Door Justin McCurry, The Guardian, Mei 14, 2022
Eerder deze week plaatste Jinshiro Motoyama een spandoek buiten het kantoor van de Japanse premier, ging op een klapstoel zitten en stopte met eten. Het was een dramatisch gebaar, maar de 30-jarige activist gelooft dat wanhopige maatregelen nodig zijn om een einde te maken aan de lange Amerikaanse militaire aanwezigheid in zijn geboorteplaats, Okinawa.
Okinawa ligt ongeveer 1,000 mijl ten zuiden van Tokio in de Oost-Chinese Zee en is een stipje in de oceaan dat 0.6% van het totale landoppervlak van Japan beslaat, maar ongeveer 70% van de Amerikaanse militaire bases in Japan en meer dan de helft van zijn 47,000 troepen.
Als het eiland, het toneel van een van de bloedigste gevechten van de oorlog in de Stille Oceaan, bereidt zich zondag voor ter gelegenheid van 50 jaar sinds het werd teruggegeven aan de Japanse soevereiniteit door de naoorlogse Amerikaanse controle, Motoyama is niet in de stemming om feest te vieren.
"De Japanse regering wil dat er een feestelijke stemming komt, maar dat kan niet als je bedenkt dat de situatie rond Amerikaanse bases nog steeds niet is opgelost", zei de 30-jarige afgestudeerde student vrijdag tegen verslaggevers, de vijfde dag van zijn hongersnood. staking.
Hij erkende dat de 1.4 miljoen inwoners van Okinawa welvarender zijn geworden - hoewel de verzameling eilanden nog steeds de armste is van de 47 Japanse prefecturen - in de afgelopen halve eeuw, maar zei dat het eiland nog steeds wordt behandeld als een quasi-koloniale buitenpost.
“Het grootste probleem sinds de terugkeer naar Japan, en sinds het einde van de tweede wereldoorlog, is de aanwezigheid van Amerikaanse militairen bases, die onevenredig zijn gebouwd in Okinawa.”
Het debat over de militaire voetafdruk van de VS wordt gedomineerd door de toekomst van Futenma, een vliegbasis van het Amerikaanse marinekorps in het midden van een dichtbevolkte stad, naar een offshore-locatie in Henoko, een vissersdorp in de afgelegen noordelijke helft van het belangrijkste eiland van Okinawan.
Critici zeggen dat de Henoko-basis het delicate mariene ecosysteem van het gebied zal vernietigen en de veiligheid van ongeveer 2,000 inwoners in de buurt van de locatie zal bedreigen.
verzet tegen de Amerikaanse militairen aanwezigheid op Okinawa nam sterk toe na de ontvoering en verkrachting van een 1995-jarig meisje in 12 door drie Amerikaanse militairen. Het jaar daarop kwamen Japan en de VS overeen de voetafdruk van de VS te verkleinen door Futenma's personeel en militaire hardware naar Henoko te verplaatsen. Maar de meeste Okinawanen willen dat de nieuwe basis elders in Japan wordt gebouwd.
Okinawa's anti-basisgouverneur, Danny Tamaki, heeft gezworen de beweging van Henoko te bestrijden - een standpunt dat wordt gesteund door meer dan 70% van de kiezers in een niet-bindende prefectuur van 2019 referendum die Motoyama hielp organiseren.
Tijdens een korte ontmoeting deze week met de Japanse premier, Fumio Kishida, drong Tamaki er bij hem op aan om de controverse over de Henoko-basis op te lossen door middel van dialoog. "Ik hoop dat de regering de opvattingen van de Okinawanen volledig zal erkennen", zei Tamaki, de zoon van een Japanse vrouw en een Amerikaanse marinier die hij nog nooit heeft ontmoet.
In reactie daarop zei de kabinetschef, Hirokazu Matsuno, dat de regering ernaar streefde de last van het eiland te verminderen, maar benadrukte dat er geen alternatief was voor het bouwen van een nieuwe basis in Henoko.
Motoyama, die een onmiddellijke stopzetting van de bouwwerkzaamheden en een substantiële vermindering van de Amerikaanse militaire aanwezigheid eist, beschuldigde de Japanse regering ervan de democratische wil van het volk van Okinawa te negeren.
"Het weigerde gewoon de uitslag van het referendum te accepteren", zei hij. “Hoe lang zullen de mensen van Okinawa deze situatie nog moeten verdragen? Tenzij het probleem met de militaire basis wordt opgelost, zal de ommekeer en de tragedie van de Tweede Wereldoorlog nooit echt voorbij zijn voor de mensen van Okinawa.”
Aan de vooravond van de verjaardag van het einde van de Amerikaanse bezetting van Okinawa, blijft de lokale oppositie tegen de Amerikaanse militaire aanwezigheid hoog.
Uit een peiling van de krant Asahi Shimbun en de Okinawaanse mediaorganisaties bleek dat 61% van de lokale bevolking minder Amerikaanse bases op het eiland wilde, terwijl 19% zei blij te zijn met de status quo.
Aanhangers van een blijvende rol voor "fort Okinawa" wijzen op de veiligheidsrisico's van een nucleair bewapend Noord-Korea en een assertiever China, wiens marine onlangs haar activiteiten in de wateren nabij Okinawa heeft opgevoerd, met straaljagers die opstijgen en landen op het vliegtuig vervoerder Liaoning elke dag gedurende meer dan een week.
De vrees in Japan dat China zou kunnen proberen Taiwan te heroveren of met geweld het betwiste land op te eisen Senkaku-eilanden - gelegen op minder dan 124 km afstand - zijn gestegen sinds de Russische invasie van Oekraïne.
Parlementsleden van de regerende liberaal-democratische partij in Japan hebben het land opgeroepen om raketten aan te schaffen die doelen in vijandelijk gebied kunnen raken - wapens die kunnen worden ingezet op een van Okinawa's kleinere "frontline” eilanden.
Oplopende spanningen in de regio hebben Okinawa tot een doelwit gemaakt, niet tot een hoeksteen van afschrikking, volgens Masaaki Gabe, emeritus professor aan de Universiteit van Ryukyus, die 17 was toen de Amerikaanse bezetting eindigde. "Okinawa zal de frontlinie zijn in het geval van een oorlog of conflict tussen Japan en China", zei Gabe. “Na 50 jaar houdt het onzekere gevoel nog steeds aan.”
Motoyama was het daarmee eens. "Ik geloof dat er een risico bestaat dat Okinawa opnieuw het toneel van een strijd zou kunnen worden", zei hij, verwijzend naar een invasie door Amerikaanse troepen in april 1945 waarbij 94,000 burgers - ongeveer een kwart van de bevolking van Okinawa - stierven, samen met 94,000 Japanse soldaten. en 12,500 Amerikaanse troepen.
Eisen van de inwoners van Okinawa om hun last te verlichten door enkele Amerikaanse militaire faciliteiten naar andere delen van Japan te verplaatsen, zijn genegeerd. De regering heeft ook geweigerd de overeenkomst tussen Japan en de VS over de status van strijdkrachten te wijzigen, die volgens critici de Amerikaanse militairen beschermt waarvan wordt beschuldigd ernstige misdrijven, inclusief verkrachting.
Jeff Kingston, directeur Aziatische studies aan de Temple University Japan, zei dat hij betwijfelde of veel Okinawanen de afgelopen 50 jaar onder Japanse soevereiniteit zouden vieren.
"Ze zijn niet tevreden met terugval omdat het Amerikaanse leger verschanst blijft", zei hij. “Lokale mensen zien de bases niet als schilden, maar eerder als doelwitten. En misdaad en milieuproblemen in verband met de bases zorgen ervoor dat de Amerikanen hun welkom blijven overtreffen.”
Motoyama, die geen contact heeft gehad met Japanse regeringsfunctionarissen, zei dat hij zijn hongerstaking tot de verjaardag van zondag zou voortzetten, ondanks kritiek op sociale media dat het zinloos was.
"Ik wil dat mensen nadenken over waarom ik dit moet doen," zei hij. “Hoe hard de Okinawa-mensen ook hun stem laten horen, wat ze ook doen, ze worden genegeerd door de Japanse regering. Er is in 50 jaar niets veranderd.”
Reuters droeg bij aan rapportage.
One Response
Bedankt WBW voor het delen van dit voorbeeld van verzet in Okinawa, het voormalige Liu Chiu (Ryūkyū) Koninkrijk dat werd gekoloniseerd door het keizerlijke Japan en dat nog steeds een militaire kolonie is die lijkt op het Hawaiiaanse koninkrijk. Zorg er echter voor dat u het goed doet: u identificeert deze Uchinānchu (Okinawan) land-/waterbeschermer als Japans! Ja, hij mag dan een Japans staatsburger zijn - maar het is ongeveer op dezelfde manier dat First Nation, Hawaiian, enz. volkeren tegen hun wil ook als 'Amerikaans staatsburger' kunnen worden bestempeld. Eer alstublieft inheemse identiteiten en strijd door ze niet te identificeren door hun kolonisator. In dit geval hebben de Okinawanen geleden onder de militaire bezettingen van zowel Japan als de VS, en nu zijn deze twee kolonistenlanden samengespannen met de aanhoudende militaire bezetting, die zich nu uitbreidt met toenemende Japanse "zelfverdedigingstroepen" over de hele archipel als voorbereiding op oorlog met China en de burgeroorlog met Taiwan (moderne Taiwanezen zijn niet de inheemse bevolking van het eiland, maar politieke vluchtelingenkolonisten).