Karl Meyer i Kathy Kelly
Šta učiniti s političkim neredom na Bliskom istoku i usponom islamske države i srodnim političkim pokretima?
Ubrzo nakon završetka Drugog svetskog rata, zapadne sile i čitav svet su počeli da shvataju da je doba eksplicitne kolonijalne dominacije završeno i da je desetine kolonija pušteno i zauzeto političkom nezavisnošću.
Sada je prošlo vrijeme da Sjedinjene Države i druge svjetske sile priznaju da se doba neokolonijalne vojne, političke i ekonomske dominacije, posebno na islamskom Bliskom istoku, odlučno približava kraju.
Pokušaji da se to održi vojnom silom bili su katastrofalni za obične ljude koji pokušavaju da prežive u pogođenim zemljama. Na Bliskom istoku postoje snažne kulturne struje i političke snage koje jednostavno neće tolerisati vojnu i političku dominaciju. Postoje hiljade ljudi koji su spremni da umru umesto da to prihvate.
Američka politika neće naći nikakav vojni fiks za ovu realnost.
Zaustavljanje komunizma vojnim nametanjem potčinjene vlade nije radilo u Vijetnamu, čak ni uz prisustvo pola miliona američkih vojnika u jednom periodu, žrtvovanje miliona vijetnamskih života, direktna smrt američkih vojnika 58,000 i stotine hiljada Fizičke i mentalne žrtve u SAD, koje su i dalje u toku.
Stvaranje stabilne, demokratske, prijateljske vlade u Iraku nije radilo čak ni uz prisustvo najmanje stotinu hiljada američkih plaćenih ljudi u jednom periodu, troškove stotina hiljada iračkih žrtava i smrtnih slučajeva, gubitak oko 60 miliona američkih vojnika direktna smrt, i mnogo više hiljada na fizičke i mentalne žrtve, koje traju i danas i još mnogo godina. Američki vojni napad i okupacija doveli su do bratoubilačkog građanskog rata, ekonomske katastrofe i bijede za milijune običnih Iračana koji pokušavaju da prežive.
Rezultati u Avganistanu su veoma slični: disfunkcionalna vlada, masovna korupcija, građanski rat, ekonomski poremećaji i beda za milione običnih ljudi, po cijenu tisuća smrtnih slučajeva, i bezbroj tisuća afganistanskih, američkih, europskih i savezničkih žrtava , koje će nastaviti da manifestuju simptome u narednim decenijama.
Američka / evropska vojna intervencija u libijskoj pobuni ostavila je Libiju u neriješenom stanju nefunkcionalne vlade i građanskog rata.
Odgovor Zapada na pobunu u Siriji, ohrabrivanje i podsticanje građanskog rata, na račun smrti ili bijede miliona sirijskih izbjeglica, samo je pogoršao situaciju za većinu Sirijaca.
Pre svega moramo razmišljati o strašnim troškovima svake od tih vojnih intervencija za obične ljude koji pokušavaju da žive, podižu porodice i prežive u svakoj od ovih zemalja.
Ovi strašni neuspjesi američke i europske vojne intervencije doveli su do ogromne kulturne ljutnje među milionima ozbiljnih i promišljenih ljudi u islamskim zemljama Bliskog istoka. Evolucija i nastanak islamske države i drugih militantnih pokreta predstavlja izazovnu reakciju na te realnosti ekonomskog i političkog haosa.
Sada se Sjedinjene Države bave drugom vojnom intervencijom, bombarduju ciljeve u oblastima kontrole islamske države, i pokušavaju da ubede okolne arapske države i Tursku da uđu u sukob stavljajući svoje trupe pod opasnost na terenu. Očekivanje da će ovo funkcionisati bolje od gore navedenih intervencija čini nam se još jednom ogromnom greškom, koja će biti jednako pogubna za obične ljude uhvaćene u sredini.
Vrijeme je da SAD i Evropa priznaju da će građanski ratovi na Bliskom istoku biti riješeni pojavom najmoćnijih i najbolje organiziranih lokalnih pokreta, uprkos tome što su američke vladine agencije, s jedne strane, ili humanitarne organizacije širom svijeta zajednice, s druge strane, možda više vole.
One takođe mogu dovesti do preuređenja nacionalnih granica na Bliskom istoku koje su proizvoljno postavile evropske kolonijalne sile prije sto godina na kraju Prvog svjetskog rata. To se već dogodilo sa Jugoslavijom, Čehoslovačkom i drugim istočnoeuropskim zemljama.
Koje politike SAD mogu podstaći političku stabilnost i ekonomski oporavak u područjima sukoba?
SAD bi trebale okončati sadašnju provokativnu borbu prema vojnim savezništvima i projektilima koji okružuju granice Rusije i Kine. SAD treba da prihvate pluralizam ekonomske i političke moći u savremenom svetu. Sadašnja politika provocira povratak hladnom ratu sa Rusijom i tendenciju da se započne hladni rat sa Kinom. To je propust za sve uključene zemlje.
2) Okretanjem prema ponovnom uspostavljanju politike prema saradnji sa Rusijom, Kinom i drugim uticajnim zemljama u okviru Ujedinjenih nacija, Sjedinjene Države mogle bi da podstaknu međunarodno posredovanje i politički pritisak širokog konsenzusa zemalja da reše građanske ratove u Siriji i drugim zemljama pregovaranjem, prenosom vlasti i drugim političkim rješenjima. To bi takođe moglo vratiti svoj odnos prema prijateljskoj saradnji sa Iranom na Bliskom istoku i riješiti prijetnju proliferacije nuklearnog oružja u Iranu, Sjevernoj Koreji i svim drugim potencijalnim nuklearnim državama. Ne postoji suštinski inherentni razlog zašto SAD treba da nastavi neprijateljski odnos sa Iranom.
SAD bi trebale ponuditi reparacije običnim ljudima oštećenim američkim vojnim intervencijama, i velikodušnu medicinsku i ekonomsku pomoć i tehničku ekspertizu gdje god ona mogu biti korisna u drugim zemljama, i tako izgraditi rezervoar međunarodne dobre volje i pozitivnog utjecaja.
4) Vrijeme je da prihvatimo postneo-kolonijalni period međunarodne saradnje kroz diplomatske institucije, međunarodne organizacije i nevladine inicijative.
