122 landen sluiten een verdrag om kernwapens te verbieden

Door David Swanson

Vrijdag rondden de Verenigde Naties de totstandkoming af van het eerste multilaterale nucleaire ontwapeningsverdrag in meer dan 20 jaar, en de eerste verdrag om ooit alle kernwapens te verbieden. Terwijl 122 landen ja stemden, stemde Nederland nee, Singapore onthield zich van stemming en tal van landen kwamen helemaal niet opdagen.

Nederland, zo is mij verteld door Alice Slater, werd gedwongen door publieke druk op haar parlement om te komen opdagen. Ik weet niet wat het probleem van Singapore is. Maar de negen nucleaire naties van de wereld, verschillende aspirant-nucleaire naties en militaire bondgenoten van nucleaire naties boycotten.

Het enige nucleaire land dat ja had gestemd om het nu voltooide proces van het opstellen van verdragen te beginnen, was Noord-Korea. Dat Noord-Korea openstaat voor een wereld zonder kernwapens zou fantastisch nieuws moeten zijn voor tal van Amerikaanse functionarissen en media-experts die blijkbaar traumatische angst hebben voor een Noord-Koreaanse aanval – of het zou fantastisch nieuws zijn als de Verenigde Staten niet de belangrijkste pleitbezorger waren voor uitgebreide ontwikkeling , proliferatie en dreiging van het gebruik van kernwapens. De Amerikaanse ambassadeur organiseerde zelfs een persconferentie om dit verdrag aan de kaak te stellen toen het werd opgesteld.

Het is nu onze taak, als burgers van deze ongelukkige wereld, om bij elke regering – ook die van Nederland – te lobbyen om zich bij het verdrag aan te sluiten en het te ratificeren. Hoewel het tekortschiet op het gebied van kernenergie, is het een modelwet inzake kernwapens waar gezonde mensen al sinds de jaren veertig op wachten. Bekijken:

Elke Staat die Partij is verbindt zich ertoe om onder geen enkele omstandigheid:

(a) Kernwapens of andere nucleaire explosiemiddelen ontwikkelen, testen, produceren, vervaardigen, anderszins verwerven, in bezit hebben of er een voorraad van maken;

(b) het direct of indirect overdragen aan welke ontvanger dan ook van kernwapens of andere nucleaire explosiemiddelen of controle over dergelijke wapens of explosieven;

(c) het direct of indirect ontvangen van de overdracht van of controle over kernwapens of andere nucleaire explosiemiddelen;

(d) Kernwapens of andere nucleaire explosiemiddelen gebruiken of dreigen te gebruiken;

(e) op enigerlei wijze iemand helpen, aanmoedigen of ertoe aanzetten deel te nemen aan activiteiten die krachtens dit Verdrag voor een Staat die partij is, verboden zijn;

(f) hulp vragen of ontvangen, op welke manier dan ook, van wie dan ook om deel te nemen aan activiteiten die ingevolge dit Verdrag verboden zijn voor een Staat die Partij is;

(g) Het stationeren, installeren of inzetten van kernwapens of andere nucleaire explosiemiddelen op zijn grondgebied of op elke plaats onder zijn jurisdictie of controle toestaan.

Niet slecht, toch?

Natuurlijk zal dit verdrag moeten worden uitgebreid tot alle naties. En de wereld zal respect voor het internationaal recht moeten ontwikkelen. Sommige naties, waaronder Noord-Korea en Rusland en China, zullen misschien nogal terughoudend zijn om hun kernwapens op te geven, zelfs als de Verenigde Staten dat doen, zolang de Verenigde Staten zo'n enorme dominantie behouden in termen van niet-nucleaire militaire capaciteiten en het patroon daarvan. aanvalsoorlogen te lanceren. Daarom moet dit verdrag deel uitmaken van een bredere agenda van demilitarisering en afschaffing van de oorlog.

Maar dit verdrag is een grote stap in de goede richting. Als 122 landen iets illegaal verklaren, is het illegaal op aarde. Dat betekent dat investeringen erin illegaal zijn. Medeplichtigheid daaraan is illegaal. De verdediging ervan is beschamend. Academische samenwerking ermee is berucht. Met andere woorden, we zijn een periode ingegaan waarin we de voorbereiding om al het leven op aarde voor te bereiden stigmatiseren als iets onaanvaardbaars. En terwijl we dat doen voor een nucleaire oorlog, kunnen we de basis leggen voor hetzelfde doen voor alle oorlogen.