Organiseren tegen het Canadese militarisme

Volgens het Stockholm International Peace Research Institute, Canada is de 17e grootste exporteur van militaire goederen ter werelden is de tweede grootste wapenleverancier naar het Midden-Oosten. De meeste Canadese wapens worden geëxporteerd naar Saoedi-Arabië en andere landen die verwikkeld zijn in gewelddadige conflicten in het Midden-Oosten en Noord-Afrika, hoewel deze klanten herhaaldelijk betrokken waren bij ernstige schendingen van het internationaal humanitair recht.

Sinds het begin van de door Saoedi-Arabië geleide interventie in Jemen begin 2015 heeft Canada voor ongeveer $ 7.8 miljard aan wapens geëxporteerd naar Saoedi-Arabië, voornamelijk gepantserde voertuigen geproduceerd door CANSEC-exposant GDLS. Nu, in zijn achtste jaar, heeft de oorlog in Jemen meer dan 400,000 mensen gedood en de ergste humanitaire crisis ter wereld veroorzaakt. Uitputtende analyse door Canadese maatschappelijke organisaties op geloofwaardige wijze heeft aangetoond dat deze overdrachten een schending vormen van Canada's verplichtingen op grond van het Wapenhandelsverdrag (ATT), dat de handel en overdracht van wapens regelt, gezien goed gedocumenteerde gevallen van Saoedische misbruiken tegen zijn eigen burgers en de bevolking van Jemen.

In 2022, Canada exporteerde voor ruim 21 miljoen dollar aan militaire goederen naar Israël. Dit omvatte minstens $ 3 miljoen aan bommen, torpedo's, raketten en andere explosieven.

De Canadian Commercial Corporation, een overheidsinstantie die deals tussen Canadese wapenexporteurs en buitenlandse regeringen faciliteert, heeft in 234 een deal van $ 2022 miljoen gesloten om 16 Bell 412-helikopters aan het leger van de Filipijnen te verkopen. Sinds zijn verkiezing in 2016 heeft het regime van de Filippijnse president Rodrigo Duterte werd gekenmerkt door een schrikbewind die duizenden heeft gedood onder het mom van een anti-drugscampagne, waaronder journalisten, vakbondsleiders en mensenrechtenactivisten.

Canada is een land waarvan de fundamenten en het heden zijn gebouwd op een koloniale oorlog die altijd in de eerste plaats één doel heeft gediend: de inheemse bevolking van hun land verwijderen om hulpbronnen te winnen. Deze erfenis speelt zich nu af via gemilitariseerd geweld dat de kolonisatie in heel Canada voortzet en met name de manieren waarop degenen die stelling nemen aan de frontlinie van het klimaat, met name inheemse volkeren, regelmatig worden aangevallen en gecontroleerd door het Canadese leger. Leiders van Wet'suwet'en begrijpen bijvoorbeeld het gemilitariseerde staatsgeweld ze worden geconfronteerd op hun grondgebied als onderdeel van een voortdurende koloniale oorlog en genocidaal project dat Canada al meer dan 150 jaar heeft begaan. Een deel van deze erfenis lijkt ook op militaire bases op gestolen land, waarvan vele de inheemse gemeenschappen en gebieden blijven besmetten en schaden.

Het is ook nog nooit zo duidelijk geweest op welke manier gemilitariseerde politiediensten van kust tot kust verschrikkelijk geweld plegen, vooral tegen geracialiseerde gemeenschappen. De militarisering van de politie kan lijken op door het leger geschonken militair materieel, maar ook op militair materieel dat is aangekocht (vaak via politiestichtingen), militaire training voor en door de politie (onder meer via internationale partnerschappen en uitwisselingen, zoals in Palestina en Colombia), en een grotere acceptatie van militaire tactieken.

De buitensporige koolstofemissies zijn verreweg de grootste bron van alle overheidsemissies, maar zijn vrijgesteld van alle nationale doelstellingen voor de vermindering van broeikasgassen in Canada. Om nog maar te zwijgen van de verwoestende winning van materialen voor oorlogsmachines (van uranium tot metalen tot zeldzame aardelementen) en geproduceerd giftig mijnafval, de verschrikkelijke vernietiging van ecologische systemen veroorzaakt door de laatste decennia van Canada's oorlogsinitiatieven, en de milieu-impact van bases .

A verslag die in oktober 2021 werd vrijgegeven, toonde aan dat Canada 15 keer meer uitgeeft aan de militarisering van zijn grenzen dan aan de klimaatfinanciering die bedoeld is om de klimaatverandering en de gedwongen ontheemding van mensen te helpen verminderen. Met andere woorden, Canada, een van de landen die het meest verantwoordelijk is voor de klimaatcrisis, besteedt veel meer aan het bewapenen van zijn grenzen om migranten buiten te houden dan aan het aanpakken van de crisis die mensen dwingt hun huizen te ontvluchten. Dit alles terwijl de wapenexport moeiteloos en in het geheim de grenzen overschrijdt, en de Canadese staat zijn huidige plannen om te kopen rechtvaardigt 88 nieuwe bommenwerpers en zijn eerste onbemande bewapende drones vanwege de bedreigingen die de klimaatnoodtoestand en klimaatvluchtelingen zullen veroorzaken.

In grote lijnen wordt de klimaatcrisis voor een groot deel veroorzaakt door en gebruikt als excuus voor toenemende oorlogsvoering en militarisme. Niet alleen is buitenlandse militaire interventie in een burgeroorlog voorbij, 100 keer waarschijnlijker waar olie of gas is, maar oorlog en oorlogsvoorbereidingen zijn leidende verbruikers van olie en gas (alleen het Amerikaanse leger is de #1 institutionele verbruiker van olie op de vliegtuig). Niet alleen is gemilitariseerd geweld nodig om de fossiele brandstoffen van inheemse landen te stelen, maar die brandstof zal op zijn beurt hoogstwaarschijnlijk worden gebruikt bij het plegen van breder geweld, terwijl het tegelijkertijd helpt om het klimaat op aarde ongeschikt te maken voor menselijk leven.

Sinds het Akkoord van Parijs uit 2015 zijn de jaarlijkse militaire uitgaven van Canada dit jaar (95) met 39% gestegen tot 2023 miljard dollar.

De Canadian Forces hebben de grootste public relations-machine in het land, met meer dan 600 fulltime PR-medewerkers. Vorig jaar een lek onthuld dat een Canadese militaire inlichtingeneenheid tijdens de pandemie illegaal datamining op sociale media-accounts van Ontarians heeft gepleegd. Inlichtingenofficieren van de Canadian Forces hebben ook gegevens over de Black Lives Matter-beweging in Ontario gecontroleerd en verzameld (als onderdeel van de reactie van het leger op de COVID-19-pandemie). Een ander lek toonde aan dat het Canadese leger meer dan $ 1 miljoen had uitgegeven aan controversiële propagandatraining die verband hield met Cambridge Analytica, hetzelfde bedrijf dat centraal stond in het schandaal waarbij persoonlijke gegevens van meer dan 30 miljoen Facebook-gebruikers illegaal werden verkregen en later aan de Republikeinen Donald werden verstrekt. Trump en Ted Cruz voor hun politieke campagnes. De Canadian Forces ontwikkelt ook haar vaardigheden op het gebied van 'invloedsoperaties', propaganda en datamining voor campagnes die zowel op overzeese bevolkingsgroepen als op Canadezen kunnen worden gericht.

Canada staat op de 16e plaats voor militaire uitgaven wereldwijd met een defensiebudget in 2022 dat ongeveer 7.3% van de totale federale begroting is. Uit het laatste rapport over de defensie-uitgaven van de NAVO blijkt dat Canada op de zesde plaats staat van alle NAVO-bondgenoten, met 35 miljard dollar voor militaire uitgaven in 2022 – een stijging van 75 procent sinds 2014.

Hoewel velen in Canada blijven vasthouden aan het idee van het land als een belangrijke mondiale vredeshandhaver, wordt dit niet ondersteund door de feiten ter plaatse. Canadese vredeshandhavingsbijdragen aan de Verenigde Naties bedragen minder dan één procent van het totaal - een bijdrage die bijvoorbeeld wordt overtroffen door zowel Rusland als China. VN statistiek uit januari 2022 blijkt dat Canada op de 70 staat van de 122 lidstaten die bijdragen aan VN-vredesoperaties.

Tijdens de federale verkiezingen van 2015 heeft premier Justin Trudeau misschien beloofd Canada opnieuw te verplichten tot "vredeshandhaving" en om van dit land een "meedogende en constructieve stem in de wereld" te maken, maar sindsdien heeft de regering zich ertoe verbonden het gebruik van geweld in Canada uit te breiden Buitenland. Canada's defensiebeleid, Sterk, veilig, betrokken heeft misschien beloofd een leger te bouwen dat in staat is om zowel de strijdkrachten als de vredestroepen te versterken, maar een blik op de daadwerkelijke investeringen en plannen toont een oprechte toewijding aan de eerste.

Daartoe stelde de begroting voor 2022 voor om de "hard power" en de "bereidheid om te vechten" van het Canadese leger te versterken.