(Dit is sectie 41 van de World Beyond War wit papier Een wereldwijd beveiligingssysteem: een alternatief voor oorlog. Doorgaan met voorafgaat | volgend sectie.)
De ICJ of "World Court" is het belangrijkste juridische orgaan van de Verenigde Naties. Het beoordeelt zaken die door de Staten aan hem zijn voorgelegd en geeft adviezen over juridische aangelegenheden die door de VN en gespecialiseerde agentschappen worden doorverwezen. Vijftien rechters worden voor negen jaar gekozen door de Algemene Vergadering en de Veiligheidsraad. Door ondertekening van het Handvest verbinden de Staten zich ertoe zich te houden aan de uitspraken van het Hof. Beide partijen bij een indiening moeten vooraf overeenkomen dat het Hof bevoegd is om hun indiening te aanvaarden. Beslissingen zijn alleen bindend als beide partijen van tevoren afspreken om zich eraan te houden. Indien hierna, in het zeldzame geval dat een staat die partij is, zich niet aan het besluit houdt, kan het probleem aan de Veiligheidsraad worden voorgelegd voor de maatregelen die het noodzakelijk acht om de staat in overeenstemming te brengen (en dus tegen een veto van de Veiligheidsraad aanlopen) .
De bronnen van de wet waarop het zich beroept voor zijn beraadslagingen zijn verdragen en conventies, rechterlijke beslissingen, internationale gewoonten en de leer van deskundigen op het gebied van internationaal recht. Het Hof kan alleen uitspraken doen op basis van het bestaande verdrag of gewoonterecht, aangezien er geen wetgevingswetgeving bestaat (er is geen wereldwetgevende macht). Dit zorgt voor kronkelige beslissingen. Toen de Algemene Vergadering om een advies vroeg over de vraag of de dreiging of het gebruik van kernwapens onder geen enkele omstandigheid is toegestaan in het internationale recht, kon het Hof geen verdragswet vinden die de dreiging of het gebruik toestond of verbood. Uiteindelijk kon het alleen maar suggereren dat het gewoonterecht staten verplichtte om te blijven onderhandelen over een verbod. Zonder een wetgevende wet die wordt aangenomen door een wetgevend orgaan van de wereld, beperkt het Hof zich tot bestaande verdragen en gewoonterecht (die per definitie altijd achter de tijd staan) waardoor het in sommige gevallen slechts licht effectief is en in andere gevallen vrijwel nutteloos.
Opnieuw wordt het veto van de Veiligheidsraad een beperking van de doeltreffendheid van het Hof. In het geval van Nicaragua versus de Verenigde Staten - de VS hadden de havens van Nicaragua ontgonnen in een duidelijke oorlogsdaad - het Hof oordeelde tegen de VS waarop de VS zich terugtrokken uit de verplichte jurisdictie (1986). Toen de zaak werd doorverwezen naar de Veiligheidsraad, oefenden de VS hun veto uit om sancties te voorkomen. In 1979 weigerde Iran deel te nemen aan een zaak die door de VS was aangespannen en hield zich niet aan het vonnis. In feite kunnen de vijf permanente leden de uitkomst van de Rekenkamer controleren, mocht het hen of hun bondgenoten treffen. Het Hof moet onafhankelijk zijn van het vetorecht van de Veiligheidsraad. Wanneer een beslissing door de Veiligheidsraad tegen een lid moet worden afgedwongen, moet dat lid zichzelf herroepen volgens het oude principe van het Romeinse recht: "Niemand zal in zijn eigen zaak rechter zijn."
Het Hof is ook beschuldigd van vooringenomenheid, waarbij de rechters niet in het zuivere belang van rechtvaardigheid stemmen, maar in het belang van de staten die hen hebben benoemd. Hoewel een deel hiervan waarschijnlijk waar is, komt deze kritiek vaak van staten die hun zaak hebben verloren. Hoe meer het Hof echter regels van objectiviteit volgt, des te zwaarder zijn beslissingen zullen zijn.
Zaken met agressie worden meestal niet voor het Hof gebracht, maar voor de Veiligheidsraad, met al zijn beperkingen. Het Hof heeft de bevoegdheid nodig om zelf te bepalen of het bevoegd is onafhankelijk van de wil van staten en dan heeft het vervolgende autoriteit nodig om staten aan de orde te stellen.
(Doorgaan met voorafgaat | volgend sectie.)
We willen van je horen! (Deel onderstaande reacties aub)
Hoe heeft dit geleid u om anders te denken over alternatieven voor oorlog?
Wat zou u hieraan toevoegen, veranderen of vragen stellen?
Wat kun je doen om meer mensen te helpen begrijpen over deze alternatieven voor oorlog?
Hoe kun je actie ondernemen om dit alternatief voor oorlog een realiteit te maken?
Deel dit materiaal alstublieft op grote schaal!
Gerelateerde berichten
Zie andere berichten gerelateerd aan "Internationale en civiele conflicten beheren"
Zie de volledige inhoudsopgave voor Een wereldwijd beveiligingssysteem: een alternatief voor oorlog
