Amerikaanse en Oekraïense legers wonen de openingsceremonie bij van de militaire oefeningen “RAPID TRIDENT-2021”.
Door Medea Benjamin en Nicolas JS Davies, World BEYOND War, Maart 13, 2024
President Biden begon zijn State of the Union-toespraak hartstochtelijk waarschuwing dat het niet goedkeuren van zijn wapenpakket van 61 miljard dollar voor Oekraïne “Oekraïne in gevaar zal brengen, Europa in gevaar zal brengen, en de vrije wereld in gevaar zal brengen.” Maar zelfs als het verzoek van de president plotseling zou worden ingewilligd, zou dit de wrede oorlog die Oekraïne vernietigt alleen maar verlengen en gevaarlijk escaleren.
De veronderstelling van de Amerikaanse politieke elite dat Biden een haalbaar plan had om Rusland te verslaan en de Oekraïense grenzen van vóór 2014 te herstellen, is opnieuw een triomfalistische Amerikaanse droom gebleken die in een nachtmerrie is veranderd. Oekraïne heeft zich bij Noord-Korea, Vietnam, Somalië, Kosovo, Afghanistan, Irak, Haïti, Libië, Syrië, Jemen en nu Gaza aangesloten als een nieuw verbrijzeld monument voor Amerika's militaire waanzin.
Dit had een van de kortste oorlogen in de geschiedenis kunnen zijn, als president Biden zojuist een vredes- en neutraliteitsakkoord had gesteund waarover in maart en april 2022 in Turkije was onderhandeld en dat al had plaatsgevonden. champagnekurken Volgens de Oekraïense onderhandelaar Oleksiy Arestovych is het een knaller in Kiev. In plaats daarvan kozen de VS en de NAVO ervoor om de oorlog te verlengen en te escaleren als een middel om Rusland te verslaan en te verzwakken.
Twee dagen voor Bidens State of the Union-toespraak kondigde minister van Buitenlandse Zaken Blinken de vervroegde pensionering aan van waarnemend vice-minister van Buitenlandse Zaken Victoria Nuland, een van de functionarissen die het meest verantwoordelijk zijn voor tien jaar rampzalig Amerikaans beleid ten aanzien van Oekraïne.
Twee weken voor de aankondiging van Nuland's pensionering op 62-jarige leeftijd erkende ze in een lezing in het Centrum voor Strategische en Internationale Studies (CSIS) dat de oorlog in Oekraïne was ontaard in een uitputtingsslag die ze vergeleek met de Eerste Wereldoorlog. , en zij toegegeven dat de regering-Biden geen plan B voor Oekraïne had als het Congres geen 61 miljard dollar ophoest voor meer wapens.
We weten niet of Nuland gedwongen werd te vertrekken, of misschien ontslag nam uit protest tegen een beleid waarvoor ze vocht en verloor. Hoe dan ook, haar rit naar de zonsondergang opent de deur voor anderen om een broodnodig plan B voor Oekraïne te bedenken.
Het is absoluut noodzakelijk dat we een weg terug uitstippelen van deze hopeloze maar steeds escalerende uitputtingsoorlog naar de onderhandelingstafel die de VS en Groot-Brittannië in april 2022 op zijn kop hebben gezet – of op zijn minst naar nieuwe onderhandelingen op basis van het standpunt van president Zelenskiy. gedefinieerd op 27 maart 2022, toen hij tegen zijn volk zei: “Ons doel is duidelijk: vrede en het herstel van het normale leven in onze geboortestaat zo snel mogelijk.”
In plaats daarvan onthulde de Franse president Emmanuel Macron op 26 februari, in een zeer zorgwekkend teken van waar het huidige beleid van de NAVO naartoe leidt, dat de Europese leiders tijdens een bijeenkomst in Parijs bespraken het sturen van grotere aantallen westerse grondtroepen naar Oekraïne.
Macron wees erop dat de NAVO-leden hun steun gestaag hebben opgevoerd tot niveaus die ondenkbaar waren toen de oorlog begon. Hij benadrukte het voorbeeld van Duitsland, dat Oekraïne aan het begin van het conflict alleen helmen en slaapzakken aanbood en nu zegt dat Oekraïne meer raketten en tanks nodig heeft. “De mensen die vandaag “nooit” zeiden, waren dezelfde die zeiden: nooit vliegtuigen, nooit langeafstandsraketten, nooit vrachtwagens. Dat zeiden ze allemaal twee jaar geleden”, zei Macron herinnerde. “We moeten nederig zijn en beseffen dat we altijd zes tot acht maanden te laat zijn.”
Macron suggereerde dat, naarmate de oorlog escaleert, de NAVO-landen uiteindelijk hun eigen strijdkrachten in Oekraïne zullen moeten inzetten, en hij betoogde dat ze dat eerder vroeger dan later zouden moeten doen als ze het initiatief in de oorlog willen herwinnen.
Alleen al de suggestie dat westerse troepen in Oekraïne zouden gaan vechten, lokte verontwaardiging uit, zowel binnen Frankrijk – van de extreemrechtse National Rally tot de linkse La France Insoumise – als bij andere NAVO-landen. Duitse bondskanselier Olaf Scholz aangedrongen dat de deelnemers aan de bijeenkomst “unaniem” waren in hun verzet tegen het inzetten van troepen. Russische functionarissen waarschuwde dat een dergelijke stap een oorlog tussen Rusland en de NAVO zou betekenen.
Maar toen de Poolse president en premier op 12 februari naar Washington gingen voor een bijeenkomst in het Witte Huis, zei de Poolse minister van Buitenlandse Zaken Radek Sikorski vertelde het Poolse parlement dat het sturen van NAVO-troepen naar Oekraïne ‘niet ondenkbaar is’.
De bedoeling van Macron kan juist zijn geweest om dit debat in de openbaarheid te brengen en een einde te maken aan de geheimhouding rond het niet-verklaarde beleid van geleidelijke escalatie naar een volledige oorlog met Rusland, dat het Westen al twee jaar voert.
Macron verzuimde publiekelijk te vermelden dat de NAVO-troepen onder het huidige beleid al diep betrokken zijn bij de oorlog. Te midden van veel leugens Zoals president Biden in zijn State of the Union-toespraak vertelde, benadrukte hij dat “er geen Amerikaanse soldaten in oorlog zijn in Oekraïne.”
Echter, de schat van het Pentagon documenten Het document dat in maart 2023 werd gelekt, bevatte een beoordeling dat er al minstens 97 speciale NAVO-troepen in Oekraïne actief waren, waaronder 50 Britten, 14 Amerikanen en 15 Fransen. Admiraal John Kirby, de woordvoerder van de Nationale Veiligheidsraad, heeft ook een “kleine Amerikaanse militaire aanwezigheid” erkend, gevestigd in de Amerikaanse ambassade in Kiev, om te proberen duizenden tonnen Amerikaanse wapens in de gaten te houden wanneer ze in Oekraïne aankomen.
Maar veel meer Amerikaanse troepen, zowel binnen als buiten Oekraïne, zijn betrokken bij de planning van het Oekraïense leger operaties; het verstrekken van satellietinlichtingen; en speel essentieel rol spelen bij het richten op Amerikaanse wapens. Een Oekraïense functionaris vertelde de Washington Post dat Oekraïense strijdkrachten vrijwel nooit HIMARS-raketten afvuren zonder nauwkeurige doelgerichte gegevens van Amerikaanse troepen in Europa.
Al deze Amerikaanse en NAVO-strijdkrachten zijn absoluut ‘in oorlog in Oekraïne’. Oorlog voeren in een land met slechts een klein aantal ‘laarzen op de grond’ is een kenmerk van de Amerikaanse oorlogsvoering in de 21e eeuw, zoals elke marinepiloot op een vliegdekschip of drone-operator in Nevada kan beamen. Het is precies deze doctrine van ‘beperkte’ en proxy-oorlog die het risico loopt uit de hand te lopen in Oekraïne, waardoor de Derde Wereldoorlog zal ontketenen die president Biden heeft veroorzaakt. beloofde te vermijden.
De Verenigde Staten en de NAVO hebben geprobeerd de escalatie van de oorlog onder controle te houden door doelbewuste, stapsgewijze escalatie van de soorten wapens die zij leveren en door voorzichtige, geheime uitbreiding van hun eigen betrokkenheid. Dit is vergeleken met “een kikker koken”, waarbij het vuur geleidelijk hoger wordt gezet om elke plotselinge beweging te vermijden die een Russische “rode lijn” zou kunnen overschrijden en een volledige oorlog tussen de NAVO en Rusland. Maar zoals NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg in december 2022 waarschuwde: “Als dingen fout gaan, kunnen ze vreselijk fout gaan.”
We zijn al lange tijd verbaasd over deze flagrante tegenstellingen die de kern vormen van het beleid van de VS en de NAVO. Aan de ene kant geloven we president Biden als hij zegt dat hij niet wil beginnen World War III. Aan de andere kant is dat waar zijn beleid van stapsgewijze escalatie onverbiddelijk naar toe leidt.
De Amerikaanse voorbereidingen voor een oorlog met Rusland staan al op gespannen voet met de existentiële noodzaak om het conflict te beheersen. In november 2022 werd het Reed-Inhofe-amendement op de FY2023 National Defense Authorization Act (NDAA) ingeroepen noodbevoegdheden in oorlogstijd om een buitengewone boodschappenlijst van wapens goed te keuren, zoals die welke naar Oekraïne zijn gestuurd, en goedgekeurde, meerjarige contracten zonder biedingen van miljarden dollars met wapenfabrikanten om 10 tot 20 keer de hoeveelheden wapens te kopen die de Verenigde Staten hadden daadwerkelijk naar Oekraïne verzonden.
Gepensioneerde marinierskolonel Mark Canciaans, het voormalig hoofd van de Force Structure and Investment Division van het Office of Management and Budget, legde uit: “Dit vervangt niet wat we [Oekraïne] hebben gegeven. Het legt voorraden aan voor een grote grondoorlog [met Rusland] in de toekomst.”
De Verenigde Staten bereiden zich dus voor op een grote grondoorlog met Rusland, maar het zal jaren duren om de wapens te produceren om die oorlog te voeren, en die kunnen, met of zonder hen, snel escaleren tot een oorlog. nucleaire oorlog. De vervroegde pensionering van Nuland zou het resultaat kunnen zijn van het feit dat Biden en zijn team voor het buitenlands beleid eindelijk grip beginnen te krijgen op de existentiële gevaren van het agressieve beleid dat zij verdedigde.
Intussen vindt de escalatie van Rusland plaats van zijn oorspronkelijke, beperkte “Speciale Militaire Operatie” naar de huidige verplichting van 7% van het bruto binnenlands product aan de oorlog en de wapenproductie heeft de escalaties van het Westen overtroffen, niet alleen op het gebied van de wapenproductie, maar ook op het gebied van mankracht en feitelijk militair vermogen.
Je zou kunnen zeggen dat Rusland de oorlog aan het winnen is, maar dat hangt ervan af wat zijn echte oorlogsdoelen zijn. Er gaapt een kloof tussen de retoriek van Biden en andere westerse leiders over de Russische ambities om andere landen in Europa binnen te vallen en waar Rusland bereid was genoegen mee te nemen tijdens de gesprekken in Turkije in 2022, toen het land ermee instemde zich terug te trekken naar zijn vooroorlogse standpunten. in ruil voor een eenvoudige toewijding aan de Oekraïense neutraliteit.
Ondanks de extreem zwakke positie van Oekraïne na het mislukte offensief van 2023 en de kostbare verdediging en het verlies van Avdiivka, rennen Russische troepen niet richting Kiev, of zelfs Charkov, Odessa of de natuurlijke grens van de rivier de Dnipro.
Reuters Moskou Bureau gerapporteerd dat Rusland eind 2023 maandenlang heeft geprobeerd nieuwe onderhandelingen met de Verenigde Staten te openen, maar dat nationaal veiligheidsadviseur Jake Sullivan in januari 2024 de deur dichtsloeg met een botte weigering om over Oekraïne te onderhandelen.
De enige manier om erachter te komen wat Rusland werkelijk wil, of waar het genoegen mee zal nemen, is door terug te keren naar de onderhandelingstafel. Alle partijen hebben elkaar gedemoniseerd en maximalistische standpunten ingenomen, maar dat is wat naties in oorlog doen om de offers te rechtvaardigen die zij van hun volk eisen en hun afwijzing van diplomatieke alternatieven.
Serieuze diplomatieke onderhandelingen zijn nu essentieel om tot de kern te komen van wat er nodig is om vrede in Oekraïne te brengen. We zijn er zeker van dat er wijzere hoofden zijn binnen de Amerikaanse, Franse en andere NAVO-regeringen die dit ook achter gesloten deuren zeggen, en dat is misschien precies de reden waarom Nuland weg is en waarom Macron zo openlijk praat over waar het huidige beleid naartoe gaat. We hopen vurig dat dit het geval is, en dat Bidens Plan B weer naar de onderhandelingstafel zal leiden, en vervolgens naar vrede in Oekraïne.
Medea Benjamin en Nicolas JS Davies zijn de auteurs van: Oorlog in Oekraïne: betekenis geven aan een zinloos conflict, uitgegeven door OR Books in november 2022.
Medea Benjamin is medeoprichter van CODEPINK voor vrede, en de auteur van verschillende boeken, waaronder Binnen Iran: de echte geschiedenis en politiek van de Islamitische Republiek Iran.
Nicolas JS Davies is onafhankelijk journalist, onderzoeker voor CODEPINK en auteur van Bloed aan onze handen: de Amerikaanse invasie en vernietiging van Irak.
