Ty woestenij

Door Ngam Emmanuel, World BEYOND War, September 6, 2020

TY WASTELAND

Middag, zichtbare stralen van de hete zon,
Gefilterd door de donkergrijze lucht.
De golvende heuvels keken uit over een gruizige woestenij beneden.
Het landschap stond imposant en nors, alsof
Het werd achtervolgd door de heksen van de melancholie.
Heuvels die ooit bedekt waren met dichte bossen
Stond verlaten, leeg en vermoeid. Ooit haar ruige valleien
Gestegen van spectaculaire schoonheid. Vandaag is haar groene gezicht niet meer.

Ooit trokken zoet geurende bloemen hier mannen en bijen aan.
Eens tjilpte de toerako in haar mooie bossen.
Eens bracht de meeslepende melodie ons hart vreugde.
Eens sierden zijn rood glanzende veren de kronen van adel.
Eens zorgde het bos voor water voor iedereen.
Ooit droop de honing hier rijkelijk.
Ooit leverde haar bos hout voor iedereen.
Eens zorgde haar faune voor genezing van alle kwalen.
Ooit genoten de heilige heiligdommen en totems zijn bescherming.

De goden op hun geheime plaatsen bespioneren en onheilspellend,
Frons naar degenen die het pad van de heilige python negeren.
Het broeierige landschap staart vol ongeloof toe, iedereen ziend
Zijn rug toekeren voor het nastreven van buitenaardse paden.
De vervuilers van het land nemen dagelijks toe, zoals regendruppels op een druilerige ochtend.
Bloed, vergoten op elk kruispunt.
Ontheiliging heeft rimpels gestempeld op elk lachend gezicht.
Massa's dwalen van plaats naar plaats op zoek naar troost.
De achtergebleven drummers spelen vals.
De zangers die achterbleven om te zingen, produceren een kakofonie.
De dansers die achterblijven om te dansen, doen dat onhandig.

Ngam Emmanuel is een dichter, schrijver, pleitbezorger van politieke rechtvaardigheid en leraar op een middelbare school in Kameroen. Ngam studeerde af aan de Hogere Lerarenopleiding met een Diploma in Talen (Frans en Engels).