Ann Wright
Wielebny dr Allan Boesak, południowoafrykański przywódca praw obywatelskich, który współpracował z arcybiskupem Desmondem Tutu i Nelsonem Mandelą, aby zakończyć apartheid i promować pojednanie w Południowej Afryce, nazywa izraelskie traktowanie Palestyńczyków „znacznie bardziej brutalnym niż traktowanie południowoafrykańskich czarnych. ”
Podczas dyskusji w Kościele Metodystów Harrisa 11 stycznia 2015 r. z przywódcami sprawiedliwości społecznej w społeczności Honolulu na Hawajach dr Boesak powiedział, że czarni mieszkańcy Republiki Południowej Afryki doświadczyli przemocy ze strony białego rządu apartheidu i że co tydzień chodził na pogrzeby zabitych w tej walce, ale nigdy na taką skalę, z jaką spotykają się Palestyńczycy ze strony izraelskiego rządu. Liczba zabójstw Czarnych przez rząd Republiki Południowej Afryki była niewielka w porównaniu z liczbą Palestyńczyków, których zabił rząd izraelski.
W latach 405–1960 rząd Republiki Południowej Afryki zabił 1994 czarnych mieszkańców Republiki Południowej Afryki w ośmiu poważnych incydentach. Największa liczba czarnych zabitych w konkretnych incydentach wyniosła 176 w Soweto w 1976 r. i 69 w Sharpeville w 1960 r.
Dla kontrastu w latach 2000–2014 izraelski rząd zabił 9126 Palestyńczyków w Gazie i na Zachodnim Brzegu. W samej Strefie Gazy 1400 Palestyńczyków zginęło w ciągu 22 dni w latach 2008–2009, 160 w ciągu 5 dni w 2012 r. i 2200 w ciągu 50 dni w 2014 r. W latach 1,195–2000 zginęło 2014 Izraelczyków. http://www.ifamericansknew.org /stat/deaths.html
W obliczu wszechogarniającej przemocy dr Boesak skomentował, że naturą ludzką jest to, że reakcja niektórych osób na przemoc jest nieunikniona, lecz niewiarygodne jest, że reakcja większości Palestyńczyków nie przebiega bez użycia przemocy.
W 1983 roku Boesak założył Zjednoczony Front Demokratyczny (UDF), ruch skupiający ponad 700 organizacji obywatelskich, studenckich, robotniczych i religijnych, który stał się pierwszym ruchem nierasowym i główną siłą stojącą za działaniami przeciwko apartheidowi w Republice Południowej Afryki w okresie decydująca dekada lat 1980. Wraz z arcybiskupem Tutu, dr Frankiem Chikane i dr Beyersem Naude prowadził międzynarodową kampanię na rzecz sankcji wobec reżimu apartheidu w Republice Południowej Afryki, a w ostatniej kampanii na rzecz sankcji finansowych w latach 1988–89.
W latach 1990. dr Boesak dołączył do niezakazanego Afrykańskiego Kongresu Narodowego, służył w jego pierwszym zespole podczas negocjacji Konwencji na rzecz Demokratycznej Republiki Południowej Afryki (CODESA) przygotowujących do pierwszych wolnych wyborów w Republice Południowej Afryki i został wybrany na jego pierwszego przywódcę w Prowincji Przylądkowej Zachodniej. Po wyborach w 1994 r. został pierwszym ministrem spraw gospodarczych w Prowincji Przylądkowej Zachodniej, a później w 1994 r. został mianowany Ambasadorem Republiki Południowej Afryki przy ONZ w Genewie.
Dr Boesak jest obecnie kierownikiem Katedry Pokoju, Globalnej Sprawiedliwości i Pojednania w Desmond Tutu w Chrześcijańskim Seminarium Teologicznym i Uniwersytecie Butler, oba mieszczące się w Indianapolis w stanie Indiana.
Odnosząc się do innych aspektów walki o apartheid, dr Boesak powiedział, że w Republice Południowej Afryki rząd nie stworzył dróg tylko dla białych, nie wzniósł ogromnych murów, aby fizycznie trzymać czarnych na określonych obszarach, oraz nie pozwalał i nie chronił białych przed odbieraniem ziem czarnym i osiedlić się na tych ziemiach.
Według Boesaka międzynarodowa solidarność poprzez bojkot południowoafrykańskich towarów i wycofywanie się z południowoafrykańskich firm podtrzymała energię ruchu przeciwko apartheidowi. Świadomość, że organizacje na całym świecie zmuszają uniwersytety do wycofywania się z inwestycji w Republice Południowej Afryki i że miliony ludzi bojkotują produkty z Afryki Południowej, dodała im nadziei podczas tej trudnej walki. Powiedział, że ruch bojkotu, zbycia inwestycji i sankcji (BDS) przeciwko izraelskiemu apartheidowi jest niewielki w porównaniu z poziomem osiągniętym w latach 1980. XX w. przeciwko apartheidowi w Republice Południowej Afryki, i zachęcał organizacje do zajęcia stanowiska w sprawie bojkotu i zbycia inwestycji, takie jak Kościół Prezbiteriański w Stanach Zjednoczonych dokonał w 2014 r. poprzez zbycie udziałów w spółkach izraelskich.
W wywiadzie z 2011 roku Boesak powiedział, że zdecydowanie popiera sankcje gospodarcze nałożone na państwo Izrael. Powiedział: „Nacisk, nacisk, nacisk z każdej strony i na tak wiele sposobów, jak to możliwe: sankcje handlowe, sankcje gospodarcze, sankcje finansowe, sankcje bankowe, sankcje sportowe, sankcje kulturalne; Mówię z własnego doświadczenia. Na początku mieliśmy bardzo szerokie sankcje i dopiero pod koniec lat 1980. nauczyliśmy się mieć sankcje ukierunkowane. Musisz więc sprawdzić, gdzie Izraelczycy są najbardziej bezbronni; gdzie jest najsilniejsze połączenie ze społecznością zewnętrzną? I trzeba mieć silną solidarność międzynarodową; tylko w ten sposób to zadziała. Trzeba pamiętać, że przez wiele lat, kiedy budowaliśmy kampanię dotyczącą sankcji, nie robiliśmy tego z rządami na Zachodzie. Dotarli na pokład bardzo, bardzo późno.”
Boesak dodał: „To był rząd Indii, a w Europie na początek tylko Szwecja i Dania i to wszystko. Później, w latach 1985-86, mogliśmy uzyskać wsparcie amerykańskie. Nigdy nie udało nam się pozyskać Margaret Thatcher na pokład, ani Wielkiej Brytanii, ani Niemiec, ale w Niemczech ludźmi, którzy coś zmienili, były kobiety, które rozpoczęły bojkot południowoafrykańskich towarów w swoich supermarketach. Tak to zbudowaliśmy. Nigdy nie gardź dniem małych początków. To zależało od społeczeństwa obywatelskiego. Jednak społeczeństwo obywatelskie we wspólnocie międzynarodowej mogło się zbudować jedynie dzięki tak silnemu głosowi pochodzącemu z wewnątrz i teraz Palestyńczycy są odpowiedzialni za utrzymanie tego głosu oraz by wypowiadać się tak mocno i wyraźnie, jak to tylko możliwe. Wymyśl argumenty, przemyśl logikę tego wszystkiego, ale nie zapominaj o pasji, bo to dotyczy twojego kraju”.
Boesak nazwał ochronę działań rządu izraelskiego przez rząd USA najważniejszym powodem istnienia apartheidu w Izraelu. Bez wsparcia rządu USA w głosowaniach w ONZ i zapewnienia sprzętu wojskowego do użycia przeciwko Palestyńczykom Boesak powiedział, że rząd izraelski nie będzie mógł działać bezkarnie.
