Door Nico Edwards, Vrede opnieuw uitvinden, Maart 26, 2024
Op school leerden ze me over oorlog. Over gewapende conflicten, structureel geweld en massavernietigingswapens. Vrede daarentegen was eenvoudigweg iets dat tussen oorlogen in bestond, een vanzelfsprekendheid die zich voordeed bij afwezigheid van direct, grootschalig gewapend of interstatelijk geweld. Weggelaten uit mijn Zweedse schoolboeken en klassikale discussies waren het verzet en de alternatieve visies die altijd hand in hand zijn gegaan met oorlogvoering en militarisering. Dat is, het vredeswerk, in de breedste en diepste zin.
Denken, doen, vrede zijn betekent zoveel, maar toch krijgt zo weinig ervan de nodige aandacht in ons onderwijs en in het publieke debat. Het ontbreken van een genuanceerde benadering bij het leren over vrede is niet uniek voor Zweden, maar vertelt eerder over een ervaring die wordt gedeeld door veel van mijn collega’s over de hele wereld, van Tsjechië tot Groot-Brittannië, tot Italië, Spanje en Frankrijk, tot de VS. naar Colombia naar Maleisië.
Met mijn 15-jarige zus in gedachten is deze inleiding een reactie op het gebrek aan genuanceerde perspectieven op wat het betekent om in vrede te denken, te doen en te geloven. Het vertelt enkele verhalen over de talloze manieren om vrede te bewerkstelligen waarvan ik wenste dat ik ze al op de middelbare school (of lang daarvoor) had geleerd. Als zodanig fungeert de inleiding ook als een oproep tot meer inspanningen om vrede te onderwijzen en te leren, en als inspiratie voor een hulpmiddel voor vredeseducatie op zichzelf, waarbij voorbeelden worden gegeven van wat dergelijk onderwijs kan leren. Wat bedoelen we met vrede? Wat kan doen vrede inhouden?
In 2024 bevinden we ons opnieuw in een sociaal-politiek klimaat waarin in het publieke debat weinig tot geen ruimte is voor het uitdagen van de oorlogshoorns van de 21e eeuw – die over de hele wereld klinken, die de trommels verslaan van geopolitieke concurrentie, grensoverschrijdend gedrag en wapenwedloop. apocalyps-politiek die is voorbereid op een onvermijdelijke, dreigende mondiale ramp. Nu meer dan ooit moeten we de publieke onderwijsinspanningen om vrede te onderwijzen versterken, begeleiden en bevorderen – vooral onder jongeren, zowel binnen als buiten school.
Nico Edwards is een door UKRI gefinancierde promovendus in internationale betrekkingen aan de Universiteit van Sussex, VK. Ze is ook geassocieerd onderzoeker bij het RDAT-programma van de World Peace Foundation, treedt op als adviseur van wetenschappers voor mondiale verantwoordelijkheid en is een opkomend expert (2023/2024) bij het Forum on the Arms Trade.
