by Ruch Pokoju Aotearoa, Maj 21, 2021
Wydatki wojskowe przydzielone w budżecie Nowej Zelandii na 2021 rok wynoszą 5,188,350,000 99.7 10.6 2020 dolarów – średnio ponad XNUMX miliona dolarów tygodniowo, co stanowi wzrost o XNUMX% w stosunku do rzeczywistych wydatków w XNUMX roku. [1]
Tegoroczny wzrost wskazuje, że rząd utknął w tym samym starym myśleniu o „bezpieczeństwie”, wybierając skupienie się na przestarzałej, wąskiej koncepcji bezpieczeństwa wojskowego, a nie na prawdziwym bezpieczeństwie, które daje wszystkim Nowozelandczykom szansę na rozkwit
Niepokojące jest to, że finansowanie sił zbrojnych gotowych do walki nadal stanowi priorytet, podczas gdy Aotearoa boryka się z tak wieloma poważnymi problemami: czy szokujący poziom ubóstwa i nierówności społecznych, brak tanich mieszkań, wadliwy system opieki zdrowotnej, nieodpowiednie przygotowania do zmian klimatu oraz szereg innych obszarów wymagających pilnej uwagi. Wydatki na wojsko mają negatywny wpływ na wszystkie z nich, przekierowując zasoby, które można by lepiej wykorzystać.
Podobnie dyplomacja i negocjacje są dla Nowej Zelandii bardziej pozytywnymi sposobami nawiązywania relacji ze społecznościami w innych częściach świata zamiast rozmieszczania gotowych do walki sił zbrojnych za granicą, ale całkowita kwota przeznaczona na Ministerstwo Spraw Zagranicznych (w tym zagraniczna pomoc rozwojowa) wynosi mniej niż jedną trzecią wydatków wojskowych.
Przez dziesięciolecia kolejne rządy twierdziły, że nie ma bezpośredniego zagrożenia militarnego dla tego kraju, a jeśli już, to siły zbrojne Nowej Zelandii nie są w wystarczającym rozmiarze, aby odstraszyć jakąkolwiek agresję militarną, a mimo to wydatki na zbrojenia rosną.
Zamiast nadal koncentrować się na przestarzałych, wąskich koncepcjach bezpieczeństwa wojskowego, musimy pilnie przejść od utrzymywania sił zbrojnych gotowych do walki do agencji cywilnych, które spełniają szersze potrzeby bezpieczeństwa wszystkich Nowozelandczyków i naszych sąsiadów z Pacyfiku. Biorąc pod uwagę stosunkowo ograniczone zasoby Nowej Zelandii, rozpaczliwą potrzebę znacznego zwiększenia finansowania socjalnego w kraju, a także pilną potrzebę sprawiedliwości klimatycznej na Pacyfiku i na świecie, po prostu nie ma sensu dalsze wydawanie miliardów na sprzęt i działania wojskowe.
Rybołówstwo i ochrona zasobów, kontrola granic oraz poszukiwanie i ratownictwo morskie mogłyby być skuteczniejsze dzięki cywilnej straży przybrzeżnej dysponującej zdolnościami przybrzeżnymi i morskimi, wyposażonej w szereg pojazdów, statków i samolotów odpowiednich dla naszej linii brzegowej, Antarktydy i Pacyfiku, które – wraz z wyposażeniem cywilnych agencji do poszukiwań i ratownictwa lądowego oraz pomocy humanitarnej w kraju i za granicą – byłoby znacznie tańszą opcją, ponieważ żadne z nich nie wymagałoby drogiego sprzętu wojskowego. [2]
Ponadto byłby to z pewnością bardziej użyteczny wkład niż dalsze zaangażowanie Nowej Zelandii w bezsensowną i kosztowną dyplomację kanonierek, taką jak ta, o której świadczy niedawna decyzja o rozmieszczeniu „najnowszego i największego w historii okrętu” marynarki wojennej, aby wziąć udział w brytyjskim uderzeniu morskim w tym roku w trasie po Pacyfiku. [3]
Jeśli można wyciągnąć jakąś lekcję z globalnej pandemii i eskalacji kryzysu klimatycznego, to musi to być nowe myślenie o tym, jak najlepiej zaspokoić nasze rzeczywiste potrzeby w zakresie bezpieczeństwa. Zamiast polegać na ideologii, która koncentruje się na przestarzałych, wąskich koncepcjach bezpieczeństwa wojskowego, Nowa Zelandia mogłaby – i powinna – przewodzić. Zamiast podążać ścieżką wydawania ponad 20 miliardów dolarów (oprócz rocznego budżetu wojskowego) w ciągu następnej dekady na zwiększenie zdolności bojowych, w tym na nowe samoloty wojskowe i okręty wojenne, jest to odpowiedni czas, aby wybrać nową i lepszą drogę naprzód.
Przejście od sił zbrojnych gotowych do walki do agencji cywilnych, wraz ze zwiększonym finansowaniem dyplomacji, zapewniłoby Nowej Zelandii znacznie bardziej pozytywny wkład w dobrobyt i rzeczywiste bezpieczeństwo wszystkich Nowozelandczyków oraz na poziomie regionalnym i globalnym niż może poprzez dalsze utrzymywanie i dozbrajanie małych, ale kosztownych sił zbrojnych. Tylko wtedy w końcu ujrzymy prawdziwy budżet dobrobytu, który zwiększy ludzkie bezpieczeństwo, odporność i dobrobyt.
Gdzie można uzyskać więcej informacji
- Udostępnij tę aktualizację na Facebooku, https://www.facebook.com/PeaceMovementAotearoa/posts/3969873849726621 lub Tweetnij, https://twitter.com/PeaceMovementA/status/1395223392144433152
- Więcej informacji można znaleźć na stronie Aotearoa New Zealand Campaign on Military Spending, http://www.converge.org.nz/pma/gdams.htm
Referencje
[1] Jest to suma z trzech głosowań budżetowych, w których wymieniono większość wydatków wojskowych: Głosowanie na Siły Obronne 4,286,638,000 900,536,000 1,176,000 2020 USD; Głosowanie w obronie 4,688,700,000 67,346,000 2020 USD; i głosuj na edukację 2020 14 2020 USD. Rzeczywiste wydatki ogółem w XNUMX r. Wyniosły XNUMX XNUMX XNUMX XNUMX USD - XNUMX XNUMX XNUMX USD więcej niż przydzielono w budżecie na XNUMX r. („Opieka społeczna czy wojna? Wydatki wojskowe w budżecie XNUMX′, Peace Movement Aotearoa, XNUMX maja XNUMX r.”, http://www.converge.org.nz/pma/gdams.htm )
[2] Aby uzyskać więcej informacji na temat wielorakich kosztów utrzymania sił zbrojnych gotowych do walki i lepszych rozwiązań, zob. https://www.facebook.com/PeaceMovementAotearoa/posts/3776646809049327 or www.converge.org.nz/pma/budget2021sub.pdf
[3] Zobacz na przykład pytania na ten temat pod adresem https://www.facebook.com/PeaceMovementAotearoa/posts/3966660113381328
