Door Kathy Barker, Wetenschappers als burgers.
Ondanks het groeiende besef dat het politieke deel uitmaakt van de wetenschap, dat wetenschappers activisten kunnen zijn en dat racisme en klimaatverandering geschikte onderwerpen zijn voor activisme, dat de bescherming van vluchtelingen van het allergrootste belang is, en dat onderzoek zal worden ontdaan van meer dan de helft van het beschikbare budget al ten oorlog trekt, heerst er een schokkende stilte onder wetenschappers over militarisme en oorlog.
Waarom?
Dat was niet altijd zo. Tijdens de oorlog tegen Vietnam protesteerden wetenschappers bijvoorbeeld, richtten voedselbanken op en probeerden de militaire financiering op campussen stop te zetten. Linus Pauling, aan wie niet alleen de Nobelprijs voor de Scheikunde uit 1954 werd toegekend, maar ook de Nobelprijs voor de Vrede uit 1962 (toegekend in 1963), hield in 1962 een bord over het testverbod buiten het Witte Huis vast, voordat hij met de president ging dineren. Kennedy om zijn Nobelprijs voor de Scheikunde met andere laureaten te vieren. Wetenschap voor het volk was slechts een van de vele wetenschappelijke organisaties die zich openlijk tegen de oorlog en het militarisme verzetten.
Maar op dit moment is de stilte oorverdovend. Wetenschappers hebben zich uitgesproken tegen individuele oorlogen: velen waren activisten tegen de oorlogen in Irak. Maar ze spraken alsof die specifieke oorlog en die specifieke president aberraties waren. Velen hebben zich uitgesproken tegen kernwapens, maar zonder zelfs maar de militaire mentaliteit en de oorlog te noemen die tot het gebruik van die wapens zou leiden.
En het is niet zo dat het leger niet al een groot deel van de discretionaire financiering in beslag heeft genomen. In de Bush-jaren en in de Obama-jaren is er sprake geweest van een gestage toename van de militaire financiering. (Het blauwe deel van de taart is de ruim 50% van de discretionaire financiering die Obama voor oorlog heeft voorgesteld.) Wetenschappers zijn passief gebleven.
Wetenschappers spreken zich uit over racisme en het lot van vluchtelingen, maar vermelden niet dat deze afkomstig zijn van de bommen, drones, wapens en “adviseurs” die de VS naar het Midden-Oosten en Noord-Afrika hebben gestuurd. Het stoppen van de verwoestingen die we veroorzaken zou een grote bijdrage leveren aan het helpen van vluchtelingen. Het is geweldig dat wetenschappers zich eindelijk uitspreken tegen het moslimverbod, maar ze moeten het probleem dieper onderzoeken om effectief en wetenschappelijk te zijn.
Onze organisaties spreken niet tegen oorlog. Nu er diepe bezuinigingen op het onderzoek ten gunste van de financiering van het leger worden voorgesteld, is er nog steeds geen protest tegen de oorlog. De American Society for Biochemistry and Molecular Biology (ASBMB) verklaring over de voorgestelde begroting van Trump sprak zich uit tegen de bezuinigingen van 6 miljard dollar op de NIH en andere bezuinigingen ten gunste van de defensie, en vermeldde ook dat fundamenteel wetenschappelijk onderzoek veel soldaten had geholpen: dit leest bijna als een verdediging van oorlog. De Amerikaanse Geofysische Unie (AGU) rechtvaardigt in zijn verklaring over de begroting van Trump ook de behoeften van het leger (“Tot wie zal het leger zich wenden als ze informatie nodig hebben om effectieve troepenbewegingen te ondersteunen?”) als reden om fundamenteel onderzoek te ondersteunen. De Amerikaanse Vereniging voor de Bevordering van de Wetenschap (AAAS), de grootste wetenschappelijke organisatie ter wereld, heeft niets gezegd over de waanzin van een verhoogd militair budget en in hun grafiek vermelden zij de verhoging van het budget voor de kernwapens van het ministerie van Energie, blijkbaar als een lichtpuntje.
De Nationaal prioriteitenproject (NPP), een onpartijdige organisatie die naar financiering kijkt, heeft in een verklaring over Trumps begrotingsvoorstel voor 2018 vermeld dat het militaire budget van de VS al groter is dan dat van de volgende zeven landen samen. De Union of Concerned Scientists (UCS) maakt in een blogverklaring over de begroting geen melding van het afbuigen van geld naar het leger, maar doet dat wel in het actiecentrum in zijn brief aan het Congres voor wetenschappers :
“Deze begroting vraagt om een verhoging van de defensie-uitgaven met 54 miljard dollar, terwijl er met hetzelfde bedrag wordt bezuinigd op niet-defensieprogramma's, van wetenschappelijk onderzoek tot diplomatie-inspanningen. Tegelijkertijd heeft president Trump het idee van een nucleaire uitgavengolf onderschreven, wat gevaarlijk en verkwistend zou zijn. De Verenigde Staten zouden meer moeten investeren in diplomatie en wetenschap, niet in nieuwe kernwapens.”
Ik haal hier moed uit.
Maar de reacties van de organisatie kunnen op één niveau volkomen eerlijk zijn: wetenschappelijk onderzoek loopt hand in hand met het leger en met oorlog. Wetenschappers worden gefinancierd door oorlog, ze werken aan oorlog, ze zijn nodig voor oorlog. Als we het genocide zouden noemen in plaats van oorlog, zouden wetenschappers dan minder het gevoel hebben dat ze hun medeplichtigheid aan het leger niet hoeven te rationaliseren? Genocide is geen afwijking van oorlog, noch verkrachting, honger of marteling. Of de creatie van miljoenen vluchtelingenkrachten. Oorlog is de massamoord op burgers: 90% van de sterfgevallen zijn burgerdoden.
Afbeelding “Trump's Budget: winnaars en verliezers” uit de Los Angeles Times .
