Beste vrienden en kameraden in vrede,
Zoals u weet, bevindt onze wereld zich op een kritiek gevaarlijk moment: de mogelijkheid van een militaire, mogelijk een nucleaire, confrontatie tussen de NAVO, geleid door de Verenigde Staten, en Rusland. De legers van de twee nucleaire grootmachten staan opnieuw tegenover elkaar, dit keer in Oost-Europa, vooral in Oekraïne, en in Syrië. En de spanningen nemen elke dag toe.
In zekere zin kunnen we zeggen dat er al een wereldoorlog gaande is. Momenteel bombarderen de regeringen van 15 landen Syrië. Ze omvatten zeven geallieerde NAVO-landen: VS, VK, Frankrijk, Turkije, Canada, België en Nederland. Ze omvatten ook niet-NAVO-bondgenoten van de Verenigde Staten: Israël, Qatar, Verenigde Arabische Emiraten, Saoedi-Arabië, Jordanië, Bahrein en Australië; en recentelijk Rusland.
Aan de westelijke grenzen van Rusland woedt weer een gevaarlijke oorlog. De NAVO breidt haar strijdkrachten uit naar landen die aan Rusland grenzen. Alle regeringen in het grensgebied laten nu militaire troepen van de NAVO en de VS toe op hun grondgebied, waar dreigende militaire NAVO-oefeningen plaatsvinden op slechts enkele kilometers van de grote Russische steden. Dit veroorzaakt ongetwijfeld grote spanningen voor de Russische regering, zoals het natuurlijk ook zou gebeuren voor de Amerikaanse regering als Russische troepen gestationeerd zouden zijn aan de grens tussen de VS en Mexico en tussen de VS en Canada en militaire oefeningen zouden uitvoeren op enkele kilometers van grote Amerikaanse steden.
Een of beide situaties kunnen gemakkelijk leiden tot een directe confrontatie tussen de VS en hun NAVO-bondgenoten enerzijds en Rusland anderzijds; een confrontatie die kan escaleren tot een nucleaire oorlog met desastreuze gevolgen.
Het is in het licht van deze gevaarlijke situatie dat we ons richten tot onze vrienden en kameraden in de vredes- en anti-nucleaire beweging. Het lijkt ons dat veel van onze bondgenoten in de beweging weinig aandacht besteden aan de gevaren die het hele bestaan van de mensheid op wereldschaal vandaag de dag bedreigen, en hun reacties beperken tot het protesteren tegen deze of gene actie van de kant van
deze of die kant. In het beste geval zeggen ze tegen de VS en Rusland "een plaag voor jullie beide huizen", waarbij ze beide partijen bekritiseren omdat ze de spanningen in gelijke mate hebben opgevoerd. Dit is naar onze mening een passieve, ahistorische en vooral ineffectieve reactie die de urgentie van de bestaande dreiging negeert. Bovendien maskeert het, door in gelijke mate de schuld te geven, de werkelijke oorzaken ervan.
Maar de wortels van de huidige crisis liggen veel dieper dan de recente conflicten in Syrië en Oekraïne. Het gaat allemaal terug tot de vernietiging van de Sovjet-Unie in 1991 en de wens van de VS, als enige overgebleven
supermacht, om eenzijdig de hele wereld te domineren. Dit feit wordt heel bot gezegd in het document dat in september 2000 door de neoconservatieven werd gepubliceerd, getiteld "Rebuilding America's Defences: Strategy, Forces and Resources For a New Century", waarop het huidige Amerikaanse beleid is gebaseerd (vergeef ons voor deze langdurige herinnering):
“Op dit moment hebben de Verenigde Staten geen wereldwijde rivaal. De grootse strategie van Amerika moet erop gericht zijn deze voordelige positie zo ver mogelijk in de toekomst te behouden en uit te breiden. Er zijn echter potentieel machtige staten die ontevreden zijn over de huidige situatie en die graag willen veranderen...'
“Vandaag is het de taak van [het leger] om … de opkomst van een nieuwe grootmachtconcurrent af te schrikken; belangrijke regio's van Europa, Oost-Azië en het Midden-Oosten verdedigen; en om de Amerikaanse superioriteit te behouden…. Tegenwoordig kan diezelfde veiligheid alleen worden verkregen op het niveau van de "detailhandel", door regionale vijanden af te schrikken of, indien nodig, te dwingen te handelen op een manier die de Amerikaanse belangen en principes beschermt ... "
“Het is nu algemeen bekend dat informatie en andere nieuwe technologieën … een dynamiek creëren die het vermogen van Amerika om zijn dominante militaire macht uit te oefenen, kan bedreigen. Potentiële rivalen zoals
China staat te popelen om deze transformationele technologieën breed uit te buiten, terwijl tegenstanders zoals Iran, Irak en Noord-Korea zich haasten om ballistische raketten en kernwapens te ontwikkelen als een afschrikmiddel voor Amerikaanse interventie in regio's die ze willen domineren.... Als een Amerikaanse vrede moet worden gehandhaafd en uitgebreid, moet deze een veilige basis hebben op de onbetwiste militaire superioriteit van de VS .... "
“[D]e realiteit van de wereld van vandaag is dat er geen toverstaf is waarmee [kern]wapens kunnen worden geëlimineerd … en dat het afschrikken van het gebruik ervan een betrouwbare en dominante Amerikaanse nucleaire capaciteit vereist …. Kernwapens blijven een cruciaal onderdeel van de Amerikaanse militaire macht….
“Bovendien kan het nodig zijn om een nieuwe familie van kernwapens te ontwikkelen die zijn ontworpen om aan nieuwe reeksen militaire vereisten te voldoen, zoals nodig zou zijn bij het aanvallen van de zeer diepe ondergrondse, verharde bunkers die door veel van onze potentiële tegenstanders worden gebouwd. …. De nucleaire superioriteit van de VS is niets om je voor te schamen; het zal eerder een essentieel element zijn bij het behouden van Amerikaans leiderschap .... "
"Het behouden of herstellen van een gunstige orde in vitale regio's in de wereld, zoals Europa, het Midden-Oosten en Oost-Azië, legt een unieke verantwoordelijkheid bij de Amerikaanse strijdkrachten...."
“Ten eerste eisen ze Amerikaans politiek leiderschap in plaats van dat van de Verenigde Naties…. Evenmin kunnen de Verenigde Staten een VN-achtige houding van neutraliteit aannemen; het overwicht van de Amerikaanse macht is zo groot en zijn wereldwijde belangen zo breed dat het niet kan doen alsof het onverschillig staat tegenover de politieke uitkomst in de Balkan, de Perzische Golf of zelfs wanneer het troepen in Afrika inzet…. Amerikaanse troepen moeten in grote aantallen in het buitenland worden ingezet…. Verwaarlozing of terugtrekking uit politiemissies zal ... kleine tirannen aanmoedigen om de Amerikaanse belangen en idealen te trotseren. En als we ons niet voorbereiden op de uitdagingen van morgen, zal er voortijdig een einde komen aan de huidige Pax Americana….”
"Het is belangrijk dat de NAVO niet wordt vervangen door de Europese Unie, waardoor de Verenigde Staten geen stem meer hebben in Europese veiligheidsaangelegenheden...."
“Op de lange termijn kan Iran een even grote bedreiging vormen voor de Amerikaanse belangen in de Golf als Irak. En zelfs als de betrekkingen tussen de VS en Iran zouden verbeteren, zou het behouden van voorwaartse troepen in de regio dat doen
nog steeds een essentieel element zijn in de Amerikaanse veiligheidsstrategie, gezien de langdurige Amerikaanse belangen in de regio...'
“[D] e waarde van landmacht blijft een wereldwijde supermacht aanspreken, wiens veiligheidsbelangen berusten op … het vermogen om oorlogen te winnen. Terwijl het zijn gevechtsrol behoudt, heeft het Amerikaanse leger de afgelopen tien jaar nieuwe missies verworven - het meest onmiddellijk ... het verdedigen van Amerikaanse belangen in de Perzische Golf en het Midden-Oosten. Deze nieuwe missies vereisen de voortdurende stationering van Amerikaanse legereenheden in het buitenland…. [Elementen van het Amerikaanse leger Europa moeten worden overgeplaatst naar Zuidoost-Europa, terwijl een permanente eenheid moet worden gestationeerd in de regio van de Perzische Golf ... "
“Wanneer hun raketten worden getipt met kernkoppen die nucleaire, biologische of chemische wapens dragen, hebben zelfs zwakke regionale machten een geloofwaardige afschrikking, ongeacht de balans van de conventionele strijdkrachten. Dat is de reden waarom, volgens de CIA, een aantal regimes die diep vijandig staan tegenover Amerika – Noord-Korea, Irak, Iran, Libië en Syrië – “al beschikken over of bezig zijn met het ontwikkelen van ballistische raketten” die Amerikaanse bondgenoten en troepen in het buitenland zouden kunnen bedreigen…. Dergelijke capaciteiten vormen een ernstige uitdaging voor de Amerikaanse vrede en de militaire macht die die vrede bewaart. "Het vermogen om deze opkomende dreiging te beheersen door middel van traditionele non-proliferatieverdragen is beperkt...."
“De huidige Amerikaanse vrede zal van korte duur zijn als de Verenigde Staten kwetsbaar worden voor schurkenstaten met kleine, goedkope arsenalen van ballistische raketten en kernkoppen of andere massavernietigingswapens. We kunnen niet toestaan dat Noord-Korea, Iran, Irak of gelijkaardige staten het Amerikaanse leiderschap ondermijnen...'
En, belangrijker nog, geen van deze kan worden bereikt "zonder een of andere catastrofale en katalyserende gebeurtenis - zoals een nieuwe Pearl Harbor ...." (alle accenten toegevoegd)
En dit document is sindsdien het leidende beginsel van het Amerikaanse beleid geweest, zowel voor de regeringen van Bush als voor Obama. Elk aspect van het Amerikaanse beleid van vandaag is in overeenstemming met de letter van dit document, van het Midden-Oosten tot Afrika, Oost-Europa en Latijns-Amerika, waarbij de VN als mondiale vredeshandhaver wordt omzeild en vervangen door de militaire macht van de NAVO als mondiale handhaver, zoals aanbevolen in dit document. Elke leider of regering die zich verzet tegen de geplande Amerikaanse overheersing van de wereld moet vertrekken, desnoods met behulp van militair geweld!
De "catastrofale en katalyserende gebeurtenis - zoals een nieuwe Pearl Harbor" die ze nodig hadden, werd hen op 11 september 2001 op een presenteerblaadje overhandigd en het hele plan werd in gang gezet. Een nieuwe 'vijand', islamitisch terrorisme, nam de plaats in van de oude 'vijand', het communisme. Zo begon de "wereldwijde oorlog tegen het terrorisme". Eerst kwam Afghanistan, toen Irak, toen Libië en nu Syrië, terwijl Iran op zijn beurt wacht (allemaal genoemd in het document als doelwitten van regimewisseling met geweld). Evenzo moeten Rusland, en later China, als "wereldwijde rivalen" en "afschrikmiddelen" voor de wereldwijde overheersing van de VS, op basis van dezelfde strategie ook worden verzwakt en ingeperkt. Vandaar ook het verzamelen van NAVO-troepen aan de Russische grenzen en het sturen van vliegdekschepen en oorlogsschepen van de Amerikaanse marine naar Oost-Azië om China te omsingelen.
Helaas, zo lijkt het, wordt dit algemene strategische beeld over het hoofd gezien door een aanzienlijk deel van onze vredesbeweging. Velen vergeten dat de demonisering van buitenlandse leiders en slogans als “Saddam Hoessein moet gaan”, “Gadhafi moet gaan”, “Assad moet gaan”, “Chavez moet gaan”, “Maduro moet gaan”, “Janoekovitsj moet gaan” en nu, "Poetin moet gaan", (allemaal duidelijk in strijd met internationaal recht en het VN-Handvest)
maken allemaal deel uit van dezelfde wereldwijde overheersingsstrategie die de vrede en veiligheid van de hele wereld bedreigt, en zelfs het bestaan van de mensheid als geheel.
De vraag gaat hier niet over het verdedigen van deze of gene leider of regering, of het negeren van hun schending van de rechten van hun burgers. Het probleem is dat we niet elk van deze gevallen afzonderlijk kunnen bekijken
van de anderen en pak ze stukje bij beetje aan zonder de grondoorzaak van al deze problemen te zien, dwz het streven van de VS naar wereldwijde overheersing. We kunnen er niet op hopen kernwapens uit te schakelen wanneer de twee machtigste kernwapenstaten op het punt staan een militaire confrontatie aan te gaan. We kunnen onschuldige burgers niet beschermen door extremisten te financieren en te bewapenen, rechtstreeks of via bondgenoten. We kunnen geen vrede en samenwerking met Rusland verwachten terwijl we NAVO-troepen verzamelen en militaire oefeningen aan zijn grenzen uitvoeren. We kunnen geen veiligheid hebben als we de soevereiniteit en veiligheid van andere naties en volkeren niet respecteren.
Eerlijk en objectief zijn betekent niet dat je onpartijdig bent tussen de agressor en zijn slachtoffers. We moeten agressie stoppen voordat we kunnen omgaan met de reacties van de slachtoffers op de agressie. Dat zouden we niet moeten doen
Geef het slachtoffer de schuld van agressie in plaats van de acties van de agressor. En als we naar het hele plaatje kijken, mag er geen twijfel bestaan over wie de agressors zijn.
Het is in het licht van deze feiten dat we geloven dat we de dreigende catastrofe niet kunnen vermijden zonder de krachten te bundelen, met het nodige gevoel van urgentie, om het volgende in woord en daad te eisen:
- De NAVO-troepen moeten onmiddellijk worden teruggetrokken uit de aan Rusland grenzende landen;
- Alle buitenlandse troepen moeten Syrië onmiddellijk verlaten en de Syrische soevereiniteit en territoriale integriteit moeten worden gegarandeerd.
- Het Syrische conflict mag alleen worden opgelost door middel van politieke processen en diplomatieke onderhandelingen. De VS moeten hun beleid van “Assad moet vertrekken” als voorwaarde intrekken en stoppen met het blokkeren van diplomatieke gesprekken.
- Bij de onderhandelingen moet vooral de regering van Syrië worden betrokken, evenals alle regionale en mondiale partijen die door het conflict worden getroffen.
- De toekomst van de Syrische regering moet alleen door het Syrische volk worden beslist, vrij van alle externe inmenging.
De Amerikaanse strategie voor wereldwijde overheersing moet worden opgegeven ten gunste van vreedzame coëxistentie van alle landen en respect voor het recht op zelfbeschikking en soevereiniteit van elke natie.
Het proces van ontmanteling van de NAVO moet onmiddellijk beginnen.
We roepen al onze vrienden en kameraden in de vredes- en anti-nucleaire beweging op om met ons de handen ineen te slaan in een democratische coalitie om alle agressieoorlogen te beëindigen. We verwelkomen alle coöperatieve reacties van onze vrienden en kameraden in de beweging van harte.
Amerikaanse Vredesraad 10 oktober 2015
