In de jaren 1890 waren degenen die geloofden dat het veroveren van een continent genoeg was om te doden (zonder Hawaï, de Filippijnen, Cuba, Puerto Rico, enz. Over te nemen), onder meer de voorzitter van het Huis, Thomas Reed. Hij knipte een artikel uit een krant over een lynchpartij in South Carolina. Hij knipte een kop over 'Nog een verontwaardiging in Cuba'. Hij plakte de twee aan elkaar (nepnieuws!) en gaf ze aan een congreslid uit South Carolina die aandrong op een oorlog tegen Cuba. Het congreslid las het artikel gretig, stopte toen, keek verbaasd en merkte op: "Wel, dit is Cuba niet."
Ik raad aan om deze truc te proberen. Knip een artikel uit over Israëli's die Palestijnen vermoorden, of een verontwaardiging in een Amerikaanse gevangenis of een Saoedisch plein of onder de regen van humanitaire bommen in Afghanistan, Pakistan, Syrië, Jemen, Somalië, Irak, Libië of elders; plak het onder een kop over Iran, Noord-Korea, Bashar al Assad of Vladimir Poetin. Laat het zien aan de persoon die het dichtst bij uw congreslid of senatoren staat met wie u in dezelfde kamer kunt komen of per e-mail kunt bereiken. Of laat het gewoon zien aan iemand die de pech heeft een televisie te bezitten.
Beledigingen moeten beledigingen zijn vanwege wat ze zijn, niet vanwege wie ze begaat. Veel succes met het vinden dat dit vandaag het geval is in de Verenigde Staten!
Hier is een fragment uit mijn nieuwe boek, Genezen Exceptionalism:
In exceptioneel nationalisme, zoals misschien in al het nationalisme, moeten 'we' een meervoudige identiteit van de eerste persoon aannemen die eeuwenlang leeft, zodat 'we tegen de Britten vochten' en 'we de Koude Oorlog wonnen'. Deze zelfidentificatie, vooral in combinatie met het geloof in uitzonderlijke superioriteit, neigt de gelovige ertoe zich te concentreren op nobele dingen die "wij" deden, en weg van beschamende dingen die "we" deden, ook al verdient hij of zij persoonlijk geen eer voor de eerste. noch schuld voor de laatste. "De nationalist", schreef George Orwell, "keurt niet alleen de wreedheden van zijn eigen kant niet af, maar hij heeft ook een opmerkelijk vermogen om er niet eens over te horen."[I]
Op pagina 1 van het boek van de Cheneys: "We hebben vrijheid, veiligheid en vrede gegarandeerd voor een groter deel van de mensheid dan enig ander land in de hele geschiedenis."[Ii] Dergelijke beweringen worden, zoals hier, over het algemeen niet van een voetnoot voorzien of uitgelegd. In de context van wat volgt, lijkt de bewering grotendeels gebaseerd op een analyse van de Tweede Wereldoorlog als de bevordering van vrijheid en vrede, en op een geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog die het leeuwendeel van de gevechten van de geallieerden in Europa buiten beschouwing laat. werd gedaan door de Sovjet-Unie.
De bewering dat 'wij' de belangrijkste brengers van vrede en vrijheid zijn, kan natuurlijk ook gebaseerd zijn op Amerikaanse oorlogen en wapenproductie sinds de Tweede Wereldoorlog. Zeker, als degene die de meeste oorlogen voert en de meeste wapens produceert de meeste vrede en vrijheid op aarde brengt, dan pakken de Verenigde Staten de titel. Maar buiten de Verenigde Staten is deze logica verre van algemeen aanvaard - integendeel. De meeste landen ondervraagd in december 2013 door Gallup Dit betekent dat we onszelf en onze geliefden praktisch vergiftigen. de Verenigde Staten de grootste bedreiging tot vrede in de wereld.[Iii] Een onderzoek door Pew in 2017 leverde vergelijkbare resultaten op.[Iv]
Sinds de Tweede Wereldoorlog, tijdens wat sommige Amerikaanse academici beschouwen als een gouden eeuw van vrede, heeft het Amerikaanse leger zo'n 20 miljoen mensen gedood of helpen doden, minstens 36 regeringen omvergeworpen, zich bemoeid met minstens 84 buitenlandse verkiezingen, geprobeerd meer dan 50 buitenlandse leiders, en bommen laten vallen op mensen in meer dan 30 landen.[V] Het Amerikaanse leger kost bijna evenveel als de rest van de legers van de wereld samen, terwijl de VS, de NAVO-leden en hun bondgenoten goed zijn voor driekwart van de militaire uitgaven van de wereld. De Amerikaanse wapenhandel is uitzonderlijk in de zin dat het alle anderen leidt, maar vrij inclusief in termen van haar klanten. Zoals hierboven vermeld, leverden de Verenigde Staten vanaf 2017 wapens en in de meeste gevallen training aan 73 procent van de wereldbevolking. dictaturen.[Vi] Het is zeker mogelijk om hier goede resultaten uit te halen, maar een helder begrip vereist een afweging van het goede tegen het slechte. Bestaat de wereld die al dit wereldwijde politiewerk niet kan waarderen uit een stelletje ondankbaren? Of is het politiemodel ernstig gebrekkig?
Het vermijden van nationale kritiek, of zelfreflectie op 'wij', riskeert vrijgevigheid als dekmantel voor een dubbele standaard. Wat zouden Amerikanen denken als een andere natie iets van haar eigen vrijheidsbevordering over de hele wereld zou doen? Dat zou het gedrag zijn van een "schurkenstaat". Hier is een telling van militaire bases in de wereld die buiten de grenzen van hun land bestaan:[Vii]
Verenigde Staten — 800
Rusland — 9
Frankrijk - 8
Verenigd Koninkrijk - 8
Japan - 1
Zuid-Korea - 1
Nederland — 1
India - 1
Australië - 1
Chili — 1
Turkije — 1
Israël - 1
In 2007 zei de president van Ecuador tegen de Verenigde Staten dat het zijn basis in Ecuador kon behouden zolang Ecuador er een in Miami, Florida kon hebben.[Viii] Het idee was natuurlijk belachelijk en schandalig.
Van de 18 belangrijke mensenrechtenverdragen van de Verenigde Naties zijn de Verenigde Staten partij bij 5, minder dan enige andere natie op aarde, behalve Bhutan (4), en verbonden met Malaya, Myanmar en Zuid-Soedan, een land verscheurd door oorlog sinds de oprichting ervan in 2011.[Ix] Functioneren de Verenigde Staten als 's werelds wetshandhaver vanaf een locatie buiten de wetten van de wereld? Of is er iets anders aan de hand?
Dat de Verenigde Staten iets hebben gedaan, mag daar niet voor of tegen wegen. Acties moeten op hun eigen merites staan of vallen. Maar de Cheneys vertellen ons dat we een "moreel verschil moeten zien tussen een Iraans kernwapen en een Amerikaans kernwapen". Moeten we, echt? Ofwel riskeert verdere verspreiding, onbedoeld gebruik, gebruik door een krankzinnige leider, massale dood en vernietiging, milieuramp, vergeldingsescalatie en apocalyps. Een van die twee naties heeft kernwapens[X], heeft kernwapens gebruikt[Xi], heeft de ander voorzien van plannen voor kernwapens[Xii], heeft een beleid van eerste gebruik van kernwapens[Xiii], leiderschap heeft dat het bezit van kernwapens bestraft[Xiv], en heeft vaak gedreigd kernwapens te gebruiken[Xv]. Ik denk niet dat die feiten een kernwapen in de handen van het andere land ook maar in het minst moreel zouden maken.
Als je je afvraagt, Amerikaanse presidenten die specifieke openbare of geheime nucleaire bedreigingen hebben geuit naar andere naties, waarvan we weten, zijn onder meer Harry Truman, Dwight Eisenhower, Richard Nixon, George HW Bush, Bill Clinton en Donald Trump, terwijl anderen , waaronder Barack Obama, hebben vaak dingen gezegd als "Alle opties liggen op tafel" met betrekking tot Iran of een ander land.[Xvi]
[I] George Orwell, "Opmerkingen over nationalisme", http://www.orwell.ru/library/essays/nationalism/english/e_nat.
[Ii] Dick Cheney en Liz Cheney, Uitzonderlijk: waarom de wereld een krachtig Amerika nodig heeft (Threshold-edities, 2015).
[Iii] Meredith Bennett-Smith, “Womp! Dit land werd uitgeroepen tot de grootste bedreiging voor de wereldvrede”, Huffington Post, https://www.huffingtonpost.com/2014/01/02/greatest-threat-world-peace-country_n_4531824.html (23 januari 2014).
[Iv] Dorothy Manevich en Hanyu Chwe, "Wereldwijd zien meer mensen de Amerikaanse macht en invloed als een grote bedreiging", Pew Research Center, http://www.pewresearch.org/fact-tank/2017/08/01/u-s-power-and-influence-increasingly-seen-as-threat-in-other-countries (August 1, 2017).
[V] David Swanson, "Amerikaanse oorlogen en vijandige acties: een lijst", Laten we de democratie proberen, http://davidswanson.org/warlist.
[Vi] David Swanson, "Amerikaanse oorlogen en vijandige acties: een lijst", Laten we de democratie proberen, http://davidswanson.org/warlist.
[Vii] David Swanson, "Waar zijn buitenlandse militaire bases voor?" Laten we de democratie proberen, http://davidswanson.org/what-are-foreign-military-bases-for (13 juli 2015).
[Viii] Phil Stewart, "Ecuador wil militaire basis in Miami," Reuters, https://uk.reuters.com/article/ecuador-base/ecuador-wants-military-base-in-miami-idUKADD25267520071022 (22 oktober 2007).
[Ix] "De kerninstrumenten voor internationale mensenrechten en hun toezichthoudende instanties", VN-mensenrechtenbureau van de Hoge Commissaris, http://www.ohchr.org/EN/ProfessionalInterest/Pages/CoreInstruments.aspx.
[X] David Swanson, "Talk Nation Radio: Gareth Porter: Iran heeft nog nooit een kernwapenprogramma gehad", Laten we de democratie proberen, http://davidswanson.org/talk-nation-radio-gareth-porter-iran-has-never-had-a-nuclear-weapons-program-3 (12 februari 2014).
[Xi] David Swanson, 'Hiroshima Haunting', Laten we de democratie proberen”, http://davidswanson.org/hiroshima-haunting (6 augustus 2017).
[Xii] David Swanson, "Video: RT behandelt Jeffrey Sterling-proces," Laten we de democratie proberen, http://davidswanson.org/video-rt-covers-jeffrey-sterling-trial-2 (16 januari 2015).
[Xiii] "Nuclear Posture Review", Amerikaanse ministerie van Defensie, https://www.defense.gov/News/Special-Reports/NPR.
[Xiv] "Al Khamenei's Fatwa tegen kernwapens," Wikipedia, https://en.wikipedia.org/wiki/Ali_Khamenei%27s_fatwa_against_nuclear_weapons.
[Xv] Daniël Elsberg, The Doomsday Machine: Confessions of a Nuclear War Planner (Bloomsbury VS, 2017), http://www.ellsberg.net/category/doomsday-machine.
[Xvi] Daniël Elsberg, The Doomsday Machine: Confessions of a Nuclear War Planner (Bloomsbury VS, 2017), http://www.ellsberg.net/category/doomsday-machine.
