Door David Swanson, World BEYOND War, Mei 10, 2023
Het is alweer twee jaar geleden dat ik over dit onderwerp schreef. In die tijd tenminste 36% van de Amerikaanse massaschieters was getraind door het Amerikaanse leger. Sindsdien heeft in totaal niemand over het onderwerp geschreven.
Ik pak het weer op, omdat mensen ernaar zijn gaan vragen, ingegeven door een voormalige marinier die blijkbaar getrainde vaardigheden gebruikte om een metrobestuurder in New York te vermoorden, en schutters in Atlanta en Texas die feitelijk als veteranen worden geïdentificeerd in nieuwsberichten - een extreme zeldzaamheid.
Echter, werken vanuit de databank van massaschieters gemaakt door Mother Jones, Ik kan de schutter in Atlanta, die niet ten minste vier mensen heeft gedood, niet opnemen, en ik kan geen wurgingen opnemen, omdat dat geen schietpartijen zijn. In feite is de recente massaschieter in Texas de enige van de 15 gevallen die ik heb toegevoegd aan de databank van de afgelopen twee jaar die ik heb kunnen identificeren als een veteraan. Er zijn natuurlijk meer dan 15 schietpartijen geweest, maar de meeste halen het niet Mother Jones database, en sommige elimineer ik om een zinvolle vergelijking te maken. In de Verenigde Staten is 14.76% van de algemene bevolking (mannen, 18-59) veteranen. Door mijn database te beperken tot mannelijke massaschutters van Amerikaanse burgers in de leeftijd van 18-59 jaar, kan ik erop wijzen dat 32% van hen veteranen zijn.
Onnodig te zeggen dat uit een land met meer dan 330 miljoen mensen een database van 122 massaschieters een zeer kleine groep is. Het behoeft geen betoog dat statistisch gezien vrijwel alle veteranen geen massaschutters zijn. Maar dat kan nauwelijks de reden zijn dat geen enkel nieuwsartikel ooit vermeldt dat massaschutters meer dan twee keer zoveel kans hebben om veteranen te zijn als de algemene bevolking. Statistisch gezien zijn vrijwel alle mannen, geesteszieken, huiselijk geweld, nazi-sympathisanten, eenlingen en wapenkopers immers ook geen massaschutters. Toch verspreiden artikelen over die onderwerpen zich als steekpenningen voor NRA-campagnes.
Er lijken mij twee belangrijke redenen te zijn waarom een gezond communicatiesysteem dit onderwerp niet zou censureren. Ten eerste trainen en conditioneren onze publieke dollars en gekozen functionarissen enorme aantallen mensen om te doden, sturen ze naar het buitenland om te doden, bedanken ze voor de "dienst", prijzen en belonen ze voor het doden, en dan doden sommigen van hen waar het is niet acceptabel. Dit is geen toevallige correlatie, maar een factor met een duidelijk verband.
Ten tweede, door zoveel van onze regering te wijden aan georganiseerde moordpartijen, en zelfs door het leger toe te staan op scholen te trainen en videogames en Hollywood-films te ontwikkelen, hebben we een cultuur gecreëerd waarin mensen denken dat militarisme prijzenswaardig is, dat geweld een oplossing biedt problemen, en dat wraak een van de hoogste waarden is. Vrijwel elke massaschutter heeft militaire wapens gebruikt. De meesten van degenen van wie we weten dat ze zich kleden alsof ze in het leger zitten. Degenen die geschriften hebben achtergelaten die openbaar zijn gemaakt, hebben de neiging om te schrijven alsof ze aan een oorlog deelnamen. Dus hoewel het veel mensen zou kunnen verbazen om erachter te komen hoeveel massaschutters veteranen van het leger zijn, kan het moeilijk zijn om massaschutters te vinden (echte veteranen of niet) die zelf niet dachten dat ze soldaten waren.
Er lijkt mij een zeer waarschijnlijke reden te zijn dat het moeilijk is om erachter te komen welke schutters in het leger hebben gezeten (wat betekent dat er waarschijnlijk enkele extra schutters zijn geweest, over wie ik dat feit niet heb kunnen vernemen). We hebben een cultuur ontwikkeld die toegewijd is aan het prijzen en verheerlijken van deelname aan oorlog. Het hoeft niet eens een bewuste keuze te zijn, maar een journalist die ervan overtuigd is dat militarisme prijzenswaardig is, zou aannemen dat het niet relevant was voor een verslag over een massaschutter en bovendien aannemen dat het onsmakelijk was om te vermelden dat de man een veteraan was. Dat soort wijdverbreide zelfcensuur is de enige mogelijke verklaring voor het feit dat dit verhaal niet klopt.
Het fenomeen van het afsluiten van dit verhaal vereist niet bepaald een 'motief', en ik zou verslaggevers van massaschietpartijen willen aanraden om ook wat minder energie te besteden aan de vaak zinloze jacht op 'een motief' en een iets meer om te overwegen of het feit dat een schutter leefde en ademde in een instelling die zich toelegt op massale schietpartijen, relevant kan zijn.
Voor meer informatie over hoe ik dit heb onderzocht en wat ik ervan vind, zie mijn verslag van twee jaar geleden.
Voor mijn gegevensbestand klik hier.
Ik besprak dit onderwerp vandaag op de Santita Jackson-show.
