Door David Swanson
Opmerkingen bij #NoWar2016
De regering van de Verenigde Staten heeft onlangs meer dan een miljoen dollar gegeven aan de familie van een slachtoffer dat zij in een van haar oorlogen had gedood. Het slachtoffer was toevallig een Italiaan. Als je alle Iraakse families zou vinden met eventuele overlevende leden van wie dierbaren door de Verenigde Staten zijn vermoord, zou het een miljoen families kunnen zijn. Een miljoen keer een miljoen dollar zou genoeg zijn om die Irakezen in dit opzicht te behandelen alsof ze Europeanen waren. Wie kan mij vertellen – steek uw hand op – hoeveel een miljoen keer een miljoen is?
Dat klopt, een biljoen.
Kun je nu tot een biljoen tellen, beginnend vanaf één? Doe Maar. We zullen wachten.
Eigenlijk wachten we niet, want als je één getal per seconde zou tellen, zou je over 31,709 jaar op een biljoen uitkomen. En we moeten hier nog andere sprekers bereiken.
Een biljoen is een getal dat we niet kunnen bevatten. Voor de meeste doeleinden is het nutteloos. De meest hebzuchtige oligarch droomt er niet van ooit een fractie van zoveel dollars te zien. Een klein deel van zoveel dollars zou de wereld transformeren. Drie procent daarvan per jaar zou een einde maken aan de hongersnood op aarde. Eén procent per jaar zou een einde maken aan het gebrek aan schoon drinkwater. Tien procent per jaar zou groene energie, landbouw of onderwijs transformeren. Drie procent per jaar gedurende vier jaar, in lopende dollars, was het Marshallplan.
En toch stopt de regering van de Verenigde Staten via talloze departementen een biljoen dollar per jaar in de voorbereiding op oorlog. Dat lukt dus perfect. Neem een jaar vrij en compenseer de Iraakse slachtoffers. Neem nog een paar maanden de tijd en begin met het compenseren van Afghanen, Libiërs, Syriërs, Pakistanen, Jemenieten, Somaliërs, enz. Ik ben me er terdege van bewust dat ik ze niet allemaal opsom. Denk aan het 31,709 jaarprobleem.
Natuurlijk kun je een verwoest land als Irak, of een familie waar dan ook, die een dierbare heeft verloren, nooit volledig compenseren. Maar je zou er elk jaar miljoenen en miljarden mensen van kunnen profiteren en miljoenen en miljarden levens kunnen redden en verbeteren voor minder dan wordt uitgegeven aan de voorbereiding op meer oorlogen. En dit is de belangrijkste manier waarop oorlog dodelijk is – door de financiering voor al het andere weg te nemen. Wereldwijd gaat het om 2 biljoen dollar per jaar, plus biljoenen aan schade en vernietiging.
Wanneer je de goede en de slechte probeert af te wegen om te beslissen of het starten of voortzetten van een oorlog gerechtvaardigd is, moeten de kosten van oorlogsvoorbereidingen (financieel, moreel, menselijk, ecologisch, etc.) aan de slechte kant komen te staan. Zelfs als je denkt dat je je kunt voorstellen hoe er op een dag een gerechtvaardigde oorlog zou kunnen uitbreken, moet je overwegen of dat ook zo is gerechtvaardigd op de manier waarop een bedrijf dat de aarde vervuilt en zijn werknemers en klanten misbruikt, dat doet winstgevend — namelijk door het grootste deel van de kosten af te schrijven.
Natuurlijk stellen mensen zich graag voor dat er een paar gerechtvaardigde oorlogen zijn geweest, zodat de kans op een nieuwe oorlog groter is dan de vernietiging van de eindeloze oorlogsvoorbereiding plus alle niet te rechtvaardigen oorlogen die daaruit voortkomen. De Verenigde Staten moesten eenvoudigweg een revolutie tegen Engeland uitvechten, hoewel geweldloze correcties op onrecht goed werkten, en de reden dat Canada geen oorlog met Engeland hoefde te voeren is omdat er geen touchdowns zijn in hockey, of zoiets. De Verenigde Staten moesten eenvoudigweg driekwart miljoen mensen vermoorden en vervolgens een einde maken aan de slavernij, ook al eindigde de slavernij niet, omdat al die andere landen die een einde maakten aan de slavernij, en deze stad waarin we ons bevinden, een einde maakten aan de slavernij, zonder al die mensen te doden. ontberen nu eerst de waardevolle erfenis van Zuidelijke vlaggen en bittere racistische wrok die we zo koesteren, of zoiets.
De Tweede Wereldoorlog was volkomen gerechtvaardigd omdat president Roosevelt zes dagen vrij had in zijn voorspelling van de Japanse aanval die hij had willen provoceren, en de VS en Engeland weigerden Joodse vluchtelingen uit Duitsland te evacueren, de kustwacht een schip van hen wegjoeg van Miami, het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft het visumverzoek van Anne Frank afgewezen, alle vredespogingen om de oorlog te stoppen en de kampen te bevrijden werden geblokkeerd, meerdere keren stierf het aantal mensen dat in de kampen omkwam in de oorlog daarbuiten, de totale vernietiging van burgers en de permanente militarisering van de Verenigde Staten zijn rampzalige precedenten geweest; de fantasie dat Duitsland het westelijk halfrond zou overnemen zodra het klaar was met de verovering van de Sovjet-Unie was gebaseerd op vervalste documenten van Karl Roviaanse kwaliteit; de Verenigde Staten gaven syfilis aan zwarte troepen tijdens de oorlog en voor Guatemalteken tijdens de processen van Neurenberg, en het Amerikaanse leger huurde aan het einde van de oorlog honderden topnazi's in die er precies bij pasten, maar dit was een kwestie van goed versus kwaad.
De nieuwe trend om oorlogen te voeren als filantropie krijgt een stukje Amerikaanse publieke steun, maar elke oorlog is afhankelijk van grotere steun van degenen die dorsten naar bloed. En omdat er tot nu toe geen enkele humanitaire oorlog ten goede is gekomen aan de mensheid, leunt deze propaganda zwaar op oorlogen die niet hebben plaatsgevonden. Vijf jaar geleden moest je Libië simpelweg bombarderen vanwege Rwanda – waar het door de VS gesteunde militarisme de ramp had veroorzaakt en nooit zou bombarderen van wie dan ook iets hebben geholpen. Een paar jaar later schreef de Amerikaanse ambassadeur bij de Verenigde Naties, Samantha Power, openlijk en schaamteloos dat we de verantwoordelijkheid hadden om niet naar de ramp te kijken die in Libië was veroorzaakt om echt bereid te zijn Syrië te bombarderen, en dat we Syrië moesten bombarderen vanwege Rwanda. Ook vanwege Kosovo, waar de propaganda een foto bevatte van een magere man achter een hek. In werkelijkheid had de fotograaf achter een hek gezeten en stond er een dikke man naast de magere. Maar het punt was om Servië te bombarderen en wreedheden aan te wakkeren om de holocaust te stoppen, waar de Amerikaanse regering ten tijde van de Tweede Wereldoorlog absoluut geen enkel belang bij had om deze te stoppen.
Laten we dit dus voor eens en voor altijd duidelijk maken. Het strekt ons tot eer dat oorlogen op de markt moeten worden gebracht als iets dat goed is voor de mensen. Maar we zijn goedbedoelende dwazen als we het geloven. Er moet een einde komen aan oorlogen, en het zelfs nog schadelijker instituut van oorlogsvoorbereiding moet worden afgeschaft.
Ik verwacht niet dat we dat kunnen en ben er ook niet zeker van dat we het Amerikaanse leger volgende week donderdag moeten afschaffen, maar het is belangrijk dat we de noodzaak en wenselijkheid van de afschaffing ervan begrijpen, zodat we stappen kunnen ondernemen die ons in die richting zullen bewegen. richting. Een reeks stappen kan er als volgt uitzien:
1) Stop met het bewapenen van andere landen en groepen.
2) Creëer Amerikaanse steun voor en participatie in instellingen voor recht, geweldloosheid, diplomatie en hulp, zoals ontwikkeld in het boek in uw pakketten, Een wereldwijd beveiligingssysteem: een alternatief voor oorlog.
3) Beëindig aanhoudende oorlogen.
4) Breng de VS terug tot niet meer dan tweemaal de grootste militaire spender: investeren in de transitie naar een vreedzame, duurzame economie.
5) Sluit buitenlandse bases.
6) Elimineer wapens die geen defensief doel hebben.
7) Breng de VS terug tot niet meer dan de volgende grootste militaire spender, en blijf gelijke tred houden met een omgekeerde wapenwedloop. Het is vrijwel zeker dat de Verenigde Staten een universele omgekeerde wapenwedloop kunnen ontketenen als zij ervoor kiezen deze te leiden.
8) Elimineer nucleaire en andere ergste wapens van de aarde. Een mooie stap zou zijn dat de VS zouden toetreden tot de conventie over clusterbommen nu de VS tijdelijk gestopt zijn met de productie ervan.
9) Stel een plan op voor de volledige afschaffing van oorlog.
Zelfs de noodzakelijke oorlogen? De rechtvaardige oorlogen? De goede en glorieuze oorlogen? Ja, maar als het een troost mag zijn: ze bestaan niet.
Het is niet nodig om de wereld tot de tanden te bewapenen. Het is op geen enkele manier economisch voordelig of moreel gerechtvaardigd. Oorlogen van vandaag hebben aan beide kanten Amerikaanse wapens. ISIS-video's bevatten Amerikaanse wapens en Amerikaanse voertuigen. Dat is niet rechtvaardig of glorieus. Het is alleen maar hebzuchtig en dom.
Studies zoals die van Erica Chenoweth hebben aangetoond dat geweldloos verzet tegen tirannie veel waarschijnlijker succes zal hebben, en dat het succes veel waarschijnlijker zal zijn, dan met gewelddadig verzet. Dus als we naar zoiets als de geweldloze revolutie in Tunesië in 2011 kijken, zouden we kunnen ontdekken dat deze aan net zoveel criteria voldoet als elke andere situatie voor een zogenaamd rechtvaardige oorlog, behalve dat het helemaal geen oorlog was. Je zou niet terug in de tijd gaan en pleiten voor een strategie die minder kans van slagen heeft, maar waarschijnlijk veel meer pijn en dood zal veroorzaken.
Ondanks de relatieve schaarste aan voorbeelden tot nu toe van geweldloos verzet tegen buitenlandse bezetting, zijn er mensen die ook daar al een patroon van succes beginnen te claimen. Ik citeer Stephen Zunes:
“Tijdens de eerste Palestijnse Intifada in de jaren tachtig werd een groot deel van de onderworpen bevolking in feite zelfbesturende entiteiten door massale niet-samenwerking en de oprichting van alternatieve instellingen, waardoor Israël werd gedwongen de oprichting van de Palestijnse Autoriteit en zelfbestuur voor het grootste deel van de bevolking toe te staan. stedelijke gebieden van de Westelijke Jordaanoever. Geweldloos verzet in de bezette Westelijke Sahara heeft Marokko gedwongen een autonomievoorstel in te dienen. In de laatste jaren van de Duitse bezetting van Denemarken en Noorwegen tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden de nazi’s feitelijk niet langer controle over de bevolking. Litouwen, Letland en Estland bevrijdden zich vóór de ineenstorting van de Sovjet-Unie door middel van geweldloos verzet van de Sovjetbezetting. In Libanon … werd dertig jaar Syrische overheersing beëindigd door een grootschalige, geweldloze opstand in 1980.”
Einde citaat. Hij heeft meer voorbeelden. En je zou, denk ik, kunnen kijken naar talloze voorbeelden van verzet tegen de nazi’s, en naar het Duitse verzet tegen de Franse invasie van het Ruhrgebied in 1923, of misschien naar het eenmalige succes van de Filipijnen en het aanhoudende succes van Ecuador bij het uitzetten van vluchtelingen. Amerikaanse militaire bases, en natuurlijk het Gandhiaanse voorbeeld van het verdrijven van de Britten uit India. Maar de veel talrijkere voorbeelden van geweldloos succes over binnenlandse tirannie bieden ook een leidraad voor toekomstige actie.
Aan de kant van het kiezen van een geweldloze reactie op een aanval staat de grotere kans op slagen en dat dat succes langer aanhoudt, en dat er minder schade wordt aangericht tijdens het proces. Soms zijn we zo druk bezig met erop te wijzen dat anti-Amerikaans terrorisme wordt aangewakkerd door Amerikaanse agressie – zoals dat nu eenmaal het geval is – dat we vergeten erop te wijzen dat het terrorisme faalt in zijn doelstellingen, net zoals het bredere Amerikaanse terrorisme faalt in zijn doelstellingen. Het Iraakse verzet tegen de Amerikaanse bezetting staat niet model voor het Amerikaanse verzet tegen een of andere gefantaseerde invasie van de Verenigde Staten door Vladimir Poetin en Edward Snowden, die een wilde groep islamitische Hondurezen aanvoeren om onze wapens af te pakken.
Het juiste model is geweldloze non-samenwerking, de rechtsstaat en diplomatie. En dat kan nu beginnen. De kans op gewelddadige conflicten kan sterk worden geminimaliseerd.
Maar bij uitblijven van een aanval, terwijl er beweerd wordt dat een oorlog gelanceerd moet worden als een zogenaamd ‘laatste redmiddel’, zijn geweldloze oplossingen in oneindige verscheidenheid beschikbaar en kunnen ze keer op keer worden uitgeprobeerd. De Verenigde Staten hebben nooit het punt bereikt om een ander land aan te vallen als daadwerkelijk en letterlijk laatste redmiddel. En dat kan nooit.
Als je dat zou kunnen bereiken, zou een morele beslissing nog steeds vereisen dat de ingebeelde voordelen van je oorlog opwegen tegen alle schade die wordt aangericht door het handhaven van het instituut oorlog, en dat is een ongelooflijk hoge hindernis.
Wat we nodig hebben om geweldloze druk uit te oefenen op degene die over vier maanden het Witte Huis en het Capitool bezet, is een grotere, energiekere beweging voor de afschaffing van de oorlog, met een visie op wat we in plaats daarvan zouden kunnen hebben.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog, voordat de Verenigde Staten een permanente staat van oorlog handhaafden, opperde een congreslid uit Maryland dat het Pentagon na de oorlog in een ziekenhuis zou kunnen worden veranderd en daardoor voor een nuttig doel zou kunnen worden gebruikt. Dat vind ik nog steeds een goed idee. Ik zal proberen het maandag om 9 uur aan het personeel van het Pentagon te vertellen.
Dit is de visie die we moeten bevorderen, een waarin een nieuw en waardevol doel moet worden gevonden, zoals in deze kettingen gemaakt van gerecyclede kernwapens, voor alles wat vroeger deel uitmaakte van de immorele criminele onderneming die bekend stond als oorlog.
