Siedziba NATO w Brukseli (fot. NATO)
Medea Benjamin i Nicolas JS Davies, World BEYOND WarLutego 23, 2021
Luty Spotkanie ministrów obrony NATO (Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego), pierwszy od czasu objęcia władzy przez prezydenta Bidena, ujawnił przestarzały, 75-letni sojusz, który pomimo niepowodzeń militarnych w Afganistanie i Libii, teraz kieruje swoje szaleństwo militarne w kierunku dwóch bardziej potężnych , uzbrojeni w broń nuklearną wrogowie: Rosja i Chiny.
Temat ten został podkreślony przez sekretarza obrony USA Lloyda Austina w Washington Post op-ed przed spotkaniem NATO, podkreślając, że „agresywne i przymusowe zachowania ośmielonych strategicznych konkurentów, takich jak Chiny i Rosja, wzmacniają naszą wiarę w zbiorowe bezpieczeństwo”.
Wykorzystywanie Rosji i Chin do usprawiedliwienia większego zbrojenia Zachodu to kluczowy element nowego sojuszu.Koncepcja strategiczna” o nazwie NATO 2030: Zjednoczeni na nową erę, która ma określić jej rolę w świecie na najbliższe dziesięć lat.
NATO zostało założone w 1949 roku przez Stany Zjednoczone i 11 innych krajów zachodnich, aby stawić czoła Związkowi Radzieckiemu i powstaniu komunizmu w Europie. Od zakończenia zimnej wojny rozrosła się do 30 krajów, rozszerzając się na większość Europy Wschodniej, a teraz ma długą i trwałą historię nielegalnego prowadzenia wojny, bombardowania ludności cywilnej i innych zbrodni wojennych.
W 1999 roku NATO rozpoczęło wojnę bez zgody ONZ, aby oddzielić Kosowo od Serbii. Jego nielegalne naloty podczas wojny w Kosowie zabiły setki cywilów, a jego bliski sojusznik, prezydent Kosowa Hashim Thaci, jest teraz sądzony za szokujące przestępstwa wojenne popełnione pod przykrywką bombardowań NATO.
Daleko od północnego Atlantyku NATO walczyło u boku Stanów Zjednoczonych w Afganistanie od 2001 roku i zaatakowało Libię w 2011 roku, pozostawiając po sobie stan awarii i wywołanie ogromnego kryzysu uchodźczego.
Pierwsza faza przeglądu nowej Koncepcji Strategicznej NATO nosi nazwę Grupa Refleksyjna NATO 2030 raport. Brzmi to zachęcająco, ponieważ NATO oczywiście i pilnie potrzebuje refleksji nad swoją krwawą historią. Dlaczego organizacja, która nominalnie zajmuje się zapobieganiem wojnom i utrzymywaniem pokoju, wciąż wszczyna wojny, zabija tysiące ludzi i pozostawia kraje na całym świecie pogrążone w przemocy, chaosie i biedzie?
Niestety, ten rodzaj introspekcji nie jest tym, co NATO rozumie przez „refleksję”. Zamiast tego Grupa Refleksyjna oklaskuje NATO jako „najskuteczniejszy sojusz wojskowy w historii” i wydaje się, że wzorowała się na scenariuszu Obamy, jedynie „patrząc w przyszłość”, gdy wkracza w nową dekadę militarnej konfrontacji z mocno zawiązanymi oczami.
Rola NATO w „nowej” zimnej wojnie jest tak naprawdę powrotem do jego dawnej roli z pierwotnej zimnej wojny. Jest to pouczające, ponieważ odkrywa brzydkie powody, dla których Stany Zjednoczone zdecydowały się w ogóle stworzyć NATO, i ujawnia je nowemu pokoleniu Amerykanów i Europejczyków do zbadania w kontekście dzisiejszego świata.
Każda wojna Stanów Zjednoczonych ze Związkiem Radzieckim lub Rosją zawsze stawiała Europejczyków bezpośrednio na linii frontu zarówno jako walczących, jak i ofiary masowe. Podstawową funkcją NATO jest zapewnienie, aby narody Europy nadal odgrywały przydzielone im role w amerykańskich planach wojennych.
Jak wyjaśnia Michael Klare w a Raport NATO Watch w sprawie NATO 2030 każdy krok, jaki USA podejmują z NATO, „ma na celu włączenie go do amerykańskich planów walki i pokonania Chin i Rosji w otwartej wojnie”.
Plan armii amerykańskiej dotyczący inwazji na Rosję, którą eufemistycznie nazywa się „armią amerykańską w operacjach wielodomenowych”, zaczyna się od bombardowań rakietowych i artyleryjskich rosyjskich centrów dowodzenia i sił obronnych, po których następuje inwazja sił pancernych w celu zajęcia kluczowych obszarów i miejsca aż do kapitulacji Rosji.
Nic dziwnego, że strategia obronna Rosji w obliczu takiego egzystencjalnego zagrożenia nie polegałaby na poddaniu się, ale na odwecie przeciwko Stanom Zjednoczonym i ich sojusznikom za pomocą broni nuklearnej.
Amerykańskie plany wojenne dotyczące ataku na Chiny są podobne i obejmują pociski wystrzeliwane ze statków i baz na Pacyfiku. Chiny nie ujawniały tak publicznie swoich planów obronnych, ale gdyby ich istnienie i niepodległość były zagrożone, prawdopodobnie również użyłyby broni nuklearnej, podobnie jak Stany Zjednoczone, gdyby stanowiska zostały odwrócone. Ale nie są, ponieważ żaden inny kraj nie ma ofensywnej machiny wojennej, której potrzebowałby do inwazji na Stany Zjednoczone.
Michael Klare konkluduje, że NATO 2030 „zobowiązuje wszystkich członków sojuszu do kosztownej, wszechogarniającej rywalizacji wojskowej z Rosją i Chinami, która narazi ich na stale rosnące ryzyko wojny nuklearnej”.
Jak więc Europejczycy myślą o swojej roli w amerykańskich planach wojennych? Europejska Rada Stosunków Zagranicznych przeprowadziła niedawno dogłębną ankietę wśród 15,000 XNUMX osób w dziesięciu krajach NATO i Szwecji i opublikowała wyniki w raporcie zatytułowanym „Kryzys amerykańskiej potęgi: jak Europejczycy postrzegają Amerykę Bidena”.
Z raportu wynika, że zdecydowana większość Europejczyków nie chce udziału w wojnie USA z Rosją lub Chinami i chce pozostać neutralna. Tylko 22% poparłoby opowiedzenie się po stronie USA w wojnie z Chinami, 23% w wojnie z Rosją. Tak więc europejska opinia publiczna jest całkowicie sprzeczna z rolą NATO w amerykańskich planach wojennych.
Jeśli chodzi ogólnie o stosunki transatlantyckie, większość w większości krajów europejskich postrzega system polityczny Stanów Zjednoczonych jako zepsuty, a politykę ich własnych krajów jako w zdrowszej formie. Pięćdziesiąt dziewięć procent Europejczyków uważa, że Chiny będą potężniejsze niż Stany Zjednoczone w ciągu dekady, a większość postrzega Niemcy jako ważniejszego partnera i międzynarodowego lidera niż Stany Zjednoczone.
Tylko 17% Europejczyków chce bliższych związków gospodarczych ze Stanami Zjednoczonymi, podczas gdy jeszcze mniej, bo 10% Francuzów i Niemców, uważa, że ich kraje potrzebują pomocy Ameryki w obronie narodowej.
Wybór Bidena nie zmienił zbytnio poglądów Europejczyków w porównaniu z poprzednim sondażem z 2019 r., ponieważ postrzegają oni trumpizm jako symptom głębiej zakorzenionych i długotrwałych problemów w społeczeństwie amerykańskim. jako konkludują pisarze„Większość Europejczyków wątpi, czy Biden może ponownie złożyć Humpty Dumpty”.
Jest również pushback wśród Europejczyków na żądanie NATO, aby członkowie NATO wydawali 2 procent ich produktów krajowych brutto na obronę, co jest arbitralnym celem, który tylko 10 30 członkowie się spotkali. Jak na ironię, niektóre stany to zrobią osiągnąć cel NATO bez zwiększania wydatków wojskowych, ponieważ COVID zmniejszył ich PKB, ale jest mało prawdopodobne, aby członkowie NATO borykający się z trudnościami ekonomicznymi traktowali wydatki wojskowe priorytetowo.
Schizma między wrogością NATO a interesami gospodarczymi Europy sięga głębiej niż tylko wydatki wojskowe. Podczas gdy Stany Zjednoczone i NATO postrzegają Rosję i Chiny przede wszystkim jako zagrożenie, europejskie firmy postrzegają je jako kluczowych partnerów. W 2020 roku Chiny zastąpiły Stany Zjednoczone w Unii Europejskiej partnerem handlowym numer jeden a pod koniec 2020 r. UE zawarła kompleksowe umowa inwestycyjna z Chinami, pomimo obaw USA.
Kraje europejskie mają również własne stosunki gospodarcze z Rosją. Niemcy pozostają zaangażowane w budowę gazociągu Nord Stream 2, 746-milowej arterii gazowej biegnącej z północnej Rosji do Niemiec – nawet gdy administracja Bidena Połączenia to „zły interes” i twierdzi, że czyni Europę podatną na rosyjską „zdradę”.
NATO wydaje się nieświadome zmieniającej się dynamiki dzisiejszego świata, jakby żyło na innej planecie. Jest jednostronny Grupa refleksji raport wymienia naruszenie przez Rosję prawa międzynarodowego na Krymie jako główną przyczynę pogorszenia stosunków z Zachodem i podkreśla, że Rosja musi „przywrócić pełną zgodność z prawem międzynarodowym”. Ale ignoruje znacznie liczniejsze naruszenia prawa międzynarodowego przez Stany Zjednoczone i NATO oraz wiodącą rolę w napięciach podsycających odnowioną zimną wojnę:
- nielegalne inwazje Kosowa, Afganistanu i Iraku;
- dotychczasowy zerwana umowa nad ekspansją NATO w Europie Wschodniej;
- wypłaty z USA z ważnych traktatów o kontroli zbrojeń;
- ponad 300,000 bomby i pociski zrzucane na inne kraje przez Stany Zjednoczone i ich sojuszników od 2001 roku;
- Amerykańskie wojny zastępcze w Libii i Syria, który pogrążył oba kraje w chaosie, ożywił Al-Kaidę i dał początek Państwu Islamskiemu;
- zarządzanie USA zamachu stanu na Ukrainie w 2014 r., który doprowadził do załamanie gospodarcze, rosyjska aneksja Krymu i wojna domowa we wschodniej Ukrainie; I
- surowa rzeczywistość historii Stanów Zjednoczonych jako seryjnego agresora, którego ofensywa Machina wojenna przyćmiewa wydatki na obronę Rosji 11 do 1, a Chin 2.8 do 1, nawet nie licząc wydatków wojskowych innych krajów NATO.
Niepowodzenie NATO w poważnym zbadaniu własnej roli w tym, co eufemistycznie nazywa „niepewnymi czasami”, powinno zatem być bardziej alarmujące dla Amerykanów i Europejczyków niż jednostronna krytyka Rosji i Chin, których wkład w niepewność naszych czasów blednie w porównaniu z nimi.
Krótkowzroczne zachowanie i rozszerzenie NATO przez całe pokolenie po rozpadzie ZSRR i zakończeniu zimnej wojny tragicznie przygotowało grunt pod odnowienie tych działań wojennych – a może nawet uczyniło ich odrodzenie nieuniknionym.
NATO Grupa refleksji usprawiedliwia i promuje odnowioną zimną wojnę Stanów Zjednoczonych i NATO, wypełniając swój raport niebezpiecznie jednostronną analizą zagrożeń. Bardziej uczciwy i wyważony przegląd niebezpieczeństw stojących przed światem i roli NATO w tych zagrożeniach doprowadziłby do znacznie prostszego planu na przyszłość NATO: powinien on zostać rozwiązany i zdemontowany tak szybko, jak to możliwe.
Medea Benjamin jest współzałożycielem CODEPINK dla pokojuoraz autor kilku książek, w tym Wewnątrz Iranu: prawdziwa historia i polityka Islamskiej Republiki Iranu.
Nicolas JS Davies jest niezależnym dziennikarzem, badaczem z CODEPINK i autorem Krew na naszych rękach: amerykańska inwazja i zniszczenie Iraku.
