Obecny spór o międzykontynentalne międzykontynentalne rakiety balistyczne to spór o to, jak dostroić machinę zagłady

Autor: Norman Solomon, World BEYOND War, Grudzień 15, 2021

Broń nuklearna jest u szczytu tego, co Martin Luther King Jr. nazwał „szaleństwem militaryzmu”. Jeśli wolisz o nich nie myśleć, to zrozumiałe. Ale taka strategia radzenia sobie ma ograniczoną wartość. A ci, którzy czerpią ogromne zyski z przygotowań do globalnej zagłady, są dodatkowo wzmacniani przez nasze unikanie.

Na poziomie polityki narodowej dezorganizacja nuklearna jest tak znormalizowana, że ​​niewielu zastanawia się nad nią. Ale normalne nie znaczy zdrowe. Jako epigraf do jego genialnej książki Maszyna Doomsday, Daniel Ellsberg przytacza mrożąco trafny cytat z Friedricha Nietzschego: „Szaleństwo u jednostek jest czymś rzadkim; ale w grupach, partiach, narodach i epokach jest to regułą”.

Teraz niektórzy technokraci zajmujący się polityką arsenału nuklearnego USA i niektórzy zwolennicy kontroli zbrojeń są uwikłani w gorący spór o przyszłość międzykontynentalnych pocisków balistycznych: międzykontynentalnych pocisków balistycznych. Jest to spór między establishmentem „bezpieczeństwa narodowego” — nastawionym na „modernizację” międzykontynentalnych międzykontynentalnych rakiet balistycznych — a różnymi krytykami polityki nuklearnej, którzy wolą utrzymać obecne międzykontynentalne międzykontynentalne rakiety balistyczne. Obie strony odmawiają uznania głębokiej potrzeby całkowitego pozbycia się ich.

Eliminacja międzykontynentalnych rakiet międzykontynentalnych byłaby znacznie zredukować szanse światowego nuklearnego holokaustu. Międzykontynentalne międzykontynentalne rakiety balistyczne są wyjątkowo podatne na skuteczny atak, a zatem nie mają wartości odstraszającej. Zamiast być „środkiem odstraszającym”, międzykontynentalne międzykontynentalne rakiety balistyczne są w rzeczywistości lądowymi kaczkami siedzącymi iz tego powodu są ustawione do „wystrzelenia po ostrzeżeniu”.

W rezultacie, bez względu na to, czy meldunek o nadlatujących pociskach jest trafny, czy fałszywy, głównodowodzący musiałby szybko zdecydować, czy „użyć, czy stracić” międzykontynentalne międzykontynentalne rakiety balistyczne. „Gdyby nasze czujniki wskazywały, że pociski wroga są w drodze do Stanów Zjednoczonych, prezydent musiałby rozważyć wystrzelenie międzykontynentalnych rakiet międzykontynentalnych, zanim pociski wroga mogłyby je zniszczyć; kiedy zostaną wystrzelone, nie można ich odwołać ”- były sekretarz obrony William Perry napisał. „Prezydent miałby mniej niż 30 minut na podjęcie tej strasznej decyzji”.

Eksperci tacy jak Perry są jednoznaczni zwolennik złomowania ICBM. Ale siły ICBM są świętą dojną krową. A doniesienia prasowe zawierają obecnie spory o to, jak dokładnie je karmić.

W zeszłym tygodniu Guardian zgłaszane że Pentagon zlecił zewnętrzne badanie opcji dla międzykontynentalnych międzykontynentalnych rakiet balistycznych. Problem w tym, że obie rozważane opcje — wydłużenie żywotności obecnie rozmieszczonych pocisków Minuteman III lub zastąpienie ich nowym systemem rakietowym — nie przyczyniają się do zmniejszenia eskalacji zagrożenia wojną nuklearną, podczas gdy wyeliminowanie krajowych międzykontynentalnych rakiet międzykontynentalnych znacznie zmniejszyłoby te zagrożenia.

Ale ogromny aparat lobbingowy ICBM pozostaje na wysokich obrotach, a stawką są ogromne zyski korporacyjne. Northrop Grumman podpisał kontrakt o wartości 13.3 miliarda dolarów na opracowanie nowego systemu ICBM, mylnie nazwanego Ground Based Strategic Deterrent. To wszystko jest zsynchronizowane z automatycznym oddaniem politycznym ICBM w Kongresie i władzy wykonawczej.

Morskie i powietrzne części „triady nuklearnej” (okręty podwodne i bombowce) są niewrażliwe na udany atak — w przeciwieństwie do międzykontynentalnych międzykontynentalnych rakiet balistycznych, które są całkowicie wrażliwe. Okręty podwodne i bombowce, zdolne wielokrotnie zniszczyć wszystkie kraje docelowe, zapewniają znacznie więcej „odstraszania”, niż ktokolwiek mógłby rozsądnie chcieć.

Dla kontrastu, międzykontynentalne rakiety międzykontynentalne są przeciwieństwem środka odstraszającego. W efekcie są głównymi celami pierwszego uderzenia nuklearnego ze względu na ich podatność na ataki iz tego samego powodu nie mają zdolności „odstraszania” do odwetu. Międzykontynentalne międzykontynentalne rakiety balistyczne mają tylko jedną możliwą do przewidzenia funkcję — być „gąbką” pochłaniającą początek wojny nuklearnej.

Uzbrojony i dalej ostrzeżenie o włosach, 400 międzykontynentalnych rakiet międzykontynentalnych w kraju jest głęboko zakorzenione — nie tylko w podziemnych silosach rozsianych po pięciu stanach, ale także w mentalności amerykańskiego establishmentu politycznego. Jeśli celem jest uzyskanie dużych datków na kampanię od kontrahentów wojskowych, napędzanie ogromnych zysków kompleksu wojskowo-przemysłowego i pozostawanie w synchronizacji z poglądami dominującymi w korporacyjnych mediach, takie nastawienie jest logiczne. Jeśli celem jest zapobieżenie wojnie nuklearnej, nastawienie jest zachwiane.

Jak Ellsberg i ja napisaliśmy w an artykuł dla The Nation tej jesieni: „Wpadnięcie w pułapkę sporu o najtańszy sposób utrzymania międzykontynentalnych rakiet międzykontynentalnych w ich silosach jest ostatecznie nie do wygrania. Historia broni jądrowej w tym kraju mówi nam, że ludzie nie będą szczędzić wydatków, jeśli będą wierzyć, że wydawanie pieniędzy naprawdę zapewni im i ich bliskim bezpieczeństwo – musimy im pokazać, że międzykontynentalne międzykontynentalne rakiety balistyczne faktycznie działają odwrotnie”. Nawet gdyby Rosja i Chiny w ogóle nie odwzajemniły się, skutkiem zamknięcia przez Stany Zjednoczone wszystkich międzykontynentalnych międzykontynentalnych rakiet międzykontynentalnych byłoby znaczne zmniejszenie szans na wojnę nuklearną.

Na Kapitolu takie realia są mgliste i bez sensu w porównaniu z wizją tunelu na wprost i rozmachem konwencjonalnej wiedzy. Dla członków Kongresu rutynowe głosowanie za przeznaczeniem miliardów dolarów na broń nuklearną wydaje się naturalne. Kwestionowanie rutynowych założeń o międzykontynentalnych międzykontynentalnych rakietach balistycznych będzie miało zasadnicze znaczenie dla przerwania marszu w kierunku nuklearnej apokalipsy.

____________________________

Norman Solomon jest krajowym dyrektorem RootsAction.org i autorem wielu książek, m.in War Made Easy: Jak prezydenci i eksperci puszczają nas na śmierć. Był delegatem Berniego Sandersa z Kalifornii na Narodowe Konwencje Demokratów w 2016 i 2020 roku. Solomon jest założycielem i dyrektorem wykonawczym Institute for Public Accuracy.