By David Swanson
Af en toe blijkt een van de video's waar iemand me een link naar e-mailt, de moeite waard te zijn om te bekijken. Zodanig deze. Daarin probeert een voormalige Amerikaanse ambassadeur in de Sovjet-Unie aan Vladimir Poetin uit te leggen waarom nieuwe Amerikaanse raketbases nabij de grens met Rusland niet als bedreigend moeten worden opgevat. Hij legt uit dat de motivatie in Washington DC niet is om Rusland te bedreigen, maar om banen te creëren. Poetin antwoordt dat de Verenigde Staten in dat geval banen hadden kunnen creëren in vreedzame industrieën in plaats van in oorlog.
Poetin is misschien wel of niet bekend met Amerikaanse economische studies constateren dat dezelfde investering in vreedzame industrieën in feite meer banen zou creëren dan militaire uitgaven. Maar hij is zich er vrijwel zeker van bewust dat gekozen functionarissen in de Amerikaanse politiek gedurende het grootste deel van een eeuw alleen bereid zijn geweest zwaar te investeren in militaire banen en niet in andere. Toch lijkt Poetin, die misschien ook bekend is met hoe routine het is geworden voor congresleden om over het leger te praten als een banenprogramma, in de video een beetje verbaasd dat iemand dat excuus zou aanbieden aan een buitenlandse regering die in het zicht van de VS is gevestigd.
Timothy Skeers, die me de videolink stuurde, merkte op: "Misschien had Chroesjtsjov Kennedy gewoon moeten vertellen dat hij gewoon banen voor Sovjetburgers probeerde te creëren toen hij die raketten in Cuba plaatste." Als je je voorstelt hoe dat zou zijn uitgepakt, kunnen mensen in de Verenigde Staten misschien begrijpen hoe hun gekozen functionarissen in de rest van de wereld klinken.
Dat een van de belangrijkste redenen voor de militaire expansie van de VS in Oost-Europa 'banen' of beter gezegd winsten zijn, wordt door het Pentagon bijna openlijk toegegeven. In mei is de Polityczno krant berichtte over getuigenissen van het Pentagon in het Congres dat Rusland een superieur en dreigend leger had, maar volgde dat met dit: "Dit is de "Chicken-Little, sky-is-falling" set in het leger,' het senior Pentagon zei officier. 'Deze jongens willen dat we geloven dat de Russen drie meter lang zijn. Er is een eenvoudigere verklaring: het leger is op zoek naar een doel en een groter deel van het budget. En de beste manier om dat te krijgen, is door de Russen af te schilderen alsof ze in onze achterhoede en op onze beide flanken tegelijk kunnen landen. Wat een rotzooi.”
Polityczno citeerde vervolgens een minder dan geloofwaardige "studie" van Russische militaire superioriteit en agressie en voegde eraan toe:
“Terwijl de berichtgeving over de legerstudie de krantenkoppen haalde in de grote media, rolde een groot aantal in de invloedrijke gepensioneerde gemeenschap van het leger, waaronder voormalige hoge legerofficieren, met hun ogen. 'Dat is nieuws voor mij', vertelde een van deze zeer gerespecteerde officieren me. 'Zwermen onbemande luchtvaartuigen? Verrassend dodelijke tanks? Hoe komt het dat dit het eerste is dat we ervan horen?'”
Het zijn altijd de gepensioneerde ambtenaren die de waarheid spreken over corruptie, waaronder de gepensioneerde ambassadeur Jack Matlock in de video. Geld en bureaucratie worden bestempeld als 'banen' en hun invloed is reëel, maar verklaart nog steeds niets. Je kunt geld en bureaucratie hebben om vreedzame industrieën te bevorderen. De keuze om oorlog te promoten is niet rationeel. In feite is het goed beschreven door een Amerikaanse schrijver in de New York Times het projecteren van de houding van de VS op Rusland en Poetin:
“Het strategische doel van zijn oorlogen is de oorlog zelf. Dit is waar in Oekraïne, waar grondgebied slechts een voorwendsel was, en dit geldt voor Syrië, waar het beschermen van de heer Assad en het bestrijden van ISIS ook voorwendsels zijn. Beide conflicten zijn oorlogen waarvan het einde nog niet in zicht is, want volgens de heer Poetin kan Rusland alleen in oorlog vrede voelen.”
Dit was in feite hoe de New York Times gemeld afgelopen oktober op de gebeurtenis waarvan de video waarnaar hierboven is gelinkt, is genomen. (Meer hier.) Ik veroordeel de Russische bombardementen op Syrië de hele tijd, ook in de Russische media bijna wekelijks, maar als er een natie is die altijd in oorlog is, dan zijn het de Verenigde Staten, die een rechtse anti-Russische staatsgreep steunden in Oekraïne en verwijst nu naar de Russische reactie als irrationele oorlogvoering.
De wijsheid van de New York Times schrijver, zoals de wijsheid van Neurenberg, selectief wordt toegepast op een vijandige manier, maar toch wijs. Het doel van oorlog is inderdaad oorlog zelf. De rechtvaardigingen zijn: altijd voorwendsels.
