Van Winslow Myers
Opnieuw een massaschietpartij in de VS; Rusland valt wie het het meest denkt aan
bedreigt Assad; het bloedbad in uitgestrekte delen van het Midden-Oosten, waar a
De hobbesiaanse chaos heerst zo compleet dat je de spelers niet meer uit elkaar kunt houden
genoeg om te beslissen over een rationeel strategisch beleid – deze uiteenlopende gebeurtenissen zijn verenigd
door één primaire culturele veronderstelling: dat mensen andere mensen vermoorden
vertegenwoordigt een effectieve manier om conflicten op te lossen.
Op een dag zullen we begrijpen hoe de groteske vervorming van de werkelijkheid binnen de wereld tot stand komt
geest van een krankzinnige persoon die willekeurig kogels onder zijn onschuldige medemensen spuit
burgers is niet zo heel anders dan Assad die vatenbommen op zijn medemensen laat vallen
burgers. Of Poetin die bommen laat vallen op wie zijn vliegtuigen vandaag ook richten – of
Obama vuurt buitengerechtelijke raketten af vanaf drones.
Moorden lost niets op. Maar de niet zo verborgen, doordringende veronderstelling is dat er sprake is van moord
lost veel dingen op – op basis van macht maakt goed.
Dit is zo'n vanzelfsprekendheid in de media dat 'objectieve' berichtgeving over de 'feiten' dat niet doet
moeten geweld zelfs in de context van waarden plaatsen – behalve wanneer het moorddadigheid betreft
leidt tot onvermijdelijke tragische gevolgen, zoals een massale uittocht van vluchtelingen.
De journalistiek zoekt trots naar het objectieve, het ‘echte’. Het ‘echte’ is een koude boekhouding
dood en verbrokkeling zonder enige mogelijke vervaging van de "feiten" door de mens
waarden als medelijden, mededogen en schaamte.
Of het nu gemotiveerd is door angst, wraak, belediging als beste verdediging, of een van de belangrijkste
rationalisaties voor de waanzin van oorlog of de waanzin van ‘private’ moorddadigheid,
mensen leven, bewegen en bestaan in een enorme zee van rechtvaardiging voor het doden.
Het strekt zich uit tot de hoogste regionen van onze technologische bekwaamheid, en dat hebben we ook gedaan
ontwierp en zette buitengewone doodsinstrumenten in, zoals de Drietand
onderzeeër, 600 meter pure potentiële vernietiging, een soort holocaust in een blikje
beheerd met een elite en trotse professionaliteit waar we graag mee aan de slag gaan
zie navolging elders in onze instellingen en activiteiten. We rechtvaardigen de noodzaak van
dit afschrikwekkende bolwerk, net als de anderen die deze helse machines bezitten, de
De Russen, de Fransen, de Britten en de Noord-Koreanen voelen zich evenzeer gerechtvaardigd om zich hieraan te houden
hun eigen apparaat voor massamoord gereed.
Dit is ons menselijke paradigma op een kleine planeet. Maar paradigma’s kunnen veranderen. Wij een keer
dacht dat het boren van gaten in de schedels van mensen de meest effectieve manier was om te genezen
chronische hoofdpijn, of dat weerwolven net zo “echt” waren als de huidige journalistiek
‘objectiviteit’, of dat de zon om de aarde draaide, of dat er cholerabacteriën waren
in de lucht en niet in het water.
Wij mensen zijn geëvolueerd van zoogdieren die langzaam mededogen en zorg voor hen leerden
hun jongen gedurende miljoenen jaren. Binnen de ecologische systemen waarin deze zich bevinden
wezens passen, er is voortdurend conflict, maar ook een niveau van samenwerking ten gunste van de
overleving en gezondheid van het systeem als geheel. Van dit levensondersteunende systeem zijn we nog steeds
hebben veel te leren. En het vermogen om te leren zit in ons, want we zijn geëvolueerd
Het is moeilijk in te schatten hoeveel kracht voor positieve verandering er in zit
zin dat moorden niets oplost. Zeker, de overgrote meerderheid van de mensen gelooft dat dit zo is
WAAR. Er kan een onpraktisch gedachte-experiment worden uitgevoerd: stel je voor dat elk nieuwsbericht
Het verhaal over oorlog en moord begon eenvoudigweg met de zinsnede ‘Doden lost niets op.’
Een brede dialoog voeren over de vraag of moord iets oplost, betekent dat je je openstelt
de deur naar nog onvoorstelbare of op zijn minst ongekozen mogelijkheden – en misschien,
om op een dag de deur voorgoed te sluiten voor mensen die elkaar vermoorden.
Kernwapens zijn een perfecte plek om te beginnen, omdat het zo glashelder is dat ze bestaan
gebruik in conflicten lost niets op, en zou onvermijdelijk veel opleveren
erger, erger zelfs tot de omvang van onze uitsterving. Het is tijd voor een
internationale conferentie, bijgewoond door militairen en mensen uit de hogere civiele sfeer
posities in de nucleaire landen die de besluitvormers zijn, om de problemen aan te pakken
een volkomen haalbare afschaffing van deze verouderde wapens. Succes in dit opzicht, dus
veel gemakkelijker dan het niveau van samenwerking dat nodig is om het mondiale klimaat te verzachten
instabiliteit, zou een model kunnen worden voor niet-gewelddadige conflictoplossing dat kan worden herhaald
regionale en lokale domeinen, waaronder het aanpakken van de door de NRA aangedreven wapencultuur in de Verenigde Staten
VS met gezond verstandwetten. Moorden lost niets op.
Winslow Myers, de auteur van "Living Beyond War: A Citizen's Guide", schrijft wereldwijd
kwesties en is lid van de adviesraad van het War Prevention Initiative.
