Zeg tegen Trudeau: steun het verbod op kernwapens

Door Yves Engler, voorjaarJanuari 12, 2021

De beweging om kernwapens af te schaffen bestaat al heel lang en neemt een kronkelig pad door hoogte- en dieptepunten. Een ander hoogtepunt zal volgende week worden bereikt, wanneer het VN-Kernverbodverdrag in werking treedt.

Op 22 januari wordt het Verdrag inzake het verbod op kernwapens (TPNW) wet voor de 51 landen die het al hebben geratificeerd (35 anderen hebben het ondertekend en nog eens 45 hebben hun steun betuigd). Wapens die altijd immoreel zijn geweest, zullen illegaal worden.

Maar door het overboord gooien van steun voor nucleaire afschaffing, een feministisch buitenlands beleid en een internationale, op regels gebaseerde orde - allemaal principes die de TPNW voorschrijft - verzet de Trudeau-regering zich tegen het verdrag. Vijandigheid tegenover nucleaire ontwapening van de VS, de NAVO en Canada militair is te sterk voor de Trudeau-regering om haar uitgesproken overtuigingen na te leven.

De TPNW is grotendeels het werk van de International Campaign to Abolish Nuclear Weapons. ICAN, opgericht in april 2007, besteedde tien jaar aan het opbouwen van steun voor verschillende internationale ontwapeningsinitiatieven, met als hoogtepunt de VN-conferentie van 2017 om te onderhandelen over een wettelijk bindend instrument om kernwapens te verbieden, dat leidt naar hun totale eliminatie. Uit die conferentie is de TPNW ontstaan.

Geschiedenis van de beweging

Indirect traceert ICAN zijn wortels veel verder terug. Zelfs voordat de eerste atoombom Hiroshima 75 jaar geleden had gedecimeerd, waren veel tegenstanders van kernwapens. Toen de gruwel van wat er in Hiroshima en Nagasaki plaatsvond, duidelijker werd, groeide het verzet tegen atoombommen.

In Canada bereikte de oppositie tegen kernwapens halverwege de jaren tachtig zijn hoogtepunt. Vancouver, Victoria, Toronto en andere steden werden kernwapenvrije zones en Pierre Trudeau stelde een ambassadeur voor ontwapening aan. In april 1980 100,000 marcheerden in Vancouver om kernwapens te bestrijden.

De mainstreaming van nucleaire afschaffing kostte decennia van activisme. In de jaren vijftig werd het Canadese Vredescongres venijnig aangevallen omdat het de Beroep van Stockholm om atoombommen te verbieden. Minister van Buitenlandse Zaken Lester Pearson zei: "Deze door de communisten gesponsorde petitie is bedoeld om het enige beslissende wapen te elimineren dat het Westen bezit in een tijd waarin de Sovjet-Unie en haar vrienden en satellieten een grote superioriteit bezitten in alle andere soorten militaire macht." Pearson riep individuen op om het Vredescongres van binnenuit te vernietigen, waarbij hij publiekelijk applaudisseerde voor 50 technische studenten die een ledenvergadering van de afdeling van het Vredescongres van de Universiteit van Toronto overspoelden. Hij riep uit: "als meer Canadezen zouden iets van deze opgewekte kruisvaardersijver laten zien, we zouden al snel weinig horen van het Canadese Vredescongres en zijn werken. We zouden het gewoon overnemen. "

CCF-leider MJ Coldwell hekelde ook activisten van het Vredescongres. De 1950-conventie van de voorganger van de NDP veroordeelde de Stockholm Appeal om atoombommen te verbieden.

Voor het protesteren van kernwapens werden sommigen gearresteerd en op de PROFUNC (PROminent FUNCtionaries of the Communist Party) lijst van personen die de politie zou afronden en voor onbepaalde tijd vast zou houden in geval van nood. Volgens Radio Canada's Enquête, stond een 13-jarig meisje op de geheime lijst, simpelweg omdat zij bijgewoond een anti-nucleair protest in 1964.

Nu kernwapens verbieden

Pogingen om kernwapens te verbieden stuiten tegenwoordig op veel minder tegenstand. Anti-nucleair activisme in Canada is nieuw leven ingeblazen sinds de 75e verjaardag van de atoombombardementen op Hiroshima en Nagasaki in de zomer en de TPNW die in november de ratificatiedrempel bereikte. In het najaar steunden 50 organisaties een evenement met drie parlementsleden over “Waarom niet Canada het VN-verdrag over een nucleair verbod heeft ondertekend? " en voormalig premier Jean Chrétien, vice-premier John Manley, ministers van Defensie John McCallum en Jean-Jacques Blais, en ministers van Buitenlandse Zaken Bill Graham en Lloyd Axworthy Gesigneerd een internationale verklaring georganiseerd door ICAN ter ondersteuning van het VN-Verdrag inzake een nucleair verbod.

Ter gelegenheid van de inwerkingtreding van TPNW ondersteunen 75 groepen advertenties in De Hill Times waarin wordt opgeroepen tot een parlementair debat over de ondertekening van het Verdrag. Er zal ook een persconferentie zijn met vertegenwoordigers van de NDP, Bloc Québécois en Greens om te eisen dat Canada de TPNW ondertekent en op de dag dat het verdrag in werking treedt, zal Noam Chomsky spreken over 'The Threat of Nuclear Weapons: Why Canada should sign the UN Verdrag inzake een nucleair verbod ”.

Om de regering-Trudeau te dwingen de invloed van het leger te overwinnen, is een aanzienlijke mobilisatie van de NAVO en de VS vereist. Gelukkig hebben we de ervaring om het te doen. De druk voor Canada om de TPNW te ondertekenen, is geworteld in decennia van activistenwerk om deze afschuwelijke wapens af te schaffen.