De Zuid-Koreaanse ambassadeur van Trump was tegen een aanval op het noorden. Dus Trump heeft hem gedumpt.

In zijn eerste Staat van de Unie Tijdens zijn toespraak besteedde president Donald Trump veel tijd aan het bespreken van de situatie met Noord-Korea. Hij beschreef het land ongeveer op dezelfde manier waarop George W. Bush Irak in 2002 had beschreven: als een meedogenloos, irrationeel regime wiens wapens een onaanvaardbare bedreiging vormen voor het Amerikaanse thuisland.

Maar hoewel het zorgwekkend was om Trump een nauwelijks verhulde pleidooi te horen houden voor een nieuwe preventieve oorlog, was dat niet het meest verontrustende nieuws over het beleid van Noord-Korea dat gisteravond naar buiten kwam.

Vlak voordat de toespraak van Trump begon, de Washington Post meldde dat Trump's keuze voor ambassadeur in Zuid-Korea - Victor Cha, een van Amerika's meest gerespecteerde Noord-Korea-experts - werd ingetrokken. De door de Post aangehaalde reden was huiveringwekkend: Cha had zich tijdens een besloten vergadering verzet tegen het voorstel van de regering voor een beperkte militaire aanval. Cha bevestigde dit bijna zelf een paar uur nadat het nieuws bekend werd toen hij het publiceerde een opiniestuk in dezelfde krant kritiek op het idee om Noord-Korea aan te vallen.

Cha's terugtrekking ernstig bezorgd Regering van Zuid-Korea, die de keuze formeel had goedgekeurd. Het beangstigde ook Noord-Koreaanse experts, die het als een duidelijk teken zagen dat de oorlogsbesprekingen niet alleen maar geklets waren.

"Dit [het terugtrekken van Cha als genomineerde] suggereert dat de regering serieus overweegt... een staking", zegt Kingston Reif, directeur voor ontwapening en dreigingsverminderingsbeleid bij de Arms Control Association.

Steve Saideman, een geleerde van het buitenlands beleid van de VS aan de Carleton University, zei het botter op Twitter: “Een nieuwe Koreaanse oorlog is nu misschien wel waarschijnlijker dan niet in 2018.”

Waarom de aflevering van Victor Cha het lijkt alsof er oorlog aankomt

Cha is een vooraanstaande Noord-Koreaanse expert. Hij was een oud geleerde-beoefenaar en diende van 2004 tot 2007 in de regering van George W. Bush als directeur voor Aziatische zaken van de National Security Council en is momenteel professor aan de Georgetown University.

Hij bevindt zich ook aan de agressieve kant van het spectrum van Noord-Koreaanse experts. Hij steunt het nemen van agressieve maatregelen om zich te beschermen tegen het nucleaire programma van het Noorden, zoals het opzetten van een marine-cordon rond Noord-Korea om nucleair materiaal te onderscheppen dat het probeert te verkopen aan terroristen of andere malafide regimes.

Een Noord-Koreaanse havik die zowel zeer ervaren als alom gerespecteerd is, lijkt een perfecte keuze voor de Trump-regering, dus het is veelzeggend dat Cha's nominatie blijkbaar ontspoorde omdat hij te zachtaardig voor het Trump-team.

Een detail van het incident, gemeld door de Financial Times, hamert dit punt echt naar huis:

Volgens de twee mensen die bekend zijn met de gesprekken tussen de heer Cha en het Witte Huis, werd hem door ambtenaren gevraagd of hij bereid was om de evacuatie van Amerikaanse burgers uit Zuid-Korea te helpen beheren – een operatie die bekend staat als niet-strijdende evacuatieoperaties – die zou vrijwel zeker worden uitgevoerd vóór een militaire aanval. De twee mensen zeiden dat meneer Cha, die wordt gezien als aan de agressieve kant van het spectrum van Noord-Korea, zijn bedenkingen had geuit over elke vorm van militaire aanval.

Dit verslag doet het zeker lijken alsof de Trump-regering zich op het punt staat een aanval op Noord-Korea voor te bereiden – tot het punt dat ze serieus nadenken over de logistiek om het grote aantal Amerikaanse burgers in het Zuiden te beschermen. Cha maakte bezwaar tegen het idee van een aanval op Noord-Korea, dat hem lijkt te hebben gediskwalificeerd.

Het feit dat Cha daarna een opiniestuk publiceerde waarin hij de oorlog afkeurde, is ook veelzeggend. Hij bekritiseerde specifiek de logica achter een "bloedneus" -aanval - een beperkte aanval op Noord-Koreaanse militaire en nucleaire installaties die niet tot doel heeft de situatie te laten escaleren tot een totale oorlog, maar Pyongyang laat zien dat verdere pogingen om zijn nucleaire programma vooruit te helpen zullen worden bereikt. met kracht. Blijkbaar is het het soort militaire actie waar het Trump-team naar neigt – en Cha vindt het te gevaarlijk.

"Als we geloven dat Kim [Jong Un] onverschrokken is zonder zo'n staking, hoe kunnen we dan ook geloven dat een staking hem ervan zal weerhouden om in natura te reageren?" Cha schreef. "En als Kim onvoorspelbaar, impulsief en grenzend aan irrationeel is, hoe kunnen we dan de escalatieladder beheersen, die is gebaseerd op het rationele begrip van signalen en afschrikking door een tegenstander?"

Het feit dat Cha werd ontslagen nadat hij intern dit soort kritiek had geuit, is volgens experts een duidelijk teken dat de regering het idee van oorlog zeer serieus neemt.

"Dat Victor Cha zich gedwongen voelde om op de plaat te gaan, is een teken van hoe angstaanjagend reëel het risico van stakingen werkelijk is", schrijft Mira Rapp-Hooper, een Noord-Korea expert bij Yale.

Zelfs als er geen oorlog op handen is, is de situatie in Cha zorgelijk

Adam Berry / Getty Images

Het is ook mogelijk dat deze dreiging met geweld bluf is, en dat het ontslag van Cha deel uitmaakt van de houding van de Trump-regering.

"De president probeert echt de indruk te wekken dat oorlog mogelijk is om Noord-Korea te intimideren om zich voorzichtiger te gedragen", zegt Jenny Town, adjunct-directeur van het US-Korea Institute van Johns Hopkins. "In zo'n strategie kun je geen nee-zeggers hebben, vooral niet in je eigen administratie, als je wilt dat de dreiging geloofwaardig is."

Maar als dit waar is, en veel geïnformeerde waarnemers denken van niet, dan is Cha buiten beschouwing laten nog steeds gevaarlijk. Hoe meer signalen de Trump-regering afgeeft dat ze oorlog serieus nemen, hoe groter de kans dat ze er onbedoeld een beginnen.

"Het probleem van een dergelijke strategie is natuurlijk dat Noord-Korea, terwijl het probeert een geloofwaardige dreiging tot stand te brengen, hem misschien gaat geloven - en in plaats van geïntimideerd te worden, de lat hoger zal leggen", voegt Town toe. "De vraag is, op welk punt komen we per ongeluk terecht in een onnodige en volledig vermijdbare oorlog?"

Het ontbreken van een ambassadeur in Seoul maakt dit scenario waarschijnlijker. Ambassadeurs spelen een cruciale rol, zowel bij het geruststellen van bondgenoten als bij het overbrengen van geallieerde standpunten naar Washington. Het komt zeer zelden voor dat er geen ambassadeur is voor een land dat op dit moment een belangrijke bondgenoot is in een nieuwe regering - en terecht.

"Gezien de spanningen op het schiereiland en het belang van de alliantie tussen de VS en Korea, is het erger dan diplomatieke wanpraktijken dat er geen Amerikaanse ambassadeur in Seoul is", zegt Reif, de expert van de Arms Control Association.

In het geval van een crisis tussen de VS en Noord-Korea zou Cha waarschijnlijk een belangrijke stem voor voorzichtigheid binnen de regering zijn geweest. Hij zou ook in staat zijn geweest om op efficiënte wijze vitale informatie over het Noorden van de Zuid-Koreaanse regering naar de hoogste niveaus van de Amerikaanse regering over te brengen, evenals de scepsis van de Zuid-Koreaanse regering over elke vorm van militaire escalatie.

Kortom, de aanstelling van Cha zou een kritische blik hebben geworpen op een uit de hand lopende crisis. Daar is nu geen enkele kans toe.

"Het is ongekend om een ​​ambassadeursnominatie voor een belangrijke bondgenoot in het midden van een grote crisis te laten vallen." schrijft Abraham Denemarken, wie diende als plaatsvervangend adjunct-secretaris voor Oost-Azië in de regering-Obama. "Het feit dat het iemand is die net zo deskundig en gekwalificeerd is als Victor Cha, zou iedereen aan het denken moeten zetten."