juli-

juli 1
juli 2
juli 3
juli 4
juli 5
juli 6
juli 7
juli 8
juli 9
juli 10
juli 11
juli 12
juli 13
juli 14
juli 15
juli 16
juli 17
juli 18
juli 19
juli 20
juli 21
juli 22
juli 23
juli 24
juli 25
juli 26
juli 27
juli 28
juli 29
juli 30
juli 31

Juli 1. Op deze dag in 1656 arriveerden de eerste Quakers in Amerika, die waren aangekomen bij wat Boston zou worden. De Puriteinse kolonie in Boston was goed ingeburgerd door de 1650s met strikte regels op basis van zijn religie. Toen de Quakers vanuit 1656 vanuit Engeland aankwamen, werden ze begroet met beschuldigingen van hekserij, arrestaties, gevangenneming en de eis dat ze Boston verlaten op het volgende schip. Een edict dat zware boetes oplegde aan scheepskapiteins die Quakers naar Boston brachten, werd al snel door de puriteinen gepasseerd. Quakers die stand hielden in protest werden nog steeds aangevallen, geslagen en ten minste vier werden geëxecuteerd voordat een uitspraak van prins Charles II executies in de Nieuwe Wereld verbood. Toen er meer verschillende kolonisten in Boston Harbor aankwamen, vonden de Quakers genoeg acceptatie om een ​​eigen kolonie op te zetten in Pennsylvania. De angst van de puriteinen, of xenofobie, botste in Amerika met de grondgedachte van vrijheid en rechtvaardigheid voor iedereen. Naarmate Amerika groeide, nam ook de diversiteit toe. De acceptatie van anderen was een belangrijke bijdrage van de Quakers, die ook modelleerden voor anderen de praktijken van het respecteren van indianen, verzetten tegen slavernij, zich verzetten tegen oorlog en vrede nastreven. De Quakers van Pennsylvania demonstreerden voor de andere koloniën de morele, financiële en culturele voordelen van het beoefenen van vrede in plaats van oorlog. Quakers leerden andere Amerikanen over de noodzaak om de slavernij en alle vormen van geweld af te schaffen. Veel van de beste discussielijnen die door de geschiedenis van de VS lopen, beginnen met de Quakers die hun standpunten standvastig promoten als radicale minderheden die afwijken van bijna universeel geaccepteerde doctrines.

Juli 2. Op deze dag ondertekende de Amerikaanse president Lyndon B. Johnson in 1964 de Civil Rights Act van 1964 in de wet. Verslaafde mensen waren Amerikaanse burgers geworden met het recht om te stemmen in 1865. Toch werden hun rechten in het zuiden onderdrukt. Wetten die door afzonderlijke staten zijn aangenomen om segregatie te ondersteunen, en brute acties door blanke suprematie groepen zoals de Ku Klux Klan bedreigden de vrijheden beloofd aan voormalige slaven. In 1957 heeft het Amerikaanse ministerie van Justitie een commissie voor burgerrechten opgericht om deze misdaden te onderzoeken, die niet door de federale wetgeving werden getolereerd totdat president John F. Kennedy door de burgerrechtenbeweging werd overgehaald om in juni een wetsvoorstel van 1963 in te dienen waarin stond: "Deze natie was opgericht door mannen van vele naties en achtergronden. Het was gebaseerd op het principe dat alle mensen gelijk geschapen zijn, en dat de rechten van elke man worden verminderd wanneer de rechten van één man worden bedreigd. "Kennedy's moord vijf maanden later verliet president Johnson om door te zetten. In zijn State of the Union-toespraak pleitte Johnson: "Laat deze congresvergadering bekend staan ​​als de sessie die meer deed voor burgerrechten dan de laatste honderd zittingen samen." Toen het wetsvoorstel de Senaat bereikte, werden verhitte argumenten uit het zuiden ontmoet met een 75-dag filibuster. De Civil Rights Act van 1964 is uiteindelijk aangenomen met een tweederde meerderheid. Deze wet verbiedt segregatie in alle openbare accommodaties en verbiedt discriminatie door werkgevers en vakbonden. Het heeft ook een commissie voor gelijke kansen opgericht die rechtsbijstand biedt aan burgers die hun brood verdienen.

Juli 3. Op deze datum in 1932, De groene tafel, een antioorlogs ballet weerspiegeling van de onmenselijkheid en corruptie van de oorlog, werd voor de eerste keer in Parijs uitgevoerd tijdens een choreografiewedstrijd. Geschreven en gechoreografeerd door de Duitse danser, leraar en choreograaf Kurt Jooss (1901-1979), het ballet is gemodelleerd naar de "dans des doods" afgebeeld in middeleeuwse Duitse houtsneden. Elk van de acht scènes dramatiseert een andere manier waarop de samenleving voldoet aan de oproep tot oorlog. De gestalte van de dood verleidt achtereenvolgens politici, soldaten, een vlaggendrager, een jong meisje, een vrouw, een moeder, vluchtelingen en een industriële profiteur, die allemaal in de dans van Death worden gebracht onder dezelfde voorwaarden als waarmee ze hun leven leiden. Alleen de figuur van de vrouw biedt een schijn van weerstand. Ze verandert in een rebelse partizaan en vermoordt een soldaat die terugkeert van het front. Voor deze overtreding sleept de Dood haar weg om te worden geëxecuteerd door een vuurpeloton. Voor de eerste schoten wendt de vrouw zich echter tot de dood en kniestoorn. De dood op haar beurt geeft haar een knikje van erkenning en kijkt dan omhoog in het publiek. In een 2017-bespreking van De groene tafel, freelance-redactrice Jennifer Zahrt schrijft dat een andere recensent bij de voorstelling die ze bijwoonde, zei: "De dood staarde ons allemaal aan als om ons af te vragen of we het begrijpen." Zahrt antwoordt: "Ja", alsof ze het erover eens is dat de roep om oorlog van de dood altijd in op een of andere manier bevestigd. Opgemerkt moet echter worden dat de moderne geschiedenis veel voorbeelden biedt waarin een klein deel van een gegeven populatie, georganiseerd als een niet-gewelddadige verzetsbeweging, erin geslaagd is om de roep van de Dood voor iedereen tot zwijgen te brengen.

Juli 4. Op deze datum van elk jaar, terwijl de Verenigde Staten haar onafhankelijkheidsverklaring uit Engeland viert in 1776, observeert een onvoorwaardelijk niet-gewelddadige activistische groep met hoofdkantoor in Yorkshire, Engeland haar eigen 'Independence from America Day'. Bekend als de Menwith Hill Accountability Campaign (MHAC), het kerndoel van de groep sinds 1992 is geweest om de kwestie van de Britse soevereiniteit te onderzoeken en te verlichten met betrekking tot Amerikaanse militaire bases die in het Verenigd Koninkrijk opereren. De centrale focus van de MHAC is de Menwith Hill-basis in Noord-Yorkshire, gevestigd in 1951. Menwith Hill wordt gerund door de US National Security Agency (NSA) en is de grootste Amerikaanse basis buiten de VS voor het verzamelen en bewaken van informatie. Grotendeels door het stellen van vragen in het parlement en het testen van de Britse wet in gerechtelijke procedures, kon de MHAC vaststellen dat de formele 1957-overeenkomst tussen de VS en het VK met betrekking tot NSA Menwith Hill zonder parlementaire controle werd aangenomen. MHAC onthulde ook dat activiteiten die door de basis werden ondernomen ter ondersteuning van het Amerikaanse mondiale militarisme, het Amerikaanse zogenaamde Missile Defence-systeem en de inspanningen van de NSA om informatie te vergaren, diepgaande implicaties hadden voor burgerlijke vrijheden en elektronische bewakingspraktijken die weinig openbare of parlementaire discussie kregen. Het verklaarde uiteindelijke doel van MHAC is de totale verwijdering van alle Amerikaanse militaire en surveillance-bases in het VK. De organisatie onderhoudt contacten met en ondersteunt andere activistische groepen over de hele wereld die vergelijkbare doelstellingen in hun eigen land delen. Als dergelijke inspanningen uiteindelijk succesvol zijn, zouden ze een grote stap in de richting van wereldwijde demilitarisering betekenen. De VS beheert momenteel enkele 800-grote militaire bases in meer dan 80-landen en gebieden in het buitenland.

juli 5. Op deze datum in 1811 werd Venezuela de eerste Spaans-Amerikaanse kolonie die zijn onafhankelijkheid verklaarde. Vanaf april 1810 was er een onafhankelijkheidsoorlog uitgevochten. De Eerste Republiek Venezuela had een onafhankelijke regering en een grondwet, maar duurde slechts een jaar. De massa's van Venezuela verzetten zich tegen de regering van de blanke elite van Caracas en bleven de kroon trouw. De beroemde held, Simón Bolívar Palacios, werd geboren in Venezuela uit een vooraanstaande familie en onder hem bleef het gewapende verzet tegen de Spanjaarden bestaan. Hij werd uitgeroepen tot El Libertador als een Tweede Republiek van Venezuela werd uitgeroepen en Bolivar kreeg dictatoriale bevoegdheden. Hij zag opnieuw de aspiraties van niet-blanke Venezolanen over het hoofd. Het duurde ook maar een jaar, van 1813-1814. Caracas bleef onder Spaanse controle, maar in 1819 werd Bolivar benoemd tot president van de Derde Republiek Venezuela. In 1821 werd Caracas bevrijd en ontstond Gran Colombia, nu Venezuela en Colombia. Bolivar vertrok, maar bleef vechten op het continent en zag zijn droom van een verenigd Spaans Amerika tot bloei komen in de Confederatie van de Andes die het huidige Ecuador, Bolivia en Peru verenigt. Nogmaals, de nieuwe regering bleek moeilijk te controleren en duurde niet lang. De mensen in Venezuela hadden een hekel aan de hoofdstad Bogota in het verre Colombia en verzetten zich tegen de Gran Colombia. Bolivar bereidde zich voor om te vertrekken naar Europa, maar stierf in december 47 op 1830-jarige leeftijd aan tuberculose, voordat hij naar Europa vertrok. Terwijl hij stervende was, zei de gefrustreerde bevrijder van Noord-Zuid-Amerika: "Allen die de revolutie hebben gediend, hebben de zee geploegd." Dat is de zinloosheid van oorlog.

Juli 6. Op deze datum in 1942, de dertienjarige Anne Frank, verhuisden haar ouders en zuster naar een leeg achterpand van een kantoorgebouw in Amsterdam, waar Anne's vader Otto het familiebankbedrijf voortzette. Daar verstopten de joodse familie - inheemse Duitsers die hun toevlucht hadden gezocht in Nederland na Hitler's opkomst in 1933 - zich voor de nazi's die het land nu bezetten. Tijdens hun afzondering hield Anne een dagboek bij met daarin de ervaringen van de familie die haar wereldberoemd zouden maken. Toen het gezin twee jaar later werd ontdekt en gearresteerd, werden Anne en haar moeder en zus naar een Duits concentratiekamp gedeporteerd, waar ze alle drie binnen enkele maanden bezweken aan tyfus. Dit alles is algemeen bekend. Maar minder Amerikanen kennen de rest van het verhaal. Uit documenten die in 2007 zijn bekendgemaakt, blijkt dat Otto Franks voortdurende negen maanden durende inspanning in 1941 om visa te verkrijgen waarmee zijn gezin de VS binnen zou komen, werd verijdeld door steeds meer vooroordelende Amerikaanse controlenormen. Nadat president Roosevelt had gewaarschuwd dat joodse vluchtelingen die al in de VS waren 'onder dwang zouden kunnen spioneren', werd een administratief mandaat uitgevaardigd dat de acceptatie door de VS van joodse vluchtelingen met naaste familieleden in Europa verbood, gebaseerd op het vergezochte idee dat de nazi's die familieleden gijzelen om de vluchtelingen te dwingen spionage voor Hitler te ondernemen. De reactie symboliseerde de dwaasheid en tragedie die kunnen voortvloeien uit de door oorlog gekoesterde angst voor de nationale veiligheid voorrang boven menselijke zorgen. Het suggereerde niet alleen dat de etherische Anne Frank in dienst zou kunnen worden genomen als een nazi-spion. Het kan ook hebben bijgedragen aan de vermijdbare dood van onnoemelijke aantallen Europese Joden.

Juli 7. Op deze datum vond in 2005 een reeks gecoördineerde terroristische zelfmoordaanslagen plaats in Londen. Drie mannen ontketenden zelfgemaakte bommen apart maar tegelijkertijd in hun rugzakken in de Londense metro en een vierde deed hetzelfde in een bus. Waaronder de vier terroristen, tweeënvijftig mensen van verschillende nationaliteiten stierven en zevenhonderd raakten gewond. Studies hebben aangetoond dat 95% van zelfmoordterroristische aanslagen wordt gemotiveerd door de wens om een ​​militaire bezetter te krijgen om een ​​bezetting te beëindigen. Deze aanvallen waren geen uitzondering op die regel. De motivatie eindigde de bezetting van Irak. Een jaar eerder hadden in maart 11, 2004 en Al Qaida-bommen 191-mensen gedood in Madrid, Spanje, vlak voor een verkiezing waarbij een partij campagne had gevoerd tegen de deelname van Spanje aan de door de VS geleide oorlog tegen Irak. De bevolking van Spanje stemde de socialisten aan de macht en zij verwijderden alle Spaanse troepen uit Irak tegen mei. Er waren geen bommen meer in Spanje. Na de 2005-aanval in Londen heeft de Britse regering toegezegd de brutale bezettingen in Irak en Afghanistan voort te zetten. Terroristische aanslagen in Londen volgden in 2007, 2013, 2016 en 2017. Interessant is dat in de wereldgeschiedenis een groot aantal zelfmoordterroristische aanslagen zijn gedocumenteerd als gevolg van wrok van giften van voedsel, medicijnen, scholen of schone energie. Vermindering van zelfmoordaanslagen kan worden bevorderd door collectief lijden, ontbering en onrecht te verminderen en door te reageren op geweldloze oproepen, die in het algemeen voorafgaan aan gewelddaden maar vaak worden genegeerd. Het behandelen van deze misdaden als misdaden, in plaats van als oorlogshandelingen, kan een vicieuze cirkel doorbreken.

Juli 8. Op deze datum in 2014, in een zeven weken durend conflict dat bekend werd als de 2014 Gaza Oorlog, lanceerde Israël een zeven weken durend lucht- en grondoffensief tegen de door Hamas geregeerde Gazastrook. Het verklaarde doel van de operatie was om een ​​einde te maken aan raketaanvallen vanuit Gaza naar Israël, dat was toegenomen na een ontvoering in juni en de moord op drie Israëlische tieners door twee Hamas-militanten op de Westelijke Jordaanoever die een Israëlisch optreden had teweeggebracht. Hamas wilde van zijn kant internationale druk op Israël genereren om de blokkade van de Gazastrook op te heffen. Toen de oorlog voorbij was, waren burgerdoden, verwondingen en dakloosheid echter zo eenzijdig op de veroordeelde kant van Gazan - en meer dan 2000 Gazaanse burgers stierven, vergeleken met slechts vijf Israëli's - dat een speciale sessie van het internationale Russell Tribunaal over Palestina plaatsvond geroepen om mogelijke Israëlische genocide te onderzoeken. De jury had weinig moeite om te concluderen dat het Israëlische patroon van aanvallen, evenals de willekeurige gerichtheid ervan, neerkwam op misdaden tegen de menselijkheid, aangezien ze een collectieve straf oplegden aan de gehele burgerbevolking. Het verwierp ook de Israëlische bewering dat zijn acties gerechtvaardigd konden worden als zelfverdediging tegen de raketaanvallen vanuit Gaza, aangezien die aanvallen verzetsdaden waren van een volk dat leed onder het straffen van de Israëlische controle. Desalniettemin weigerde de jury de Israëlische acties "genocide" te noemen, omdat die straf wettelijk vereist dwingend bewijs van een "intentie om te vernietigen". Natuurlijk waren de conclusies voor de duizenden dode, gewonde en dakloze inwoners van Gaza van weinig belang . Voor hen en voor de rest van de wereld blijft het enige echte antwoord op de ellende van de oorlog de totale afschaffing ervan.

Juli 9. Op deze dag in 1955 waarschuwden Albert Einstein, Bertrand Russell en zeven andere wetenschappers dat er een keuze moet worden gemaakt tussen oorlog en het overleven van de mens. Vooraanstaande wetenschappers over de hele wereld, waaronder Max Born uit Duitsland, en de Franse communist Frederic Joliot-Curie, sloten zich aan bij Albert Einstein en Bertrand Russell in een poging de oorlog af te schaffen. Het Manifest, het laatste document dat Einstein voor zijn dood ondertekende, luidde: “Met het oog op het feit dat in elke toekomstige wereldoorlog zeker kernwapens zullen worden gebruikt en dat dergelijke wapens het voortbestaan ​​van de mensheid bedreigen, dringen wij er bij de regeringen van de wereld te beseffen, en in het openbaar te erkennen, dat hun doel niet kan worden bevorderd door een wereldoorlog, en we dringen er bij hen dan ook op aan vreedzame middelen te vinden voor de beslechting van alle geschillen tussen hen. " De voormalige Amerikaanse minister van Defensie Robert McNamara uitte zijn eigen angst dat een nucleaire catastrofe onvermijdelijk was, tenzij nucleaire arsenalen werden ontmanteld, en merkte op: “De gemiddelde Amerikaanse kernkop heeft een vernietigende kracht die twintig keer zo groot is als die van de Hiroshima-bom. Van de 20 actieve of operationele kernkoppen van de VS, staan ​​er 8,000 op haar hoede ... De VS hebben nooit het beleid van 'geen eerste gebruik' onderschreven, niet tijdens mijn zeven jaar als secretaris of daarna. We waren en blijven bereid om het gebruik van kernwapens in te leiden - door de beslissing van één persoon, de president ... de president is bereid om binnen 2,000 minuten een beslissing te nemen die een van de meest verwoestende wapens ter wereld zou kunnen lanceren. Om de oorlog te verklaren is een handeling van het Congres vereist, maar om een ​​nucleaire holocaust te lanceren, is 20 minuten overleg nodig door de president en zijn adviseurs. "

Juli 10. Op deze datum bombardeerde de Franse regering in 1985 het Greenpeace-vlaggenschip The Rainbow Warrior, afgemeerd aan een kade in Auckland, een grote stad op het Noordereiland in Nieuw-Zeeland. Omdat ze haar interesse in de bescherming van het milieu nastreefde, gebruikte Greenpeace het schip om nog een van haar geweldloze campagnes tegen Franse nucleaire testen in de Stille Oceaan op te voeren. Nieuw-Zeeland was een groot voorstander van de protesten, als afspiegeling van zijn rol als leider in de internationale anti-nucleaire beweging. Frankrijk daarentegen zag nucleaire testen als essentieel voor zijn veiligheid en vreesde voor toenemende internationale druk die mogelijk de beëindiging ervan zou kunnen dwingen. De Fransen waren vooral op hun hoede voor de plannen van Greenpeace om vanaf de werf in Auckland het schip te bevaren en nog een ander protest te houden op het Mururoa-atol in Frans-Polynesië in de zuidelijke Stille Oceaan. Als vlaggenschip zou The Rainbow Warrior een vloot van kleinere protestjachten kunnen leiden die in staat zijn tot geweldloze tactieken die de Franse marine moeilijk zou kunnen controleren. Het schip was ook groot genoeg om voldoende voorraden en communicatieapparatuur te vervoeren om zowel een langdurig protest als een stroom van radiocontacten met de buitenwereld en rapporten en foto's te onderhouden met internationale nieuwsorganisaties. Om dit alles te voorkomen, waren Franse agenten van de geheime dienst gestuurd om het schip te laten zinken en te voorkomen dat het verder zou gaan. De actie leidde tot een ernstige verslechtering van de betrekkingen tussen Nieuw-Zeeland en Frankrijk en heeft veel bijgedragen aan een opleving van het Nieuw-Zeelandse nationalisme. Omdat Groot-Brittannië en de Verenigde Staten deze terroristische daad niet veroordeelden, versterkte het ook de steun binnen Nieuw-Zeeland voor een onafhankelijker buitenlands beleid.

juli 11. Op deze datum van elk jaar vestigt de VN-gesponsorde Wereldbevolkingsdag, gevestigd in 1989, de aandacht op zaken als bevolkingsgroei, gezinsplanning, gendergelijkheid, gezondheid van mens en milieu, onderwijs, economische rechtvaardigheid en mensenrechten. Naast deze zorgen, hebben bevolkingsdeskundigen ook erkend dat de snelle bevolkingsgroei in arme landen de nadruk legt op beschikbare middelen die snel kunnen leiden tot sociale instabiliteit, burgerconflicten en oorlog. Dit is voor een belangrijk deel waar omdat een snelle toename van de bevolking de neiging heeft om een ​​aanzienlijke meerderheid van mensen onder de dertig te produceren. Wanneer een dergelijke bevolking wordt geleid door een zwakke of autocratische regering en tekort schiet in zowel essentiële middelen als basisonderwijs, gezondheidszorg en werkgelegenheid voor jongeren, wordt het een potentiële hotspot voor burgerconflicten. De Wereldbank noemt Angola, Soedan, Haïti, Somalië en Myanmar als extreme voorbeelden van "lage-inkomenslanden die onder druk staan". In alle gevallen wordt de stabiliteit ondermijnd door een bevolkingsdichtheid die de beschikbare ruimte en middelen belast. Eens verteerd door burgerconflicten, vinden zulke landen het moeilijk om hun economische ontwikkeling te hervatten, zelfs als ze rijk zijn aan natuurlijke hulpbronnen. De meeste experts waarschuwen dat landen met een hoge bevolkingsgroei en onvoldoende middelen om voor hun mensen te zorgen, waarschijnlijk lokaal onrust zullen veroorzaken. Natuurlijk voeden zogenaamde ontwikkelde landen die wapens, oorlogen, doodseskaders, staatsgrepen en interventies exporteren, in plaats van humanitaire en milieubewuste hulp, ook het geweld aan in arme en overbevolkte delen van de wereld, waarvan sommige niet meer overbevolkt zijn, maar gewoon veel armer. , dan is Japan of Duitsland.

Juli 12. Op deze dag in 1817 werd Henry David Thoreau geboren. Hoewel misschien het best bekend om zijn filosofische transcendentalisme - waarmee, zoals in Walden, hij beschouwde de manifestaties van de natuur als weerspiegelingen van spirituele wetten - Thoreau was ook een non-conformist die geloofde dat moreel gedrag niet voortkomt uit gehoorzaamheid aan gezag maar uit het individuele geweten. Deze visie is uitgewerkt in zijn lange essay Burgerlijke ongehoorzaamheid, wat latere burgerrechtenadvocaten zoals Martin Luther King en Mahatma Gandhi inspireerde. De kwesties waar Thoreau het meest mee te maken had, waren slavernij en de Mexicaanse oorlog. Zijn weigering om belastingen te betalen ter ondersteuning van de oorlog in Mexico leidde tot zijn gevangenschap en zijn verzet tegen de slavernij van geschriften zoals "Slavery in Massachusetts" en "A Plea for Captain John Brown." Thoreau's verdediging van radicale abolitionist John Brown druiste in tegen de wijdverspreide veroordeling van Brown na zijn poging om slaven te bewapenen door wapens te stelen uit het Harper's Ferry-arsenaal. De inval had geresulteerd in de dood van een US Marine samen met dertien van de rebellen. Brown werd beschuldigd van moord, verraad en het aanzetten tot rebellie door tot slaven gemaakte mensen, en uiteindelijk opgehangen. Thoreau bleef echter Brown verdedigen en merkte op dat zijn bedoelingen menselijk waren en voortkwamen uit de naleving van het geweten en de grondwettelijke rechten van de VS. De burgeroorlog die volgde zou tragisch leiden tot de dood van sommige 700,000-mensen. Thoreau stierf terwijl de oorlog begon in 1861. Toch bleven velen die de oorzaak van de Unie steunden, zowel soldaten als burgers, geïnspireerd door Thoreau's opvatting dat het afschaffen van de slavernij noodzakelijk was voor een natie die claimde de mensheid, moraal, rechten en geweten te erkennen.

Juli 13. Op deze datum in 1863, in het midden van de Burgeroorlog, zorgde het eerste oorlogstijdschrift van Amerikaanse burgers voor vier dagen van rellen in New York City die tot de bloedigste en meest destructieve in de Amerikaanse geschiedenis behoren. De opstand weerspiegelde niet principieel de morele oppositie tegen de oorlog. Een hoofdoorzaak was mogelijk de stopzetting van de invoer van katoen uit het zuiden die werd gebruikt in 40 procent van alle goederen die vanuit de haven van de stad werden verzonden. Angst veroorzaakt door het resulterende banenverlies werden vervolgens verergerd door de president Emancipatie proclamatie in september 1862. Het edict van Lincoln wekte de vrees bij werkende blanke mannen dat duizenden bevrijde zwarten uit het zuiden hen binnenkort zouden kunnen vervangen in een al gekrompen arbeidsmarkt. Aangekomen door deze angsten begonnen veel blanken pauselijk Afrikaans-Amerikanen verantwoordelijk te houden voor zowel de oorlog als hun eigen onzekere economische toekomst. Het overgaan van een militaire dienstplichtwet in het vroege 1863 waardoor de rijken een vervanger konden produceren of een uitweg konden vinden, dreef veel blanke werkende mannen op hol. Gedwongen om hun leven te riskeren voor een Unie die volgens hen hen had verraden, verzamelden ze zich op duizenden 13TH-juli om gewelddadige wrok te plegen tegen zwarte burgers, huizen en bedrijven. Schattingen van het aantal gedode mensen bereiken 1,200. Hoewel de rellen op juli 16 werden beëindigd door federale troepen aan te trekken, had de oorlog opnieuw tragische onbedoelde gevolgen veroorzaakt. Toch zouden betere engelen ook een rol spelen. De eigen Afro-Amerikaanse abolitionistische beweging in New York steeg langzaam weer van de sluimering om de zwarte gelijkheid in de stad te bevorderen en haar samenleving ten goede te veranderen.

juli 14. Op deze datum in 1789 bestormden en ontmantelden de inwoners van Parijs de Bastille, een koninklijke vesting en gevangenis die de tirannie van de Franse Bourbon-monarchen waren gaan symboliseren. Hoewel de boeren honger hadden en zware belastingen betaalden waarvan de geestelijken en adel vrijgesteld waren, zochten de boeren en stedelijke arbeiders die naar de Bastille marcheerden alleen om het legervoertuig van het leger dat daar was opgeslagen in beslag te nemen voor proviandering van troepen die de koning had besloten om rond Parijs te rijden. Toen er onverwacht een gevecht ontstond, bevrijdden de demonstranten de gevangenen en arresteerden ze de gouverneur van de gevangenis. Deze acties markeren het symbolische begin van de Franse revolutie, een decennium van politieke onrust die oorlogen voortbracht en een rijk van terreur creëerde tegen contrarevolutionairen waarin tienduizenden mensen, waaronder de koning en koningin, werden geëxecuteerd. In het licht van deze consequenties kan worden gesteld dat een meer betekenisvolle gebeurtenis in de vroege ontvouwing van de revolutie plaatsvond op augustus 4, 1789. Op die dag ontmoette het land de nieuwe Nationale Constituerende Vergadering en voerde ingrijpende hervormingen door die effectief het historische feodalisme van Frankrijk beëindigden, met al zijn oude regels, belastingbepalingen en privileges ten gunste van de adel en geestelijkheid. Voor het grootste deel verwelkomden de Franse boeren de hervormingen en beschouwden ze als antwoorden op hun meest dringende grieven. Toch zou de revolutie zelf nog tien jaar duren, totdat Napoleon de politieke macht in november 1799 zou grijpen. Daarentegen tonen de 4-hervormingen van augustus alleen al een dergelijke opmerkelijke bereidheid van geprivilegieerde elites om de vrede en het welzijn van de natie te plaatsen voor privé-belangen als om wereldhistorische aandacht te verdienen.

Juli 15. Op deze datum in 1834 werd de Spaanse Inquisitie, officieel bekend als het Tribunaal van het Heilige Bureau van de Inquisitie, definitief afgeschaft tijdens de minderheidsregering van Koningin Isabel II. Het ambt was in 1478 onder pauselijk gezag ingesteld door de gezamenlijke katholieke vorsten van Spanje, koning Ferdinand II van Aragon en koningin Isabella I van Castilië. Het oorspronkelijke doel was om het pas verenigde Spaanse koninkrijk te helpen consolideren door ketterse of terugvallende joodse of islamitische bekeerlingen tot het katholicisme uit te bannen. Er werden brutale en vernederende methoden gebruikt om zowel dat doel na te streven als een steeds groter wordend hardhandig optreden tegen religieuze non-conformiteit. In de 350 jaar van de inquisitie werden ongeveer 150,000 joden, moslims, protestanten en ongehoorzame katholieke geestelijken vervolgd. Van hen werden 3,000 tot 5,000 geëxecuteerd, grotendeels door verbranding op de brandstapel. Bovendien werden ongeveer 160,000 joden die de christelijke doop weigerden, Spanje uitgezet. De Spaanse inquisitie zal altijd herinnerd worden als een van de meest betreurenswaardige episodes uit de geschiedenis, maar het potentieel voor de opkomst van onderdrukkende macht blijft diep geworteld in elk tijdperk. De tekenen ervan zijn altijd hetzelfde: steeds toenemende controle over de massa voor de rijkdom en het voordeel van de regerende elites; steeds afnemende rijkdom en vrijheid voor de mensen; en het gebruik van leugenachtige, immorele of wrede technieken om de zaken zo te houden. Wanneer dergelijke signalen in de moderne wereld verschijnen, kunnen ze effectief worden beantwoord door een tegengesteld politiek activisme dat de controle verschuift naar een bredere burgerij. De mensen zelf kunnen het beste worden vertrouwd om menselijke doelstellingen te verdedigen die degenen die hen besturen, dwingen niet te streven naar elitaire macht, maar naar het algemeen welzijn.

Juli 16. Op deze datum in 1945 hebben de VS met succes 's werelds eerste atoombom getest at het bombardement van Alamogordo in New Mexico. De bom was het product van het zogenaamde Manhattan-project, een onderzoeks- en ontwikkelingsinspanning die in het begin van 1942 serieus begon, toen de vrees ontstond dat de Duitsers hun eigen atoombom aan het ontwikkelen waren. Het Amerikaanse project culmineerde in een faciliteit in Los Alamos, New Mexico, waar de problemen om voldoende kritische massa te bereiken om een ​​nucleaire explosie te veroorzaken en het ontwerp van een leverbare bom werden uitgewerkt. Toen de testbom werd ontploft in de woestijn van New Mexico, verdampte deze de toren waarop hij zat, zond een vurig licht 40,000-poten de lucht in en genereerde de vernietigende kracht van 15,000 tot 20,000 tonnen aan TNT. Minder dan een maand later, op augustus 9, werd 1945, een bom van hetzelfde ontwerp, genaamd Fat Boy, op Nagasaki in Japan gedropt en vermoordde 60,000 naar 80,000-mensen. Na de Tweede Wereldoorlog ontstond er een nucleaire wapenwedloop tussen de VS en de Sovjetunie die uiteindelijk, of op zijn minst tijdelijk, werd ingeperkt door een reeks wapenbeheersingsovereenkomsten. Sommige werden vervolgens afgeschaft door Amerikaanse administraties die op zoek waren naar strategisch militair voordeel in mondiale machtsverhoudingen. Weinigen zullen echter betogen dat ofwel het geplande of onopzettelijke gebruik van steeds krachtigere nucleaire wapens de mensheid en andere soorten in gevaar brengt en dat het noodzakelijk is om de ontwapeningsovereenkomsten tussen de twee belangrijkste kernmachten te versterken. Organisatoren van een nieuw verdrag dat alle kernwapens verbiedt, kregen de Nobelprijs voor de vrede in 2017.

juli 17. Op deze datum in 1998 heeft een verdrag dat is aangenomen op een diplomatieke conferentie in Rome, bekend als het Statuut van Rome, het Internationaal Strafhof opgericht. Het doel van het Hof is om als laatste redmiddel te dienen voor het uitproberen van militaire en politieke leiders in elke ondertekenende natie op beschuldiging van genocide, oorlogsmisdaden of misdaden tegen de menselijkheid. Het Statuut van Rome tot oprichting van het Hof trad in juli in werking 1, 2002, dat door meer dan 150-landen was geratificeerd of ondertekend, maar niet door de VS, Rusland of China. Van haar kant heeft de Amerikaanse regering consequent gekant tegen een internationale rechtbank die haar militaire en politieke leiders zou kunnen vasthouden aan een uniforme mondiale norm van rechtvaardigheid. De regering-Clinton nam actief deel aan de onderhandelingen over het verdrag tot oprichting van de Rekenkamer, maar vroeg de eerste screening van de Veiligheidsraad op zaken die de VS in staat zouden hebben gesteld om een ​​veto uit te spreken over alle vervolgingen waar zij tegen was. Toen de Rekenkamer de implementatie in 2001 naderde, verzette de regering-Bush zich krachtig tegen onderhandelingen over bilaterale overeenkomsten met andere landen om ervoor te zorgen dat Amerikaanse staatsburgers immuun zouden zijn voor vervolging. Jaren na de implementatie van het Hof liet de regering van Trump misschien het duidelijkst zien waarom de Amerikaanse regering ertegen is. In september 2018 beval de regering de sluiting van het Palestine Liberation Organization-kantoor in Washington en dreigde met sancties tegen het Hof als het onderzoek naar vermeende oorlogsmisdaden door de VS, Israël of een van zijn bondgenoten zou vervolgen. Zou dit niet kunnen suggereren dat het verzet van de VS tegen het Internationaal Strafhof minder te maken heeft met het verdedigen van het beginsel van nationale soevereiniteit dan met het beschermen van onbelemmerde vrijheid om macht uit te oefenen boven recht?

Juli 18. Deze datum markeert de jaarlijkse naleving van de Nelson Mandela International Day van de Verenigde Naties. Gelijktijdig met Mandela's verjaardag, en gehouden ter ere van zijn vele bijdragen aan de cultuur van vrede en vrijheid, werd de Dag officieel verklaard door de VN in november 2009 en eerst geobserveerd in juli 18, 2010. Als mensenrechtenadvocaat, een gewetensgevangene, en de eerste democratisch gekozen president van een vrij Zuid-Afrika, wijdde Nelson Mandela zijn leven aan verschillende oorzaken die van vitaal belang zijn voor de bevordering van de democratie en een cultuur van vrede. Ze omvatten onder andere mensenrechten, bevordering van sociale rechtvaardigheid, verzoening, rassenverhoudingen en conflictoplossing. Over vrede zei Mandela in een 2004-toespraak in januari in New Delhi, India: "Religie, etniciteit, taal, sociale en culturele praktijken zijn elementen die de menselijke beschaving verrijken, wat bijdraagt ​​aan de rijkdom van onze diversiteit. Waarom zouden ze een oorzaak van verdeeldheid en geweld mogen worden? "Mandela's bijdrage tot vrede had weinig te maken met strategische inspanningen om een ​​eind te maken aan het mondiale militarisme; zijn focus, die ongetwijfeld dat doel ondersteunt, was om verschillende groepen samen te brengen op lokaal en nationaal niveau in een nieuw gevoel van gedeelde gemeenschap. De VN moedigt degenen die Mandela op zijn dag willen eren aan om 67 minuten van hun tijd te besteden - één minuut voor elk van zijn 67 jaren van openbare dienst - om een ​​klein gebaar van solidariteit met de mensheid uit te voeren. Enkele van de suggesties om dit te doen zijn deze eenvoudige maatregelen: iemand helpen een baan te vinden. Loop een eenzame hond bij een plaatselijke dierenasiel. Wees vrienden met iemand met een andere culturele achtergrond.

Juli 19. Op deze datum in 1881 gaf Sitting Bull, hoofd van de Sioux Indianenstammen van de Amerikaanse Great Plains, zich met zijn volgelingen over aan het Amerikaanse leger nadat ze na vier jaar ballingschap in Canada het Dakota-gebied weer waren binnengedrongen. Sitting Bull had zijn volk in mei 1877 over de grens naar Canada geleid, na hun deelname een jaar eerder aan de Slag om de Little Big Horn. Dat was de laatste van de Grote Sioux Oorlogen van de jaren 1870, waarin de Plains Indianen vochten om hun erfgoed als fel onafhankelijke buffeljagers te verdedigen tegen de aantasting van de Witte Man. De Sioux hadden de overwinning behaald bij Little Big Horn en hadden zelfs de beroemde commandant van de Amerikaanse Zevende Cavalerie, luitenant-kolonel George Custer, gedood. Hun triomf was echter voor het Amerikaanse leger aanleiding om de inspanningen om de Plains Indianen tot reservaten te dwingen, te verdubbelen. Om deze reden had Sitting Bull zijn volgelingen naar de veiligheid van Canada geleid. Na vier jaar had de virtuele vernietiging van de buffel in de vlakten, deels als gevolg van een overijverige commerciële jacht, de ballingen echter op de rand van de hongerdood gebracht. Overgehaald door de Amerikaanse en Canadese autoriteiten, trokken velen van hen naar het zuiden naar reservaten. Uiteindelijk keerde Sitting Bull terug naar de Verenigde Staten met slechts 187 volgers, veel oud of ziek. Na twee jaar detentie werd de eens zo trotse chef toegewezen aan het Standing Rock-reservaat in het huidige South Dakota. In 1890 werd hij neergeschoten en vermoord door Amerikaanse en Indiase agenten die vreesden dat hij zou helpen bij het leiden van de groeiende Ghost Dance-beweging die erop gericht was de Sioux-manier van leven te herstellen.

Juli 20. Op deze datum in 1874 leidde luitenant-kolonel George Custer een expeditieleger bestaande uit meer dan 1,000-mannen en -paarden en -vee van de zevende cavalerie in de eerder onbekende Black Hills van het hedendaagse South Dakota. Het Fort Laramie-verdrag van 1868 had reservaatgebieden in de Black Hills-regio van het Dakota-gebied gereserveerd voor de Sioux-indianenstammen van de Northern Great Plains die ermee instemden zich daar te vestigen, en blanken de toegang ontzeggen. Het officiële doel van de Custer-expeditie was om potentiële locaties voor militaire forten in of nabij de Black Hills te verkennen die de Sioux-stammen konden controleren die niet hadden getekend bij het Laramie-verdrag. In werkelijkheid zocht de expeditie echter ook naar geruchten voorraden mineralen, hout en goud waar Amerikaanse leiders graag toegang toe hadden door het verdrag te negeren. Toevallig ontdekte de expeditie in feite goud, waardoor duizenden mijnwerkers illegaal naar de Black Hills kwamen. De VS hebben het Laramie-verdrag in februari 1876 en de daaropvolgende 25 juni effectief verlaten^th Battle of the Little Bighorn in het zuiden van Montana zorgde voor een onverwachte Sioux-overwinning. In september versloeg het Amerikaanse leger echter tactieken die de Sioux verhinderden terug te keren naar de Black Hills, in de strijd van Slim Buttes. De Sioux noemden deze strijd "The Fight Where We Lost the Black Hills." De VS kunnen echter zelf een aanzienlijke morele nederlaag hebben geleden. Door de Sioux te beroven van een veilig thuisland dat centraal stond in hun cultuur, keurde het een buitenlands beleid goed zonder menselijke grenzen aan zijn ambities voor economische en militaire overheersing.

Juli 21. Op deze datum in 1972 werd de bekroonde stand-upcomedian George Carlin gearresteerd op beschuldiging van wanordelijk gedrag en godslastering na het uitvoeren van zijn beroemde "Seven Words You Can Never Use On Television" -routine op het jaarlijkse Summerfest-muziekfestival in Milwaukee. Carlin was zijn stand-upcarrière eind jaren vijftig begonnen als een strakke strip die bekend stond om zijn slimme woordspelingen en zijn herinneringen aan zijn Ierse arbeidersopvoeding in New York. In 1950 had hij zichzelf echter opnieuw uitgevonden met een baard, lang haar en spijkerbroek, en een komische routine die volgens een criticus doordrenkt was van 'drugs en schunnige taal'. De transformatie trok onmiddellijk een terugslag van nachtclubeigenaren en klanten, dus Carlin begon te verschijnen in koffiehuizen, folkclubs en hogescholen, waar een jonger, hip publiek zijn nieuwe imago en oneerbiedige materiaal omarmde. Toen kwam Summerfest 1970, waar Carlin hoorde dat zijn verboden "Seven Words" niet meer welkom was op een podium aan de waterkant van Milwaukee dan op televisie. In de daaropvolgende decennia werden diezelfde woorden - met de initialen spfccmt - echter algemeen aanvaard als een natuurlijk onderdeel van de satirische retoriek van een stand-up. Weerspiegelde de verandering een verruwing van de Amerikaanse cultuur? Of was het een overwinning voor de onbelemmerde vrijheid van meningsuiting die de jongeren hielp door de verdovende hypocrisies en depredaties van het Amerikaanse privé- en openbare leven heen te doorzien? Cabaretier Lewis Black gaf ooit een mening over waarom zijn eigen obsceniteit doorspekte komische verontwaardiging nooit uit de gratie leek te gaan. Het deed geen pijn, merkte hij op, dat de Amerikaanse regering en haar leiders hem een ​​constante stroom vers materiaal gaven om van te werken.

Juli 22. Op deze datum in 1756 vestigde de pacifistische religieuze vereniging van vrienden in het koloniale Pennsylvania, beter bekend als de Quakers, de "Vriendelijke Vereniging voor het terugwinnen en het bewaren van vrede met de Indianen door Pacific Measures." Het toneel voor deze actie was gezet in 1681, toen de Engelse edelman William Penn, een vroege Quaker en oprichter van de provincie Pennsylvania, een vredesverdrag met Tammany, de Indiase leider van de Delaware-natie, tekende. De algemene hulpverlening waarnaar de Vriendschappelijke Associatie streefde, werd gefaciliteerd door de religieuze overtuigingen van de Quakers dat God kan worden ervaren zonder de bemiddeling van geestelijken en dat vrouwen spiritueel gelijk zijn aan mannen. Deze principes waren geharmoniseerd met de sjamanistische en egalitaire achtergrond van de Indiaanse cultuur, waardoor het gemakkelijker werd voor de Indiërs om de Quakers als missionarissen te accepteren. Voor de Quakers zou de vereniging dienen als een lichtend voorbeeld voor zowel Indiërs als andere Europeanen over hoe interculturele relaties zouden moeten worden gevoerd. In de praktijk heeft de Associatie, in tegenstelling tot andere Europese liefdadigheidsinstellingen, haar gelden dus besteed aan het Indiase welzijn, Indiase religies niet veroordeeld en indianen verwelkomd in het Quaker-kerkgebouw voor aanbidding. In 1795 benoemen de Quakers een commissie om Indiërs kennis te laten maken met wat volgens hen de noodzakelijke kunst van beschaving is, zoals de veeteelt. Ze boden ook moreel advies en drongen er bijvoorbeeld bij de Seneca op aan nuchter, schoon, punctueel en ijverig te zijn. Ze deden echter geen enkele poging om Indiërs tot hun geloof te bekeren. Tot op de dag van vandaag dient de weinig bekende Vriendelijke Vereniging nog steeds dat de zekerste manier om een ​​betere wereld te bouwen, is door vreedzame, respectvolle en burenrelaties tussen naties.

Juli 23. Op deze datum in 2002 ontmoette de Britse premier Tony Blair senior Britse overheids-, defensie- en inlichtingenfiguren op 10 Downing Street, de officiële residentie van de premier in Londen, om het dreigende vooruitzicht van een door de VS geleide oorlog tegen Irak te bespreken. De notulen van die vergadering zijn vastgelegd in een document dat bekend staat als de "Memo" van de Downing Street, die in 2005 zonder officiële toestemming werd gepubliceerd The [London] Sunday Times in mei 2005. Bewijs eens te meer dat War Is a Lie, de memo onthult duidelijk niet alleen dat de Amerikaanse regering Bush had besloten om de oorlog tegen Irak aan te gaan voordat het tevergeefs UN-toestemming zocht, maar ook dat de Britten het al hadden afgesproken om deel te nemen aan de oorlog als militaire partners. Die overeenkomst was bereikt ondanks de erkenning door Britse functionarissen dat de argumenten voor oorlog tegen Irak "dun" waren. De regering Bush had haar zaak tegen het regime van Saddam gebaseerd op haar vermeende gecombineerde steun voor terrorisme en massavernietigingswapens. Maar door dit te doen, merkten de Britse functionarissen op dat de administratie haar inlichtingen en feiten had aangepast aan haar beleid, niet het beleid dat paste bij haar inlichtingen en feiten. De Downing Street Memo is niet vroeg genoeg aan het licht gekomen om de oorlog in Irak het hoofd te bieden, maar wellicht heeft dit ertoe bijgedragen dat toekomstige Amerikaanse oorlogen minder waarschijnlijk werden als de Amerikaanse bedrijfsmedia hun best hadden gedaan om het onder de aandacht van het publiek te brengen. In plaats daarvan deden de media haar best om het gedocumenteerde bewijs van fraude van de Memo te onderdrukken toen het drie jaar later eindelijk werd gepubliceerd.

Juli 24. Deze datum in 1893 markeert de geboorte in Negley, Ohio, van de grotendeels vergeten Amerikaanse vredesactivist Ammon Hennacy. Hennacy werd geboren voor Quaker-ouders en beoefende een zeer persoonlijk merk van vredesactivisme. Hij sloot zich niet bij anderen aan door rechtstreeks het complexe systeem van het Amerikaanse militarisme aan te vallen dat oorlog ondersteunt. In plaats daarvan, in wat hij een 'One-Man Revolution' noemde, deed hij een beroep op het geweten van gewone mensen door te protesteren tegen oorlog, staatsexecuties en andere vormen van geweld die vaak het risico liepen te worden gearresteerd of door langdurig te vasten. Hennacy noemde zichzelf een christen-anarchist en weigerde zich in beide wereldoorlogen te laten registreren voor militaire dienst, en diende twee jaar in de gevangenis vanwege zijn verzet tegen de eerste - deels in eenzame opsluiting. Hij weigerde ook inkomstenbelasting te betalen, die gedeeltelijk zou worden gebruikt om het leger te ondersteunen. In zijn autobiografie Het boek Ammon, Hennacy smeekt zijn mede-Amerikanen om te weigeren zich in te schrijven voor het ontwerp, oorlogsobligaties te kopen, munitie te maken voor oorlog of belasting te betalen voor oorlog. Hij verwachtte niet dat politieke of institutionele mechanismen tot verandering zouden leiden. Maar hij geloofde blijkbaar dat hijzelf, samen met een paar andere vredelievende, verstandige en moedige burgers, door het morele voorbeeld van hun woorden en daden, een kritieke massa van hun medeburgers kon verplaatsen om erop te staan ​​dat conflicten bij elke niveau op vreedzame wijze worden opgelost. Hennacy stierf in 1970, toen de Vietnamoorlog nog lang niet voorbij was. Maar hij heeft misschien wel uitgekeken naar de dag dat de iconische vredesslogan van dit tijdperk niet langer fantasievol maar echt was: "Stel dat ze een oorlog hebben gevoerd en niemand is gekomen".

Juli 25. Op deze datum in 1947, heeft het Amerikaanse Congres de National Security Act aangenomen, die een groot deel van het bureaucratische kader voor het maken en implementeren van het buitenlands beleid van de natie tijdens de Koude Oorlog en daarna heeft vastgesteld. De wet had drie componenten: het bracht het ministerie van marine en het oorlogsdepartement samen onder een nieuw ministerie van defensie; het richtte de Nationale Veiligheidsraad op, die belast was met het voorbereiden van korte rapporten voor de president van een toenemende stroom diplomatieke en inlichtingeninformatie; en het richtte de Central Intelligence Agency op, die niet alleen belast was met het verzamelen van inlichtingen van de verschillende militaire afdelingen en het ministerie van Buitenlandse Zaken, maar ook met het uitvoeren van geheime operaties in vreemde landen. Sinds hun oprichting zijn deze bureaus gestaag gegroeid in termen van autoriteit, omvang, budgetten en macht. Zowel de doelen waarop deze middelen zijn toegepast, als de middelen waarmee ze worden onderhouden, hebben echter diepgaande morele en ethische vragen opgeworpen. De CIA opereert in het geheim ten koste van de rechtsstaat en de mogelijkheid van democratisch zelfbestuur. Het Witte Huis voert geheime en openbare oorlogen zonder Congres of Verenigde Naties of publieke machtiging. Het Ministerie van Defensie beheert een begroting die met 2018 groter was dan die van ten minste de volgende zeven landen met de hoogste hoogste militaire uitgaven, maar toch de enige Amerikaanse overheidsinstantie blijft die nooit gecontroleerd zal worden. De enorme middelen die worden verspild aan militarisme zouden anders kunnen worden gebruikt om tegemoet te komen aan de vaak wanhopige fysieke en economische behoeften van gewone mensen in de Verenigde Staten en de rest van de wereld.

Juli 26. Op deze datum in 1947 ondertekende president Harry Truman een uitvoerend bevel gericht op het beëindigen van raciale segregatie in de Amerikaanse strijdkrachten. Truman's richtlijn was consistent met de groeiende steun van de bevolking voor het beëindigen van rassenscheiding, een doel waarnaar hij hoopte een bescheiden vooruitgang te boeken in de wetgeving van het Congres. Toen die inspanningen werden belemmerd door bedreigingen van een Zuiderse filibuster, volbracht de president wat hij kon door zijn uitvoerende macht te gebruiken. Zijn hoogste prioriteit was de desegregatie van het leger, niet in de laatste plaats omdat hij het minst gevoelig was voor politiek verzet. Afro-Amerikanen vormden ongeveer 11 procent van alle registranten die aansprakelijk waren voor militaire dienst en een groter aantal inductees in alle takken van het leger behalve het Korps Mariniers. Niettemin hebben stafofficieren uit alle takken van het leger hun verzet tegen integratie uitgesproken, soms zelfs publiekelijk. Volledige integratie kwam pas in de Koreaanse oorlog, toen zware verliezen segregated eenheden dwongen samen te smelten om te overleven. Desondanks vormde de desegregatie van de strijdkrachten slechts een eerste stap naar raciale rechtvaardigheid in de Verenigde Staten, die zelfs na de belangrijke burgerrechtenwetgeving van de 1960s onvolledig bleef. Buiten dat ligt ook de kwestie van menselijke relaties tussen de volkeren van de wereld - die, zoals getoond in Hiroshima en Nagasaki, een brug te ver bleef voor Harry Truman. Maar zelfs op een reis van duizend mijl zijn de eerste stappen nodig. Het is alleen door voortdurende vooruitgang in het zien van de noden van de ander als de onze, dat we op een dag de visie van menselijke broederschap en zusterschap in een vreedzame wereld kunnen realiseren.

Juli 27. Op deze datum in 1825 keurde het Amerikaanse Congres de oprichting van Indian Territory goed. Dit maakte de weg vrij voor de gedwongen verhuizing van de zogenaamde Five Civilized Tribes op de "Trail of Tears" naar het huidige Oklahoma. De Indian Removal Act is in 1830 ondertekend door president Andrew Jackson. De vijf getroffen stammen waren de Cherokee, Chickasaw, Choctaw, Creek en Seminole, allemaal zonder scrupules gedwongen om te assimileren en onder de Amerikaanse wet te leven of hun geboorteland te verlaten. Genaamd The Civilized Tribes, ze hadden zich in verschillende mate geïntegreerd in een verwesterde cultuur en ontwikkelden in het geval van de Cherokee een geschreven taal. De opgeleide concurreerde met witte kolonisten temidden van grote wrok. De Seminoles vochten, en werden uiteindelijk betaald om te verhuizen. De Kreken werden met geweld verwijderd door het leger. Er werd geen verdrag gesloten met de Cherokee, die hun zaak via de rechtbank naar het Amerikaanse Hooggerechtshof bracht waar ze verloren. Er was veel politiek manoeuvreer aan beide zijden en na zes jaar werd het Verdrag van New Echota door de president krachtdadig afgekondigd. Het gaf mensen twee jaar om over de Mississippi naar het westen te trekken om in het Indian Territory te wonen. Toen ze niet bewogen, werden ze brutaal binnengevallen, hun huizen verbrand en geplunderd. Zeventienduizend Cherokees werden bijeengedreven en naar een concentratiekamp gedreven, vervoerd in spoorwegwagons en gedwongen te lopen. Vierduizend stierven op de 'Trail of Tears'. Door 1837 was de Jackson-regering met behulp van oorlogs- en misdadige middelen 46,000 Native American mensen ontheiligd, waarbij 25 miljoen hectare land werd opengesteld voor racistische blanke kolonies en voor slavernij.

Juli 28. In 1914 verklaarde Oostenrijk-Hongarije de oorlog aan Servië, waarmee WWI begon. Nadat de erfgenaam van de Oostenrijks-Hongaarse troon, Franz Ferdinand, samen met zijn vrouw door een Servische nationalist was vermoord als vergelding voor aanhoudende conflicten met zijn land, begon de Eerste Wereldoorlog. Groeiend nationalisme, militarisme, imperialisme en oorlogsallianties in heel Europa wachtten op een vonk als de moord. Terwijl naties geprobeerd hadden zich te bevrijden van autoritaire heerschappij, had de Industriële Revolutie een wapenwedloop aangespannen. Militarisatie had het Oostenrijk-Hongaarse rijk in staat gesteld om maar liefst dertien naties onder controle te houden en het toenemend imperialisme zette zelfs nog meer expansie op door de militaire macht te vergroten. Terwijl de kolonisatie voortduurde, begonnen imperiums met elkaar in botsing te komen en vervolgens bondgenoten op te zoeken. Het Ottomaanse Rijk plus Duitsland en Oostenrijk, of de Centrale Bevoegdheden, in lijn met het Oostenrijks-Hongaarse rijk, terwijl Servië werd gesteund door de geallieerde machten van Rusland, Japan, Frankrijk, Italië en het Britse rijk. De Verenigde Staten sloten zich aan bij de geallieerden in 1917, en burgers van elk land vonden zichzelf lijden en gedwongen om een ​​kant te kiezen. Meer dan negen miljoen troepen en talloze burgers stierven vóór de val van de Duitse, Russische, Ottomaanse en Oostenrijks-Hongaarse rijken. De oorlog werd beëindigd met een wraakzuchtige regeling die op voorspelbare wijze heeft helpen leiden tot de volgende wereldoorlog. Nationalisme, militarisme en imperialisme gingen door ondanks de gruwel die mensen over de hele wereld werd aangedaan. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden protesten die werden aangewakkerd door de realisatie van de tragische oorlogskosten in verschillende landen verboden, terwijl oorlogspropaganda als een krachtige kracht van sociale controle tot zijn recht kwam.

Juli 29. Op deze datum in 2002 beschreef president George W. Bush in zijn State of the Union-toespraak een 'Axis of Evil' die zogenaamd terrorisme sponsorde. De as omvatte Irak, Iran en Noord-Korea. Het was niet zomaar een retorische zin. Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken wijst landen aan die naar verluidt steun verlenen aan internationale terroristische aanslagen. Aan deze landen worden strenge sancties opgelegd. Sancties omvatten, naast andere voorwaarden: een verbod op wapengerelateerde export, een verbod op economische hulp en financiële beperkingen, waaronder het verbieden van Amerikaanse staatsburgers om een ​​financiële transactie aan te gaan met een regering op de terroristenlijst, evenals beperking van toegang tot de Verenigde Staten. Staten. Afgezien van sancties leidden de Verenigde Staten vanaf 2003 een agressieve oorlog tegen Irak en dreigden ze jarenlang herhaaldelijk met soortgelijke aanvallen op Iran en Noord-Korea. Enkele wortels van de as van het kwaadaardige idee zijn te vinden in de publicaties van de denktank genaamd Project for the New American Century, waarvan er één verklaarde: "We kunnen niet toestaan ​​dat Noord-Korea, Iran, Irak ... het Amerikaanse leiderschap ondermijnen, de Amerikanen intimideren. bondgenoten, of bedreigen het Amerikaanse thuisland zelf. " De website van de denktank werd vervolgens verwijderd. De voormalig uitvoerend directeur van de organisatie zei in 2006 dat het "zijn werk al had gedaan", wat suggereert dat "onze mening is overgenomen". De rampzalige en contraproductieve oorlogen van de jaren na 2001 hebben veel wortels in wat tragisch genoeg een nogal invloedrijke visie was op eindeloze oorlog en agressie - een visie die fundamenteel afhankelijk is van het belachelijke idee dat een paar kleine, arme, onafhankelijke naties een existentiële bedreiging vormen voor de Verenigde Staten.
CORRECTIE: DIT MOET JANUARI ZIJN, NIET JULI.

Juli 30. Deze datum, zoals afgekondigd in 2011 bij resolutie van de Algemene Vergadering van de VN, markeert de jaarlijkse naleving van de Internationale Dag van Vriendschap. De resolutie erkent jongeren als toekomstige leiders en legt er de nadruk op hen te betrekken bij gemeenschapsactiviteiten met verschillende culturen en internationaal begrip en respect voor diversiteit te bevorderen. De internationale dag van vriendschap volgt op twee eerdere VN-resoluties. De resolutie Culture of Peace, afgekondigd in 1997, erkent de enorme schade die kinderen lijden door verschillende vormen van conflict en geweld. Het pleit ervoor dat deze plagen het beste kunnen worden voorkomen wanneer hun oorzaken worden aangepakt met het oog op het oplossen van problemen. Het andere precedent voor de Internationale Dag van de Vriendschap is een 1998 VN-resolutie die een Internationaal Decennium voor een Cultuur van Vrede en Geweldloosheid voor de Kinderen van de Wereld verkondigt. Waargenomen van 2001 tot en met 2010, stelt deze resolutie voor dat een sleutel tot internationale vrede en samenwerking is om kinderen overal te leren hoe belangrijk het is om in vrede en harmonie met anderen te leven. De Internationale Dag van de Vriendschap maakt gebruik van deze precedenten bij het promoten van de boodschap dat vriendschap tussen landen, culturen en individuen kan helpen het fundament te leggen van vertrouwen dat nodig is voor internationale inspanningen om de vele krachten van verdeeldheid te overwinnen die persoonlijke veiligheid, economische ontwikkeling, sociale harmonie ondermijnen. en vrede in de moderne wereld. Om de Dag van de Vriendschap te observeren moedigt de VN regeringen, internationale organisaties en groepen van het maatschappelijk middenveld aan om evenementen en activiteiten te organiseren die bijdragen aan de inspanningen van de internationale gemeenschap om een ​​dialoog te bevorderen die gericht is op wereldwijde solidariteit, wederzijds begrip en verzoening.

Juli 31. Op deze dag in 1914 werd Jean Jaurès vermoord. Als fervent humanistische en pacifistische leider van de Franse Socialistische Partij, was Jaures fel gekant tegen oorlog en sprak hij zich uit tegen het imperialisme dat deze promootte. De dood van Jaures, geboren in 1859, wordt door velen beschouwd als een andere reden voor de deelname van Frankrijk aan de Eerste Wereldoorlog. Zijn argumenten voor vreedzame oplossingen voor conflicten trokken tienduizenden naar zijn lezingen en geschriften, en naar de voordelen van een verenigd Europees verzet tegen toenemende militarisering. Jaures was bezig met het organiseren van arbeiders voor een protest van een vakbond net voordat de oorlog begon, toen hij werd neergeschoten en vermoord terwijl hij bij een raam in een Parijse café zat. Zijn moordenaar, de Franse nationalist Raoul Villain, werd gearresteerd en in 1919 vrijgesproken voordat hij Frankrijk ontvluchtte. De voormalige tegenstander, president Francois Hollande, reageerde op de dood van Jaures door een krans in het café te plaatsen en zijn levenslange werk aan "vrede, eenheid en het samenkomen van de republiek" te erkennen. Frankrijk ging vervolgens de Eerste Wereldoorlog in in de hoop het vermeende verlies van status en grondgebied dat Duitsland na de Frans-Pruisische oorlog had verworven, terug te draaien. De woorden van Jaures zouden een veel rationelere keuze kunnen hebben geïnspireerd: “Hoe zal de toekomst eruit zien, wanneer de miljarden die nu worden weggegooid ter voorbereiding op oorlog, worden besteed aan nuttige dingen om het welzijn van mensen te vergroten, aan de bouw van fatsoenlijke huizen voor arbeiders, over het verbeteren van transport, over het terugwinnen van het land? De koorts van het imperialisme is een ziekte geworden. Het is de ziekte van een slecht geleide samenleving die niet weet hoe ze haar energie thuis moet gebruiken. "

Deze Peace Almanac laat je belangrijke stappen, vooruitgang en tegenslagen weten in de beweging voor vrede die op elke dag van het jaar heeft plaatsgevonden.

Koop de gedrukte editieOf de PDF.

Ga naar de audiobestanden.

Ga naar de tekst.

Ga naar de afbeeldingen.

Deze vredesalmanak zou elk jaar goed moeten blijven totdat alle oorlog is afgeschaft en duurzame vrede tot stand is gebracht. Winsten uit de verkoop van de gedrukte en pdf-versies financieren het werk van World BEYOND War.

Tekst geproduceerd en bewerkt door David Swanson.

Audio opgenomen door Tim Pluta.

Items geschreven door Robert Anschuetz, David Swanson, Alan Knight, Marilyn Olenick, Eleanor Millard, Erin McElfresh, Alexander Shaia, John Wilkinson, William Geimer, Peter Goldsmith, Gar Smith, Thierry Blanc en Tom Schott.

Ideeën voor onderwerpen ingediend door David Swanson, Robert Anschuetz, Alan Knight, Marilyn Olenick, Eleanor Millard, Darlene Coffman, David McReynolds, Richard Kane, Phil Runkel, Jill Greer, Jim Gould, Bob Stuart, Alaina Huxtable, Thierry Blanc.

Muziek gebruikt met toestemming van 'Het einde van de oorlog' door Eric Colville.

Audiomuziek en mixen door Sergio Diaz.

Graphics door Parisa Saremi.

World BEYOND War is een wereldwijde geweldloze beweging om oorlog te beëindigen en een rechtvaardige en duurzame vrede tot stand te brengen. We willen mensen bewust maken van de steun voor het beëindigen van de oorlog en die steun verder ontwikkelen. We werken eraan om niet alleen een bepaalde oorlog te voorkomen, maar de hele instelling af te schaffen. We streven ernaar een oorlogscultuur te vervangen door een cultuur van vrede waarin geweldloze middelen voor conflictoplossing de plaats innemen van bloedvergieten.