Het Tweede Amendement en Nationale Defensie

door Donnal Walter, februari 22, 2018

In een recent Facebook-bericht suggereerde ik dat het 'recht om wapens te houden en te dragen' op de een of andere manier niet op één lijn staat met andere mensen- en burgerrechten. Een gerespecteerde vriend wierp tegen dat hij en anderen het recht om zich tegen gewelddadige aanvallen te verdedigen als het primaire recht beschouwen, dat het Tweede Amendement het recht is dat alle anderen beschermt.

Het recht op zelfbescherming

Het deel over "een goed gereguleerde militie" en "veiligheid van een vrije staat" niettegenstaande, geef ik toe dat het tweede amendement kan worden opgevat als het recht van een individu op zelfverdediging (en wordt zo geïnterpreteerd, althans sinds 2008) . Ik geef verder toe dat het recht op individuele veiligheid en beveiliging, en dus het recht om zichzelf te verdedigen, gelijk is aan (vergelijkbaar met) het recht op leven, vrijheid, waardigheid, schoon water en sanitaire voorzieningen, gezonde voeding en gezondheidszorg, werken voor de kost. loon, eigendom bezitten en vrij zijn van discriminatie en onderdrukking. Dit zijn allemaal essentieel, waarbij persoonlijke veiligheid even belangrijk is.

Ik ben het niet eens met het tweede amendement dat het niet werkt. Als het doel de veiligheid van onze mensen is, heeft het verlenen van individuen het recht om wapens te houden en te dragen ons minder veilig gemaakt in plaats van meer. Het bewijs hiervoor kan door sommigen in twijfel worden getrokken, maar het tegendeel is op zijn best mager en dubbelzinnig. Het steeds vaker bewapenen van burgers lijkt ons niet te beschermen tegen gewelddadige aanvallen. Er is gesuggereerd dat we misschien nog meer wapens nodig hebben. Ik ben het niet eens in de sterkst mogelijke bewoordingen.

Er is beweerd dat het kwaad zo oud is als de mensheid, en dat het niet snel zal verdwijnen. Dit is waar. Wat echter HEEL NIEUW is, is het escalerende vermogen om te doden. Terwijl deze trend zich voortzet, kan verdere bewapening onmogelijk leiden tot een veiligere samenleving. Geweld veroorzaakt geweld. Het houdt zichzelf in stand. Hoe kan de explosieve verkoop van steeds meer destructieve wapens het aantal gewelddadige doden verminderen en onze kinderen en onszelf veiliger maken?

Er is ook gezegd dat het kwaad, alomtegenwoordig, een manier zal vinden om de middelen om te doden te verwerven. Het argument is dat schending van het recht om wapens te houden en te dragen voor goede mensen hen een onhoudbaar nadeel oplevert. Voor de MEESTE individuen biedt het dragen van een pistool echter een vals gevoel van veiligheid (ondanks anekdotische gevallen het tegendeel). Het verhogen van de prevalentie van geweren onder de bevolking, maakt geweren bovendien gemakkelijker beschikbaar voor mensen met kwade bedoelingen, en verhoogt de kans op toevallige sterfgevallen door goede mensen. Het antwoord is het verminderen van wapenbezit, niet het vergroten.

Het recht om weerstand te bieden aan onderdrukking

Het recht op zelfbescherming wordt soms uitgebreid tot het recht om ons te verzetten tegen onredelijke inbreuk op onze vrijheden door bepaalde overheidsinstanties of andere instellingen. De meeste voorstanders van wapens gaan zo ver niet, en als ze dat doen, is het bijna een terzijde, onbedoeld als je wilt. Het lijkt erop dat ze begrijpen dat het voor niemand goed zal uitpakken om de regering met persoonlijke wapens te weerstaan. Maar als iemand het snel genoeg zegt, klinkt het misschien als een goed excuus om een ​​pistool te bezitten.

Niettemin bevestig ik het recht van een persoon om zich te verzetten tegen onderdrukking als even fundamenteel als alle hierboven genoemde mensenrechten en burgerrechten. Er is alleen voldoende bewijs dat geweldloos protest effectiever is dan gewapend verzet. Leren om dergelijke methoden te gebruiken, levert veel op.

(Voorstanders van geweren begrijpen ook dat het Tweede Amendement niet gaat over jagen of sportieve activiteiten, en dat ook nooit is gebeurd, maar ze brengen het toch vaak ter sprake. Als het recht op vrijheid ook jacht en sport omvat, is het recht om voor deze doeleinden een wapen te bezitten duidelijk van ondergeschikt belang en onderworpen aan passende regelgeving. Inbreuk is hier niet van toepassing.)

Het recht om buitenlandse invasie te weerstaan

Toen het werd geratificeerd, ging het Tweede Amendement (althans gedeeltelijk) over het hebben van een burgerbevolking die onafhankelijk kon blijven tegen buitenlandse dreigingen. Er is mij verteld dat een groot aantal van de wapens waarmee we de Revolutionaire Oorlog hadden gevoerd, privébezit waren. Natuurlijk beweert niemand geloofwaardig dat dit is waar het Tweede Amendement vandaag over gaat. Het recht om wapens te houden en te dragen wordt beschouwd als een individueel recht, dat los staat van militaire of milities.

Terwijl we het hebben over buitenlandse invasie, heeft iemand anders de parallel opgemerkt tussen toenemende bewapening van privé-burgers en de toenemende militarisering van natiestaten? (1) Beide zijn het resultaat van een steeds groter wordend vermogen tot vernietiging en moord, en beide houden zichzelf in stand. En (2) geen van beiden werkt. Oorlog en oorlogsdreiging leiden alleen maar tot meer oorlog. Het antwoord is niet meer militaire uitgaven. Het antwoord is "Een wereldwijd beveiligingssysteem: An Alternative To War ”, zoals beschreven door World Beyond War.

Hoe komen we daar vandaan?

Zodra ik het punt heb gemaakt dat meer (en dodelijkere) wapens ons minder veilig houden in plaats van ons te beschermen, is de volgende vraag: “Wat doen we met alle wapens die er al zijn? Wat doen we met de miljoenen AR-15's die nu in omloop zijn? " We kunnen tenslotte niet ieders wapens van hen afnemen. En hoe zit het met alle wapens die al in handen zijn van mensen met kwade bedoelingen?

Evenzo, als ik met mensen praat over een world beyond waris de volgende vraag: "Hoe zullen we onszelf en ons land beschermen tegen al het kwaad in de wereld?" Het maakt niet uit dat het oorlogssysteem niet werkt, als we onze militaire kracht ook maar een beetje verminderen, zullen andere naties (of terroristische groeperingen) dan niet aangemoedigd worden om ons aan te vallen?

Onze overtuigingen veranderen

• De grootste belemmering voor het beëindigen (of sterk verminderen) van aan wapens gerelateerde sterfgevallen is de overtuiging dat geweld door wapens onvermijdelijk is en dat wapenbezit noodzakelijk is voor bescherming. De belangrijkste belemmering voor het beëindigen van oorlog is de overtuiging dat oorlog onvermijdelijk is en op de een of andere manier noodzakelijk is voor onze veiligheid. Als we eenmaal geloven dat we veilig kunnen zijn zonder wapens, en als we eenmaal geloven dat we voorbij oorlog kunnen komen, staan ​​veel logische oplossingen op beide fronten ter discussie.
• Waarom is het zo moeilijk om onze overtuigingen te veranderen? De grootste reden is angst. Angst is de kracht die de zelfvervullende cycli van oorlog en wapengeweld aandrijft. Maar omdat dit een vicieuze cirkel is, is de enige manier om ze aan te pakken, de cycli te doorbreken.

Het geld volgen

• De tweede belangrijkste barrière voor echte wapenveiligheid en het beëindigen van de oorlog is de enorme hoeveelheid geld die betrokken is bij de wapenproductie en het militaire industriële complex in dit land. Eerlijk gezegd is dit een enorm probleem, dat ons allemaal moet aanpakken.
• Een manier is om te desinvesteren. Bij elke gelegenheid moeten we de organisaties waarvan we deel uitmaken, aanmoedigen om te stoppen met investeren in wapenproductie en de oorlogsmachine. Een andere manier is om te pleiten voor het verplaatsen van onze opgeblazen belastinguitgaven voor 'defensie' naar programma's die de werkelijke mensen en infrastructuren helpen. Als mensen de voordelen zien van het besteden aan constructieve in plaats van destructieve projecten, kan de politieke wil eindelijk veranderen.

Passende stappen ondernemen

• Ik geloof toevallig dat snelle verandering mogelijk is, maar geen van deze doelen zal allemaal tegelijk gebeuren. We weten misschien niet eens ALLE noodzakelijke stappen op dit moment, maar we kennen er veel van en we moeten ons niet laten verlammen door te handelen.

Veiligheid en beveiliging: fundamentele mensenrechten

In mijn oorspronkelijke Facebook-bericht ging ik in tegen het Tweede Amendement omdat het recht om een ​​wapen te bezitten en te dragen (het recht om wapens te houden en te dragen) op de een of andere manier niet zo geldig leek als veel andere mensenrechten- en burgerrechten die ik noemde. Ik begreep dat het recht op veiligheid en beveiliging fundamentele mensenrechten zijn, en ik zie nu dat het recht om zichzelf tegen aanvallen te beschermen in deze rechten is opgenomen. In dit artikel heb ik echter geprobeerd aan te tonen dat het individuele recht op zelfbescherming slecht wordt gediend met het recht om wapens te houden en te dragen. Het tweede amendement werkt niet; het houdt ons niet veilig. In feite kan het individuele recht om wapens te houden en te dragen een inbreuk vormen op de meer fundamentele rechten van de bevolking op het gebied van veiligheid en beveiliging.

De Grondwet is vaag over wat het betekent om "te zorgen voor de gemeenschappelijke verdediging" van de Verenigde Staten, maar het lijkt even duidelijk dat wat we de afgelopen halve eeuw hebben gedaan (en misschien wel langer) niet werkt. Het werkt niet voor ons, en het werkt niet voor de rest van de wereld. Het recht op veiligheid voor één hangt af van veiligheid voor ALLEN, en wereldwijde veiligheid kan niet plaatsvinden zonder demilitarisering.

Als we het mogelijk achten, kunnen we een world beyond war en een natie zonder wapengeweld. Het vereist politieke wil en de moed om op te komen voor machtige, geldelijke belangen. Het vereist ook het nemen van de stappen die we een voor een begrijpen, vanaf nu.