Door John LaForge
De Verenigde Staten zijn tegenwoordig misschien wel de belangrijkste proliferator van kernwapens ter wereld en negeren openlijk de bindende bepalingen van het Verdrag inzake de niet-verspreiding van kernwapens (NPV). Artikel I van het verdrag verbiedt ondertekenaars om kernwapens over te dragen aan andere staten, en artikel II verbiedt ondertekenaars om kernwapens van andere staten te ontvangen.
Terwijl de VN-toetsingsconferentie van het NPV vorige week haar beraadslagingen van een maand in New York afrondde, leidde de Amerikaanse delegatie de aandacht af van haar eigen schendingen door middel van haar standaard rode haring-waarschuwingen over Iran en Noord-Korea – de eerste zonder een enkel kernwapen, en de laatste met 8-tot-10 (volgens die betrouwbare wapenspotters bij de CIA) maar zonder middelen om ze af te leveren.
De verboden en verplichtingen van het NPV werden opnieuw bevestigd en verduidelijkt door 's werelds hoogste gerechtelijke instantie in haar advies van juli 1996 over de juridische status van de dreiging met of het gebruik van kernwapens. Het Internationaal Gerechtshof zei in deze beroemde uitspraak dat de bindende beloften van het NPV om geen kernwapens over te dragen of te ontvangen onvoorwaardelijk, ondubbelzinnig, ondubbelzinnig en absoluut zijn. Om deze redenen zijn schendingen in de VS gemakkelijk te illustreren.
Nucleaire raketten "verhuurd" aan de Britse marine
De VS "leasen" onderzeeërs gelanceerde intercontinentale ballistische raketten (SLBM's) aan Groot-Brittannië voor gebruik op hun vier gigantische Trident-onderzeeërs. We doen dit al twee decennia. De Britse onderzeeërs varen over de Atlantische Oceaan om de door de VS gemaakte raketten op te halen op de marinebasis Kings Bay in Georgia.
Om ervoor te zorgen dat de Amerikaanse proliferatie alleen de meest aantoonbaar verschrikkelijke kernwapens omvat, is een senior stafingenieur bij Lockheed Martin in Californië momenteel verantwoordelijk voor het plannen, coördineren en uitvoeren van de ontwikkeling en productie van de "UK Trident Mk4A [kernkop] terugkeersystemen als onderdeel van het 'Life Extension Program' van het UK Trident Weapons System.” Dit, volgens John Ainslie van de Scottish Campaign for Nuclear Disarmament, die nauwlettend waakt over de Britse Tridents – die allemaal in Schotland zijn gestationeerd, tot grote ergernis van de Schotten.
Zelfs de W76-kernkoppen die de Amerikaanse raketten bewapenen die aan Engeland zijn verhuurd, hebben onderdelen die in de Verenigde Staten zijn gemaakt. De kernkoppen gebruiken een Gas Transfer System (GTS) dat tritium opslaat - de radioactieve vorm van waterstof die de "H" in de H-bom plaatst - en de GTS injecteert tritium in de plutonium kernkop of "put". Alle GTS-apparaten die in de Trident-kernkoppen van Groot-Brittannië worden gebruikt, worden in de Verenigde Staten vervaardigd. Ze worden vervolgens verkocht aan de Royals of weggegeven in ruil voor een geheim quid pro quo.
David Webb, de huidige voorzitter van de Britse campagne voor nucleaire ontwapening, rapporteerde tijdens de NPV-toetsingsconferentie en bevestigde later in een e-mail aan Nukewatch dat het Sandia National Laboratory in New Mexico in maart 2011 aankondigde dat het “de eerste W76 United Kingdom trials test” in zijn Weapons Evaluation and Test Laboratory (WETL) in New Mexico, en dat dit “kwalificatiegegevens had opgeleverd die cruciaal waren voor de Britse implementatie van de W76-1.” De W76 is een 100 kiloton H-bom ontworpen voor de zogenaamde D-4 en D-5 Trident raketten. Een van de centrifuges in Sandia's WETL simuleert de ballistische baan van het W76 "terugkeervoertuig" of kernkop. Deze diepgaande en complexe heimelijke verstandhouding tussen de VS en het VK zou Proliferation Plus kunnen worden genoemd.
De meeste Trident-kernkoppen van de Royal Navy worden vervaardigd in het kernwapencomplex Aldermaston in Engeland, waardoor zowel Washington als Londen kunnen beweren dat ze in overeenstemming zijn met het NPV.
Amerikaanse H-bommen ingezet in vijf NAVO-landen
Een nog duidelijkere schending van het NPV is de plaatsing door de VS van tussen de 184 en 200 thermonucleaire zwaartekrachtbommen, B61 genaamd, in vijf Europese landen: België, Nederland, Italië, Turkije en Duitsland. "Nucleaire deelovereenkomsten" met deze gelijkwaardige partners in het NPV - die allemaal verklaren dat ze "niet-nucleaire staten" zijn - tarten openlijk zowel artikel I als artikel II van het verdrag.
De VS is het enige land ter wereld dat kernwapens ontplooit in andere landen, en in het geval van de vijf nucleaire deelpartners, de US Air Force traint zelfs Italiaanse, Duitse, Belgische, Turkse en Nederlandse piloten bij het gebruik van de B61's in hun eigen gevechtsvliegtuigen - mocht de president ooit zoiets bestellen. Toch geeft de Amerikaanse regering andere staten regelmatig de les over hun schendingen van het internationaal recht, het verleggen van grenzen en destabiliserende acties.
Met zoveel op het spel, is het intrigerend dat diplomaten bij de VN te beleefd zijn om het verzet van de VS tegen het NPV te confronteren, zelfs als de uitbreiding en handhaving ervan op tafel ligt. Zoals Henry Thoreau zei: "De breedste en meest voorkomende fout vereist de meest belangeloze deugd om haar in stand te houden."
— John LaForge werkt voor Nukewatch, een nucleaire waakhondgroep in Wisconsin, redigeert de Quarterly-nieuwsbrief en wordt gesyndiceerd via PeaceVoice.
One Response
De VS en de rest van de wereld kunnen niet veilig zijn zolang we kernwapens blijven hebben, waardoor iedereen een verliezer is en niemand een winnaar.