Door Gar Smith / Milieuactivisten tegen oorlog
Tijdens een signeersessie op Memorial Day bij Diesel Books zei David Swanson, de oprichter van World Beyond War en auteur van ‘War Is a Lie’ zei dat hij hoopt dat zijn boek zal worden gebruikt als een handleiding om burgers te helpen ‘de leugens vroegtijdig op te sporen en aan de kaak te stellen’. Ondanks oorlogszuchtige uitspraken die door de hallen van veel hoofdsteden galmen, wordt het pacifisme steeds meer mainstream. “Paus Franciscus heeft verklaard dat er niet zoiets bestaat als een rechtvaardige oorlog, en wie ben ik om met de paus in discussie te gaan?”
Speciaal voor milieuactivisten tegen oorlog
BERKELEY, Californië (11 juni 2016) – Tijdens een signeersessie op Memorial Day bij Diesel Books op 29 mei modereerde vredesactiviste Cindy Sheehan een vraag- en antwoordsessie met David Swanson, de oprichter van World Beyond War en auteur van War Is a Lie (nu in de tweede editie). Swanson zei dat hij hoopt dat zijn boek zal worden gebruikt als een handleiding om burgers te helpen ‘de leugens vroegtijdig op te sporen en aan de kaak te stellen’.
Ondanks de oorlogszuchtige retoriek die door de hallen van veel hoofdsteden van de wereld weerklinkt, wordt het anti-oorlogsdenken steeds meer mainstream. “Paus Franciscus heeft verklaard dat er niet zoiets bestaat als een rechtvaardige oorlog, en wie ben ik om met de paus in discussie te gaan?” Swanson grijnsde.
Met een buiging voor lokale sportfans voegde Swanson eraan toe: “De enige strijders die ik steun zijn de Golden State Warriors. Ik wil ze alleen zover krijgen dat ze hun naam veranderen in iets vredigers.”
De Amerikaanse cultuur is een oorlogscultuur
“Elke oorlog is een imperiale oorlog”, zei Swanson tegen de volle zaal. “De Tweede Wereldoorlog is nooit geëindigd. In heel Europa worden nog steeds begraven bommen ontdekt. Soms ontploffen ze, waardoor tientallen jaren na de oorlog waarin ze werden ingezet extra slachtoffers vielen. En de VS hebben nog steeds troepen gelegerd in het voormalige Europese Theater.
“Oorlogen gaan over het domineren van de wereld”, vervolgde Swanson. “Dat is de reden waarom de oorlog niet eindigde met de ineenstorting van de Sovjet-Unie en het einde van de Koude Oorlog. Het was noodzakelijk om een nieuwe dreiging te vinden om het Amerikaanse imperialisme te bestendigen.”
En hoewel we niet langer een actief Selective Service System hebben, gaf Swanson toe, hebben we nog steeds de Internal Revenue Service – een andere institutionele erfenis van de Tweede Wereldoorlog.
In eerdere oorlogen, zo legde Swanson uit, werden oorlogsbelastingen betaald door de rijkste Amerikanen (wat alleen maar eerlijk was, aangezien het de rijke industriële klasse was die onvermijdelijk profiteerde van het uitbreken van oorlogen). Toen de nieuwe oorlogsbelasting op de salarissen van Amerikaanse arbeiders werd ingevoerd om een tweede wereldoorlog te financieren, werd deze aangekondigd als een tijdelijk retentierecht op de salarissen van de arbeidersklasse. Maar in plaats van te verdwijnen na het einde van de vijandelijkheden, werd de belasting permanent.
De campagne voor universele belastingheffing werd geleid door niemand minder dan Donald Duck. Swanson verwees naar een door Disney geproduceerde oorlogsbelastingcommercial waarin een onwillige Donald met succes wordt overgehaald om ‘overwinningsbelastingen op te hoesten om de Asmogendheden te bestrijden’.
Hollywood verslaat de drums voor oorlog
Swanson richtte zich tegen het moderne Amerikaanse propaganda-apparaat en bekritiseerde de rol van Hollywood en de promotie van films als Hollywood Zero Dark Thirty, een door het Pentagon doorgelichte versie van de moord op Osama bin Laden. Het militaire establishment speelde, samen met de inlichtingengemeenschap, een sleutelrol bij het informeren en begeleiden van het verhaal van de film.
Sheehan zei dat Vrede mama, een van de zeven boeken die ze heeft geschreven, was geveild om door Brad Pitt verfilmd te worden. Na twee jaar werd het project echter geannuleerd, blijkbaar uit bezorgdheid dat anti-oorlogsfilms geen publiek zouden vinden. Sheehan werd plotseling emotioneel. Ze pauzeerde even om uit te leggen dat haar zoon Casey, die op 29 mei 2004 sneuvelde in de illegale Irak-oorlog van George W. Bush, “vandaag 37 jaar oud zou zijn geweest.”
Swanson vestigde de aandacht op de recente pro-dronefilm Eye in the Sky als een ander voorbeeld van pro-oorlogsboodschappen. Terwijl we probeerden het morele dilemma van bijkomende schade te onderzoeken (in dit geval in de vorm van een onschuldig meisje dat naast een gericht gebouw speelde), diende de gepolijste productie uiteindelijk om de moord op een kamer vol vijandige jihadisten te rechtvaardigen die in de film werden getoond. proces van het aantrekken van explosieve vesten ter voorbereiding op het martelaarschap.
Swanson zorgde voor een verrassende context. “Dezelfde week dat Eye in the Sky zijn theaterdebuut maakte in de Verenigde Staten”, zei hij, “werden 150 mensen in Somalië aan stukken geblazen door Amerikaanse drones.”
Zo Amerikaans als Napalmtaart
“We moeten oorlog uit onze cultuur halen”, adviseerde Swanson. Amerikanen hebben geleerd oorlog als noodzakelijk en onvermijdelijk te accepteren, terwijl de geschiedenis laat zien dat de meeste oorlogen in scène werden gezet door machtige commerciële belangen en koelbloedige geopolitieke gamers. Herinnert u zich de resolutie over de Golf van Tonkin nog? Herinner je je de massavernietigingswapens nog? Herinner de Maine?
Swanson herinnerde het publiek eraan dat de moderne rechtvaardiging voor militaire interventie doorgaans neerkomt op één enkel woord: ‘Rwanda’. Het idee is dat er genocide heeft plaatsgevonden in Congo en andere Afrikaanse staten vanwege een gebrek aan vroege militaire interventie in Rwanda. Om toekomstige wreedheden te voorkomen, zo luidt de redenering, moet men kunnen vertrouwen op vroegtijdige, gewapende interventie. Onbetwist blijft de veronderstelling dat buitenlandse troepen die Rwanda binnenstormen en het terrein met bommen en raketten beschieten, een einde zouden hebben gemaakt aan het moorden op de grond of tot minder doden en grotere stabiliteit zouden hebben geleid.
“De VS zijn een malafide criminele onderneming”, beschuldigde Swanson voordat hij zich richtte op een andere rechtvaardiging waar militaristen wereldwijd de voorkeur aan geven: het concept van “onevenredige” oorlogsvoering. Swanson verwerpt dit argument omdat het gebruik van dat woord suggereert dat er ‘gepaste’ niveaus van militair geweld moeten zijn. Doden is nog steeds doden, merkte Swanson op. Het woord ‘onevenredig’ dient alleen maar om ‘een kleinere omvang van massamoord’ te rechtvaardigen. Hetzelfde geldt voor het ongerijmde concept van een ‘humanitaire gewapende interventie’.
Swanson herinnerde zich het argument over het stemmen voor de tweede termijn van George W. Bush. De donateurs van W voerden aan dat het niet verstandig was om ‘van paard te wisselen midden in de stroom’. Swanson zag het meer als een kwestie van “verwissel geen paarden midden in een Apocalyps.”
Staan in de weg van de oorlog
“Televisie vertelt ons dat we in de eerste plaats consumenten zijn en in de tweede plaats kiezers. Maar feit is dat stemmen niet de enige – en zelfs niet de beste – politieke daad is.” Swanson merkte op. Daarom was het belangrijk (revolutionair zelfs) dat “Bernie [Sanders] miljoenen Amerikanen ertoe bracht hun televisie ongehoorzaam te zijn.”
Swanson betreurde de teloorgang van de anti-oorlogsbeweging in de Verenigde Staten, verwijzend naar de gestage groei van een Europese vredesbeweging die ‘de VS te schande maakt’. Hij groette Nederland, dat een uitdaging heeft ingediend tegen de voortdurende aanwezigheid van Amerikaanse kernwapens in Europa, en noemde ook een campagne om de Amerikaanse luchtmachtbasis in Ramstein, Duitsland (een belangrijke locatie in de controversiële en illegale ‘killer drone’ van de CIA/Pentagon, te sluiten). programma dat duizenden onschuldige burgers blijft vermoorden en de wereldwijde rekrutering voor de vijanden van Washington stimuleert). Zie rootsaction.org voor meer informatie over de Ramstein-campagne.
Zoals velen aan de linkerkant heeft Swanson minachting voor Hillary Clinton en haar carrière als Wall Street-advocaat en onbeschaamde Nouveau Cold Warrior. En Swanson wijst erop dat Bernie Sanders ook tekortschiet als het gaat om niet-gewelddadige oplossingen. Van Sanders is bekend dat hij de buitenlandse oorlogen van het Pentagon en het gebruik van drones in de eindeloze en niet te winnen War on Terror van de alliantie Bush/Obama/Militair-Industrieel steunt.
“Bernie is geen Jeremy Corbin”, zo stelde Swanson het, verwijzend naar de energieke anti-oorlogsretoriek van de opstandige leider van de Britse Labour Party. (Over de Britten gesproken: Swanson waarschuwde zijn toehoorders dat er op 6 juli een ‘groot verhaal’ zal plaatsvinden. Dat is het moment waarop het Britse Chilcot Inquiry de resultaten zal vrijgeven van zijn langlopende onderzoek naar de rol van Groot-Brittannië in de politieke samenzwering die leidde tot de onwettige en ongerechtvaardigde Golfoorlog van George W. Bush en Tony Blair.)
Echt goed in het vermoorden van kinderen
Nadenken over de rol van een president die eens in vertrouwen genomen“Het blijkt dat ik heel goed ben in het vermoorden van mensen,” stelde Swanson zich het proces van door Oval-Office georkestreerde moorden voor: “Elke dinsdag doorloopt Obama een ‘dodenlijst’ en vraagt zich af wat Sint Thomas van Aquino van hem zou denken.” (Van Thomas was uiteraard de vader van het concept van de ‘rechtvaardige oorlog’.)
Terwijl de vermoedelijke Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump veel kritiek heeft gekregen met zijn argument dat het Amerikaanse leger de War on Terror moet uitbreiden met het “doden van de families” van gerichte tegenstanders, hebben Amerikaanse presidenten deze “dood ze allemaal”-strategie al verankerd als officieel Amerikaans beleid. In 2011 werd de Amerikaanse burger, geleerde en geestelijke Anwar al-Awlaki vermoord door een drone-aanval in Jemen. Twee weken later werd al-Awaki's 16-jarige zoon Abdulrahman (ook een Amerikaans staatsburger) verbrand door een tweede Amerikaanse drone die in opdracht van Barack Obama werd uitgezonden.
Toen critici vragen opriepen over de moord op de tienerzoon van al-Alwaki, werd er afwijzend gereageerd (in de woorden van Perssecretaris van het Witte Huis, Robert Gibbs) had de koude ondertoon van een maffia-don: ‘Hij had een veel verantwoordelijker vader moeten hebben.’
Het is zeer verontrustend om te beseffen dat we in een samenleving leven die geconditioneerd is om het doden van kinderen te accepteren. Even verontrustend: Swanson merkte op dat de Verenigde Staten het enige land ter wereld zijn dat heeft geweigerd het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van kinderen te ratificeren.
Volgens Swanson hebben opiniepeilingen herhaaldelijk aangetoond dat een meerderheid van het publiek het eens zal zijn met de stelling: “We hadden die oorlog niet moeten beginnen.” Er zullen er echter minder zijn die zeggen: “We hadden moeten voorkomen dat die oorlog überhaupt begon.” Maar het feit is, zegt Swanson, dat er een aantal oorlogen zijn geweest die niet tot stand zijn gekomen vanwege oppositie van onderaf. Obama's ongefundeerde 'Rode Lijn'-dreiging om de Syrische president Bashar al-Assad uit te schakelen was een recent voorbeeld. (Natuurlijk delen John Kerry en Vladimir Poetin veel lof voor het voorkomen van deze ramp.) “We hebben een aantal oorlogen gestopt”, merkte Swanson op, “maar dit wordt niet gerapporteerd.”
Wegwijzers op het oorlogspad
Tijdens het lange Memorial Day-weekend hadden de regering en het volk moeite om het verhaal van de Amerikaanse oorlogen onder controle te krijgen. (PS: In 2013 markeerde Obama de 60e verjaardag van de Koreaanse wapenstilstand door te verklaren dat het bloedige Koreaanse conflict iets was om te vieren. “Die oorlog was geen gelijkspel,” Obama hield vol, “Korea was een overwinning.”) Dit jaar bleef het Pentagon propagandistische herdenkingen van de oorlog in Vietnam promoten en opnieuw werden deze patriottische verduisteringen luidkeels uitgedaagd door Vietnam Vets against War.
Verwijzend naar Obama's recente staatsbezoeken aan Japan en Korea, bekritiseerde Swanson de president. Obama bezocht Hiroshima of Ho Chi Minh-stad niet om excuses, restitutie of herstelbetalingen aan te bieden, klaagde Swanson. In plaats daarvan leek hij er meer in geïnteresseerd zichzelf te presenteren als een voorloper van de Amerikaanse wapenfabrikanten.
Swanson betwistte het argument dat Amerika's uitgestrekte imperium van buitenlandse bases en Pentagon-budgetten van meerdere miljarden dollars zijn ontworpen om “Amerikanen veilig te houden” tegen ISIS/Al Qaeda/de Taliban/jihadisten. De waarheid is dat – dankzij de macht van de National Rifle Association en de daaruit voortvloeiende proliferatie van wapens in het hele land – “Amerikaanse peuters elk jaar meer Amerikanen doden dan terroristen.” Maar peuters worden niet gezien als in wezen kwaadaardige, religieus gemotiveerde, geopolitiek uitdagende entiteiten.
Swanson prees de GI Bill of Rights, maar vervolgde met een zelden gehoorde opmerking: “Je hebt geen oorlog nodig om een GI Bill of Rights te hebben.” Het land beschikt over de middelen en het vermogen om iedereen gratis onderwijs te bieden en zou dit kunnen bereiken zonder een erfenis van verlammende studieschulden. Een van de historische impulsen achter het aannemen van de GI Bill, zo herinnerde Swanson zich, was de ongemakkelijke herinnering van Washington aan het enorme ‘bonusleger’ van ontevreden dierenartsen dat Washington bezette in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog. De dierenartsen – en hun families – eisten gewoon betaling voor hun diensten en verzorging van hun blijvende wonden. (De bezetting werd uiteindelijk afgebroken met een spervuur van traangas, kogels en bajonetten, gehanteerd door troepen onder bevel van generaal Douglas MacArthur.)
Bestaat er een ‘rechtvaardige oorlog’?
Uit de vraag-en-antwoordsessie kwam een verschil van mening naar voren over de vraag of er zoiets bestond als ‘legitiem’ gebruik van geweld – voor politieke onafhankelijkheid of ter wille van zelfverdediging. Een lid van het publiek stond op en verkondigde dat hij er trots op zou zijn geweest om in de Abraham Lincoln Brigade te dienen.
Swanson – die tamelijk absolutistisch is als het om krijgszaken gaat – reageerde op de uitdaging door te vragen: “Waarom zouden we er niet trots op zijn deel te nemen aan geweldloze revoluties?” Hij verwees naar de ‘Peoples Power’-revoluties in de Filipijnen, Polen en Tunesië.
Maar hoe zit het met de Amerikaanse Revolutie? vroeg een ander publiekslid. Swanson theoretiseerde dat een geweldloze scheiding van Engeland mogelijk was geweest. 'Je kunt George Washington niet verwijten dat hij niets van Gandhi afwist,' opperde hij.
Terugkijkend op de tijd van Washington (een tijdperk dat werd gekenmerkt door de eerste van de ‘Indische Oorlogen’ van het jonge land) ging Swanson in op de Britse praktijk van het weghalen van ‘trofeeën’ – hoofdhuid en andere lichaamsdelen – van afgeslachte ‘Indianen’. Sommige geschiedenisboeken beweren dat deze barbaarse praktijken door de indianen zelf zijn overgenomen. Maar volgens Swanson waren deze nare gewoonten al ingebakken in de Britse imperiale subcultuur. Uit de historische gegevens blijkt dat deze praktijken begonnen in het Oude Land, toen de Britten de roodharige ‘wilden’ van Ierland vochten, vermoordden – en ja, scalpeerden.
In reactie op de uitdaging dat de burgeroorlog noodzakelijk was om de vakbond te behouden, kwam Swanson met een ander scenario dat zelden of nooit wordt nageleefd. In plaats van een oorlog tegen de secessionistische staten te lanceren, zo stelde Swanson voor, had Lincoln eenvoudigweg kunnen zeggen: ‘Laat ze vertrekken.’
In plaats van zoveel levens te verspillen, zouden de VS eenvoudigweg een kleiner land zijn geworden, meer in lijn met de omvang van de landen in Europa, en, zoals Swanson opmerkte, zijn kleinere landen doorgaans beter beheersbaar – en beter verenigbaar met het democratisch bestuur.
Maar de Tweede Wereldoorlog was zeker een ‘goede oorlog’, suggereerde een ander publiekslid. Was de Tweede Wereldoorlog niet gerechtvaardigd gezien de verschrikkingen van de Nazi-Holocaust tegen de Joden? Swanson wees erop dat de zogenaamde “Goede Oorlog” vele malen meer burgers het leven kostte dan de zes miljoen die in de Duitse vernietigingskampen omkwamen. Swanson herinnerde het publiek er ook aan dat Amerikaanse industriëlen vóór het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog enthousiast hun steun – zowel politiek als financieel – hadden betuigd aan het Duitse naziregime en aan de fascistische regering in Italië.
Toen Hitler Engeland benaderde met een aanbod om samen te werken bij het verdrijven van de Duitse Joden voor hervestiging in het buitenland, verwierp Churchill het idee en beweerde dat de logistiek – dat wil zeggen het potentiële aantal erbij betrokken schepen – te belastend zou zijn geweest. Ondertussen was Washington in de VS druk bezig met het sturen van kustwachtschepen om een scheepslading potentiële Joodse vluchtelingen weg te drijven van de kust van Florida, waar ze hadden gehoopt een toevluchtsoord te vinden. Swanson onthulde nog een weinig bekend verhaal: de familie van Anne Frank had asiel aangevraagd in de Verenigde Staten, maar hun visumaanvraag was dat wel ontkend door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken.
En wat betreft het rechtvaardigen van het gebruik van kernwapens tegen Japan “om levens te redden”, merkte Swanson op dat het Washingtons aandrang op “onvoorwaardelijke overgave” was die de oorlog onnodig verlengde – en het stijgende dodental.
Swanson vroeg of mensen het niet ‘ironisch’ vonden dat je, om de ‘noodzaak’ van oorlog te verdedigen, 75 jaar terug moet gaan om een enkel voorbeeld te vinden van een zogenaamde ‘goede oorlog’ die de voortdurende toevlucht rechtvaardigt. tot militair geweld in de wereldaangelegenheden.
En dan is er nog de kwestie van het grondwettelijk recht. De laatste keer dat het Congres een oorlog goedkeurde was in 1941. Elke oorlog sindsdien is ongrondwettelijk geweest. Elke oorlog sindsdien is ook illegaal geweest op grond van het Kellogg-Briand Pact en het Handvest van de Verenigde Naties, die beide internationale agressieoorlogen verboden.
Tot slot herinnerde Swanson zich hoe tijdens een van zijn lezingen in San Francisco de dag ervoor een Vietnamveteraan in het publiek was opgestaan en met tranen in zijn ogen de mensen had gesmeekt om ‘de 58,000 te herdenken die in die oorlog zijn omgekomen’.
‘Ik ben het met je eens, broeder,’ antwoordde Swanson meelevend. Toen hij nadacht over de verwoesting die de Amerikaanse oorlog over Vietnam, Laos en Cambodja had verspreid, voegde hij eraan toe: “Ik denk dat het ook belangrijk is om alle zes miljoen en 58,000 mensen te herdenken die in die oorlog zijn omgekomen.”
De 13 waarheden over oorlog (hoofdstukken uit War Is a Lie)
* Er worden geen oorlogen gevoerd tegen het kwaad
* Oorlogen worden niet gelanceerd uit zelfverdediging
* Oorlogen worden niet uit vrijgevigheid gevoerd
* Oorlogen zijn niet onvermijdelijk
* Strijders zijn geen helden
* Oorlogsmakers hebben geen nobele motieven
* Oorlogen worden niet verlengd voor het welzijn van de soldaten
* Oorlogen worden niet op slagvelden uitgevochten
* Oorlogen zijn niet één oorlog en worden niet beëindigd door ze uit te breiden
* Oorlogsnieuws komt niet van belangeloze waarnemers
* Oorlog brengt geen veiligheid en is niet duurzaam
* Oorlogen zijn niet illegaal
* Oorlogen kunnen niet zowel gepland als vermeden worden
NB: Dit artikel is gebaseerd op uitgebreide handgeschreven aantekeningen en is niet van een opname getranscribeerd.
