Door John LaForge, 25 oktober 2017.
De Nobelprijs voor de Vrede van dit jaar is toegekend aan de International Campaign to Abolish Nuclear Weapons (ICAN) voor haar succesvolle poging om een wereldwijd verdrag tot stand te brengen dat kernwapens verbiedt. Groepen voor vrede, ontwapening en maatschappelijke organisaties over de hele wereld vierden de aankondiging en feliciteerden ICAN met de historische verwezenlijking van het verdrag.
In een verklaring noemde ICAN de prijs "een eerbetoon aan de onvermoeibare inspanningen van vele miljoenen campagnevoerders en bezorgde burgers over de hele wereld die sinds het begin van het atoomtijdperk luidkeels hebben geprotesteerd tegen kernwapens, volhoudend dat ze geen legitiem doel kunnen dienen en moet voor altijd van de aardbodem worden verbannen.” Door gebruik te maken van basisorganisatie en gewone burgerdiplomatie, heeft ICAN, met 468 partnerorganisaties uit 100 landen, kernwapens en de regeringen die hen bezitten permanent gestigmatiseerd en geholpen om hun uiteindelijke eliminatie te bereiken.
Het nieuwe verdrag werd op 7 juli gesloten toen 122 staten van de Verenigde Naties voor goedkeuring stemden. Sinds 20 september hebben 53 individuele staatshoofden het verdrag ondertekend, de eerste stap in het ratificatieproces van een regering waarover wordt beslist door individuele nationale parlementen. Het treedt in werking 90 dagen nadat ten minste 50 landen het hebben geratificeerd.
De Verenigde Staten, de machtigste tegenstander van het verbod, noemden de verdragsonderhandelingen “onrealistisch” en leidden een boycot, ook al behoren de gesprekken tot de expliciete mandaten of bindende “Artikelen” van het Nucleaire Non-proliferatieverdrag, ondertekend en geratificeerd door de Verenigde Staten. Staten in 1970.
Het Verbodsverdrag verbiedt het ontwikkelen, testen, produceren, vervaardigen, bezitten, opslaan en inzetten van kernwapens, het overdragen of ontvangen van kernwapens, het gebruiken of dreigen te gebruiken van kernwapens, het stationeren of inzetten van kernwapens op het nationale grondgebied van de ondertekenaars, en het assisteren, aanmoedigen of aanzetten tot een van deze verboden handelingen. Het Verdrag vereist dat elke ondertekenende staat "wettelijke, administratieve en andere maatregelen, inclusief het opleggen van strafrechtelijke sancties, ontwikkelt om de verboden activiteiten te voorkomen en te onderdrukken".
Amerikaanse angstzaaierij en nucleaire oorlogsspelletjes leiden af
Door de aandacht af te leiden van het Verbodsverdrag en de afschaffing van de doodstraf door het Nobelcomité voor de Vrede, geven de Verenigde Staten al maanden enorm overdreven waarschuwingen af voor de dreiging die uitgaat van Noord-Korea – dat misschien 20 kernkoppen heeft maar geen aantoonbaar werkbare raketten voor hen – en Iran – dat heeft helemaal geen kernwapens.
De rest van de wereld is zich er tenminste van bewust dat Amerikaanse kernwapens overbodig zijn, omdat conventionele wapens "afschrikkend" genoeg en voldoende zijn voor de overname door het Pentagon van Afghanistan en Irak. Kernwapens zijn erger dan nutteloos in de zeven Amerikaanse 'antiterreur'-oorlogen van vandaag, aangezien ze terrorisme belichamen en onderwijzen, maar nooit afschrikken. Voorbeeld: tussen 16 en 20 oktober voerden de Verenigde Staten en vier NAVO-partners wat zij noemden hun "Steadfast Noon" nucleaire aanvalsoefeningen uit. Het jaarlijkse oorlogsspel is een NAVO-praktijk van het gebruik van kernwapens met bommenwerpers en de B61 H-bommen die de VS in Europa inzetten.
The Wall Street Journal meldde op 16 oktober dat een NAVO-functionaris zei dat het oorlogsspel een 'fictief scenario' inhoudt. The Journal merkte op dat de VS ongeveer 150 B61-kernwapens op zes bases in vijf Europese landen hebben staan. De Amerikaanse kernwapenoefening vond plaats op de vliegbasis Kleine Brogel in België en de vliegbasis Büchel in Duitsland, die beide onderdak bieden aan ongeveer 20 van de Amerikaanse B61's. Belgische en Duitse piloten trainen om deze H-bommen te gebruiken in het geval van een presidentieel bevel om nucleair te worden, dwz krankzinnig.
Joseph Trevithick rapporteerde online voor TheDrive: "De bommen zijn technisch 'tactische' kernwapens, hoewel experts en advocaten routinematig debatteren over de geldigheid van deze term en of een kernwapen kan worden gezien als een beperkt, tactisch hulpmiddel." De B61 is een ongeleide zwaartekrachtbom met een explosieve kracht van 340 kiloton (27 keer de kracht van de Hiroshima-bom die 170,000 mensen doodde). Het non-fictiegebruik van slechts één enkele B61 zou meer dan 3.7 miljoen mensen kunnen doden, de overgrote meerderheid "beschermd" (burgers).
De Vredesprijs vergroot de stigmatisering van kernwapens, de voorbereidingen van de NAVO om ze te gebruiken, en de tegenstrijdige rationalisaties van de kernwapenstaten om hun arsenalen te behouden. Alle drie moeten universeel worden gepubliceerd en gewaardeerd voordat een storing, misrekening of "idioot" (zoals minister van Buitenlandse Zaken president Trump noemde) miljoenen doodt.
###
– John LaForge schrijft voor PeaceVoice, is mededirecteur van Nukewatch - een nucleaire waakhond en milieurechtvaardigheidsgroep - en woont in de Ploughshares Land Trust uit Luck, Wisconsin.
