Waarom ik naar Ierland ga om de Verenigde Staten te proberen te repareren

Door David Swanson, september 4, 2018

De Verenigde Staten besteden ongeveer vijf keer wat China doet aan zijn leger. En het geeft meer uit aan zijn militaire bases in de landen van andere landen dan welk ander land dan ook, of China, uitgeeft aan zijn hele leger. De Verenigde Staten houden troepen in bijna elk land op aarde, inclusief in 800 tot 1,000 grote militaire bases buiten de Verenigde Staten. De rest van de naties in de wereld samen (de meeste van hen Amerikaanse bondgenoten en wapenklanten) houden een tiental buitenlandse bases bij elkaar. Het imperialisme is een unieke Amerikaanse ziekte, hoewel iedereen de schade lijdt.

Ierland is een land dat wettelijk verplicht is te handhaven neutraliteit maar actief meewerken aan de misdaden van Amerikaanse oorlogen. De komende 11 / 11 is Wapenstilstand 100, en terwijl Trump dat is geweest afgeraden van het houden van een wapenparade in Washington, hij is blijkbaar op weg naar Frankrijk en Ierland. Kom op, Frankrijk, leg de wapens weg! Verwelkom geen fascisten! Kom op, Ierland! Je kunt hem afschrikken! Dreig hem te arresteren!

"Wij dienen koning noch Kaiser, maar Ierland" het zei 100 jaar geleden op de gevel van Liberty Hall in Dublin als de Ieren met succes geweigerdom op te nemen in een Britse oorlog. "Wij verwelkomen Noch President noch Imperial Buffoon" zou een goede nieuwe banner kunnen zijn om een ​​Trump-free Ireland te promoten.

Binnen enkele dagen na het mogelijke bezoek van Trump en van wereldwijde vieringen van vrede en de beweging om alle oorlogen af ​​te schaffen Wapenstilstand 100, Ik zal deelnemen, samen met mensen van over de hele wereld, in een conferentiein Liberty Hall op 16-18 van november om de inspanningen te bespreken om Amerikaanse en NAVO-militaire bases te sluiten.

Als je bent zoals de meeste mensen in de Verenigde Staten, heb je een vaag besef dat het Amerikaanse leger veel troepen permanent gestationeerd op buitenlandse bases over de hele wereld houdt. Maar heb je je ooit afgevraagd en echt onderzocht om uit te vinden hoeveel, en waar precies, en tegen welke kosten en met welk doel, en in termen van welke relatie met de gastlanden?

Sommige 800-bases met honderdduizenden troepen in sommige 70-landen, plus allerlei andere "trainers" en "niet-permanente" oefeningen die voor onbepaalde tijd duren, handhaven een voortdurende Amerikaanse militaire aanwezigheid over de hele wereld voor een prijskaartje van minstens $ 100 miljard per jaar.

Waarom ze doen dit is een hardere vraag om te beantwoorden, maar toen Trump, van alle mensen, vaag gebaarde naar de verre mogelijkheid om vrede en hereniging toe te staan ​​in Korea, sprong het congres van de Verenigde Staten onmiddellijk en verontwaardigd in om ons allemaal te redden van een dergelijke ramp, het verbieden van de verwijdering van Amerikaanse troepen uit Korea.

Amerikaanse mediaconsumenten leren over de verwijdering van de hele bevolking van het eiland Diego Garcia om de bouw van een Amerikaanse militaire basis op hun thuisbasis te vergemakkelijken door meldt die de 'strategische' noodzaak van de basis overweldigend benadrukken. (Dit is een zaak voor het Internationaal Gerechtshof deze week.)

Zelfs als je denkt dat er een reden is om duizenden Amerikaanse troepen snel naar elke plek op aarde te kunnen inzetten, maken vliegtuigen dat nu net zo gemakkelijk vanuit de Verenigde Staten als vanuit Korea of ​​Japan of Duitsland of Italië of Diego Garcia. Dat is duidelijk geen volledige uitleg van de motieven achter de Amerikaanse basiswereld.

Het kost dramatisch meer om troepen in andere landen te houden, en terwijl sommige basisverdedigers een pleidooi houden voor economische filantropie, is het bewijs dat lokale economieën eigenlijk weinig baat hebben en weinig lijden als een basis vertrekt. Ook de Amerikaanse economie profiteert er natuurlijk niet van. Integendeel, bepaalde bevoorrechte contractanten profiteren, samen met die politici wier campagnes zij financieren. En als je denkt dat militaire uitgaven thuis niet verantwoord zijn, moet je bases in het buitenland bezoeken waar het niet te zeldzaam is om beveiligingsagenten alleen te laten bewaken voor koks wiens enige taak het is om de bewakers te voeden. Het leger heeft een termijn voor elke gewone SNAFU, en de term voor deze is "zelf-lik ijs".

De bases genereren in veel gevallen een enorme hoeveelheid populaire wrok en haat, die als motivatie dienen voor aanvallen op de bases zelf of elders - zoals de aanslagen van september 11, 2001.

Gronden rond de grenzen van Rusland en China genereren nieuwe vijandigheid en wapenwedstrijden, en zelfs voorstellen van Rusland en China om buitenlandse bases te openen. Op dit moment zijn alle niet-Amerikaanse buitenlandse bases in de wereld niet meer dan 30, met de meeste van hen die toebehoren aan nauwe Amerikaanse bondgenoten, en niet een enkele daarvan in of ergens in de buurt van de Verenigde Staten, wat natuurlijk als een schande wordt beschouwd .

Veel Amerikaanse bases worden gehost door wrede dictaturen. Een academische studie heeft een sterke neiging van de VS om dictaturen te verdedigen waar de Verenigde Staten bases hebben, geïdentificeerd. Een blik op een krant zal u hetzelfde vertellen. Misdaden in Bahrein zijn niet gelijk aan misdaden in Iran. In feite, wanneer brute en ondemocratische regeringen momenteel Amerikaanse bases huisvesten (in bijvoorbeeld Honduras, Aruba, Curaçao, Mauritanië, Liberia, Niger, Burkina Faso, Centraal-Afrikaanse Republiek, Tsjaad, Egypte, Mozambique, Burundi, Kenia, Oeganda, Ethiopië , Djibouti, Qatar, Oman, Verenigde Arabische Emiraten, Bahrein, Saoedi-Arabië, Koeweit, Jordanië, Israël, Turkije, Georgië, Afghanistan, Pakistan, Thailand, Cambodja of Singapore) worden geprotesteerd, er is een patroon van toegenomen Amerikaanse steun voor de regering, wat uitzetting van de Amerikaanse bases des te waarschijnlijker maakt als de overheid zou vallen, wat een vicieuze cirkel voedt die de wrok van de Amerikaanse overheid vergroot. De VS begonnen kort na de 2009-coup nieuwe bases te bouwen in Honduras.

De kleinere bases die niet tienduizenden troepen herbergen, maar geheime doodseskaders of drones, hebben ook de neiging om oorlogen waarschijnlijker te maken. De drone-oorlog tegen Jemen die door president Obama als een succes werd bestempeld, heeft bijgedragen tot een grotere oorlog.

Het streven van de Amerikaanse regering naar overheersing en verovering bouwde ooit bases in Indiaanse landen, en nu op veel andere plaatsen die 'Indiaas territorium' worden genoemd. In de 20-eeuw ging het VS-imperialisme over de hele wereld. Toen FDR in juli 28, 1934, op Pearl Harbor (niet echt een deel van de Verenigde Staten) bezocht, sprak het Japanse leger hun bezorgdheid uit. General Kunishiga Tanaka schreef in de Japan-adverteerder,bezwaar tegen de opbouw van de Amerikaanse vloot en de oprichting van extra bases in Alaska en de Aleoeten (ook geen deel van de Verenigde Staten): "Dergelijk onbeschaamd gedrag maakt ons het meest achterdochtig. Het doet ons denken dat een grote verstoring opzettelijk wordt aangemoedigd in de Stille Oceaan. Dit is zeer betreurenswaardig. "

Toen, in maart 1935, reikte Roosevelt Wake Island uit aan de Amerikaanse marine en gaf Pan Am Airways een vergunning om landingsbanen te bouwen op Wake Island, Midway Island en Guam. Japanse militaire commandanten kondigden aan dat ze gestoord waren en beschouwden deze banen als een bedreiging. Dat gold ook voor vredesactivisten in de Verenigde Staten. Tegen de volgende maand had Roosevelt oorlogsspelletjes en manoeuvres gepland bij de Aleoeten en het Midway-eiland. In de volgende maand marcheerden vredesactivisten in New York om vriendschap met Japan te bepleiten. Norman Thomas schreef in 1935: "De man van Mars die zag hoe mensen leden in de laatste oorlog en hoe verwoed ze zich voorbereiden op de volgende oorlog, waarvan ze weten dat ze erger zullen worden, zou tot de conclusie komen dat hij naar de bewoners keek van een gekkenhuis. "De Japanners vielen vier dagen na het aanvallen van Pearl Harbor op Wake Island.

Vermoedelijk is de Tweede Wereldoorlog voorbij. Waarom zijn de troepen nooit thuisgekomen? Waarom zijn ze hun forten blijven verspreiden in 'Indian Territory', totdat de VS meer buitenlandse bases heeft dan enig ander imperium in de geschiedenis, zelfs nu het tijdperk van het veroveren van het grondgebied grotendeels is geëindigd, zelfs als een aanzienlijk deel van de bevolking ophoudt met denken van "Indianen" en andere buitenlanders als onmenselijke beesten zonder rechten waardig om te respecteren?

Eén reden, goed gedocumenteerd door David Vine in zijn boek Base Nation, is dezelfde reden dat de enorme Amerikaanse basis in Guantanamo, Cuba, wordt gebruikt om mensen gevangen te zetten zonder processen. Door zich voor te bereiden op oorlogen op buitenlandse locaties, zijn de VS vaak in staat om allerlei wettelijke beperkingen te omzeilen - ook op arbeid en het milieu, om nog maar te zwijgen over prostitutie. GI's die Duitsland bezetten, noemden verkrachting 'het bevrijden van een blondine', en het seksuele rampgebied rondom Amerikaanse bases is tot op de dag van vandaag gebleven, ondanks het besluit in 1945 om families te sturen om bij soldaten te wonen - een beleid dat nu ook het verzenden van alle soldaten omvat. wereldse bezittingen waaronder auto's over de hele wereld met hen, om maar te zwijgen van het bieden van gezondheidszorg voor alleenbetalers en tweemaal de uitgaven voor scholing als het nationale gemiddelde thuis. Prostituees die Amerikaanse bases dienen in Zuid-Korea en elders zijn vaak vrijwel slaven. De Filippijnen, die Amerikaanse "hulp" heeft gehad zolang iedereen, de meest aannemersstaf levert voor bases in de VS, koken, schoonmaken en al het andere, evenals waarschijnlijk de meeste prostituees geïmporteerd in andere landen, zoals Zuid-Korea.

De meest geïsoleerde en wetteloze basissites omvatten locaties van waaruit het Amerikaanse leger de lokale bevolking heeft verdreven. Deze omvatten bases in Diego Garcia, Groenland, Alaska, Hawaii, Panama, Puerto Rico, de Marshalleilanden, Guam, de Filippijnen, Okinawa en Zuid-Korea - met mensen die zo recent zijn uitgezet als 2006 in Zuid-Korea.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog greep de Amerikaanse marine het kleine Hawaïaanse eiland Koho'alawe voor een reeks wapentesten en beval de inwoners om te vertrekken. Het eiland is geweest verwoest. In 1942 verplaatste de Amerikaanse marine Aleutian Islanders. President Harry Truman besloot dat de 170-inheemse bewoners van Bikini-atol geen recht hadden op hun eiland in 1946. Hij liet hen in februari en maart van 1946 uitgezet en als vluchtelingen gedumpt op andere eilanden zonder steun of sociale structuur. In de komende jaren zouden de Verenigde Staten 147-mensen verwijderen uit Enewetak Atol en alle mensen op Lib Island. Amerikaanse atoom- en waterstofbomtests maakten verschillende ontvolkte en nog steeds bevolkte eilanden onbewoonbaar, wat leidde tot verdere verplaatsingen. Via de 1960s verplaatste het Amerikaanse leger honderden mensen van het Kwajalein-atol. Een super-dichtbevolkt getto werd gemaakt op Ebeye.

On ViequesBij Puerto Rico verplaatste de Amerikaanse marine duizenden inwoners tussen 1941 en 1947, maakte plannen om de resterende 8,000 in 1961 te ontruimen, maar moest zich terugtrekken en - in 2003 - stoppen met bombardementen op het eiland. Op het nabijgelegen Culebra verplaatste de marine duizenden tussen 1948 en 1950 en probeerde ze de overblijvende via de 1970s te verwijderen. De marine kijkt nu naar het eiland Heiden als een mogelijke vervanging voor Vieques, de bevolking die al was verwijderd door een vulkaanuitbarsting. Natuurlijk zou elke mogelijkheid tot terugkeer aanzienlijk verminderd zijn.

Beginnend tijdens de Tweede Wereldoorlog maar doorlopend door de 1950s, verplaatste het Amerikaanse leger een kwart miljoen Okinawanen, of de helft van de bevolking, van hun land, dwongen ze mensen naar vluchtelingenkampen en verscheepten duizenden van hen naar Bolivia - waar land en geld beloofd werden maar niet afgeleverd.

In 1953 hebben de Verenigde Staten een deal gesloten met Denemarken om 150 Inughuit-mensen uit Thule, Groenland, te verwijderen, waardoor ze vier dagen de tijd hebben om eruit te komen of voor bulldozers te staan. Ze worden het recht op terugkeer ontzegd.

Tussen 1968 en 1973 verbood de Verenigde Staten en Groot-Brittannië alle 1,500 naar 2,000-inwoners van Diego Garcia, mensen rondrijden en hen dwingen op boten terwijl ze hun honden in een gaskamer doodden en beslag legden op hun hele vaderland voor het gebruik van de VS leger.

De uitzetting van het volk van Palestina door de oprichting en voortdurende militarisering van Israël is in veel opzichten parallel aan deze andere voorbeelden van Amerikaanse militaire basisconstructies.

De Zuid-Koreaanse regering, die in verband met de VS-basisuitbreiding op het vasteland in 2006 mensen uitgezet heeft, heeft in opdracht van de Amerikaanse marine de afgelopen jaren een dorp, de kust en 130 acres landbouwgrond verwoest op het eiland Jeju om de Verenigde Staten een nieuwe massale militaire basis bieden.

In honderden andere sites waar de bevolking niet was uitgezet, zou het kunnen wensen dat het was geweest. Buitenlandse bases waren milieutechnisch rampzalig. Verbrandingen in de open lucht, niet-geëxplodeerde wapens, vergif gelekt in het grondwater - dit is allemaal gemeengoed. Een vliegtuigbrandstoflek in Kirkland Air Force Base in Albuquerque, NM, begon in 1953 en werd ontdekt in 1999, en was meer dan tweemaal zo groot als de Exxon Valdez-lekkage. Amerikaanse bases in de Verenigde Staten zijn ecologisch verwoestend, maar niet op de schaal van die in sommige buitenlandse landen. Een vliegtuig dat opstijgt van Diego Garcia om Afghanistan te bombarderen in 2001 stortte neer en zonk naar de bodem van de oceaan met enkele 85-munities van honderd pond. Zelfs het gewone leven op de basis eist zijn tol; Amerikaanse troepen produceren elk drie keer meer afval dan de lokale bevolking in bijvoorbeeld Okinawa.

Het negeren van mensen en het land en de zee is ingebouwd in het idee van buitenlandse bases. De Verenigde Staten zouden de basis van een ander land nooit tolereren binnen zijn grenzen, maar leggen ze ondanks groot protest op aan Okinawanen, Zuid-Koreanen, Italianen, Filippino's, Irakezen en anderen.

Landen hebben zich in het verleden ontdaan van Amerikaanse bases. Veel mensen hebben dit nu hard nodig, en wij in de Verenigde Staten hebben dat ook nodig. De manie van de Amerikaanse regering voor wereldheerschappij doet ons net zo goed als die wiens land bezet is. De komende bijeenkomst in Dublin zal een poging zijn om mensen over de grenzen heen te verenigen in verzet tegen een schurkenstaat die moet worden gebracht in de wereld van de wet en de geweldloze gemeenschap.