Terroristische agentschappen afschaffen

Door David Swanson, World BEYOND War, Juli 28, 2019

Elke regering op aarde, te beginnen met de Verenigde Staten, zou moeten sluiten en afrekenen met geheime agentschappen, spionageagentschappen, agentschappen die worden gebruikt voor moord, marteling, omkoping, verkiezingsmanipulatie en staatsgrepen.

Hoewel deze agentschappen voorkomen dat het publiek weet wat er in hun naam wordt gedaan, verwerven ze geen kennis die het publiek ten goede komt en die niet openlijk, rechtmatig, door eenvoudig onderzoek, diplomatie en wetshandhavingsacties zou kunnen worden verkregen. mensenrechten respecteren.

Hoewel deze agentschappen af ​​en toe op hun eigen voorwaarden slagen in hun criminele ondernemingen, zorgen die successen altijd voor een terugslag die veel meer schade aanricht dan het goede - als dat al het geval is - heeft aangericht.

De CIA en al haar verwanten in de Amerikaanse regering en over de hele wereld hebben liegen, spioneren, moorden, martelen, overheidsgeheimhouding, wetteloosheid van de overheid, wantrouwen jegens buitenlandse regeringen, wantrouwen jegens de eigen regering, wantrouwen jegens je eigen kwalificaties om deel te nemen aan zelfbestuur en acceptatie van permanente oorlog.

Het bestempelen van terrorisme als "terrorismebestrijding" maakt het niet iets anders dan terrorisme en verandert niets aan het feit dat het terrorisme door anderen eerder vergroot dan vermindert.

We zouden iets moeten doen wat Woodrow Wilson nooit heeft gedaan, en het eerste van zijn 14 punten serieus moeten nemen: “Open vredesverbonden, openlijk gesloten, waarna er geen particuliere internationale afspraken zullen zijn van welke aard dan ook, maar diplomatie zal altijd openhartig en in de publieke opinie.” Dit is een even cruciale democratische hervorming als publieke financiering van verkiezingen of openbare telling van papieren stembiljetten.

Het nieuwste boek van Annie Jacobsen heet Surprise, Kill, Vanish: The Secret History of CIA Paramilitary Legers, Operators and Assassins. Het is gebaseerd op interviews met voormalige topleden van de CIA die simpelweg dol zijn op de CIA. Het boek is gewoon dol op de CIA. Toch blijft het een kroniek van eindeloze rampzalige mislukking na mislukking na mislukking. Dit is een verzameling pro-CIA-stemmen die super-top-extra-speciale-geheime informatie lekken, waarvan een groot deel meer dan 50 jaar oud is. En toch is er geen greintje rechtvaardiging voor het bestaan ​​van de CIA te vinden.

Jacobsen's boek over Operatie Paperclip, die ik hier heb besproken, vertelde het verhaal van hoe het Amerikaanse leger en de CIA grote aantallen voormalige nazi's inhuurden. Het schandaal dat men in dat verhaal zou moeten zien, is blijkbaar dat mensen nazi's waren geweest, niet dat ze hadden deelgenomen aan gruwelijke wreedheden, omdat deelname aan gruwelijke wreedheden wordt beschreven als een moedige en nobele dienst in het nieuwere boek van Jacobsen.

Er is natuurlijk een pleidooi voor het bestaan ​​van nazi-invloed op de wreedheden van de VS na de Tweede Wereldoorlog. Zoals ik schreef op de link hierboven,

“Het Amerikaanse leger veranderde op tal van manieren toen voormalige nazi's prominente posities kregen. Het waren nazi-raketwetenschappers die voorstelden om atoombommen op raketten te plaatsen en begonnen met de ontwikkeling van de intercontinentale ballistische raket. Het waren nazi-ingenieurs die Hitlers bunker onder Berlijn hadden ontworpen, die nu ondergrondse forten ontwierpen voor de Amerikaanse regering in de Catoctin en Blue Ridge Mountains. Bekende nazi-leugenaars werden door het Amerikaanse leger in dienst genomen om geheime inlichtingenrapporten op te stellen waarin de Sovjetdreiging ten onrechte werd gehyped. Nazi-wetenschappers ontwikkelden Amerikaanse chemische en biologische wapenprogramma's, waarbij ze hun kennis van tabun en sarin meebrachten, om nog maar te zwijgen van thalidomide - en hun gretigheid voor menselijke experimenten, waar het Amerikaanse leger en de nieuw opgerichte CIA gemakkelijk op grote schaal mee bezig waren. Elk bizar en gruwelijk idee over hoe een persoon zou kunnen worden vermoord of een leger zou kunnen worden geïmmobiliseerd, was van belang voor hun onderzoek. Er werden nieuwe wapens ontwikkeld, waaronder VX en Agent Orange. Er ontstond een nieuwe drive om de ruimte te bezoeken en te bewapenen, en voormalige nazi's kregen de leiding over een nieuw bureau genaamd NASA.

“Permanent oorlogsdenken, grenzeloos oorlogsdenken en creatief oorlogsdenken waarin wetenschap en technologie dood en lijden overschaduwden, werden allemaal mainstream. Toen een voormalige nazi in 1953 een lunch voor vrouwen toesprak in de Rochester Junior Chamber of Commerce, was de kop van het evenement 'Buzz Bomb Mastermind to Address Jaycees Today'. Dat klinkt ons niet erg vreemd in de oren, maar het kan iedereen die in de Verenigde Staten woonde vóór de Tweede Wereldoorlog geschokt hebben. Bekijk deze Walt Disney televisieprogramma met een voormalige nazi die slaven dood werkte in een grot die raketten bouwde. Het duurde niet lang of president Dwight Eisenhower zou klagen dat 'de totale invloed - economisch, politiek, zelfs spiritueel - voelbaar is in elke stad, elk staatshuis, elk kantoor van de federale regering'. Eisenhower verwees niet naar het nazisme maar naar de macht van het militair-industriële complex. Maar toen hem werd gevraagd wie hij in gedachten had toen hij in dezelfde toespraak opmerkte dat 'openbare orde zelf de gevangene zou kunnen worden van een wetenschappelijk-technologische elite', noemde Eisenhower twee wetenschappers, een van hen de voormalige nazi in de bovenstaande Disney-video. ”

Het is misschien de moeite waard om op te merken dat alle vijf de Democratische congresleden die zojuist hebben gestemd voor voortzetting van de ernstigste menselijke ramp die momenteel aan de gang is, de oorlog tegen Jemen, voormalige leden van de CIA en/of het leger zijn. Totale invloed betekent het einde van het bewustzijn van de invloed. Hoewel het boek van Jacobsen geen successen documenteert, vertoont het een bepaald soort succes door de bekende propaganda die er subtiel in is ingebouwd.

"Elke operatie die in dit boek wordt beschreven, hoe schokkend ook, was legaal", beweert Jacobsen, ondanks het feit dat hij zo'n 450 pagina's later het bestaan ​​van het Kellogg-Briand-pact erkent, en ondanks het bestaan ​​van de Geneefse Conventies en het VN-Handvest, en ondanks geen betwijfel of je je ervan bewust bent dat de landen waar de CIA veel van zijn misdaden pleegt, wetten hebben die ze verbieden. Die landen tellen niet mee. Ze bestaan ​​uit niets anders dan 'indigs', de term die in het hele boek wordt gebruikt voor louter inheemse mensen. Op pagina 164 schrijft Jacobsen: “De reden voor het zeer geheime karakter van de SOG [Studies and Observation Group] was dat het in strijd was met de Overeenkomst van Genève van 1962, de verklaring over de neutraliteit van Laos, die de Amerikaanse troepen verbood om in het land te opereren.” Maar schrik niet, anders vergeet u dat alles wat de Verenigde Staten (niet alleen Richard Nixon) doet per definitie legaal is.

Jacobsen opent en sluit het boek door te beweren dat het doel van alle vertelde verschrikkingen altijd is geweest om WO III te vermijden, maar ze geeft nooit de minste documentatie of bewijs of logica voor die bewering. Ze beweert ook dat kleinschalige moorden en sabotage gerechtvaardigd zijn als een "derde optie" omdat oorlog soms een slecht idee is (wanneer is het geen slecht idee? Ze zegt nooit) en soms is diplomatie "onvoldoende" of "gefaald". ' (wanneer? hoe? zegt ze nooit). Oorlogen blijven tientallen jaren op hun eigen voorwaarden mislukken, maar ons wordt nooit verteld dat we onze toevlucht moeten nemen tot diplomatie. Wat telt als diplomatie die faalt en een toevlucht tot oorlog rechtvaardigt? Het antwoord is niet erg weinig. Het antwoord is: minder dan niets.

Natuurlijk bouwt Jacobsen haar zaak ook op de valse en onbetwiste bewering dat Pearl Harbor een "verrassingsaanval" was. In dezelfde alinea suggereert ze dat Hitler het idee van totale oorlog zonder de juiste regels en fatsoen heeft uitgevonden. Ze stelt in één zin dat Reinhard Heydrich een van de belangrijkste architecten was van de Endlösung, en in de volgende zin dat hij bovenaan een Britse dodenlijst stond, alsof ze een verband tussen de twee feiten wilde suggereren, waarmee ze inspeelde op de propaganda dat de bondgenoten vochten de oorlog om moord te voorkomen. (Ze haalt dezelfde truc uit met de nucleaire bombardementen op Japan en het einde van de oorlog, wat een causaal verband impliceert voor elke geïndoctrineerde lezer.) Toen de Britten Heydrich vermoordden, doodden de nazi's natuurlijk 4,000 mensen als wraak, en stopten ze geen andere activiteiten . Hoera!

Vanaf het begin van het boek tot het einde wordt het hoofdpersonage, Billy Waugh, afgebeeld als een kinderlijke kinderfantasie over heilzaam en gevaarlijk geweld. Dit wordt zo vaak herhaald dat het genormaliseerd is. We mogen niet wanhopen dat mensen die kinderlijke fantasieën uitbeelden, de macht hebben gekregen om te moorden en grote schade aan te richten. We moeten zijn geluk vieren door zijn jongensdroom te kunnen waarmaken.

Twee weken na de moord op Heydrich creëerde de Amerikaanse regering de OSS en sleepte de bewoners van wat nu Prince William Forest Park is buiten Washington, DC, weg van hun huizen en hun land, schoppend en schreeuwend, om een gebied om spionage en moord te oefenen. Welk plezier! (Het gebied had een enigszins hoopvolle, enigszins geïntegreerde gemeenschap gekend die tijdens de wederopbouw was gedijd en een beter pad voorwaarts suggereerde, in plaats van iets terzijde te schuiven zodat volwassen mannen een moordspel konden spelen.)

In de wereld van Jacobsen begonnen de Sovjets de Koude Oorlog toen Stalin zich op onverklaarbare wijze niet langer als een vriend gedroeg. De Russen verloren 20 miljoen levens in WO II, volgens haar telling, in plaats van de 27 miljoen die vaker worden gerapporteerd (en de Vietnamezen verloren later 0.5 miljoen in plaats van de 3.8 miljoen die een studie van Harvard / University of Washington vond). Maar geen van die levens had enige invloed op het Sovjetbeleid, volgens Jacobsen, wat pure irrationele agressie was. Dus, als reactie op de commies, werd de CIA opgericht "om de nationale veiligheidsbelangen van de VS over de hele wereld te beschermen" - al deze vormen van bescherming haalden op de een of andere manier het boek van Jacobsen niet.

En toen gebeurde "het ondenkbare", toen Noord-Korea Zuid-Korea binnenviel. Zuid-Korea werd geregeerd door een in de VS opgeleide marionet die Noord-Korea actief provoceerde met zijn eigen invasies, maar 'ondenkbaar' betekent hier niet dat de betrokken mensen het niet konden denken; het betekent dat we niet moeten denken dat zij het dachten. Een geesteszieke Frank Wisner leidde de CIA-inspanningen in Korea om duizenden mensen te laten doden door duizenden andere mensen te doden zonder enig ander effect, voordat hij zelfmoord pleegde. Jacobsen gelooft dat dit "een zwarte vlek" op het bureau heeft achtergelaten. Toch, zelfs als white-supremacist een uitrusting als de CIA, kan niet echt een waarneembare zwarte vlek maken op een gebouw van oneindige zwarte vlekken. Jacobsens boek rolt door zwarte vlek na zwarte vlek, meedogenloos, maar op de een of andere manier niet wetende dat er niets anders is dan de zwarte vlekken.

Jacobsen propageert even plausibel het CIA-idee dat Kim Il Sung een bedrieger en een sovjetmarionet was, net zo gecontroleerd door Stalin in dit verhaal als Trump is door Poetin in de fantasieën van Russiagate. Tijdens de oorlog tegen Noord-Korea werd alles wat men zich maar kon voorstellen verkeerd gedaan. Dubbelagenten werden op grote schaal ingezet en geïnformeerd. Strijders werden getraind en bij duizenden zinloos in vijandelijk gebied gedropt. Er werd geen informatie verzameld over voordelen voor de menselijke bevolking. De CIA vond haar eigen gedrag 'moreel verwerpelijk', maar hield dergelijke rapporten tientallen jaren geheim om meer van hetzelfde in andere delen van de wereld te doen. Ondertussen dacht het leger dat het beter kon en creëerde zijn eigen criminele groepen van speciale troepen en groene baretten.

"Welke keuze was er?" Jacobsen vraagt ​​typisch naar het besluit van de CIA om een ​​guerrillakorps op te richten. Dit is in de context van de paranoia van de Koude Oorlog die meende dat elke bevrijdingsstrijd over de hele wereld een Sovjetcomplot was om de Verenigde Staten over te nemen. Welke keuze was er? Zou het laten vallen van de paranoia ongepast zijn geweest? In januari 1952 begon de CIA lijsten bij te houden van mensen die over de hele wereld moesten worden vermoord. "Moord is moreel niet te rechtvaardigen", gaf de eigen instructiehandleiding van de CIA toe. Maar het punt was dat "Mensen die moreel preuts zijn, het niet moeten proberen", niet dat het niet zou moeten worden gedaan of dat morele personen er niet vanaf hun comfortabele bureaus in zouden moeten meegaan.

Toen de CIA in 1954 de regering van Guatemala ten val bracht namens uitbuitende bedrijven, en niet ter verdediging tegen enige bedreiging voor de Verenigde Staten, loog het dat er slechts één jager was gedood in plaats van 1. Dit maakte het op de een of andere manier eerder een succes dan een mislukking, en dus een basis voor meer van dergelijke misdaden. Maar de terugslag was, net als bij de eerdere staatsgreep in Iran en die daarvoor in Syrië, die Jacobsen niet vermeldt, omvangrijk. Che Guevara in een revolutionair veranderen was het minste. De staatsgreep maakte van de Verenigde Staten een vijand van het volk van Latijns-Amerika, tegen wie het de komende decennia vocht namens dictaturen, wat leidde tot veel leed, wrok, misdaad en vluchtelingencrises. Nadat de CIA Guevara later had vermoord en zijn handen had afgesneden en naar Fidel Castro had gemaild, werden ze naar buiten gebracht om anti-Amerikaanse strijders te inspireren.

Jacobsens vertelling over de staatsgreep van 1953 in Iran tracht deze te rechtvaardigen in de context van eng islamitisch terrorisme. Ze beweert: "Diplomatie werkte niet en militaire interventie was onverstandig." Daarom zult u de regering "legaal" omverwerpen. Maar wat betekende 'werken'? Iran viel de Verenigde Staten op geen enkele manier lastig. Iran verzette zich tegen uitbuiting door oliemaatschappijen. Diplomatie zou niet 'werken', niet omdat er geen vrede is, maar omdat een of andere vreselijke agenda niet wordt uitgevoerd. Uit deze staatsgreep kwamen verschrikkelijk lijden, militarisering, Midden-Oosterse haat tegen de Verenigde Staten, de Iraanse revolutie en de mooie (en o zo succesvolle) strategie van de CIA om religieuze fanatici aan te moedigen als alternatief voor atheïstische communiteiten.

Het is altijd een strijd om te beslissen of we de wereldaangelegenheden als slecht of incompetent moeten interpreteren. "Soms vraag ik me af of de wereld wordt bestuurd door slimme mensen die ons in de maling nemen of door imbecielen die het echt menen", is een citaat dat incompetent aan Mark Twain wordt toegeschreven. Jacobsen vertelt over trainingsoefeningen waarin Amerikaanse overheidsmedewerkers die namens ons handelen, parachuteerden met atoombommen die in stukken aan hen waren vastgebonden, landden, verzamelden en deden alsof ze de atoombommen tot ontploffing brachten, iets wat ze serieus overwogen te doen als onderdeel van de oorlog tegen Vietnam en wie weet waar nog meer. Ze maakten ook reclame voor dergelijke plannen in het noorden van Vietnam als een manier om zogenaamd mensen te motiveren om naar het zuiden te trekken en vriendschap te sluiten met de monsters die op het punt stonden het noorden te bombarderen.

Zelfs als ze de kernwapens niet daadwerkelijk zouden laten ontploffen, oefenden ze het gebruik van echte kernwapens. Eens lieten ze per ongeluk een van deze kernbommen in zee vallen voor de kust van Okinawa. "Dit soort ongelukken worden altijd opgelost", zegt Billy Waugh zinloos en onterecht - zoals we zelfs weten van degenen die niet voor ons verborgen zijn gebleven omdat ze in de Verenigde Staten zijn gebeurd. Maar maak je geen zorgen, want Jacobsen verwijst naar iets dat geruststellend een 'precisie-nucleaire aanval' wordt genoemd.

Woodrow Wilson zou Ho Chi Minh niet in het openbaar of privé ontmoeten, aangezien de man niet eens blank was. Maar de OSS trainde Ho Chi Minh en Vo Nguyen Giap, die tegen de VS vochten met wapens die de VS in Korea hadden achtergelaten, nadat Eisenhower, volgens Jacobsen, gedwongen was geweld in Indochina aan te wakkeren omdat 'diplomatie uitgesloten was. ”

Verrassing, doden, verdwijnen bevat lange discussies over misdaden begaan door Rusland en Cuba, vermoedelijk bedoeld om op de een of andere manier misdaden begaan door de Verenigde Staten te verontschuldigen. Maar nergens wordt gesproken over de andere kant op en het steunen van de rechtsstaat. Er zijn ook langdurige discussies over de geheime dienst die Amerikaanse presidenten beschermt, vermoedelijk bedoeld om ons te laten denken dat er iets defensiefs aan de CIA is. En er zijn zeer lange secties waarin verschillende militaire acties in detail worden verteld, blijkbaar bedoeld om ons moed te laten waarderen, zelfs wanneer deze met slechte bedoelingen wordt gebruikt. Maar voor elke ramp in de Varkensbaai die wordt verteld, zijn er nog een dozijn soortgelijke rampen.

En elke ramp bedoelde het goed. "Kennedy heeft de strijd voor een democratisch Cuba verloren", vertelt Jacobsen ons, zonder enig plan van Kennedy aan te halen om de democratie in Cuba te steunen. Vervolgens citeert ze Richard Helms die suggereert dat een of meer buitenlandse regeringen Kennedy hebben vermoord. Geen bewijs vereist.

Jacobsen vertelt over de Amerikaanse moord op een van de vele dubbelagenten die Amerikaanse strijders in Vietnam tegen zichzelf gebruikten, en besteedt veel tijd aan het rechtvaardigen ervan. Kortom, krankzinnige ideeën, zoals van de man een betrouwbare drievoudige agent maken, slaagden niet voor de lachtest en er was niets anders denkbaar. Zelfs het bestaan ​​van gevangenissen was hen ontgaan. De Amerikaanse regering zou deze moord zelfs als moord vervolgen totdat ze begreep dat ze in de loop van de vervolging gedwongen zou worden om veel grotere misdaden aan het licht te brengen. Dus liet het de zaak vallen. Maar alles was "legaal"!

Vervolgens, “[d]e koelbloedige, openlijke moorden op Amerikaanse diplomaten in de ambassade van een andere soevereine natie in Khartoum eisten een formidabele reactie. Behalve dat de meeste Amerikanen geen zin hadden om betrokken te raken bij terroristische geschillen in het buitenland. Die stomme 'meeste Amerikanen'. Wisten ze niet dat een gebeurtenis kon vermenselijken onder de pen van een propagandist en eisen kon stellen aan mensen? Wat dachten ze? Jacobsen komt vaak terug op de suggestie dat 11 september plaatsvond vanwege het nalaten van de VS om op te treden, in plaats van vanwege Amerikaanse medeplichtigheid aan misdaden tegen Palestijnen, Amerikaanse bases in Saoedi-Arabië en de regio, Amerikaanse bombardementen in Irak, enz.

Meer nog, Jacobsen is van plan de belachelijke bewering te doen dat de vele misdaden en schandalen van de CIA niet de schuld zijn van de CIA, maar de schuld zijn van presidenten wier bevelen de CIA opvolgde. “CIA-agenten voeren gewoon de wensen uit van de Amerikaanse presidenten die ze dienen.” Nou, dat is over het algemeen waar, en het zijn over het algemeen kwade en criminele wensen. Schuld, ik haat het om het te blijven breken met de Amerikaanse cultuur, is niet beperkt. Er is genoeg voor de CIA *en* de presidenten.

Jacobsen acht William Casey "vooruitziend" voor het voorspellen van internationaal terrorisme in 1981. Ik denk dat een beter woord "prescriptief" is. Tientallen jaren van betrokkenheid bij en provocatie van terrorisme hebben resultaat. Het is geen idioot excuus voor terrorisme. Probeer te onthouden dat schuld niet beperkt is. Maar het genereert het voorspelbaar.

Jacobsen beweert dat de misdadigers van Ronald Reagan de moord legaliseerden door het te hernoemen tot 'preventieve neutralisatie', waardoor het onder Artikel 51 van het VN-Handvest viel. Maar kunt u legaliseren om de plaats en het ambt van uw gekozen valse vertegenwoordiger in te nemen en hem of haar op een door de overheid gefinancierde wereldcruise van 10 jaar te sturen, door dezelfde zin te gebruiken? Natuurlijk niet, want jij bent alleen jij, en omdat alleen moord kan worden "gelegaliseerd" door middel van onzin-uitdrukkingen.

Maar is moord niet een kleiner kwaad? Jacobsen citeert een CIA-medewerker: "Waarom is een dure militaire aanval met zware bijkomende schade aan onze bondgenoten en aan onschuldige kinderen oké - moreel acceptabeler dan een kogel in het hoofd?" Niets van dit kwaad is oké, en welk deel minder kwaad is, is geen simpele vraag die los kan worden gezien van de volledige resultaten, inclusief de normalisatie van praktijken die op grote schaal zullen worden nagebootst.

Het dichtst bij een gunstig resultaat in het hele boek is waarschijnlijk de door de CIA gefaciliteerde arrestatie door de Fransen van terrorist Ilich Ramirez Sanchez. Maar die arrestatie zou kunnen worden gedacht zonder het gebruik van een wetteloze instantie, terwijl de misdaden die het terrorisme uitlokten dat niet konden – behalve misschien door Jacobsen die lijkt te geloven dat de Palestijnen elke cyclus van vijandigheid begonnen.

Alsof het record van de CIA vóór 2001 niet catastrofaal en verwerpelijk was, is er ook wat volgde. Een bureau dat geen idee had van de aanslagen van 11 september tot enkele ogenblikken nadat ze plaatsvonden, toen het zeker wist wie er achter zat, werd gekozen om het voortouw te nemen in de komende oorlogen. De CIA gaf zichzelf, met een stempel van Bush en het Congres, het recht om welke misdaad dan ook te plegen. "Er was geen manier om te voorzien waar dit allemaal heen zou gaan", beweert John Rizzo, de advocaat die schreef dat de CIA "dodelijke directe actie" kon gebruiken en "kon vangen, vasthouden, ondervragen". Rizzo had geen idee dat dit zou betekenen dat iemand zou worden gedood of gewond, net zomin als Joe Biden enige reden had om zich voor te stellen dat als hij Bush vertelde dat hij oneindige oorlogen kon beginnen, dit zou resulteren in oorlogen.

De CIA heeft nu 18 jaar catastrofe geleid, waaronder het leiden van drone-oorlogen, waarbij kleinschalige moord volledig werd genormaliseerd. Jacobsen besteedt veel woorden aan de superhoge kwalificaties van de extra-elite-experts die de oorlog tegen Afghanistan begonnen. Het feit dat hun ramp al 18 voorspelbare jaren erger is geworden, lijkt niet al hun titels en kwalificaties voor sommige mensen even lachwekkend te maken als voor mij. Veel meer woorden verklaren wat Afghanistan was, alsof een invasie en bezetting op de een of andere manier goed hadden kunnen verlopen op een mooiere plek.

Mensen die hebben deelgenomen aan de invasie van de Varkensbaai hebben misschien ook gefaald, maar als ze in latere oorlogen opduiken, zijn het 'vrijheidsstrijders'. De Irakezen die ze aanvallen zijn natuurlijk allesbehalve 'vrijheidsstrijders'. En de propaganda die werd gebruikt om de oorlog tegen Irak te lanceren, is slechts "de donkere kant van geheime actie" - de lichte kant die we nog moeten ontdekken.

In feite “was het paradigma hetzelfde” voor plannen voor oorlog tegen Afghanistan – hetzelfde dat in Vietnam tot grote mislukkingen was gewend. Afghanistan werd nu binnengevallen door wat Jacobsen bizar genoeg 'door de Amerikanen geleide indringers noemt, maar niettemin indringers'. De implicatie lijkt te zijn dat Amerikanen eigenlijk geen indringers kunnen zijn, ook al zijn ze - weet je - een invasie, of in ieder geval niet in juridische zin, omdat invasies misdaden zijn en de Verenigde Staten geen misdaden plegen.

Aan het einde van haar boek bezoekt Jacobsen Vietnam en loopt door een tuin waar "Generaal Giap en zijn commandanten lang geleden de ondergang van de Verenigde Staten beraamden", wat ze zeker niet deden. Deze absurde bewering gaat onmiddellijk vooraf aan een discussie over Amerikaanse plannen om Vietnam te bombarderen. De CIA werd afgeraden om kernwapens in Vietnam te parachutespringen en ze als onderdeel van de oorlog te gebruiken door een groep wetenschappers die waarschuwden dat dit ertoe zou leiden dat talloze groepen terroristen over de hele wereld kernwapens zouden willen verwerven en hetzelfde zouden doen. Deze erkenning van de kracht van copycatisme in internationale criminele aangelegenheden is hier vreemd, omdat het niet naar voren komt in alle discussies over de ontwikkeling van drone-moorden, doodseskaders of staatsgrepen door de CIA. Waarom zouden alleen bepaalde misdaden waarvan de imitatie ons zou moeten storen? Het is duidelijk dat andere misdaden al zo wijdverbreid geïmiteerd en genormaliseerd zijn dat ze niet meer twijfelachtig zijn, zelfs geen misdaden meer.

Hier zijn een aantal lijsten met CIA-prestaties.

Hier is een petitie aan de CIA afschaffen.