Van Pat Elder, World BEYOND War, Juli 14, 2019
Senator John Barrasso, (R-WY) is de top van de Senaat
ontvanger van geld uit de chemische industrie.
Er woedt een strijd in de zalen van het Congres die binnenkort zal bepalen of de Amerikaanse regering stappen zal ondernemen om mensen te beschermen tegen dodelijke besmetting veroorzaakt door het vrijkomen van per- en polyfluoralkylstoffen (PFAS) van militaire en industriële locaties. De inzet kan niet hoger zijn nu de gezondheid van de mensheid in gevaar wordt gebracht door deze 'voor altijd chemicaliën'. Er worden meer dan een dozijn wetsvoorstellen besproken, samen met een handvol voorgestelde amendementen op de National Defense Authorization Act (NDAA) die de militaire en particuliere vervuilers zouden kunnen verplichten hun PFAS-verontreiniging op te ruimen. Het congres heeft de inherente macht om deze chemicaliën in toom te houden. Praktisch gezien is het onwaarschijnlijk.
Er zijn nog steeds enkele wetgevers op Capitol Hill die vechten om de volksgezondheid te beschermen, hoewel hun aantal afneemt. Het verhaal is eenvoudig. Het leger is de ergste overtreder en vergiftigt miljoenen over de hele wereld door het gebruik van waterig filmvormend schuim (AFFF) bij routinematige vuuroefeningen. Het AFFF bevat hoge niveaus van kankerverwekkende PFAS en het mag in grondwater, oppervlaktewater en gemeentelijke watersystemen sijpelen, waardoor er meerdere wegen naar menselijke consumptie ontstaan.
De meeste wetgevers aarzelen om het leger op te roepen – zelfs als duidelijk is gedocumenteerd dat het leger mensen doodvergiftigt. Veel vertegenwoordigers worden financieel ondersteund door de diepgewortelde chemische industrie. Grote spelers zoals Chemours (een spin-off van DuPont), 3M en Dow Corning bestrijden regelgevende maatregelen die hun bedrijfsresultaten bedreigen. Ze zijn doodsbang dat ze verantwoordelijk zullen worden gehouden voor hun impact op de menselijke gezondheid en het milieu, hoewel ze zich niet al te veel zorgen hoeven te maken omdat ze hebben gekocht wat volgens hen het beste congres ooit is. Te weinig leden laten zich leiden door de stem van het geweten. Voor de meeste leden bracht geld ze daar. Het is het geld dat ze dienen.
Op 9 juli accepteerde het Huis een amendement op de NDAA, voorgesteld door vertegenwoordigers Debbie Dingell (D-MI) en Dan Kildee (D-MI), dat de EPA zou verplichten om geperfluoreerde chemicaliën op te nemen als gevaarlijke stoffen onder de Superfund-wet. Het aanwijzen van PFAS als gevaarlijke stof zou het leger en de industrie dwingen om de rotzooi op te ruimen die ze hebben gemaakt.
In de bovenkamer een groep senatoren aan het hoofd Tom Carper, (D-del), het vooraanstaand lid van de Senaatscommissie Milieu en Openbare Werken, waren niet succesvol in hun poging om wetgeving voor te stellen die PFAS als een gevaarlijke stof zou hebben bestempeld. Dit zou mogelijk honderden miljarden dollars aan aansprakelijkheid opleveren voor defensie en industrie, vooral wanneer beide entiteiten al twee generaties lang weten dat ze de wereld van genetica en menselijke immuunrespons hebben verwoest door het land en het water verlaten te leggen.
Carper nam het op tegen John Barrasso, de voorzitter van de Senaatscommissie voor Milieu en Openbare Werken. Barrasso maakt zich zorgen over de mogelijke aansprakelijkheid van zijn kiezers: het ministerie van Defensie, Chemours, 3M en Dow Corning. Barrasso is de belangrijkste ontvanger in de Senaat van geld uit de chemische industrie. Ze vergiftigen ons en hij laat het doorgaan.
Barrasso verlegt de focus van zijn echte weldoeners naar de landelijke waterbedrijven en beheerders van gemeentelijke water- en afvalwatersystemen in het hele land. Hij zegt dat hij de aansprakelijkheid van Superfund niet wil opleggen aan deze partijen die de kankerverwekkende weg naar de decimatie van de menselijke gezondheid hebben geboden. Met aansprakelijkheid voor het leger en de industrie uitgesloten, zal niemand verantwoordelijk worden gehouden en dat is de bedoeling van Barrasso.
In een verklaring van 10 juli bekritiseerde Barrasso de goedkeuring van de House Rules Committee van het Dingell-Kildee-amendement dat Superfund-aansprakelijkheid zou inroepen voor alle PFAS-verontreinigingen. Hij zei: "Huisdemocraten stellen voor om lokale luchthavens, boeren en boeren, waterbedrijven en talloze kleine bedrijven op te zadelen met miljarden dollars aan aansprakelijkheid", zei Barrasso. “Dit is wat er gebeurt als het Huis wetgeving overhaast en het commissieproces negeert. Hun voorstel wordt geen wet.”
We leven in een nachtmerrie. Op 11 juli keurde de Amerikaanse Senaat Peter Wright goed, de kandidaat van president Trump om het Office of Land & Emergency Management (OLEM) van de EPA te leiden. (52-38) OLEM houdt toezicht op Superfund-opruimingen en op het beleid met betrekking tot andere afvalprogramma's. Wright is een voormalige Dow DuPont-advocaat en hij heeft zijn hele carrière gevochten tegen de EPA namens vervuilers. Zijn prioriteiten zijn niet de bescherming van het milieu. Dow had een lange geschiedenis van misleiding van het publiek over dioxineverontreiniging tijdens Wright's ambtstermijn daar. Wright had aandelen in Dow op het moment dat hij zijn financiële openbaarmakingsrapport indiende.
President Trump zegt dat hij een veto zal uitspreken over de House NDAA-wet vanwege bepalingen die de DOD zouden verplichten om het gebruik van PFAS-bevattende AFFF geleidelijk af te schaffen en maatregelen die de DOD zouden dwingen om PFAS-besmetting off-site aan te pakken. We zijn getuige geweest van deze branie door de Luchtmacht vertelt staten als Michigan dat "federale soevereine immuniteit het in staat stelt om de poging van het Michigan Department of Environmental Quality om naleving af te dwingen van een verordening die de hoeveelheid PFAS-chemicaliën die oppervlaktewater binnendringen, beperkt." Vertegenwoordigers Debbie Dingell en Dan Kildee, leiders in de strijd om PFAS als gevaarlijke stoffen te classificeren en Superfund-aansprakelijkheid in te roepen, komen beiden uit Michigan, een staat die extreem hard is getroffen door de epidemie.
De psychologie van de grondgedachte van de Trump-regering komt hierin duidelijk naar voren Verklaring van administratief beleid :
“Perfluoroctaansulfonaat (PFOS) en perfluoroctaanzuur (PFOA) gebruikt op militaire installaties – De regering maakt sterk bezwaar tegen deze bepaling, die DOD de bevoegdheid zou geven om waterbronnen te behandelen of vervangend water te leveren voor landbouwdoeleinden waar de waterbron is “verontreinigd” met PFOA en PFOS van militaire activiteiten. Het gebruik van het EPA-advies voor drinkwatergezondheid (HA) om gebieden te identificeren die onder dit gedeelte van het wetsvoorstel vallen, zou in strijd zijn met de wetenschappelijke basis van het HA - het was niet opgesteld om ongezonde niveaus van PFOA / PFOS te bepalen in water dat voor landbouwdoeleinden wordt gebruikt of de effecten op de menselijke gezondheid door consumptie van voedsel dat is geproduceerd met landbouwwater dat PFOA / PFOS bevat. Bovendien, met potentieel hoge kosten voor en aanzienlijke impact op de missie van DOD, kiest de wetgeving DOD uit, slechts één bijdrager aan deze nationale kwestie.
Dit beleid zal leiden tot onpeilbaar lijden, dood en milieurampen. PFOS en PFOA zijn de twee meest dodelijke stoffen die ooit zijn ontwikkeld. Ze doden voor altijd. Het zijn slechts twee van de meer dan 5,000 nauw verwante chemische structuren die bekend staan als PFAS.
Hun woorden weerspiegelen een autocratische mentaliteit.
De DOD zou geen "gezaghebbende autoriteit" zijn. In plaats daarvan zou het worden onderworpen aan de wet die het verplicht om vervuilde watersystemen in het hele land te saneren. En waarom het subtiele aanbrengen van aanhalingstekens wanneer wordt verwezen naar waterbronnen die "besmet" zijn met PFAO en PFAS? Dit is een slecht gebruik van interpunctie.
Zeker, gezondheidsadviezen worden uitgevaardigd om informatie te verstrekken over verontreinigingen die gevolgen kunnen hebben voor de gezondheid van de mens en waarvan bekend is dat ze in drinkwater voorkomen. Gezondheidsadviezen zijn niet afdwingbaar en niet regelgevend. Ze zijn als een "heads-up!" Al twee generaties lang zijn het leger en zijn zakelijke gifleveranciers op de hoogte van het duivelse brouwsel dat inherent is aan PFAS. Het leger en de industrie hadden schoon moeten zijn en gewetensvolle wetgevers hadden het spul in de jaren '70 moeten verbieden.
Het Witte Huis heeft het lef om te wijzen op de "potentieel hoge kosten voor en aanzienlijke impact op de missie van DOD." Ze stellen keizerlijke ambities boven menselijke gezondheid. Historici kunnen deze overwegingen op een dag bestuderen en ze beschouwen als een monumentaal keerpunt in de menselijke geschiedenis. Weinigen letten op.
