David Swanson, World BEYOND War, Sierpień 29, 2023
Opublikowano również w Popularny ruch oporu.
Dziękuję również Dziura w dżungli.
World BEYOND War właśnie ogłosił czterech zwycięzców trzeciej corocznej nagrody War Abolisher Awards. Wszyscy to stosunkowo nieznane osoby lub organizacje pracujące pod różnymi kątami nad gigantycznym zadaniem uwolnienia świata od wojny.
Zanim wyjaśnię, kim oni są, chciałbym bardzo krótko wyjaśnić, dlaczego potrzebne są takie nagrody. Nie dlatego, że Alfred Nobel popełnił błąd, tworząc Pokojową Nagrodę Nobla, ale właśnie dlatego, że zrobił to dobrze. Alfreda Nobla będzie pozostawił fundusze na nagrodę dla „osoby, która wykonała najwięcej lub najlepszą pracę na rzecz braterstwa między narodami, na rzecz zniesienia lub ograniczenia stałych armii oraz na rzecz organizowania i promowania kongresów pokojowych”.
Nie można zapłacić najnowszym laureatom Pokojowej Nagrody Nobla za twierdzenie, że popierają zniesienie lub redukcję stałych armii. Niektórzy z nich są faktycznymi zwolennikami lub uczestnikami wywoływania wojny (jak na przykład Unia Europejska). Jeden z nich (Barack Obama) wyraził prowojenną akceptację przemówienie. Wiele z nich zostało wyraźnie wybranych z naciskiem na tych, którzy już są najbardziej znani i wpływowi, a nie w celu wychowania tych, którzy powinni stać się bardziej znani. Na przykład nagrodę przyznano w 2016 r. Prezydentowi Kolumbii za osiągnięcie porozumienia pokojowego, ale nie osobie, z którą je osiągnął, a tym bardziej każdemu, kto przez wiele lat opowiadał się za pokojem w Kolumbii.
Wielu laureatów Pokojowej Nagrody Nobla wykonało wspaniałą pracę, która nie miała bezpośrednio nic wspólnego z pokojem – ani za, ani przeciw niemu. Przykłady obejmują Kailash Satyarthi i Malala Yousafzai za promocję edukacji, Liu Xiaobo za protesty w Chinach, Międzyrządowy Panel ds. Zmian Klimatu i Al Gore za sprzeciw wobec zmian klimatycznych, Muhammad Yunus i Grameen Bank dla rozwoju gospodarczego itp.
Alfred Nobel żył w czasach, gdy kampanie na rzecz zniesienia wojen były bardziej akceptowalne. Jego kolega, antywojenny, spekulant wojenny i filantrop Andrew Carnegie założył Fundację na rzecz Pokoju Międzynarodowego, aby pracować nad wyeliminowaniem wojny jako najbardziej złej instytucji na świecie. Kiedy jednak wojna została już wyeliminowana, Fundacja miała określić, jaka jest następna w kolejności najbardziej zła instytucja i rozpocząć prace nad jej wyeliminowaniem. Zamiast tego Fundacja dawno temu wyraźnie odwróciła się od zniesienia wojen, przyłączając się do Komitetu Nobla w pozbawianiu ruchu pokojowego tak potrzebnych zasobów.
World BEYOND War brakuje środków, jakie takie instytucje mogą przeznaczyć. Ma jednak pewną zdolność szerzenia świadomości na temat zasłużonych laureatów. Laureaci nagrody War Abolisher są honorowani za swój dorobek bezpośrednio wspierający jeden lub więcej z trzech segmentów World BEYOND War„strategia ograniczania i eliminowania wojny, jak przedstawiono w książce” Globalny system bezpieczeństwa, alternatywa dla wojny. Są to: demilitaryzacja bezpieczeństwa, zarządzanie konfliktami bez przemocy i budowanie kultury pokoju. A więc bez zbędnych ceregieli, oto laureaci roku 2023.
Nagroda Davida Hartsougha za całokształt wojny zniesionej w 2023 r. trafia do Davida Bradbury'ego.
David Bradbury jest twórcą 28 filmów dokumentalnych filmy które pogłębiają nasze zrozumienie wojny, pokoju, stosunków międzynarodowych i aktywizmu pokojowego. Filmy Bradbury'ego były emitowane na całym świecie w stacjach BBC, PBS, ZDF (Niemcy) i TF1-France, a także w stacjach ABC, SBS i telewizji komercyjnej w Australii.
W najnowszym dokumencie Bradbury'ego Droga do wojny (2023) Australijscy eksperci ubolewają nad zaangażowaniem przez rząd Albanii setek miliardów dolarów w nową broń, okręty podwodne o napędzie atomowym, bombowce stealth i rakiety, a wszystko to wycelowane w Chiny. Film pokazuje, dlaczego wciąganie w kolejną wojnę pod przewodnictwem USA nie leży w interesie Australii ani świata. Ten film czerpie z kilkudziesięciu lat doświadczeń i materiałów filmowych Bradbury'ego, aby podkreślić każdy argument za pomocą zapisów historycznych: każdej wojny amerykańskiej, do której Australia przystąpiła wcześniej, każdego sojusznika USA, którego Stany Zjednoczone poświęciły wcześniej, tego, do czego amerykańskie bombowce mają obecnie dostęp do Australii zrobili już wcześniej swoim ofiarom. Chociaż Australijczykom powiedziano, że wojna z Wietnamem ma uniemożliwić Wietnamczykom atak na Australię, Wietnamczycy po wygraniu wojny nadal nigdy nie okazali żadnych oznak chęci inwazji na Australię. Podobnie nie jest z głównym partnerem handlowym Australii, Chinami. A jednak nacisk na wojnę z Chinami odtwarza znaną propagandę i desperacko potrzebujemy takich niezależnych filmów Droga do wojny temu przeciwdziałać.
Bradbury odbiera w tym nagrodę wideo.
Nagroda za zniesienie wojny organizacyjnej za całe życie w 2023 r. trafia do Fundación Mil Milenios de Paz.
Połączenia Fundacja Mil Milenios de Paz to organizacja non-profit z siedzibą w Argentynie, założona w 1995 roku. Przez 28 lat kreatywności i ciężkiej pracy pomogła rozwinąć kulturę pokoju w Argentynie, Ameryce Łacińskiej i na całym świecie.
Mil Milenios wypracował sobie pozycję Ambasadora Pokoju i mianował ponad 1,800 ambasadorów, w tym tak znane osoby jak papież Franciszek. Mil Milenios z powodzeniem promował prawne ustanowienie w Argentynie Międzynarodowego Dnia Pokoju obchodzonego 21 września każdego roku i współpracował z władzami 30 miast, aby ustanowić je Miastami Pokoju, których celem jest promowanie kultury pokoju. Mil Milenios zwiększył świadomość na temat flagi pokoju i przeprowadził kampanię, w ramach której umieścił tysiąc flag pokoju w tysiącu szkół. Fundacja stworzyła także słownik pokoju, który służy jako wskazówka, w jaki sposób na co dzień używamy języka w służbie kulturze pokoju, a nie wojny.
W razie zamówieenia projektu World BEYOND Warpraca ta stanowi model, z którego studiowania i naśladowania mogliby skorzystać ludzie na całym świecie. Nagrodę w tej sprawie odbierają przedstawiciele Mil Milenios wideo.
Nagroda Indywidualnego Zniesienia Wojny w 2023 r. trafia do Sultany Khayi.
Sultana Khaya jest pokojową działaczką na rzecz praw człowieka z Sahary Zachodniej, byłej hiszpańskiej kolonii w Afryce Północnej. Przez lata pracowała niestrudzenie pośród brutalnych i brutalnych prześladowań ze strony marokańskiej okupacji – okupacji, o której wie zbyt mało ludzi na świecie.
Z rąk marokańskich agentów okupacyjnych Khayi wybito oko z oczodołu, uderzono ją kamieniami w głowę, wstrzyknięto jej nieznane substancje, zgwałcono, pobito i przetrzymywano w areszcie domowym, gdzie była terroryzowana przez ponad 500 dni z siostrą i matką. Otoczona przez marokańskie siły okupacyjne Khaya nie milczała. Zorganizowała protesty na dachu swojego domu. Zapraszała świadków z całego świata, przemycała ich do swojego domu i razem z nimi rozmawiała ze światowymi mediami i wszystkimi, którzy chcieli słuchać. Khaya odbiera w tym nagrodę wideo.
Nagroda Organizacyjna Zniesienia Wojny 2023 trafia do Wage Peace Australia.
Płaca pokoju Australia trafnie opisuje jego podejście: „Wskakujemy na czołgi, blokujemy fabryki broni, okupujemy biura handlarzy bronią i odzyskujemy bazy wojskowe, a także angażujemy się w dyskurs publiczny i inne, bardziej konwencjonalne metody kampanii”.
Płaca Peace Australia kampania do zakłócać największy bazar broni w Australii, Międzynarodowa Wystawa Obrony Lądowej Sił Lądowych, odniósł taki sukces, że targi broni nie będą już wracać do Brisbane. Odbędzie się ono oczywiście prawdopodobnie w innym mieście, ale z udziałem ludzi uczyć się od pokojowego, edukacyjnego, destrukcyjnego aktywizm użyte w Brisbane, wówczas te targi broni i wszystkie inne mogłyby zostać wypędzone z każdego miejsca na świecie, pozostawiając tych, których Wage Peace Australia nazywa „handlarzami krzywdą”, nie mając gdzie wyrządzić sobie krzywdy. Wage Peace Australia przyjmuje w tym zakresie swoją nagrodę wideo.
Ta grupa laureatów tej trzeciej corocznej nagrody War Abolisher Awards oraz laureaci ostatnie dwa lata, nie obejmuje prezydentów ani sekretarzy spraw zagranicznych. Zamiast tego składa się z ludzi i grup, których praca, jak sądzę, Alfred Nobel, Andrew Carnegie, Bertha von Suttner i inni abolicjoniści z innej epoki chcieliby wynieść się na mistrzów potrzebujących światowego wsparcia i naśladowania.
