale migratie voorkomen.
Buitenlandse strijdkrachten in Niger Afrikaanse troepen trainen, vlieg drones, bases bouwen, deelnemen aan grensoverschrijdende invallen en intelligentie verzamelen.
De reikwijdte van deze activiteiten wijst vooral op het tegengaan van terrorisme en het beheersen van migratie. Echter, Afrika's groeiend potentieel voor consumptie, wat de verklaring verklaart uit te breiden economische en handelsbetrekkingen met het continent, biedt nog een reden voor de steeds diversere buitenlandse militaire aanwezigheid in Niger en in de regio in bredere zin.
Een bereidwillige gastheer
Hoe zit het met de eigen belangen van Niger? De regering heeft verwelkomde de aanwezigheid van buitenlandse troepen. President Mahamadou Issoufou steunt graag de belangen van Washington in de regio, zolang de VS bereid is zijn strijdkrachten te begeleiden en te trainen.
De betrokkenheid van de VS bij de militaire aangelegenheden van Issoufou zal hem helpen zijn verkiezingsbelofte na te komen.verpletteren islamitische militanten. '
De vriendschappelijke relatie van Niger met de VS is van bijzonder belang gezien de recente ontwikkelingen gespannen relaties tussen Amerika en het buurland van Niger, Tsjaad. Eind 2017 voegde de Amerikaanse president Donald Trump Tsjaad toe aan zijn reisverbod – een zet die verbijsterde deskundigen op het gebied van buitenlands beleid en duidelijk van streek de Tsjadische regering. Het reisverbod heeft sinds opgeheven.
De kosten van buitenlandse militaire aanwezigheid
Heeft de aanwezigheid van buitenlandse troepen in Niger de doelstellingen van terrorismebestrijding en het indammen van migratie bereikt? En tegen welke prijs? Zijn er onbedoelde en mogelijk gevaarlijke gevolgen geweest?
Er is zeker een mening dat hun aanwezigheid een negatieve invloed heeft gehad op de binnenlandse politiek in Niger.
A verslag gepubliceerd in de maanden na de dood van Amerikaanse troepen suggereert een steeds meer onderdrukkende en ondemocratische politieke cultuur in Niger.
Het maatschappelijk middenveld en politieke leiders van de oppositie die in het rapport hun getuigenis geven, beweren dat de bouw van buitenlandse militaire bases in Niger ligt ongrondwettig. Ze bekijken de buitenlandse militaire aanwezigheid in het land en de concurrent beveiliging van Niger's politieke en maatschappelijke arena's als een middel om een regering te versterken die geen binnenlandse steun heeft.
De verkiezingen van 2016 in Niger, die Issoufou een tweede termijn opleverde, waren naar verluidt “geplaagd door ernstige onregelmatigheden”.
De militaire opbouw van Niger is ook reden tot zorg in een land waar de Forces Armées Nigerianen is "een intens gepolitiseerde organisatie" met "een uitgesproken afkeer van civiel toezicht". Zo'n kracht kan waardevol zijn voor een president die zijn macht buiten democratische middelen wil verankeren.
Dit jaar gingen burgers zingend de straat op "Franse, Amerikaanse en Duitse legers, ga weg!". Issoufou reageerde door hard op te treden tegen verdere protesten in maart. Hij verdedigde de verhuizing door te zeggen dat het belangrijk was om een "democratisch maar sterk" staat.
Wat de toekomst in petto heeft, is onduidelijk, vooral gezien een recent rapport dat Washington overweegt grootste deel van zijn troepen terugtrekken. Voor degenen die zich verzetten tegen buitenlandse militaire aanwezigheid in Niger, kon dit niet snel genoeg gebeuren.
