Door Ann Wright, World BEYOND War, Mei 18, 2021
Op 16 mei 2021 heeft Dr. Yasser Abu Jamei, de directeur-generaal van de Gaza Community Mental Health Program schreef de volgende krachtige brief aan de wereld over de fysieke en mentale gevolgen van de dodelijke en gruwelijke Israëlische bombardementen op Gaza in 2021.
Twaalf jaar geleden, in januari 2009, kwamen Medea Benjamin, Tighe Barry en ik Gaza binnen, dagen nadat de 22 dagen durende Israëlische aanval op Gaza was geëindigd met 1400 Palestijnen gedood, onder wie 300 kinderen, en honderden andere ongewapende burgers, waaronder meer dan 115 vrouwen en zo'n 85 mannen van boven de 50 tijdens de Israëlische militaire aanval genaamd "Cast Lead" en bezochten het al Shifa-ziekenhuis om de verhalen te horen van doktoren, verpleegsters en overlevenden om artikelen te schrijven om steun te mobiliseren voor Gaza. In 2012 gingen we opnieuw naar het al Shifa-ziekenhuis waarover Dr. Abu Jamei spreekt in zijn brief na de 5-daagse Israëlische aanval om een cheque mee te nemen om te helpen met medische benodigdheden voor het ziekenhuis.
Verslagen van de brute verwondingen die burgers van Gaza hebben toegebracht door de willekeurige Israëlische aanvallen in 2009, 2012 en 2014 zijn beschreven in artikelen in 2012 en 2014.
Dr. Yasser Abu Jamei's brief van 16 mei 2021:
“Na de bombardementen van zaterdag in het hart van Gaza-stad waarbij minstens 43 mensen om het leven kwamen, waaronder 10 kinderen en 16 vrouwen, worstelen de inwoners van Gaza opnieuw met traumatische herinneringen. De wreedheden die nu plaatsvinden, roepen herinneringen op. Israëlische vliegtuigen hebben onze families tientallen jaren lang zo veel angstaanjagende en gedenkwaardige tijden aan diggelen geslagen. Drie weken lang keer op keer tijdens Cast Lead in december 2008 en januari 2009; zeven weken in juli en augustus 2014.
Ingestorte bouwblokken en gapende gaten in Alwehdah Street, waar een week geleden het normale leven was, zijn traumatische aanblik, die herinneringen oproept aan die eerdere wreedheden.
Vandaag de dag zijn er honderden gewonden die verzorgd moeten worden in onze overvolle ziekenhuizen die door de jarenlange Israëlische belegering een wanhopig tekort aan voorraden hebben. De gemeenschap doet enorme inspanningen om mensen te zoeken onder de wrakstukken van de gebouwen.
Onder de mensen die werden gedood: dr. Moen Al-Aloul, een gepensioneerde psychiater die duizenden inwoners van Gaza behandelde bij het ministerie van Volksgezondheid; mevrouw Raja' Abu-Alouf, een toegewijde psycholoog die samen met haar man en kinderen werd vermoord; Dr. Ayman Abu Al-Ouf, met zijn vrouw en twee kinderen, een internist die het team leidde dat patiënten met COVID behandelde in het Shifa-ziekenhuis.
Herinneringen aan elk eerder trauma zijn onmogelijk te vergeten, omdat we allemaal in Gaza altijd een gevoel van veiligheid missen. De Israëlische drones hebben tussen 2014 en 2021 nooit de lucht boven ons verlaten. Beschietingen bleven plaatsvinden tijdens willekeurige nachten. Hoewel de beschietingen niet vaak voorkwamen, was het elke keer genoeg om ons eraan te herinneren waaraan we zijn blootgesteld en opnieuw zullen worden blootgesteld.
De aanval van het weekend vond plaats zonder enige waarschuwing. Het is weer een bloedbad. Een avond eerder werden tien mensen gedood, onder wie acht kinderen en twee vrouwen. Een gezin van zeven werd weggevaagd, behalve de vader en een baby van drie maanden oud. De vader leefde omdat hij niet thuis was, en de baby werd gered nadat hij onder het wrak was gevonden, beschermd door het lichaam van zijn moeder.
Dit zijn helaas geen nieuwe scènes voor inwoners van Gaza. Dit is iets dat tijdens deze offensieven blijft gebeuren. Tijdens het offensief van 2014 werd gemeld dat 80 families werden vermoord en dat niemand meer in leven was, ze werden gewoon uit de archieven verwijderd. In 2014 vernietigde Israël in één enkele aanval een gebouw met drie verdiepingen dat tot mijn uitgebreide familie behoorde, waarbij 27 mensen om het leven kwamen, waaronder 17 kinderen en drie zwangere vrouwen. Vier gezinnen waren er simpelweg niet meer. Een vader en een vierjarig zoontje waren de enige overlevenden.
Nu overweldigen het nieuws en de angst voor een mogelijke landinvasie ons met weer andere verwoestende herinneringen terwijl we met elke nieuwe gruwel worden geconfronteerd.
Bij één barbaarse aanval vielen 160 straaljagers gedurende meer dan 40 minuten aan in de zeer noordelijke gebieden van de Gazastrook, vergezeld van artilleriebeschietingen (500 granaten) die de oostkant van Gaza-stad en de noordelijke gebieden troffen. Veel huizen werden verwoest, hoewel de meeste mensen uit hun huizen konden ontsnappen. Geschat wordt dat maar liefst 40,000 mensen opnieuw naar UNRWA-scholen of familieleden zijn gegaan om onderdak te zoeken.
Voor de meeste Gazanen is dit een herinnering aan de eerste aanval in 2008. Het was zaterdag 11.22 uur toen 60 straaljagers de Gazastrook begonnen te bombarderen en iedereen terroriseerden. Op dat moment waren de meeste schoolkinderen op straat of ze kwamen terug van de ochtendploeg of gingen naar de middagploeg. Terwijl kinderen doodsbang op straat begonnen te rennen, waren hun ouders thuis radeloos omdat ze niet wisten wat er met hun kinderen was gebeurd.
Gezinnen die nu ontheemd zijn, is een pijnlijke herinnering aan de enorme ontheemding van 2014, toen 500,000 mensen intern ontheemd raakten. En toen het staakt-het-vuren kwam, konden 108,000 mensen niet terugkeren naar hun verwoeste huizen.
Mensen hebben nu te maken met triggers voor al deze eerdere traumatische gebeurtenissen, en meer. Dit maakt natuurlijke genezingsprocessen ingewikkelder en veroorzaakt in sommige gevallen een terugval van symptomen. We proberen altijd uit te leggen dat inwoners van Gaza niet in een posttraumatische toestand verkeren, maar in een lopend aandoening die meer aandacht nodig heeft.
Dit vereist de juiste interventie. Het is geen klinische, maar morele en politieke interventie. Een tussenkomst van de buitenwereld. Een ingreep die een einde maakt aan de wortel van het probleem. Een die een einde maakt aan de bezetting en ons ons mensenrecht geeft op een normaal gezinsleven, geworteld in het gevoel van veiligheid dat geen enkel kind of gezin in Gaza kent.
Veel mensen in onze gemeenschap bellen ons vanaf de eerste dag in de kliniek. Sommigen waren mensen die in ziekenhuizen of in de ngo-sector werkten. Sommigen deden een beroep via onze Facebook-pagina en vroegen naar GCMHP-diensten, omdat ze aan alle kanten getraumatiseerde mensen zien en een wanhopige behoefte voelen aan onze diensten.
Onze medewerkers maken deel uit van de gemeenschap. Sommigen van hen moesten hun huizen verlaten. Ze moeten zich veilig voelen en geborgen zijn om anderen te kunnen helpen. Maar toch, zonder die veiligheid zijn ze nog steeds toegewijd aan de organisatie en aan de gemeenschap. Ze voelen een grote verantwoordelijkheid voor hun vitale rol ter ondersteuning van het psychologische welzijn van de inwoners van Gaza. Ze zijn volledig en onvermoeibaar beschikbaar.
In het weekend hebben we de mobiele nummers van de meeste van onze technische medewerkers openbaar gemaakt. Op zondag is onze gratis lijn weer actief en zal deze dagen van 8 uur tot 8 uur bellen. Onze FB-pagina begon ouders bewust te maken van hoe ze kunnen helpen omgaan met kinderen en stress. Het is waar dat we niet de kans hebben gehad om nieuw materiaal voor te bereiden, maar onze bibliotheek is erg rijk met onze producten en het is tijd om de wijsheid en ondersteuning in onze YouTube-bibliotheek te oogsten. Misschien is dit niet onze beste interventie, maar het is zeker het beste wat we in deze omstandigheden kunnen doen om de inwoners van Gaza kracht en vaardigheden te geven om met hun doodsbange families om te gaan.
Zondagavond zijn er al 197 mensen om het leven gekomen, onder wie 58 kinderen, 34 vrouwen, 15 ouderen en 1,235 gewonden. Als psychiater kan ik zeggen dat de onzichtbare psychologische tol van iedereen, van de jongste tot de oudste, acuut is – van angst en stress.
Het is een morele verplichting voor de wereld om ons recht aan te kijken, ons te zien en ons te verplichten tot interventie om de waardevolle creatieve levens van Gazanen te redden door hen het gevoel van veiligheid te geven dat elk mens nodig heeft.”
Einde brief van Dr. Yasser Abu Jamei.
Israëlische aanvallen hebben ten minste drie ziekenhuizen in Gaza beschadigd, evenals een kliniek gerund door Artsen zonder Grenzen. Bij de Israëlische luchtaanvallen zijn ook een aantal doktoren omgekomen, onder wie dr. Ayman Abu al-Ouf, die de leiding had over de reactie op het coronavirus in het Shifa Hospital, het grootste ziekenhuis van Gaza. Hij en twee van zijn tienerkinderen kwamen om bij een Israëlische luchtaanval op hun huis. Een andere prominente arts van het Shifa Hospital, de neuroloog Mooein Ahmad al-Aloul, werd ook gedood bij een luchtaanval op zijn huis. Het Palestijnse Centrum voor Mensenrechten zei dat de Israëlische luchtaanvallen hele woonwijken hebben weggevaagd en aardbevingen hebben achtergelaten.
Volgens Democratie NuOp zondag 16 mei doodde Israël minstens 42 Palestijnen in Gaza op de dodelijkste dag tot nu toe toen Israël het belegerde gebied bombardeerde met luchtaanvallen, artillerievuur en kanonneerbootbeschietingen. In de afgelopen week heeft Israël bijna 200 Palestijnen gedood (rapportage van maandagochtend), onder wie 58 kinderen en 34 vrouwen. Israël heeft ook meer dan 500 huizen in Gaza verwoest, waardoor 40,000 Palestijnen dakloos zijn geworden in Gaza. Ondertussen hebben Israëlische veiligheidstroepen en Joodse kolonisten op de Westelijke Jordaanoever vrijdag minstens 11 Palestijnen gedood op de dodelijkste dag daar sinds 2002. Hamas blijft raketten afvuren op Israël, waar het dodental oploopt tot 11, onder wie twee kinderen. Bij een Israëlische luchtaanval op een vluchtelingenkamp in Gaza kwamen 10 leden van dezelfde uitgebreide familie om het leven, onder wie acht kinderen.
Over de auteur: Ann Wright is een gepensioneerde kolonel van het Amerikaanse leger en een voormalige Amerikaanse diplomaat die in 2003 ontslag nam als verzet tegen de Amerikaanse oorlog tegen Irak. Ze is vele malen in Gaza geweest en heeft deelgenomen aan reizen van de Gaza Freedom Flotilla om de illegale Israëlische zeeblokkade van Gaza te doorbreken.
